ဒီေန႔ကေတာ့ လက္စြဲေတာ္ကင္မရာတလက္နဲ႔ အေပ်ာ္တမ္း ဓာတ္ပုံဆရာလိုလို ဘာဂလိုတိုတိုပုံစံဖမ္း ဓာတ္ပုံအ႐ိုက္ထြက္ခ်င္လို႔ သြားျဖစ္တာေပ့ါ…။ ဓာတ္ပုံပို႔စ္လဲ မတင္ျဖစ္တာ ၾကာလွၿပီကိုး…။
***
ဒါက အိမ္က ထြက္ထြက္လာျခင္း လမ္းမေပၚက ပုံပါ။ အခုလက္ရိွေနတဲ့ ေနရာက က်ေနာ္အရင္ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေလးကလို လမ္းကေလးလဲ မရိွသလို၊ ေခ်ာင္းေသးေသးေလးနဲ႔ တံတားေလးလဲ မရိွပါဘူး။ ဆိတ္ၿငိမ္မႈ ကင္းသေလာက္ အေရးေပၚ ရဲကား၊မီးသတ္ကား၊ လူနာတင္ကားေတြရဲ႕ အသံကို တေန႔မွာ အနည္းဆုံး ဆယ္ႀကိမ္ထက္မနည္း ၾကားရတတ္တယ္။ ဒီေနရာကို ေရာက္မွ ေဆးေျခာက္လာေရာင္းတာ ခံရဖူးသလို၊ ေငြတျပားစတက်ပ္စ ရသေလာက္ လာလာေတာင္းတာကိုလဲ ခဏခဏ ခံရဖူးတယ္။
အဲဒါ လမ္းေဘးက ပန္းတပြင့္ပါပဲ။ မၾကာမီမွာ ညိဳးသြားေတာ့မေယာင္ ပန္းကေလးက ပြင့္ဖတ္ေတြက ေဘးကို တြဲရရြဲက်ခ်င္ေနၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အလွကိုေတာ့ အစြမ္းကုန္ ထုတ္ထားႏိုင္ေသးတဲ့အလား ထင္မိတယ္။
ဒါလဲ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ပန္း…။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ျမန္မာျပည္က ငု၀ါပန္းလိုလို ပုံစံေလးနဲ႔ ဆင္လို႔။
ငွက္ေပ်ာဖူး…၊ ေရႊျပည္ႀကီးမွာေတာ့ ဘာမွမဆန္းဘူးေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒါကို ျမင္ရဖို႔ တေခါက္သြားတိုင္း ငါးေဒၚလာ ၀င္ေၾကးေပးရတယ္။ တခါလြမ္း ငါးက်ပ္လို႔ေတာင္ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္။ :D
ဒီပန္းရဲ႕ အရြယ္က တကယ္ေတာ့ ေရသန္႔ဘူးခြံအရြယ္သာသာေလးပဲ ရိွတာပါ။ အဲဒါကို က်ေနာ္က အနီးကပ္ဆြဲယူၿပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ႐ိုက္လိုက္ေတာ့ အခုလိုပုံေလး ထြက္လာတယ္။
ဒီပန္းခိုင္ေလးကုိ ေတြ႔တာနဲ႔ ထူးျခားမႈ တခုကို ခ်က္ခ်င္းပဲ သတိထားမိတယ္။ ပန္းခိုင္ကထြက္ေနတဲ့ အညွာတံေလးေတြမွာ အခုမွ စၿပီးဖူးစ အငုံေလးေတြလဲ ပါတယ္။ ပြင့္လုလု အပ်ိဳ႐ိုင္းေလးလို အပြင့္ေလးလဲ ပါသလို အစြမ္းကုန္ ပြင့္လို႔ လွခ်င္တုိင္း လွေနတဲ့ အပြင့္လဲ ရိွေနတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ေႂကြက်ညိွဳးေရာ္လို႔ အပြင့္ေနရာမွာ ေသြ႔ေျခာက္လို႔ေတာင္ ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အရာေလးေတာင္ ရိွလို႔…။ က်ေနာ္တို႔ လူ႔ဘ၀ေတြလဲ ဒီပန္းခိုင္ေလးနဲ႔ ဘာမ်ားျခားေသးလို႔လဲ… … …။
Domes ထဲမွာ အခု ျမင္ရတဲ့ စာဘုန္းႀကီးလို ငွက္ကေလးေတြကိုလဲ ေမြးထားတယ္။ ဒီေကာင္ကေလးေတြက အသံစုိးစုိးစီစီနဲ႔ ဟိုပ်ံလိုက္၊ ဒီ၀ဲလိုက္လုပ္ေနတာ…။ ျမန္ကလဲျမန္လြန္းေတာ့ ပုံ႐ိုက္ရတာ အရမ္းခက္ခဲလွတယ္။ ဒီေလာက္ လွတဲ့ငွက္ပုံကို ရေအာင္႐ိုက္မယ္ကြာ ဆိုၿပီး အားမေလွ်ာ့ဘဲနဲ႔ တနာရီေလာက္အထိ အခိ်န္ေပးၿပီး လိုက္႐ိုက္ေနရင္းက ဒီငွက္ကေလး လာနားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္က ေနေရာင္ကလဲ မီးဆလိုက္ထိုးေပးထားသလို ျဖစ္တဲ့အခိုက္နဲ႔ က်ေနာ္ လိုခ်င္တဲ့ အကြာအေ၀းကလဲ ကြက္တိျဖစ္သြားေတာ့ အခုလို ပုံေလးေတြ ရလာတယ္။ ဒီတေခါက္ Domes ကုိ သြားတဲ့အခါမွာ အခု ရလာတဲ့ ငွက္ပုံေလးေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္ အားရႏွစ္သက္မႈ အရိွဆုံးပါပဲ..။ သေဘာအက်ဆုံးက ငွက္ကေလး ထပ်ံသြားခိုက္ပုံေလးပါ။
Domes မွာ အပင္ေတြ စိုက္ျပထားသလို၊ ပန္းခ်ီနဲ႔ ဓာတ္ပုံ အေရာင္းျပခန္းေလးေတြလဲ ရိွတယ္။ အဲဒါ ျပခန္းေတြကို လိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ က်ေနာ္ ဒီပုံကို သူတို႔ အေရာင္းစာရင္းမွာ ေတြ႔လာတယ္။ အမရပူရက ႐ိုက္လာတာတဲ့…။ ေရာင္းေစ်းကေတာ့ ေဒၚလာ ၆၅၀…။ သူက ႏိုင္ငံအလိုက္ကုိယ္စားျပဳတဲ့ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ဥပမာ…၊ တ႐ုတ္ဆိုရင္ ဘုံေက်ာင္းေလးေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ပုံလိုမ်ိဳး၊ ထုိင္းဆိုရင္ ေရေပၚေစ်းမွာ ေစ်းေရာင္းေနတာကို အေပၚစီးကေန ရိုက္ထားတာမ်ိဳးပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာကို ကုိယ္စားျပဳအေနနဲ႔ သာသနာ့အရိပ္အ၀ါ ထင္ဟပ္တဲ့ အခုလို ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးရဲ႕ ပုံကိုျပထားတာကို စိတ္ထဲ အေတာ္ေက်နပ္မိတယ္။
Domes က ျပန္ထြက္လာၿပီး အဲဒီနား မနီးမေ၀းက ျမစ္ေဘးမွာ ဟိုဟိုဒီဒီ လိုက္ေငးျဖစ္ေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ ဘဲေမာင္ႏွံ (ႏွစ္ေကာင္ အတူေတြ႔လို႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေမာင္ႏွံလို႔ ရမ္းတုတ္ရတာ၊ အထီးႏွစ္ေကာင္၊ အမႏွစ္ေကာင္လဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာ) ကို ျမင္ေတာ့ ႐ိုက္ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။
***
စာေကာင္းေကာင္း မေရးျဖစ္ေတာ့ အခုလိုပဲ ဓာတ္ပုံပုိ႔စ္နဲ႔ ႏွိပ္စက္ပါရေစဦး…။ အားနာပါးနာ ၾကည့္ေပးသြားရင္ပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
***
ကလိုေစးထူး
