ကုိရင္ေရ..

ဒီမယ္ ကုိရင္..
ေရာ့..ေသာက္၊ ေဆးခါးလို႔ အမႊမ္းမတင္ဘူး
ဒါေပမယ့္ အဲဒီခြက္ထဲမွာ အဆိပ္မပါဘူးလို႔ အာမခံတယ္။
ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ဳပ္ ေျခႏွစ္ဖက္ပါတာျခင္း အတူတူ
ေျခေထာက္ အရြယ္အစားမတူဘူး...။
ေဟာ..၊ ခင္ဗ်ား ငုံ႔ၾကည့္တဲ့ ခင္ဗ်ားေျခေခ်ာင္းကေလးေတြေတာင္
အတုိအရွည္ တူငဲ့လား...။
ေရာ့... ေသာက္လိုက္ပါ။
စကားလုံး သက္သက္မဟုတ္တဲ့ ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရည္
ခင္ဗ်ားကုိယ္ထဲကို စိမ့္၀င္စီးဆင္းသြားလို႔ ျဖစ္လာမယ့္ ခင္ဗ်ား မ်က္ႏွာကို ထုိင္ၾကည့္ခ်င္လြန္းလို႔...။

ဒီမယ္ ကုိရင္...
ခင္ဗ်ား ဟိုဘက္လမ္းက ေလွ်ာက္သြားလို႔ လမ္းေကာင္းခဲ့ခ်ိန္
ဗြက္ေပါက္တဲ့ဒီဘက္လမ္းက လူေတြ အတုန္းအရုန္း
အိုဗ်ာ...၊ ၀ရုန္းသုန္းကား လဲေနလိုက္ၾကတာ
ေဟာ...၊ အေလွ်ာက္မေတာ္တဲ့ တခ်က္ ခင္ဗ်ား ခလုတ္တိုက္ေတာ့
ခင္ဗ်ား ေမ့ထားတဲ့ ေဟာဒီ၀ရုန္းသုန္းကား ရင္ဘတ္ၾကီးေတြကေလ...
ကိုရင္...၊ နာသြားေသးလားလုိ႔ ေျပာဖို႔ မေမ့ပါဘူးဗ်။
ခင္ဗ်ာ့ ဖိနပ္ လာသုတ္မေပးႏိုင္တာေတာ့ ေဆာရီး ကုိယ့္လူ။

ဒီမယ္ ကုိရင္...
ေရွ႕တန္းတက္ ဂိုးသြင္းမွ ေဘာလုံးသမား မဟုတ္ဘူးဗ်
ေအာင္ပြဲခံေနတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ေတြကို အေ၀းကေငးေနတဲ့
ကစားသမားေကာင္းေတြမွ အမ်ားၾကီး....။
ကန္ပစ္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ...။

ဒီမယ္ ကုိရင္...
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ရင္းထားတဲ့ ထမင္းတပန္းကန္ထက္
ေတာက္ခနဲ က်လာတဲ့ ခင္ဗ်ားေခြ်းစက္ကေပးတဲ့
တလုတ္ထဲေသာ ထမင္းကို မက္ေမာပစ္လိုက္စမ္းပါဗ်...။
ယူ...၊ ယူ.. အဲဒီမွာ အတၱေတြကိုယူ
အတၱကို ယူတတ္ရင္ လူဆိုတဲ့ အသိပါ ထပ္ယူ...။

ေက်ာျခင္း ကပ္လို႔ အျမင္မတူရင္ေတာင္
ေသခ်ာတာေတာ့ ကုိရင့္နားမွာ က်ဳပ္ရိွေနတယ္။
တခါတေလ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရန္ေတြ႔ရတာထက္
ေက်ာျခင္း ကပ္ေနရတာက အရသာ ရိွလြန္လြန္းလို႔....။

***

ကလိုေစးထူး

မတူတဲ့အား..

"ပုလိုက္တဲ့ အေကာင္ကြာ၊ ခါးကလဲ တုတ္လိုက္ေသး၊ အေတာ္ ရုပ္ဆိုးတာပဲကြ"

"ဘာဗ်၊ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူ႔ကို ေျပာတာလဲ"

"မင္းကိုပဲကြ၊ မင္းကိုပဲ၊ ငါေျပာတာ မဟုတ္လို႔လား"

"ေၾသာ္၊ ေဟာ္..ေဟာ္၊ ဒီမယ္ဗ်၊ က်ဳပ္က ပုတယ္၊ ရုပ္ဆိုးတယ္ပဲ ထားလိုက္ပါဦး၊ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ဆိုတဲ့ ေဟာဒီ ပုတုတ္တုတ္ကေလ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ ေကာင္းမြန္ျခင္းကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ ျပယုဂ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ား မေမ့ပါနဲ႔ဗ်"

"ေအာင္မယ္မယ္၊ ေနစမ္းပါဦး ေဟ့ေကာင္ရ၊ မင္းက အဲဟို ငတိကို ပုတယ္ သြားေျပာရေအာင္ မင္းကေရာ ငါ့ေလာက္မ်ား ျမင့္မားခန္႔ညားေနလို႔လားကြ၊ ငါ့ကုိၾကည့္စမ္း၊ ဒီအုပ္စုထဲမွာ ငါကမွ အျမင့္မားဆုံး၊ အခန္႔ထည္ဆုံး"

"အဟက္၊ ဟုတ္မွာေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါေၾကာင့္ေနမယ္၊ ေခတ္သစ္ရဲ႕ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ ဆဲနည္းမွာ ခင္ဗ်ားက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ၾကီးေလ"

"ဟားဟား ဟားဟား"

"ဒီမွာ၊ ဒီမွာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ စကားမ်ားသကုိးဗ်ာ၊ ပုတဲ့လူကလဲ ပုတဲ့အေလွ်ာက္၊ ဟိုငတိက်ေတာ့လဲ ရန္လိုေနလိုက္တာ၊ အလယ္ကဟာႀကီးကေရာ ဘာထူးသလဲ၊ သူကမွ အဆိုးဆုံး၊ သဘာ၀တရားေၾကာင့္ ရွည္လ်ား ျမင့္မားခြင့္ ရေနတာကိုပဲ ၾကံဖန္ၾကြားေနလိုက္ရတာ၊ ေဟ့..ဒီမယ္၊ အဖိုးထိုက္တန္ေပ့ဆိုတဲ့ အရာေတြက က်ဳပ္ဆီမွာ လာဆင္ျမန္းမွ ပိုလွတာပါဗ်၊ ပိုလွတာပါ"

"ေတာ္ရုံၾကြားစမ္းပါကြာ"

"ၾကြားၾကြား မၾကြားၾကြား အမွန္တရားဗ်၊ ေလာရွည္ၾကီးရ"

"ငၾကြား"

"ေလာရွည္"

"ေဟ့..၊ ေတာ္ၾကေတာ့ကြာ"

"ဘာလဲ၊ ရန္လိုေကာင္ရဲ႕"

"ဂ်ပုေနာ္ မင္းက ငါ့ကိုမ်ား...၊ တယ္ေလ..."

"ဟာဗ်ာ၊ အစ္ကုိႀကီးတို႔ သိပ္ဆိုးတာပဲဗ်ာ၊ ဒီအစုေလးမွာ ညီအစ္ကုိရယ္လို႔ ဒါေတြပဲရိွတာ အခ်င္းခ်င္းလဲ မညီၾကဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ၾကားထဲက ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္တယ္"

"ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ ေတာ္ၾကေတာ့၊ ဟိုမွာ အငယ္ေကာင္ စိတ္ညစ္ေနၿပီ"

***

"ဟာ...၊ ဟာ...၊ ေဟ့ အေရးေပၚၿပီေဟ့၊ လာစမ္း၊ အားလုံး ဒီကုိ လာစုၾကစမ္း၊ ဟိုေကာင္ အငယ္ေလး မင္းက ဒီဘက္ကိုကပ္ထား၊ ဖိုးဂ်ပု မင္းက တို႔ေတြေအာက္မွာ ျမဲေအာင္လာခို၀င္ထားစမ္း၊ ေအး...၊ စုထား၊ စု...၊ ခပ္တင္းတင္းေလး စု"

"ခြပ္" "ဖုန္း" "အင့္"

***

"ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ...၊ ငါတို႔ အခ်ိန္မီ စုစည္းလိုက္ႏိုင္ေတာ့ ငါတို႔သခင္အတြက္ တုိ႔အားလုံးရဲ႕ စုစည္းအားက လက္သီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ အသုံးခ်ေပးလိုက္ႏိုင္တာကြ၊ သခင့္ကို လာေစာ္ကားတဲ့ ဟိုလူေတာ့ အေတာ္အီသြားပုံရတယ္"

"ေအးကြ..ေနာ္၊ အငယ္ေလး .. မင္းကုိ ထိမိသြားေသးလား"

"မနာပါဘူး အစ္ကုိၾကီးတို႔ရ၊ ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကိုႀကီးတို႔နား တိုးကပ္ထားေတာ့ ပုိေတာင္ အားၾကီးသြားေသးတယ္ေလ"

***

ျငင္းခုန္၊ ရန္လို၊ အၾကြားသန္၊ စိတ္္တို၊ အားငယ္ေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက အခုေတာ့လဲ ေလထဲမွာ ျဖန္႔ကားလို႔..၊ အလွကုိယ္စီနဲ႔၊ ေပ်ာ္လို႔၊ ျမဴးလို႔...။

***

ကလိုေစးထူး