ေခတ္နဲ႔ သီခ်င္း...

မဂၤလာဒုံ ေလဆိပ္... ... ...။

နက္ခ္တိုင္ လည္စည္း၊ အက်ၤီအျဖဴလက္ရွည္ႏွင့္အတူ စတုိင္ခပ္က်က် ေဘာင္းဘီကို ၀တ္ထားေသာ လူငယ္တေယာက္မွာ မၾကာခင္ထြက္ခြာရေတာ့မည့္ ျပည္ပခရီးအတြက္ အတန္ငယ္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေနေလဟန္ ရိွ၏။ သို႔ေသာ္၊ တခုခုကို ဂုဏ္ယူေနဟန္လဲ ရိွသေယာင္ေယာင္...။

ခပ္လွမ္းလွမ္း ေလယာဥ္ကြင္းထဲမွာရိွေနတဲ့ က်ိဳးတို႔က်ဲတဲ ေလယာဥ္ေတြကို လွမ္းေငးေနလိုက္ေသးသည္။ အရြယ္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ သစ္သစ္လြင္လြင္ ေလယာဥ္တစီး တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ သြားေနတာကိုေတြ႔ေတာ့ သူ႔ကို လုိက္ပို႔တဲ့ အေမျဖစ္သူကို လက္ညိွဳးထိုးျပလိုက္ရင္း...

`အဲဒီ ဖလိုက္အသစ္ႀကီးနဲ႔ က်ေနာ္သြားရမွာ အေမရ၊ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြကို ေျပာလိုက္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီေန႔ပဲ ေဖာရင္းသြားၿပီလို႔´
`ေအးပါ...၊ေအးပါ´

ျပန္ေျဖလိုက္တဲ့ အေမ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ သားျဖစ္သူ ႏိုင္ငံျခားထြက္ဖို႔အတြက္ ေရာင္းခ်လိုက္ရတဲ့ ရိွစုမဲ့စု ပစၥည္းေလးေတြကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ေနေလ၏။

ေလယာဥ္ႀကီး ထြက္သြားေတာ့ သားျဖစ္သူကေတာ့ ျမင့္တက္လာတဲ့ ေလယာဥ္ႀကီးထဲကေန မိုးေပၚကိုေခ်ာင္းလိုက္၊ ေအာက္က ရွဳခင္းေတြကို ေငးလိုက္နဲ႔ မ႐ိုးမရြျဖစ္လို႔....။ အေမကေတာ့ ေလယာဥ္ႀကီး ေပ်ာက္သြားသည္အထိ လက္ျပလို႔၊ စိတ္ထဲကေနလဲ ဆုေတာင္းလို႔...။

`ငါ့သားေလး ဟိုမွာ ျမန္ျမန္အဆင္ေျပပါေစ´

***

`ဘယ္လိုလဲဗ်၊ ဒီေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား´
`ယပက္လက္မွာ ေနတုန္းကထက္စာရင္ေတာ့ အခု စလုံးကေတာ့ မဆုိးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သိတဲ့အတိုင္း ဒီမွာကလဲ ႐ုန္းရကန္ရေသးတာကိုး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ `အ´ ကို သြားခ်င္ေသးတယ္။ ဘကုန္းကေကာင္ေတြလဲ အဆင္ေျပတယ္ ေျပာတယ္´
`က်ေနာ့္ ေဘာ္ဒါေတာ့ ကႀကီးကို အဟုတ္မွတ္ၿပီးသြားတာ အဆင္မေခ်ာဘူးဆိုပဲ၊ ေဟးး၊ ခင္ဗ်ားရဲ့ ဂငယ္က ေကာင္မေလးနဲ႔ကေရာ ဘယ္လိုလဲဗ်´

အရင္က ဘာမွန္းမသိတဲ့ အေခၚအေ၀ၚေတြနဲ႔လဲ ေကာင္းေကာင္းက်င္လည္တတ္လာေလၿပီ။ ျမန္မာကုိလား...၊ ဒါကေတာ့ လူတုိင္းသိပါတယ္ေလ၊ `ေရႊ´ ဆုိတာ ျမန္မာကို ေျပာတာေပါ့။

***

`ဘာ))))))´
`အာ...မင္း...၊ မင္း... ဒါေတာ့ သစၥာေဖာက္တာပဲကြ´
`ဟာ...၊ မင္းက ငါျပန္လာတာေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလားကြာ၊ မင္းနဲ႔ငါ ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြက ဘယ္နားမွာ သြားပစ္လိုက္ၿပီတုန္း´

တဘက္မွ ဖုန္းကိုခ်လိုက္ေတာ့ ဒီဘက္မွာ ေျပာေနတဲ့ လူငယ္က ရွဴးရွဴးရွားရွားႏွင့္ ေပါက္ကြဲေတာ့သည္။ `သစၥာမရိွတဲ့ မိန္းမ´ `ေငြမက္တဲ့ မိန္းမ´ လို႔ ပြစိပြစိလဲ ေရရြတ္ေနေသးသည္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔လဲ ျပန္အိပ္လို႔မရႏိုင္...။ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းက အသည္းကြဲ လူငယ္ကို ပုခုံးကုိ ဖြဖြပုတ္ၿပီး...

`သူငယ္ခ်င္း၊ အိပ္လိုက္ေတာ့၊ မနက္က်ေတာ့ ငါတုိ႔က အလုပ္ပ်က္လုိ႔ မရဘူးေလ´

ေနာက္တနာရီေလာက္ၾကာေတာ့ အသည္းကြဲ လူငယ္ေရာ၊ သူ႔အခန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းပါ တရွဴးရွဴးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။
မနက္မိုးလင္းလွ်င္ ပုရြက္ဆိတ္မ်ားလို အလုပ္လုပ္ၾကရဦးမည္။ အလုပ္သြား၊ အလုပ္ျပန္၊ အလုပ္ျပန္၊ အလုပ္သြား၊ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ အတူတူ ကုန္း႐ုန္းလုပ္လိုက္ၾက၊ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္းပဲ ေဖးမလိုက္ၾက...။ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ႀကီးကိုေတာ့ အေ၀းကသာ ဦးခ်လို႔ေပါ့...။ တခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ေငြထုပ္ပိုက္ ျပန္ႏုိင္ေကာင္းပါရဲ့ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ကိုယ္စီႏွင့္... ... ...။

***

အီးေမးလ္စစ္ၾကည့္ေတာ့ Forward mail ပို႔ေလ့ ရိွတဲ့ မိတ္ေဆြ တေယာက္ဆီက စာတေစာင္ရဲ့ ေခါင္းစဥ္က ထူးျခားေနတာေၾကာင့္ သတိထားမိသြားသည္။ ေခါင္းစဥ္အမည္က...

`လူလည္ အာရွသား´ ...တဲ့။

***

အႏုပညာဆုိတာ ေခတ္ကို ထင္ဟပ္ေနရမည္ဟု ဖတ္မွတ္ရဖူးသည္။ `လူလည္ အာရွသား´ ကေတာ့ လက္ရိွ ျမန္မာလူငယ္ေတြရဲ့ ပုံရိပ္ေတြကို ထင္ဟပ္ေနေစတာေတာ့ အမွန္။ သီခ်င္းကို ဖန္တီး/သီဆိုသူ အႏုပညာရွင္က အ႐ိုး ...။

အေပၚမွာ ေရးခဲ့တဲ့ စာပုိဒ္ေတြကေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းကို ခံစားမိၿပီး ခ်ေရးၾကည့္တာ သက္သက္ ျဖစ္ပါသည္။

အ႐ိုးသီခ်င္းက ေခတ္ကို ဘယ္လိုထင္ဟပ္ေနတာလဲ...၊ ခံစားနားဆင္ၾကည့္ၾကပါစို႔။



***


အားလုံး အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ


ကလိုေစးထူး

(သီခ်င္းေပးပို႔ေပးခဲ့တဲ့ ကိုေအာင္ ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္)