Wednesday, July 22, 2009

ဒုတိယေျမာက္ သဲထိတ္ရင္ဖို...

က်ဳပ္ကုိ စင္ေပၚ `ဂြပ္´ ခနဲ ျမည္ေအာင္ တင္လိုက္တဲ့ သခင့္ပုံစံက ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ဟန္ အတိုင္းသား ေပၚလြင္ေနတယ္။ အင္း...၊ ဒီေနရာေလးမွာ ဆူညံေနက် ထုသံႏွက္သံေတြရယ္၊ က်ဳပ္ရဲ့ သခင္နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ တခ်က္တခ်က္ ေအာ္ဟစ္ ေနာက္ေျပာင္သံေတြရယ္၊ ေဖာ့ကလစ္ကားသံ တ၀ူး၀ူးရယ္ကေတာ့ ရက္အတန္ၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနဦးေတာ့မွာေပါ့။ ခဏေနေတာ့ သခင္က ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္ မသိဘူး။ က်ဳပ္ဘက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ စကားသံနဲ႔ အရႊမ္းေဖာက္လိုက္တဲ့ စကားကုိ ေဘးနားမွာ ရိွေနၾကတဲ့ လူေတြက အားရပါးရ ရယ္ေမာၾကပါေလရာ...။

`တူ ေလးေရ၊ မင္းကေတာ့ ခဏအနားရဦးမွာမို႔ ေပ်ာ္ခ်င္ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့၊ ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာ၊ ျပန္လာမွ တရစပ္ကို ထုပစ္ဦးမယ္ကြ´

တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္လဲ မေပ်ာ္ပါဘူး သခင္ရာ...။ ထုႏွက္ဖို႔ တာ၀န္ကုိ ယူထားရတဲ့ တူတလက္အဖို႔ စင္ေပၚမွာ ေငါင္းစင္းစင္းနဲ႔ ေနရမယ္ဆိုတာက တာ၀န္ေက်တဲ့ တူတလက္ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းမွ မရိွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္မ်ား ေပ်ာ္ႏိုင္မွာတုန္း။

***



သခင္နဲ႔ က်ဳပ္နဲ႔ စေတြ႔တုန္းကေတာ့ သခင့္ပုံစံ ဗလံေလးကို ၾကည့္ၿပီး က်ဳပ္က မဲ့ျပဳံးေတာင္ ျပဳံးမိေသးတယ္။ ၾကည့္ေလ၊ လက္ေမာင္းက ပိန္ပိန္၊ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္ ကားကားကားကား နဲ႔ ဟိုအရင္ ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနက် မကၠဆီကန္ ဗလႀကီးလို လုပ္ႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ထင္ခ်င္စရာ။

သခင့္ရဲ့ အလုပ္ရွင္က အလုပ္အေၾကာင္းေတြ ရွင္းျပေတာ့ သခင္က သူလုပ္ရမယ့္ အလုပ္စားပြဲ ခပ္ညစ္ညစ္ေပၚက တူအသစ္စက္စက္ေလး က်ဳပ္ကို ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ေနတာ ခဏခဏပဲ။ က်ဳပ္လဲ က်ဳပ္ရဲ့ သခင္အသစ္စက္စက္ေလးကို စိတ္ထဲကေန အားေပးလိုက္ပါတယ္။

`သခင္ေရ...၊ တနာရီကုိ ၅၅ ခု ႏႈန္းတဲ့ေနာ၊ အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရိွစြဆိုပဲ၊ ႀကိဳးစားထား´

***


Electrical Ballast လို႔ေခၚတဲ့ ေလးေထာင့္တုံးပုံစံ လွ်ပ္စစ္အုံ အေဟာင္းေတြကို သခင္က က်ဳပ္ကို အသုံးျပဳၿပီး သံျပားခပ္ထူထူကို ေပ အျဖစ္ အသုံးခ်လို႔ ထုႏွက္ရတယ္။ အဲဒီ အုံအေဟာင္းထဲက ထြက္လာတဲ့ ကိြဳင္ထုပ္ေတြက သပ္သပ္၊ ေငြေရာင္ သတၱဳေလးေတြက သပ္သပ္ ခြဲထုတ္ရတာ သခင္လုပ္ရတဲ့ ေန႔စဥ္အလုပ္ေပါ့။

ဒီအလုပ္ဟာ သခင့္အတြက္ေတာ့ အစပိုင္းရက္ေတြမွာ အေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းေစပါတယ္။ ညေနေစာင္းေတြ ေရာက္လာၿပီဆိုရင္ က်ဳပ္ကို စားပြဲေထာင့္စြန္းေပၚ ေမာဟိုက္ဟိုက္နဲ႔ ပစ္တင္ၿပီး ျပန္သြားေလ့ရိွတဲ့ သခင့္ကို က်ဳပ္လဲ က႐ုဏာသက္မိပါရဲ့။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ဟာ အလုပ္ပဲ မဟုတ္လား သခင္ရယ္၊ ဒီလိုပဲ ထုရင္းႏွက္ရင္းနဲ႔ သခင္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္႐ုံေလးမွာ တူ႐ိုက္သံ ဆူညံညံနဲ႔ မကၠဆီကန္ ေတးသြား ေရဒီယို အသံက ေရာလို႔ ေထြးလို႔။

`ဘယ္လိုလဲကြ၊ မင္းၿပဳံးႏိုင္ေသးရဲ့လား´

သခင့္ အလုပ္ရွင္က သူ႔အလုပ္သမားသစ္ရဲ့ အလုပ္ဆင္းတဲ့ ေလးရက္ေျမာက္ ေန႔မွာ လွမ္းေမးလိုက္တယ္။

`ၿပဳံးပါတယ္။ က်ေနာ္က ၿပဳံးရတာကို ႀကိဳက္တယ္´ လို႔ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္တဲ့ သခင္ တကယ္ေတာ့ ညေနဘက္ေတြမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႔ ေမာပန္းလြန္းခဲ့တာကို က်ဳပ္က အသိဆုံးပါ။ ဒါေပမယ့္ေလ၊ သခင္က အၿမဲလိုလို ၿပဳံးေနတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြေနတဲ့ တိုင္းျပည္က လာတာမဟုတ္လား။

***

`အိုးး၊ မင္းရဲ့ ပထမအပတ္မွာတင္ Credit 5 hours ရေနပါလားကြ၊ Great!´

Ballast အေဟာင္းေတြက ထြက္တဲ့ အမႈန္ေတြရဲ့ အေရာင္ေၾကာင့္ ၀ါက်င့္က်င့္ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ သခင္က အလုပ္ရွင္ကို ေက်းဇူးပဲလို႔ ေျပာၿပီး အားရပါးရျပဳံးလိုက္တယ္။

ေနာက္ပုိင္းရက္ေတြမွာေတာ့ သခင့္ဆီကေန မနက္ဆိုရင္ က်ဳပ္ကို ေၾကာက္လန္႔တဲ့ ဟန္နဲ႔ ၾကည့္တတ္တဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးေတြ၊ ညေနပိုင္းေတြက်ရင္ စားပြဲစြန္းဆီကုိ ေမာပန္းစိတ္ပ်က္ၿပီး ပစ္တင္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ မရိွေတာ့ဘူး။ အ၀တ္လက္အိတ္ ခပ္ထူထူကို ၀တ္ၿပီး က်ဳပ္ကို သခင္က မယူလိုက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ က်ဳပ္ကလဲ သခင့္အလိုက် တဒုန္းဒုန္းျမည္ေအာင္ Ballast ေတြကို တခုၿပီးတခု ၿဖိဳခြဲပစ္ေတာ့တာပဲ။

ႏွစ္ပတ္သုံးပတ္ေလာက္လဲ ဒီအလုပ္မွာ လုပ္ၿပီးေရာ သခင့္ထက္ အရင္ လုပ္ႏွင့္ေနတဲ့ မကၠဆီကန္ပုဂၢိဳလ္က လွမ္းေျပာယူရတယ္။

`ဘယ္လိုလဲကြ၊ တနာရီကုိ ၅၅ ခုက အခုေတာ့လဲ အသာေလးၿပီးေနပါလားကြ၊ မင္း အခု တနာရီကုိ အခု ၉၀ ႏႈန္းေလာက္ ၿပီးေနပါလား´

***

`က်ေနာ္က Physical job ေတြနဲ႔ ပုိၿပီး အက်ိဳးေပးေနတယ္ေလ၊ အေမရိကားေရာက္ ကာယလုပ္သားႀကီးေပါ့ဗ်ာ...၊ အဟဲ´

အလုပ္နားခိုက္မွာ သခင့္ဖုန္းေျပာသံကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ဳပ္လဲ သခင့္အတြက္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ လက္ေတြ ေညာင္းကိုက္ၿပီး နာက်င္ေနေအာင္ အားစိုက္လုပ္ရတဲ့ ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳးကို အားတင္းထားကာမွသာ တင္းေရာ၊ ဘယ္သူကမ်ား လုပ္ခ်င္မတဲ့လဲေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘာမ်ား တတ္ႏိုင္မွာ မို႔လို႔လဲ။ ရရာအလုပ္ ၀င္လုပ္ရမယ့္ အေျခအေနမွာ အ႐ိုးမ်ားတယ္ ေခ်းခါးတယ္လို႔ ဘယ္သူကေရာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရိွမွာမို႔လို႔လဲ။

သခင္ရယ္၊ လစာ ေကာင္းေကာင္း ေပးတယ္ ဆိုတာေလးနဲ႔ ေျဖေတြးလိုက္ပါ လို႔ပဲ သူ မၾကားႏိုင္ေပမယ့္ လွမ္းေျပာလိုက္မိတယ္။

***

အခုေတာ့...၊ အရင္အလုပ္မွာ အဆင္မေခ်ာခဲ့လို႔ ဒီအလုပ္ကို ေရာက္လာတဲ့ သခင့္အတြက္ ခက္ခဲဦးမယ့္ နိမိတ္ပဲလား မသိပါဘူး။ အလုပ္ေတြ ပါးဦးမယ္တဲ့။ အလုပ္ထဲမွာ ေနသားက်မယ္ေတာင္ မၾကံေသးဘူး။ Laid off နံ႔ ရလာတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေၾကာင့္ သခင့္မ်က္ႏွာေပၚမွာ စိုးရိမ္ဟန္က အထင္းသား...။

`မင္းမွာ Credit hours ေတြ နာရီ သုံးဆယ္နီးပါးေတာင္ ရိွေနမွပဲ၊ ပိုက္ဆံရေနဦးမွာပါကြ၊ မပူပါနဲ႔၊ ေအာ္ဒါေတြလဲ ထပ္လာမွာပါ´

သခင့္အလုပ္ရွင္ရဲ့ စကားက ဘယ္ေလာက္ထိ ခိုင္မာမလဲဆိုတာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပဲ ပိုသိမယ္ထင္တယ္။

***

အခုေတာ့ အလုပ္႐ုံထဲမွာ သခင္လဲ မရိွေတာ့ပါဘူး။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း မကၠဆီကန္ေတြလဲ မရိွေတာ့ပါဘူး။ အခန္းတံခါးေတြ အကုန္လုံးကို ပိတ္ၿပီး အိမ္ျပန္သြားၾကတာ ဆိုေတာ့ အလုပ္႐ုံထဲမွာလဲ ေမွာင္လို႔ မည္းလို႔၊ တိတ္ဆိတ္လို႔။ တူျဖစ္တဲ့ က်ဳပ္လဲ ေငါင္းစင္းစင္း၊ ေပျဖစ္တဲ့ ဟိုငေမာင္ သံျပားလဲ ေပကုပ္ကုပ္။

က်ဳပ္ မေပ်ာ္ဘူးဗ်။ မနက္ျဖန္က်ရင္ အလုပ္က ရိွဦးမွာလား၊ မရိွဘူးလား မေသခ်ာတဲ့ အေျခအေနမွာ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာလဲ။ အလုပ္႐ုံဆိုတာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဖြင့္ထားတဲ့႐ုံ မဟုတ္လား။ ပိတ္ထားတဲ့ အလုပ္႐ုံထဲမွာ တူျဖစ္တဲ့ က်ဳပ္ကေန အစျပဳလို႔ ဘယ္အရာေတြကမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အက်ိဳးျပဳႏိုင္မွာမွ မဟုတ္တာ...။

***

ကလိုေစးထူး

(ဓာတ္ပုံကိုေတာ့ ၀ီကီကေန ဘယ္သူ႔ဆီမွ ခြင့္မေတာင္းဘဲ ယူသုံးလိုက္တယ္) :D

14 comments:

Nge Naing said...

ကိုကလိုေစးထူးက သက္ရွိတင္မကဘူး သက္မဲ့ေနရာမွာ ခံစားၿပီးလည္း ေရးလို႔တတ္တယ္ေနာ့္။ ေလးစားပါတယ္။

စည္သူ said...

ကိုတူႀကီးရယ္

အဲဟုတ္ပါဘူး
ကိုထူႀကီးရယ္

ကိုကအမာပါဗ်ာ
ထုသာထုလိုက္စမ္းးပါ..ဟီးဟီး..။

ခင္မငခစြာျဖင့္
စည္သူ။

ရြက္လြင့္ျခင္း said...

အကိုေရ ဒီဟာကို တဘဝလံုးနဲ ့ယွဥ္ရင္ အေသးအဖြဲ ဒုကၡလို ခံစားၾကည့္လိုက္ပါ

Anonymous said...

ျမန္ျမန္အဆင္ေျပပါေစ....။


sdl

rose of sharon said...

ကိုေစးထူးၿပံဳးၿပံဳးၾကီးနဲ႔တူထုေနတဲ႔ပံုကိုၿမင္ေယာင္ၾကည္႔သြားပါတယ္... း)

Chu said...

Hi Brother, do not upset, nowadays almost everybody are facing this kind of situation, some people even worse. Do not feel so disappointed. Try to think in positive way and good things, eliminate bad things. Ur writing style as the place of hammer, are too nice and really perfect. Keep it up.

mgphonemyint said...

ကုိေစးထူးကုိ အဲ႕ဒီလုိမ်ဳိးေလးေတြ သေဘာက်တာ ....။ း)

Anonymous said...

တရစပ္ကို ထုပစ္ႏိုင္တဲ႔ တူ ကေလး ၿမန္ၿမန္ၿဖစ္ပါေစ...

mie nge

pandora said...

ကိုေစးထူးရဲ႕ လက္ရာေတြကို ျပန္ဖတ္ရလို႕ ၀မ္းသာတယ္။

ကိုယ္လည္းျပန္ေရးျဖစ္ေတာ့မွာပါ။

အၿမဲအားေပးလ်က္

Moe Cho Thinn said...

ဒါမ်ိဳးေလးေတြ ဖတ္ရတာ တကယ္႔ အရသာ။

Anonymous said...

ျဖစ္ရေလ...
သူမ်ားတကာ အလုပ္ျပဳတ္လု ျပဳတ္ခင္ လႈပ္စိစိကို
တကယ့္အရသာခံတဲ့လူကရွိေသး။

ေတာင္ေပၚသား said...

အကုိေရ အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

တူအေၾကာင္းေတာ့ဖတ္ျပီးျပီ ေနာက္ထပ္.......

စီေဘာက္မေတြ႔လို႔ ဒီမွာပဲခြင့္ေတာင္းခဲ့မယ္ဗ်ာ

လင့္ယူသြားတယ္အကိုေရ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ..

Unknown said...

ဘ ဝေတြ။ဘဝေတြ။ေလၽွာက္ေပဦးေတာ.၊မွ်ေဝခံစားေပးပါတယ္၊တာဝန္ယူတတ္သူဟာလိပ္ၿပာသန္.ပါတယ္၊