Friday, September 04, 2009

ေလာဘစိတ္ကေလး ၃၆၀...

ဟဲလို...၊ မဂၤလာပါ။

စာမေရးျဖစ္တာ နည္းနည္းၾကာသြားေတာ့ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကေတာင္ က်ေနာ့္ကို ျပန္မွတ္မိပါ့မလားဘဲ။ ျပာတာတာအၾကည့္ေတြနဲ႔ ႀကိဳဆို စိုက္ၾကည့္ေနေလရဲ့...။

ဒီလိုပါ၊ အခုတေလာက အလုပ္အကုိင္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ့္အတြက္က ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲဆိုေတာ့ ဒီႏိုင္ငံက ေဆာင္းဦးေပါက္ရာသီ အပင္ေတြေပၚက သစ္ရြက္ေလးေတြလိုပဲ...။ ေႂကြလုလုေလးနဲ႔ ေလတိုက္လိုက္တိုင္း အလန္႔တၾကား တဖ်တ္ဖ်တ္လူးခါ ယိမ္းႏြဲ႔ေနရတဲ့ဘ၀။ အေရာင္အဆင္းေလးကေတာ့ ၀ါတာတာေလးဆိုေတာ့ အေ၀းကေနၾကည့္ရင္ေတာ့ တယ္လွ၊ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့ ေႂကြမလဲဆုိတာ မသိတဲ့အျဖစ္။

ေလးႏွစ္နီးပါးေလာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္လုပ္လာတဲ့ အလုပ္က မအိုေကေတာ့လို႔ ေနာက္ထပ္ အလုပ္တခု ထပ္ရွာလို႔ အဆင္ေျပမယ္မွ မႀကံေသးဘူး၊ အဲဒီအလုပ္ကလဲ အလုပ္ေအာ္ဒါေတြလာတာ ေႏွးေကြးေတာ္မူတာနဲ႔ ေနာက္ထပ္ အလုပ္တခုကို ဖုတ္ပူမီးတိုက္ ျပန္ရွာရနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔အလုပ္က စိန္ေျပးတမ္းကစားေနရသလားေတာင္ မွတ္ရတယ္။ အခုလဲ ေနာက္ထပ္ အလုပ္ အသစ္စက္စက္တခုမွာ လာမယ့္အပတ္ကစၿပီး ညဆိုင္းအလုပ္ဆင္းဖို႔ ႀကံစည္ထားတာပဲ။ သူလဲ ဘယ္လိုလာမယ္ေတာ့ မသိ။

ဒါကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ လက္ရိွအေျခေန... ... ...။

***

အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူတေယာက္၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူတေယာက္အတြက္ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေျခအေနႀကီးက သိပ္ေတာ့ ႏွစ္သက္စရာေကာင္းလွတဲ့ အေျခအေနေတာ့ မဟုတ္လွဘူး။ ဒါေပမယ့္ `ငါအဆင္မေျပဘူးေဟ့´ လို႔ ညည္းတြားေန႐ုံနဲ႔ေတာ့ ဘာမွထူးလာမွာ မဟုတ္ေတာ့ ဒီလိုပဲ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ေလသတည္းေပါ့။

အလုပ္က သိပ္အဆင္မေျပေတာ့ စာေရးဖို႔လဲ အေတြးက သိပ္မအိုေကေတာ့ဘူး။ (တကယ္က အပ်င္းထူသြားတာလဲ ပါပါတယ္) ဒါနဲ႔ပဲ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ တရက္မွာေတာ့ အြန္လိုင္းဂိမ္းဆုိဒ္တခုနဲ႔ နပန္းလုံးမိပါေလေရာ။

က်ေနာ္က ဟိုးအသက္ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက Chess ကစားရတာကို ၀ါသနာပါပါတယ္။ ခပ္ႂကြားႂကြားေလး ေျပာရရင္ေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္အဆင့္ လူငယ္ ခုံဆု ရဖူးတယ္။ ဟဲဟဲ။ (အခု မေတြ႔တာၾကာပီျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့္ပို႔စ္ေတြကို ရယ္ေသာေသာနဲ႔ စေနာက္ဖူးတဲ့ ေဘာ္ဒါတေယာက္ကို အဲဒီလို သြားႂကြားမိေတာ့ `ခညားက ျပည္နယ္အဆင့္တဲ့လား´ ဆိုၿပီး ပုံစံေပးကစားသြားတာကို ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရွဳံးဖူးတယ္) :D

ဒါနဲ႔ပဲ အလုပ္လက္မဲ့ က်ေနာ္တေယာက္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ Chess ကစားျဖစ္ေရာ ဆိုပါေတာ့... ... ...။

***



က်ေနာ္သြားကစားျဖစ္တဲ့ ေနရာမွာက Chess ကစားသူေတြကို ပထမစစျခင္းမွာ Chips ၅၀ နဲ႔ Ranking 1500 အျဖစ္ စသတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ တကယ္လို႔ ႏိုင္ပြဲမ်ားရင္ မ်ားသလို Rank ေတြကို တိုးေပးတယ္။ Chips ေတြကေတာ့ ကစားသူ အခ်င္းခ်င္း ေလာင္းေၾကးအေနနဲ႔ သေဘာရိွ ကစားဖို႔ သတ္မွတ္ေပးထားတာပါ။ လူေတြရဲ့ စိတ္သေဘာကို နားလည္ထားလို႔လားေတာ့ မသိ...။ အဲဒီ Chips ေတြကို တကယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔လဲ ေရာင္းေပးပါတယ္။ ဥပမာ...၊ Chips ၅၀၀ ေလာက္ကို ႏွစ္ေဒၚလာႏႈန္းနဲ႔ စသျဖင့္ အဲလိုေလးေတြပါ။




ဒီလိုနဲ႔ ျပည္နယ္လူငယ္ ခ်န္ပလုံေဟာင္း က်ေနာ္လဲ အြန္လိုင္းေပၚက ႏိုင္မယ္ထင္ေလာက္တဲ့ လူေတြနဲ႔ခ်ည္း စိန္ေခၚကစားရင္းနဲ႔ Chips ေတြ နည္းနည္းတိုးလာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔... ... ...။

***

အဲဒီလူက သူတင္ထားတဲ့ သူ႔ဓာတ္ပုံအရ ခန္႔မွန္းရရင္ေတာ့ အသက္က ၄၀ ၀န္းက်င္ေလာက္ ရိွမယ္ထင္ရဲ့၊ ကုိလံဘီယာကတဲ့။ သူ႔ရဲ့ Ranking ကလဲ 2000 ေက်ာ္ဆိုေတာ့ တပြဲႏိုင္မွ အလြန္ဆုံး Rank အမွတ္ ၁၀ မွတ္ေက်ာ္တိုးတဲ့အတြက္ ႏိုင္ပြဲေတြ မနည္ဘူးရထားတဲ့ သေဘာေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ စစျခင္း ကစားေတာ့ 5 Chips ေၾကး ကစားတယ္။

ပထမ စစျခင္းမွာ 5 Chips ေၾကး ကစားေပမယ့္ ေလးငါးဆယ္ကြက္ေလာက္ အျပန္အလွန္ေရႊ႔ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ဘက္ကေန အသာစီးနည္းနည္းရလာေရာ သူက 100 Chips ေၾကး စိန္ေခၚလာတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ အဲဒီ Chips ေတြကို ဒီေလာက္ အေလးမထားေတာ့ ကစားေစသတည္းေပါ့...။

ဒီလိုနဲ႔ ဆက္ကစားလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ေနာ္ ရွဳံးလုလု အေျခအေနကုိ ေရာက္လာၿပီး သူ႔ဘက္က ပါ၀ါေတြက က်ေနာ့္ရဲ့ ဘုရင္ကို မိဖို႔အတြက္ ပိုအားေကာင္းလာတယ္။

ဒါေပမယ့္... ... ...။

***

တခါမွာေတာ့ အမွတ္မထင္ ဆိုသလိုပဲ သူ သတိတခ်က္ လစ္သြားတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ့ ျမင္းက သူ႔ ဘုရင္မနဲ႔ ဘုရင္ကုိ ခြခ်က္နဲ႔ မိသြားေတာ့ သူ႔ဘုရင္မ အလကားသက္သက္ က်သြားတာ ပြဲအလွည့္အေျပာင္းက က်ေနာ္ ႏိုင္ဖို႔လုံး၀နီးပါး အေျဖေျပာင္းသြားတယ္။

အဲဒီလူဟာ သူေစာေစာက ႏိုင္ဖို႔ ေသခ်ာတယ္လို႔ သူထင္ခဲ့တုန္းက ေလာင္းေၾကး Chips ကုိ အဆမတန္တိုးၿပီး စိန္ေခၚခဲ့ေပမယ့္ သူရွဳံးေတာ့မယ့္ အေျခအေနကိုလဲ ႀကဳံေရာ က်ေနာ့္ဘက္ကေန ေရႊ႕ကြက္ေတြ ေကာင္းေကာင္းဆက္ေရႊ႕လို႔ မရေအာင္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အေႏွာက္အယွက္ေပးပါေတာ့တယ္။ Game ကို Pause မၾကာခဏလုပ္တာ၊ Cancel လုပ္ဖုိ႔ အႀကိမ္တရာေလာက္ ဆက္တိုက္ ေတာင္းဆိုတာေတြ၊ ေလာင္းေၾကးကုိ 0 Chips လုပ္ဖုိ႔ မၾကာခဏေတာင္းဆိုၿပီး ပြဲကို မၾကာၾကာေအာင္ အခ်ိန္ဆြဲတာ၊ က်ေနာ္ စိတ္တိုလာေအာင္ အေႏွာက္အယွက္ေပးတာေတြကို ဆက္တုိက္ကို လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။

က်ေနာ္ကလဲ ဒီလိုနည္းနဲ႔ေတာ့ အရွဳံးမေပးခ်င္တာနဲ႔ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္အထိ ၾကာေအာင္ ဒီလူ႔ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ကုိ မရအရ ႏိုင္ေအာင္ ကစားေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ လုံး၀ အရွဳံးမေပးခ်င္ဘဲ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူက က်ေနာ္ကုိ Chat Box ကေန F... နဲ႔ အစျပဳတဲ့ စကားနဲ႔ ဆဲၿပီး ထြက္သြားေတာ့တယ္။

***

လူ႔ရဲ့စိတ္ဟာ အင္မတန္ အ့ံၾသဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ `ငါေသခ်ာေပါက္ ႏိုင္ေတာ့မယ္´ လို႔ ထင္ထားရာကေန အရွဳံးကို မထင္မွတ္ဘဲ ရင္ဆိုင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ သူ႔အေနနဲ႔ ဒါကို လက္မခံႏိုင္ဘဲျဖစ္ၿပီး တုံ႔ျပန္တဲ့ တုံ႔ျပန္မႈဟာ မယုံႏိုင္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို သေဘာထား ေသးသိမ္လြန္းလွတာကို တအ့ံတၾသ ျဖစ္မိတယ္။

သူကေတာ့ ေနာက္ဆုံး ဘယ္လိုမွ လုပ္လို႔မရေတာ့လို႔ က်ေနာ့္ကို F... လို႔ ဆဲဆိုၿပီး ထြက္သြားေပမယ့္ က်ေနာ့္မွာေတာ့ သူ႔ကို စိတ္ဆိုးရမယ့္အစား အေတြးေတြ တေထြးႀကီးနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။

ဒီလူ ဘယ္လိုပါလိမ့္...။ Chips ေတြ မဆုံးရွဳံးခ်င္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ Ranking က ပြဲရွဳံးသြားရင္ အမွတ္ေလ်ာ့မွာကို မလိုခ်င္တာလား။ ဒါေတြက သူ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ား အေရးႀကီးေနခဲ့တာလား။ ဒါျဖင့္ သူအခုရထားတဲ့ Ranking ဆုိတာကေရာ သန္႔ရွင္းစြာ ကစားၿပီး အႏိုင္ယူခဲ့တာေတြေရာ ဟုတ္ပါ့ေတာ့မလား။ အခု သူ ငါ့ကို ဆဲသြားတယ္ ဆိုတာကေရာ `မ်က္ႏွာမွ မျမင္ရတာ ဘာအေရးစိုက္ဖုိ႔ လိုတာမွတ္လို႔´ ဆိုတဲ့ သေဘာလား။

တကယ္ဆို အြန္လိုင္းေပၚမွာ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ အဲဒီ Chips ေတြ Ranking ေတြဟာ သူ႔ဘ၀ကို ဘာတခုမွ ထိခိုက္သြားေစတာ၊ ေလ်ာ့ပါးသြားေစတာ မဟုတ္ပါလ်က္နဲ႔ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးေလးမွာေတာင္ ဒီေလာက္ႀကီး ဆိုး၀ါးတဲ့ စိတ္ကိုထားေနတာ ဘာပါလိမ့္။

***

တကယ္ေတာ့ ေတြးလိုက္ရင္ေတာ့ အရွည္ႀကီးပါ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးဟာ ဒီေလာက္ အြန္လိုင္းဂိမ္းေလးမွာေတာင္ ညစ္ပတ္တ့ဲ စိတ္ထားရိွေနရင္ အျပင္က လက္ေတြ႔ဘ၀မွာလဲ သူ႔စိတ္ထားႀကီးဟာ ညစ္ေထးေနမွာ အမွန္ေပါ့။ အတၱေတြ၊ အႏိုင္ဆုိတာပဲ လိုခ်င္ၿပီး အရွဳံးကုိ လက္မခံခ်င္တဲ့ စိတ္ထားႀကီးေပါ့။ ဘာေပါ့ ညာေပါ့နဲ႔ ေလွ်ာက္ေတြးလိုက္တာ ဟိုလူေတာ့ လမ္းသြားရင္း ခလုတ္ေတာင္ တိုက္မိမလားဘဲ။

က်ေနာ္က်ေတာ့ေရာ...။

က်ေနာ္လဲ ဘာထူးေသးလဲ။ အခုေတာင္ အဲဒီလူလုပ္တာကို မခံခ်င္ျဖစ္တဲ့ မသိစိတ္ကေန ေစ့ေဆာ္တဲ့ အတၱက ဒီစာကို ေရးျဖစ္ေနၿပီေလ။

***

ဆိုင္မဆိုင္ေတာ့ မသိဘူး။ အခု ဒီစာကို ေရးေနရင္းနဲ႔ ႏြဲ႔ယဥ္၀င္းရဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ဖြင့္နားေထာင္မိေနရင္း ျဖစ္ေနတာ သီခ်င္းနာမည္က `ေဒါသစိတ္ကေလး ၃၆၀´ တ့ဲ...။

အင္း..။

က်ေနာ့္ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ ကုိလံဘီယာသားႀကီးကေတာ့ `ေလာဘစိတ္ကေလး ၃၆၀´ နဲ႔ က်ေနာ့္ကို Chess တပြဲကစားေပးသြားတာဆိုရင္ မွားမလားမသိ။

***

ကလိုေစးထူး