သင္ဟာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေမးခြန္းသုံးခုထဲက လူသုံးမ်ိဳးသုံးစားကို ေတြ႔ႀကဳံတဲ့အခါ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးဟာ အဆိုး၀ါးဆုံးလို႔ ထင္ျမင္ပါသလဲလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ၿပီဆိုပါစို႔…။
(၁) အစည္းအေ၀း က်င္းပေနခ်ိန္အတြင္း တျခားသူ တဦးတေယာက္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနခိုက္မွာ အနီးအနားက မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ တျခားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ က်ယ္ေလာင္စြာ ေျပာဆိုေနေလ့ရိွသူ။
(၂) တစုံတေယာက္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈ ဆုံးခန္းမတိုင္ခင္မွာ စကား၀င္ျဖတ္ေျပာျခင္းကို မၾကာခဏလုပ္တတ္သူ။
(၃) အစည္းအေ၀း က်င္းပေနခ်ိန္မွာ ဆဲလ္ဖုန္းထုတ္ေျပာတတ္သူ။
***
က်ေနာ္ မွတ္မွတ္ရရ သတိထားမိသေလာက္ အစည္းအေ၀း ဆိုတဲ့ လူေတြစု႐ုံးမႈမ်ိဳးဆန္ဆန္ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ ပထမဆုံး ထိေတြ႔ခြင့္ ရတာ ခပ္ငယ္ငယ္ ေက်ာင္းေနစဥ္တုန္းက တနလၤာေန႔လို ေန႔ေတြမွာ ေက်ာင္းခန္းမထဲ ေက်ာင္းသားေတြကို စုစည္းခိုင္းၿပီးေတာ့ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ေျပာခ်င္တာေတြ၊ တာ၀န္ေပးခ်င္တာေတြကို ေျပာဆို တာ၀န္ခြဲေလ့ ရိွတဲ့ စည္းေ၀းမႈကေန လို႔ ထင္တယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေတြက ကေလးေတြဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္က စည္းေ၀းစုစည္းဖို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းခန္းမကိုသြား၊ ခန္းမထဲေရာက္ရင္ ဆိတ္ၿငိမ္စြာထုိင္ၿပီး ဆရာဆရာမေတြရဲ့ ၾသ၀ါဒကို ခံယူ၊ တာ၀န္ေပးတာကို လက္ခံ…၊ ဒီေလာက္ပဲ။
တခါတရံက်ရင္ေတာ့လဲ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုထဲမွာ ေဖေဖ၊ေမေမနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ကေလးေတြ တစုတေ၀းထဲ ဆုံလို႔ အစည္းအေ၀းဆန္ဆန္ မိသားစု စကား၀ိုင္းေလးေတြလဲ ရွားေတာင့္ရွားပါး ရိွဖူးတယ္။ အဲဒီအခါမွာလဲ ကုိယ့္ဆႏၵ၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ေျပာလို႔ရတယ္ဆိုေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို လူႀကီးေတြကပဲ ခ်တာမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါသည္လဲ အစည္းအေ၀းတမ်ိဳး။
ေနာက္ပုိင္းေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရြယ္ေရာက္လာေလေလ၊ တက္သင့္လို႔ တက္ရမယ့္ အစည္းအေ၀း၊ လုံး၀မတက္ခ်င္လဲ အားနာပါးနာ တက္ရမယ့္ အစည္းအေ၀း၊ တက္ခ်င္လို႔ကို တက္ရတဲ့၊ တက္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ မတက္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ တက္ကို တက္ရမယ့္ အစည္းအေ၀း၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္နဲ႔ အသက္အရြယ္နဲ႔ ကုိယ္ရပ္တည္ေနထိုင္ရတဲ့ အေနအထားေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ အစည္းအေ၀းေပါင္းစုံကို တက္လာရေတာ့တာပါပဲ။
စကားမစပ္ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ စိတ္အပ်က္ခဲ့ရဆုံး၊ မတက္ခ်င္ဘဲ တက္ရတဲ့ အစည္းအေ၀းတခ်ိဳ႕တေလ ရိွဖူးတယ္။ စည္းေ၀းခိုင္းတဲ့လူကလဲ သူေျပာခ်င္တာပဲေျပာဖုိ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကို ဒါေတြေျပာကို ေျပာရမယ္လို႔ တေယာက္ေယာက္က ခိုင္းထားတဲ့အတြက္ ေျပာဖို႔ စည္းေ၀းသလို က်ေနာ္တို႔ကလဲ သြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ မသြားခ်င္သည္ျဖစ္ေစ အဲဒီ အစည္းအေ၀းကို သြားရဖို႔ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ တအိမ္တေယာက္ အဆင့္ခံရေလ့ ရိွတဲ့ အစည္းအေ၀းမ်ိဳးေတြေပါ့။ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္၊ စိတ္ကုန္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္၊ ေတာ္ၾကာေန ဟိုဟာေၾကြးေၾကာ္ခိုင္းလိုက္၊ ဒီဟာေၾကြးေၾကာ္ခိုင္းလိုက္၊ ေတာ္ၾကာေန ကုိယ့္ေခါင္းေပၚက ျဖတ္ပ်ံသြားတဲ့ ရဟတ္ယာဥ္ေပၚကလူ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေအာက္ကေနၿပီး က်ေနာ္တို႔က စိတ္ပါပါမပါပါ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ခိုင္းခံရနဲ႔ပါ။ ထားလိုက္ပါေတာ့…။ အဲဒီလို အစည္းအေ၀းမ်ိဳးေတြ အေၾကာင္းကေတာ့…။
***
က်ေနာ္အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို က်ေနာ္တုိ႔ေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူ႔ေဘာင္ေလာကမွာ အသက္အရြယ္အရေရာ၊ ရပ္တည္ရွင္သန္မႈ အပိုင္းအရေရာ ဆက္စပ္မႈေတြ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာရင္းနဲ႔ အစည္းအေ၀းေတြကုိ တက္ျဖစ္လာရတယ္။ အစည္းအေ၀းေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးလာရတယ္။ အစည္းအေ၀းကေန ရခဲ့တဲ့ အက်ိဳးေတြကိုလဲ ခံစားလာရဖူးၾကတယ္။ အစည္းအေ၀းေၾကာင့္ပဲ ဆုံးရွဳံးခဲ့တာေတြလဲ ရိွလာရဖူးၾကတယ္။ အစည္းအေ၀းကေနတဆင့္ပဲ မိတ္ေဆြတိုးလာတာရိွတယ္။ အစည္းအေ၀းကေနပဲ မေခၚမေျပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ အခင္အမင္ေတြ ပ်က္ျပားကုန္ၾကဖူးတာေတြလဲ ရိွတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ အစည္းအေ၀းလုပ္လုပ္ ဒီအစည္းအေ၀းမွာ (တခ်ိဳ႔ခၽြင္းခ်က္ အစည္းအေ၀းတခ်ိဳ႕ကလြဲရင္) မင္းေတာ့ ဒီလိုပဲေနရမယ္၊ ခင္ဗ်ားေတာ့ ဒါမ်ိဳးပဲ လုပ္သင့္တယ္လုိ႔ ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားတဲ့ အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္မႈဆိုင္ရာ လူမႈယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ တသီးတသန္႔ေတာ့ သတ္မွတ္မထားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ အစည္းအေ၀းတခုကို တက္ေရာက္ၾကတာနဲ႔ အဲဒီ အစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္လာေသာ တျခားတျခားေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး၊ ပုဂၢိဳလ္ငယ္ အားလုံးကုိ ေလးစားသမႈထားေသာအားျဖင့္ လိုက္နာသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ရိွပါတယ္။ ဒီေတာ့ အေပၚဆုံးက ေမးခြန္းသုံးခုကုိ ျပန္ၾကည့္ရေအာင္…
(၁) အစည္းအေ၀း က်င္းပေနခ်ိန္အတြင္း တျခားသူ တဦးတေယာက္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနခိုက္မွာ အနီးအနားက မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ တျခားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ က်ယ္ေလာင္စြာ ေျပာဆိုေနေလ့ရိွသူ။
ဒီအျပဳအမူဟာ က်ေနာ္တို႔ ခပ္ငယ္ငယ္ ကေလးဘ၀ ေက်ာင္းခန္းမထဲမွာ ေက်ာင္းအစည္းအေ၀း လုပ္တုန္းကသာလွ်င္ မသိေသးလုိ႔၊ နားမလည္ေသးလို႔ လုပ္မိတာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ အဲဒီတုန္းကတည္းကိုက ဆရာ၊ဆရာမေတြက အစည္းအေ၀းလုပ္ေနခ်ိန္မွာ စကားမ်ားတာေတြ မလုပ္ဖို႔ ဆိုဆုံးမခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ မသိလို႔ နားမလည္လို႔ကုိး…။ နားလည္သိတတ္လာတဲ့ အရြယ္ကို ေရာက္လာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ကိုယ္က အစည္းအေ၀းတခုခုကို တက္ေရာက္ရၿပီဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီ့အျပဳအမူဟာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနသူကို မေလးမခန္႔လုပ္ေနတာနဲ႔ တူသလို အဲဒီေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနတာကို စိတ္ပါ၀င္စားစြာနဲ႔ အာ႐ုံစိုက္ နားေထာင္ေနသူ တျခားေသာသူေတြကုိပါ မေလးစားတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။
(၂) တစုံတေယာက္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈ ဆုံးခန္းမတိုင္ခင္မွာ စကား၀င္ျဖတ္ေျပာျခင္းကို မၾကာခဏလုပ္တတ္သူ။
တျခားေသာ တိုင္းတပါးသားေတြက ဘယ္လိုဘယ္ပုံ က်ေနာ္တုိ႔လူမ်ိဳးက ဘယ္လိုဘယ္ပုံနဲ႔ သူမ်ားလူမ်ိဳးနဲ႔ ႏိႈင္းလို႔ ကုိယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ မေျပာခ်င္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ အမ်ိဳးေတြက သူမ်ားစကားေျပာေနတုန္း ၀င္ျဖတ္ေျပာတာကို ၀ါသနာထုံတာက အစည္းအေ၀းမွတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပင္မွာလဲ အေတာ္၀ါသနာႀကီးပါတယ္။ အျပင္မွာကေတာ့ ကုိယ္နဲ႔ စကားေျပာေနသူက အရင္းႏွီးဆုံးသူေတြ ျဖစ္ေနလို႔ ဒါမ်ိဳးေတြ လုေျပာရတာကိုက အရသာရိွေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ ပုံစံမ်ိဳးက ျပႆနာမရိွလွေပမယ့္ အစည္းအေ၀းတခုကို တက္ရၿပီဆိုရင္ေတာ့ တပါးသူ ေဆြးေႏြးေနတာ မၿပီးေသးခင္ အတင္းကာေရာ စကား၀င္ျဖတ္ ထေျပာတာေတြဟာ အေတာ္႐ုပ္ဆိုးတဲ့ အျပဳအမူပါ။
အထူးသျဖင့္ ပထမတေယာက္ ေျပာေနတဲ့၊ ေဆြးေႏြးေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ အယူအဆလိုဟာမ်ိဳးကို တေယာက္ေဆြးေႏြးလို႔ ၿပီးတာကုိ ဆုံးေအာင္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ မိမိအယူအဆကို အတင္းႀကီး ၾကားျဖတ္၀င္ေျပာဆိုတာပါ။ တခါတေလ အဆုိုးဆုံးကေတာ့ ေျပာဆိုေနတဲ့၊ ေဆြးေႏြးေနတဲ့လူရဲ႕ အေၾကာင္းအရာကုိ “ခင္ဗ်ားေျပာေနတာ…၊ မင္းေျပာေနတာ တခုမွ မဟုတ္ဘူး” ဆိုၿပီး အစခ်ီ အတင္း၀င္ျဖတ္ေျပာပစ္လိုက္တာမ်ိဳးပါ။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္နဲ႔ အယူအဆတူသည္ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ၊ သူေျပာေနတာ နည္းလမ္းက်သည္ျဖစ္ေစ၊ မက်သည္ျဖစ္ေစ အနည္းဆုံးေတာ့ သူ႔စကားကို ဆုံးေအာင္ ေဆြးေႏြးခြင့္ေပးသင့္ပါတယ္။ အဲဒီ အေလးထားမႈ ေသးေသးေလးကေန အစျပဳၿပီးေတာ့ တျခားေသာ ကုိယ္လုိခ်င္၊ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဒီအစည္းအေ၀းကေန ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး အတင္းၾကားျဖတ္၀င္ေရာက္သူေတြဆီကေန ေကာင္းမြန္တဲ့ အၾကံဉာဏ္ေတြ ရဖို႔လဲ အင္မတန္မွ ခက္ခဲပါတယ္။
(၃) အစည္းအေ၀း က်င္းပေနခ်ိန္မွာ ဆဲလ္ဖုန္းထုတ္ေျပာတတ္သူ။
“ေၾသာ္…၊ ေအး.. ဘယ္သူလားကြ၊ ငါဒီမွာ ဘယ္သင္းဘယ္၀ါ အစည္းအေ၀းကို ေရာက္ေနတာကြ၊ ေအးပါ၊ လာခဲ့ပါ့မယ္၊ အစည္းအေ၀းကလဲ မၿပီးႏိုင္ေသးလို႔ကြ” ဆုိၿပီး ဆဲလ္ဖုန္းကို က်ယ္ေလာင္စြာ ထုတ္ေျပာတတ္သူကေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္ရဲ႕ နည္းပညာထြန္းကားမႈ ေနာက္ဆက္တြဲမွာမွ ေပၚလာတဲ့ လူတမ်ိဳးထင္ပါတယ္။ တခါတေလ စကားလက္ဆုံေတာင္ က်ေနလိုက္ပါေသးတယ္။ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနသူေတြကိုလဲ အေလးမထား၊ ဘာေတြေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့ ေခါင္းထဲထည့္ဖို႔ ေ၀းစြပါပဲ။
တခ်ိဳ႕ေတာ့လဲ အစည္းအေ၀းခန္းမထဲမွာေတာ့ ဆဲလ္ဖုန္း မေျပာပါဘူး။ ဖုန္းလာေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွန္း မသိ လက္ကေလး တကာကာ ျပၿပီး ခန္းမအျပင္ထြက္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာလဲ သိပ္ေကာင္းလွတဲ့ အျပဳအမူ မဟုတ္လွေပမယ့္ ဆဲလ္ဖုန္းႀကီး ထုတ္ၿပီး က်ယ္ေလာင္စြာ ေျပာတတ္သူထက္စာရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့လို႔ ေျပာရမလားပါပဲ။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အစည္းအေ၀းမက်င္းပမီကတည္းက ဆဲလ္ဖုန္းကုိ ပိတ္ထားျခင္းျဖစ္ေစ၊ ဖုန္းျမည္သံကုိ လုံး၀အသံမျမည္သည္အထိ တိုးထားျခင္းျဖစ္ေစ လုပ္သင့္တာပါ။
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ထင္ပါတယ္။ အခုေနာက္ပုိင္း အစည္းအေ၀းအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အစည္းအေ၀းက်င္းပေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆဲလ္ဖုန္းမ်ား ပိတ္ထားေပးပါရန္လို႔ ႀကိဳတင္ေမတၱာရပ္ခံတာမ်ိဳးကို မွတ္မွတ္ရရ ထည့္သြင္းေျပာဆိုေနၾကပါၿပီ။
***
ဘာရယ္ေတာ့လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္လဲ အစည္းအေ၀းက်င္းပမႈ ဆိုင္ရာ ေလ့လာသုံးသပ္သူႀကီး ေလသံပစ္သလို ျဖစ္ေနၿပီ ထင္ပါတယ္။ အခုတေလာမွာ အေၾကာင္းအရာ အႀကီးႀကီးေတြ၊ မႀကီးတႀကီးေတြနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ အစည္းအေ၀းေတြကို တက္ျဖစ္တဲ့အခါ အေပၚက က်ေနာ္ေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြကေန အစျပဳၿပီး အစည္းအေ၀းေတြက လိုရင္းကိုမေရာက္ ရည္ရြယ္လားရာလဲ မေျမာက္ဘဲ၊ အခ်ိန္ကုန္၊ အေညာင္းကိုက္၊ တခါတေလ တေယာက္ကုိတေယာက္ မၾကည္မလင္ေတြနဲ႔ အဆုံးသတ္ရတာေတြက မ်ားမ်ားလာတဲ့ အစည္းအေ၀းေတြကို တက္မိပါမ်ားလို႔ ဟိုေရးဒီျခစ္မိတာ…။ စာမေရးျဖစ္တာလဲ နည္းနည္းၾကာေနၿပီေလ။
***
ကလုိေစးထူး
3 comments:
က်ေနာ့္အလုပ္မွာလည္း အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဒီၤထဲက အခ်က္ေတြနဲ႔ ျငိတယ္ေျပာရမွာေပါ့ အစည္းေ၀းလုပ္ေနတုန္းဆို က်ေနာ္ကေတာ့ ဖုန္းကို ပိတ္လိုူက္တာပဲ ကိုယ္က လုပ္ငန္းရွင္အၾကီးၾကီးမွမဟုတ္ပဲ အဲ့ေလာက္ၾကိီး အေရးၾကီးတာ မရွိပါဘူးေလ သူကေတာ့ ရယ္ရတယ္ ေဘာ့စ္က ေဆြၾကည့္ေနတာေတာင္ “ ငါအစည္းေ၀လုပ္ေနလို႕ ဟုတ္တယ္ သူေဌးမက မၾကည္ေတာ့ဘူး ငါ့ကိုၾကည့္ေနျပီဟ ေအးေအး ေနာက္ေန႕ေတြ႕မယ္ ေအး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆံုမယ္ ဘယ္နွစ္နာရီလဲ ငါးနာရီေနာ္ ေအးေအး ” အဲ့လိုကိုေလေၾကာကေတာ္ေတာ္ရွည္တာ း)
မေန႕က သင္တန္းမွာ ဖုန္းပိတ္ဖို႕ေမ့သြားတာ ဖုန္းကလည္း ကိုယ့္အလုပ္က အၾကီးတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အျပင္ထြက္ျပီး စကားခဏေျပာျဖစ္တာ ဆရာ့ကို အားနာလိုက္တာ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ေနာက္ဆို ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္လို႕ ။
အစည္းေ၀ေတြ ခဏခဏ သာဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ေတာ့ ရူးမယ္ထင္တာပဲ စိတ္ညစ္လို႕။
၃ခုလံုးကေတာ့ အစည္းအေဝးတခုမွာ မလုပ္သင့္တဲ့ အရာေတြေပါ့ ကိုေစးထူးေရ... ဒါေပမယ္ တတိယအခ်က္ကေတာ့ အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရလို ့ ဆိုရမလိုပါပဲ... ရံုးမွာ အစည္းအေဝးတတ္ေနတုန္း ေနာက္အေရးၾကီးတဲ့ျပႆနာတခုေပၚလာရင္ ဖုန္းကမကိုင္မေနရကိုင္ရတာမိ်ဳးေတြရွိပါတယ္... ဦးစားေပးအဆင့္ငိုမူတည္ျပီးပါ... ဒါေပမယ့္ ဘာမွအေရးမၾကီးတဲ့ အလာဘသလာပအတြက္ေတာ့ လံုးဝဖုန္းမကိုင္သင့္ပါဘူး...စာေတြျပန္ဖတ္ရတာရမ္းသာမိတယ္...
အစည္းအေဝးမွာဖံုးေျပာတာကေတာ့ ဆိုးပါ့ဗ်ာ...၊အဲ့လိုမ်ိုး
ေတြကိုစိတ္သိပ္ကုန္...၊ကိုေစးထူးစာျပန္ေရးတာ ေမာင္မ်ိုး
ေရးမွသိေတာ့တယ္...ေအးေဆးမွစာလာဖတ္မယ္အကိုေရ။
Post a Comment