လန္းခြင့္မသာ...၊ ေနျခည္မျဖာတာမို႔...

ေလးေထာင့္ပုံစံ ေရႊေရာင္ၾကဳတ္ကေလးကုိ တပတ္ၿပီးတပတ္ လွည့္လိုက္၊ ေအာက္ခံ အခင္းေပၚကို ေပါင္ဒါနည္းနည္းေလာက္ ျဖဴးလိုက္၊ ၿပီးရင္ တခါျပန္လွည့္လိုက္ႏွင့္ လူတေယာက္ အလြန္အလုပ္ရွဳပ္ေန၏။ အတန္ၾကာေအာင္ စိတ္တိုင္းက် လွည့္ၿပီးသည့္အခါမွာေတာ့ သူက ၾကဳတ္ကေလးကို ၁၂၃၄ နံပါတ္ေတြ ေရးထားတဲ့ အခင္းရဲ့ အလည္တည့္တည့္မွာ ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ တည္လိုက္၏။ ထိုသူ တည္ၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေဘးကထုိင္ေနသူေတြႏွင့္ ရပ္ၾကည့္ေနသူ တခ်ိဳ႔ဆီက ေငြမ်ား အခင္းေပၚသို႔ အစီအရီေရာက္လာေတာ့သည္။

`ရင္ဘတ္ တေထာင္ေနာ္´
`မီးတိုက္၊ အရိပ္ခို၊ ေလးေထာင္ေနာ္´
`လက္မမွာ သုံးေထာင္ ေအာတယ္ကြာ´

၀ိုင္းရဲ့ ထိပ္ဆုံးက ေအာက္လင္း မီးသီးႀကီးနားမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ေနတဲ့ ဒိုင္ျဖစ္သူ ဖိုးတင္လွက သူ႔အနားက မိစန္းၾကည္ကို ...

`ဟဲ့၊ ထိုးၾကတာေတြကို နင္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနာ္´
`အင္းပါ ကုိတင္လွရဲ့´

***

ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ မႏွစ္က ဘုရားပြဲတပြဲမွာတုန္းက မိစန္းၾကည္တို႔ရဲ့ အံဂလုံဒိုင္ေလး အရင္းျပဳတ္သြားသည္။ ေလာင္းကစားဆိုတာက ႏိုင္တခါရွဳံးတလွည့္လို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ ရွဳံးခဲလွတဲ့ ဒိုင္ကုိင္သူေတြထဲမွာမွ မိစန္းၾကည္တို႔ခုံက ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ဇာတ္ပြဲေတြ စည္တဲ့ ဘုရားပြဲရာသီကို ေရာက္လာေပမယ့္ အံဂလုံဒိုင္ မကိုင္ႏိုင္ေတာ့ပါ။

`ဟဲ့၊ မိစန္းၾကည္၊ နင္တို႔ အံဂလုံဒိုင္ မလိုက္ျဖစ္ၾကေတာ့ရင္ ငါ့အနီေထာင္ဒိုင္မွာ နင္ထိုင္ကူမလား၊ တညကို ၃ ေထာင္ေပးမယ္၊ ႏိုင္ရင္လဲ ေဘာက္ဆူးထပ္ခ်မယ္ေလ´

႐ုပ္ရည္ေျပျပစ္တဲ့ မိစန္းၾကည္ကို အနီေထာင္၀ိုင္းနားမွာ အထိုင္ခိုင္းထား႐ုံနဲ႔တင္ ကာလသား ထိုးသားေတြ ၀ိုင္းအုံေနမွာကို ႀကိဳတင္အကြက္ျမင္တဲ့ ဖိုးတင္လွက အဲဒီလို လာေခၚေတာ့ မိစန္းၾကည္တေယာက္ မျငင္းဆန္မိခဲ့ပါ။ ဒီလိုမွ မလုပ္ရင္၊ ဒီလိုရာသီမ်ိဳးမွာမွ ပိုက္ဆံမရွာႏိုင္ရင္ ပြဲေတာ္ခ်ိန္ေတြ ကုန္လုိ႔ မိုးရာသီေရာက္ရင္ ပိုဒုကၡေရာက္ေတာ့မည္ေလ။

`အေဖ့ကိုပါ ေခၚရမွ လိုက္မွာေနာ္´
`ေအးပါ၊ နင့္အေဖလဲ ေဘးကေန ကူေပးေပါ့ဟ၊ ငါၾကည့္က်က္ေပးပါမယ္´

***

အနီေထာင္ဆိုတာက အံစာတုံး ေသးေသးေလးကို ဂြင္က်၀င္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ အုတ္ခဲေသးေသးေလးနဲ႔ တူသည့္ ေရႊေရာင္ သတၱဳၾကဳတ္ကေလးထဲတြင္ ထည့္ၿပီး ကစားရေသာ နည္းျဖစ္သည္။ အံစာတုံးက တျခားအံစာတုံးေတြလို ဂဏန္းအစက္ကေလးေတြ နဲ႔ အံစာတုံး မဟုတ္ေခ်။ အံစာတုံး၏ မ်က္ႏွာျပင္တုိင္းတြင္ အနီေရာင္ တျခမ္း၊ အျဖဴေရာင္ တျခမ္း ေဆးျခယ္ထားသည္။ `အနီေထာင္အုတ္´ လို႔ ေခၚၾကတဲ့ ေရႊေရာင္ၾကဳတ္ကေလးထဲမွာ ဂြင္က်ထည့္ၿပီးလွ်င္ ထိုးသားထဲက တေယာက္ေယာက္က ၁၂၃၄ ဂဏန္းေတြ ေရးထားတဲ့ အခင္းေပၚမွာ အုတ္ကို တပတ္ၿပီးတပတ္လွည့္၊ သူစိတ္တိုင္းက်ၿပီဆိုလွ်င္ ၀ိုင္းအလည္တည့္တည့္မွာ အုတ္ကို တည္ထားၿပီၿပီဆုိမွ ထိုးသားေတြက ေငြထိုးၾကရသည္။

အနီေထာင္ ကစားသည့္ အခင္းက စတုရန္းပုံစံ တာလပတ္သား အခင္းျဖစ္၏။ ဟိုဘက္ေထာင့္ ဒီဘက္ေထာင့္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္း ဆြဲၿပီး ၁၂၃၄ ဂဏန္းေတြကို အစဥ္လုိက္ေရးထားသည္။ ၁ ဂဏန္းက အုတ္လွည့္သူ ထိုးသားဘက္မွာ အၿမဲရိွရသည္။ ထိုးသားက အုတ္ၾကဳတ္ကေလးကို လွည့္တဲ့အခါ အဲဒီ ၁ ဂဏန္းေပၚမွာ လက္မ အၿမဲ ရိွေနတတ္လို႔၊ ၁ ကို လက္မ၊ ၁ ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ဒိုင္ ထိုင္ေနရာေနရာမွာက ၃ ဂဏန္း၊ ဒိုင္ရဲ့ ရင္ဘတ္တည့္တည့္က ဂဏန္းဆိုတဲ့ သေဘာႏွင့္ ၃ ကိုေတာ့ ရင္ဘတ္လို႔ ေခၚၾကသည္။

အနီေထာင္၀ိုင္းတုိ႔ရဲ့ ထုံးစံအတုိင္း ၂ ဂဏန္းရိွရာေနရာမွာ ေအာက္လင္းမီး ထြန္းထားေလ့ရိွေတာ့ ၂ ကိုေတာ့ မီး ဟု ေခၚၾကၿပီး ၂ နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ဂဏန္း ၄ ရဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ေအာက္လင္းမီးရဲ့ အရိပ္က်တဲ့ ေနရာမုိ႔ ၄ သည္ အရိပ္။

၀ိုင္းလယ္မွာ တည္ထားသည့္ အုတ္ၾကဳတ္ကေလးကို အုတ္လွည့္သူ ထိုးသားက ျဖည္းညင္းစြာဖြင့္ကာ အထဲက အံစာတုံးက ၁၂၃၄ အနက္ ဘယ္ဘက္ကို အနီေရာင္ခ်ယ္ထားတဲ့ အျခမ္းက ျပေနတယ္ဆိုတာကို ၾကည့္ၿပီး အေလ်ာ္အစားလုပ္ ကစားၾကရသည္။ အုတ္ဖြင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အုတ္ၾကဳတ္လဲက်လို႔ မရ၊ လဲခဲ့ပါက အုတ္ဖြင့္သူ ထိုးသားက တ၀ိုင္းလုံးကို ေလ်ာ္ရသည္။

အနီေထာင္ ေငြထုိးနည္းကလဲ ေပါင္းစုံရိွသည္။ အနီေထာင္ထိုးသည့္ ထိုးသားက လက္မ၊ ရင္ဘတ္၊ မီး၊ အရိပ္ထဲက မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ဂဏန္းတခုအျပင္ ေနာက္ထပ္ အရန္တခုကိုလဲ ယူခြင့္ရိွသည္။ စိတ္ႀကိဳက္ယူတဲ့ ဂဏန္းကို အတုိက္၊ အရန္ဂဏန္းကို အခို ဟု ေခၚေ၀ၚေလ့ရိွသည္။ တရပ္ႏွင့္ တရပ္ အေခၚအေ၀ၚေတာ့ အနည္းငယ္ ကြာျခားတတ္ေလ့ ရိွေသးသည္။ အတိုက္ဘက္မွာ အနီေရာင္က်လွ်င္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ၏ ႏွစ္ဆရသည္။ ဒိုင္က အျမတ္ေငြ၏၁၀%ကုိ အေကာက္ျပန္ေကာက္သည္။ ဥပမာ ေငြႏွစ္ေထာင္ ထုိုးသည့္ ထိုးသားက အတိုက္ရလို႔ ဒိုင္ေလ်ာ္တဲ့အခါ ေလးေထာင္ မေလ်ာ္ဘဲ ၃၆၀၀သာ အေလ်ာ္အျဖစ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အခုိထိုးထားတဲ့ဘက္ကို အံစာအနီေရာင္ျခမ္းက ျပရင္ေတာ့ အေလ်ာ္အစားမရိွ အရင္းျပန္ယူရသည္။

ဂဏန္းေလးလုံးထဲက တခုတည္းကိုသာ စိတ္ႀကိဳက္ယူၿပီး အရန္မထားဘဲ ထိုးတာကိုေတာ့ ေအာထိုးသည္ဟု ေခၚ၏။ ထိုးတဲ့ဘက္မွာ တိုက္လွ်င္ ထိုးထားသည့္ ပုိက္ဆံ၏ ၃ ဆ ကို ဒိုင္က ၁၀% အေကာက္ျပန္ေကာက္ၿပီး အေလ်ာ္ရမည္။ ဥပမာ ေငြ ၂၀၀၀ ကို ေအာထိုးလို႔ တုိက္ခဲ့လွ်င္ အျမတ္ေငြ ၅၄၀၀ ရမည္။

အနီေထာင္၀ိုင္းေနာက္ လိုက္ၿပီဆိုမွေတာ့ မိစန္းၾကည္တေယာက္ အထက္က အနီေထာင္ကစားနည္း စည္းကမ္းေတြကို သိေအာင္ လုပ္ထားရသည္။ ဒါမွလဲ ကၽြမ္းက်င္ရာ လိမၼာေပေတာ့မည္ကိုး... ...။

***

ပထမေတာ့ မိစန္းၾကည္ သတိမထားမိေသး။

အေရွ႕က အနီေထာင္၀ိုင္းကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး အေလ်ာ္အစားလုပ္ေနတာေၾကာင့္ သတိမထားမိတာလဲ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ တခါက ႏွစ္ခါ၊ ႏွစ္ခါကေန သုံးေလးခါ မက ျဖစ္လာေတာ့ ေနာက္ကို ဆတ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္ပစ္လုိက္သည္။ မိစန္းၾကည္ေနာက္မွာ ရပ္ေနတာက အရက္ေသာက္ထားၾကဟန္ လူႏွစ္ေယာက္...။ မိစန္းၾကည္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ အေရွ႕က၀ိုင္းကိုပဲ စူးစုိက္ၾကည့္ေနသလိုလို ပုံစံေတြနဲ႔။ စိတ္ထဲက ေဒါသကို အသာမ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး...

`အကိုတို႔၊ ေနာက္နည္းနည္းဆုတ္ေပးပါလားဟင္၊ သမီး ဒီမွာ အေလ်ာ္အစားလုပ္ေနရတာ မို႔လို႔ပါ´

ေျပာလဲေျပာရင္း ခပ္လွမ္းလွမ္းက အေဖ့ကိုပါ မ်က္စလွမ္းပစ္ျပေတာ့ သေဘာေပါက္တဲ့ အေဖက အနားကို လွစ္ခနဲေရာက္လာၿပီး အႏွီသေကာင့္သား ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ မိစန္းၾကည္ၾကားမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ မိစန္းၾကည္ စိတ္ထဲကေန အေဖ့ကို ေက်းဇူးတင္ရင္း ဟိုႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ က်ိန္ဆဲပစ္လိုက္သည္။

`ေသနာေကာင္ေတြ၊ သူတုိ႔ ႏွမ တင္ပါးကို ေျခမနဲ႔ သြားကေလာ္ၾကပါလား´

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စိတ္အစုံစုံနဲ႔ ဘုရားပြဲက ကစားပြဲမို႔ ဒီလိုမ်ိဳးေတြကုိလဲ တခါတေလ သည္းခံရေလ့ရိွျပန္သည္။

***

`ေဟာ၊ ငါ့အကိုႀကီးက ရင္ဘတ္ကို ကန္လိုက္ပါၿပီ၊ အကို႔တေယာက္ထဲမွ တေယာက္ထဲပါလား´
`ကဲ...၊ ကဲ ထိုးထားေနာ္၊ ထိုးထား´

တ၀ိုင္းလုံးမွာ မိစန္းၾကည္ရဲ့ အသံစာစာ စာစာက အလုပ္မ်ားလို႔ ေနေလသည္။ ညနက္လာသည္ႏွင့္ အမွ် ၀ိုင္းက အရိွန္ေကာင္းလာေလ၏။ `မီးကြ´ `လက္မကြ´ `ရင္ဘတ္တဲ့ေဟးးးး´ ဟူေသာ ထိုးသားမ်ား၏ ေအာ္ဟစ္သံမ်ား၊ `အရိပ္မွာခိုပါတယ္ဗ်ားးး´ ဆိုေသာ ဒိုင္၏ ေအာင္ျမင္တဲ့အသံနဲ႔အတူ မိစန္းၾကည္၏ ျဖဴႏုႏုလက္ေတြမွာ ေငြစကၠဴမ်ားႏွင့္အတူ အလုပ္မ်ားေနေလေတာ့သည္။

***

မနက္ ၃ နာရီထိုးခန္႔ ရိွပါၿပီ။

ေစာေစာက လူေတြအုံေနတဲ့ မိစန္းၾကည္တို႔ အနီေထာင္၀ိုင္းလဲ ရွဳံးသူကရွဳံး၊ ႏိုင္သူ တခ်ိဳ႔တေလကလဲ အႏိုင္နဲ႔ပိုင္းၿပီး ျပန္သူကျပန္နဲ႔ ၀ိုင္းစဲပါၿပီ။ ကစား၀ိုင္း တာလပတ္ခင္းကို တေသတခ်ာေခါက္သိမ္းၿပီး ေစာေစာက ကစားသြားတဲ့ အုတ္ၾကဳတ္ကေလးေတြကို ေျပာင္လက္ေနေအာင္ မိစန္းၾကည္တေယာက္ တေသတခ်ာ ျပန္ပြတ္တိုက္ေန၏။ ဒိုင္ျဖစ္သူ ဖိုးတင္လွကေတာ့ ေငြေတြ ေရလို႔ေကာင္းတုန္း...၊ သူ႔မိန္းမ အျမင့္က မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဟန္ျဖင့္...

`ဟဲ့၊ ဘယ္ေလာက္ႏိုင္တုန္း´
`ဟ၊ ေနပါဦးဟ၊ အျမင့္ရ´
`မိစန္းၾကည္၊ ေရာ့ေဟ့၊ နင့္ရဲ့ ဒီည ညေၾကး၊ နင့္အေဖအတြက္က ႏွစ္ေထာင္ယူ၊ ေဘာက္ဆူးက ေထာင့္ငါးရာယူေပါ့ဟာ´

ဖိုးတင္လွ တေယာက္ ဒီည အေတာ္ႏိုင္လိုက္ပုံေပၚသည္။ မိစန္းၾကည္က ညေၾကးပိုက္ဆံထဲက ေျခာက္ေထာင္ကို အေဖ့ကို အပ္လိုက္သည္။ က်န္တဲ့ ငါးရာႏွင့္ ပြဲခင္းထဲ သြားလည္မည္ေလ။ ဒီညကသည့္ မင္းသား ခ်စ္ဆူးငယ္က မိစန္းၾကည္ အသည္းစြဲ ဇာတ္မင္းသားကိုး...။

***

ဇာတ္စင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ မင္းသား ခ်စ္ဆူးငယ္ရဲ့ ျပဇာတ္ ဇာတ္၀င္သီခ်င္း ဆိုခန္းကုိပင္ ေရာက္ေနေလၿပီ။ ဆိုေနတဲ့ သီခ်င္းစာသားေတြက ႐ိုးသားၿပီးေခ်ာေမာတဲ့ ဆင္းရဲသူေလးကို သူေဌးသားေလးက အလြန္ခ်စ္မိပုံ၊ ဂုဏ္ေရႊေငြေတြကိုထက္ ခ်စ္ရသူေလးကိုသာ တန္ဘိုးထားရပုံ၊ မိဘေမာင္ဘြားေတြ တားေနပါေစ၊ ခ်စ္သူေလးနဲ႔ လက္တြဲလို႔ ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္လိုက္ခ်င္ပုံကုိ ဖြဲ႔ႏြဲ႔စပ္ဆိုလို႔...။

ထိုခဏမွာပင္ မိစန္းၾကည္တေယာက္ သူ႔ရဲ့ အနီေထာင္၀ိုင္းအကူ သမ ဆိုတဲ့ အျပင္ဘ၀ အစစ္ကို ေမ့လို႔ ေရႊမင္းသားေလးရဲ့ ခ်စ္သူအျဖစ္ အေတြးထဲမွာ သီခ်င္းနဲ႔အတူ ေမ်ာပါသြားေလ၏။

***

ေနာက္တေန႔ ပြဲခင္းက်ရင္ေတာ့... ... ...။

`လက္မကြ´ `အရိပ္ကြ´ `ရင္ဘတ္ကို တိုက္မယ္ကြ´ ဆိုတဲ့ အသံေတြၾကားမွာ မိစန္းၾကည္တေယာက္ အလုပ္မ်ားရပါဦးမည္။ ဘုရားပြဲရာသီ မကုန္မခ်င္း ပြဲခင္းေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္းနဲ႔ေပါ့... ... ...။

***


ကလိုေစးထူး


မိစန္းၾကည္အေၾကာင္း`ဘုရားပဲြနဲ႔ကစားပြဲ´ ဆိုၿပီး က်ေနာ္ေရးဖူးပါေသးတယ္။