ဟုိးအရင္ကဆို က်ေနာ္က အိမ္ကေန အလုပ္ကို စက္ဘီးလမ္းကေလးကေန သြားေလ့ရိွတယ္။ က်ေနာ္ေနတဲ့ အိမ္ရဲ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ဘိုးဘြားရိပ္သာ တခုနားကေန ျဖတ္သြားၿပီးရင္ အဲဒီလမ္းကေလးကိုေရာက္တယ္။ အဲဒီလမ္းကေလးကေန စက္ဘီးနဲ႔ဆုိရင္ ၇ မိနစ္ေလာက္၊ ဒါမွမဟုတ္လဲ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ၁၅ မိနစ္သာသာဆိုရင္ က်ေနာ့္အလုပ္ကို ေရာက္ပါတယ္။
အဲဒီလမ္းကေလးကေနပဲ အလုပ္သြားလိုက္၊ တခါတေလေတာာ့လဲ အဲဒီလမ္းကေလးမွာပဲ ေအးေအးလူလူ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္နဲ႔ ေနခဲ့ဖူးတယ္။
***
ဒီေန႔ညေနပုိင္းက ေနကလဲ အေတာ္သာၿပီး ရာသီဥတုကလဲ ခါတိုင္းေန႔ေတြထက္စာရင္ အေအးဓာတ္ နည္းနည္းေပါ့တာမို႔ လမ္းကေလးဆီ တေခါက္ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။
စေနေန႔တုန္းက က်ထားတဲ့ ႏွင္းေတြေၾကာင့္ လမ္းကေလးရဲ့ တဖက္တခ်က္မွာ အျဖဴေရာင္ အနားသတ္ကေလးေတြ ရိွေနတုန္းပါပဲ။
စီးေတာ္ယာဥ္ေဟာင္း စက္ဘီးကေလးနဲ႔ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ နင္းလိုက္ၿပီ ဆိုရင္ပဲ အခု ျမင္ေနရတဲ့ တံတားကို ေရာက္ပါတယ္။ ဒီတံတားကေန ဟိုဘက္ကို ဆက္သြားရင္ က်ေနာ့္ရဲ့ အလုပ္႐ုံကို ေရာက္ပါၿပီ။
တံတားနားမွာ စီးေတာ္ယာဥ္ကို ေဒါက္ေထာက္၊ တံတားထိပ္မွာ ရပ္ေငးရင္း ဟိုဟုိဒီဒီေတြးၾကည့္မိပါတယ္။ အဲဒီအေတြးေတြကုိ စုစည္းၾကည့္မိေတာ့ ဒီစာကို ေရးမိတယ္။
***
တံတားရဲ့ က်ေနာ္ရပ္ေနတဲ့ ဒီဘက္ထိပ္ကေန ေနာက္ဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ေျဖာင့္ျဖဴးေနတဲ့ စက္ဘီးလမ္းကေလးဟာ ဟိုးးးအေ၀းက ျပည္နယ္ျမိဳ႔ေတာ္ အထိကုိပါ ေရာက္သတဲ့။ လမ္းေဘး တေလွ်ာက္မွာေတာ့ လူေနအိမ္ေတြ၊ ပန္းျခံေတြကို ျဖတ္သြားလိုက္၊ ေတာအုပ္ထဲကို ညိွဳ႕ခနဲ၀င္သြားရလိုက္ေပါ့။
တံတားရဲ့ ဟိုဘက္ထိပ္၊ ျမစ္ရဲ့ ဟိုဘက္ကမ္းကေန ေရွ႕ဘက္မွာေတာ့ က်ေနာ့္အလုပ္႐ုံနဲ႔တကြ အလုပ္႐ုံေပါင္းမ်ားစြာ အစီအရီက မႈန္ကုပ္ကုပ္နဲ႔ ရပ္ေနၾကတယ္။ အဲဒီအလုပ္႐ုံရပ္ကြက္ကေနမွ တဆင့္ဆက္သြားရင္ ျမိဳ႔လယ္ကို ေရာက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေျပာရရင္ ဒီတံတားေလးဟာ ျမိဳ႔ျပဆန္ဆန္ ဟုိမွာဘက္နဲ႔ ေတာအုပ္မင္းမူေနတဲ့ ဒီမွာဘက္ကို ဆက္စပ္ထားတဲ့အျပင္ ဒီထက္ပိုေျပာရရင္ ဒီတံတားကို ျဖတ္ၿပီးမွပဲ ဟိုဘက္က လူေတြကလဲ ဒီဘက္ကမ္းေတာအုပ္ေတြကေန တဆင့္ သြားခ်င္စိတ္မ်ားရိွခဲ့ရင္ ဟိုးးအေ၀းႀကီးက ျပည္နယ္ၿမိဳ႔ေတာ္ အထိ ေရာက္ႏိုင္တာေပါ့။ ဒီဘက္ကမ္းကလူကလဲ ဟိုဘက္ကမ္းက အလုပ္႐ုံစက္႐ုံေတြ ရိွရာ၊ စည္ကားတဲ့ ၿမိဳ႔လယ္ေခါင္ရိွရာကို ဒီတံတားကို ျဖတ္မွပဲ ေရာက္ေတာ့မယ္။
ဒါျဖင့္...၊ ဟိုးးအရင္တုန္းက ဒီေနရာမွာ ဒီတံတားေလး မရိွခင္တုန္းက လူေတြဟာ ဘယ္လိုမ်ားေနထိုင္ၾကခဲ့လိမ့္မလဲလို႔ ဆက္ေတြးၾကည့္မိျပန္တယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ေျခကေတာ့ ဟိုးအရင္က လူေတြဟာ ပထမေတာ့ ျမစ္ရဲ့ ဟိုဘက္ကမ္းကလူကလဲ သူတို႔ဘက္အျခမ္းသူတို႔ေန၊ ဒီဘက္အျခမ္းကလူကလဲ ဒီဘက္အျခမ္း ဒီဘက္ေန ဆိုၿပီး ဒီလိုပဲဘာသိဘာသာ ေနျဖစ္ခဲ့ဦးမွာပါပဲ။ အလယ္မွာ စည္းတခုလို ျခားထားတဲ့ ျမစ္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ ျမစ္ေရေၾကာင့္ ဒီဘက္ကလူကလဲ ဟိုဘက္ကို မသြားခ်င္၊ ဟိုဘက္ကလူကလဲဒီဘက္ကုိ မလာခ်င္ျဖစ္ခဲ့ၾကမွာ အေသအခ်ာေပါ့။
ဒုတိယအဆင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကေတာ့ အဲဒီလိုပဲ ဘာသိဘာသာေနေနရင္းနဲ႔ တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးဖို႔ စဥ္းစားလာမိၾကလိမ့္မယ္။ ဒီဘက္ကလူကလဲ ဟိုဘက္ကို ျဖတ္ကူး၊ ဟိုဘက္ကလဲ ဒီဘက္ကို ျဖတ္ကူးေပါ့။ ျဖတ္ကူးလို႔ ေအာင္ျမင္စြာ ေရာက္သြားၾကသူေတြ ရိွသလို ျမစ္ေရစီးမွာ ေမ်ာၿပီး အသက္ဆုံးရွဳံးသြားရသူေတြလဲ ရိွႏိုင္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ လူေတြဟာ ဟိုဘက္နဲ႔ဒီဘက္ကုိ ကူးလူးဆက္ဆံဖို႔ေတာ့ စဥ္းစားမိလာၾကမွာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ေခတ္ေတြက တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္တဲ့ ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးတဲ့ အစီအစဥ္ထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ နည္းလမ္းကို လူေတြဟာ ရွာၾကံစဥ္းစားလာၾကဦးမွာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ တဆင့္ တဆင့္နဲ႔ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဟိုဘက္ဒီဘက္ အလြယ္တကူကူးလုိ႔ရတဲ့ အခိုင္အမာတံတားတခုကို ေဆာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။
***
တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ ေရအဟုန္နဲ႔ ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးဖို႔အတြက္ တံတားကို ေဆာက္ဖုိ႔ စဥ္းစားၾကတဲ့အခါမွာေရာ ... ... ...။
ဟိုဘက္တဘက္တည္းက လူေတြကခ်ည္း ဒီတံတားကို ေဆာက္ခ်င္တဲ့စိတ္ရိွယုံနဲ႔ တံတားမျဖစ္လာႏိုင္သလို၊ ဒီဘက္ကလူေတြကခ်ည္း သက္သက္လဲ တံတားဘယ္လုိမွ ေဆာက္လုိ႔ရမယ္ မထင္ဘူး။ ဒီဘက္ကေဆာက္ခ်င္ရဲ့သားနဲ႔ ဟိုဘက္က မေဆာက္ခ်င္တဲ့အခါ သူကျပန္ဖ်က္လိုက္၊ သူတို႔ ေဆာက္ခ်င္ရဲ့သားနဲ႔ ဒီဘက္က မလိုလားရင္ အဆင္မေျပလိုက္နဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္မ်ား တံတား ေဆာက္ျဖစ္မွာလဲ။
ဒါေပမယ့္ လူေတြဟာ ဟုိဘက္နဲ႔ဒီဘက္ကို အခိုင္အမာတံတား ရွိမွျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိတာကိုေတာ့ စဥ္းစားမိခဲ့ပုံေပၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲပဲ မတူတာတူတာေတြ ေဘးခ်ိတ္လို႔ ဒီတံတားေဆာက္ျဖစ္ဖို႔ကို ႏွစ္ဘက္စလုံးက အားထုတ္ခဲ့ၾကရတာေပါ့။
တံတားေဆာက္ၾကတဲ့ အခါမွာလဲ တံတားတခုကို ေဆာက္ဖုိ႔အတြက္ ပါ၀င္ၾကတဲ့ ေနရာမွာ တံတားသံေပါင္ကို ထုတ္လုပ္တတ္သူက ထုတ္လုပ္ၿပီးေတာ့ အခင္းသစ္သားအတြက္ လိုအပ္တာကို ရွာသူက ရွာမယ္။ ေနာက္ဆုံး သံ႐ိုက္တဲ့ေနရာမွာ ပါ၀င္သူကပါ၀င္ၿပီး တံတားေပါင္အတြက္ ေျမဖို႔တာေလာက္ တတ္ႏိုင္တဲ့လူကလဲ သူတတ္တဲ့ေနရာကေန သူပါ၀င္ခဲ့မွာေပါ့။ `ငါေတာ့ လူအားမစိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ တံတားကုန္က်စရိတ္အတြက္ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ်ေတာ့ ေငြအားထည့္ပါမယ္´ လို႔ ပါ၀င္တဲ့လူလဲ ရိွႏိုင္တာပဲ။ ေနာက္ဆုံး... ... ...၊ ေငြအားေရာ လူအားပါ မတတ္ႏိုင္ၾကရင္ေတာင္ တံတားေဆာက္ေနၾကတဲ့လူေတြကို တံတားေဆာက္လုပ္ငန္းခြင္မွာ လာအားေပးသူေတြလဲ ရိွဦးမွာပဲ။
ဒီတံတားေဆာက္ဖို႔ စၿပီး စဥ္းစားတဲ့အခ်ိန္မွာ `အာ...၊ မင္းတို႔ တံတားေဆာက္မယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥႀကီးက မလြယ္ပါဘူးကြ၊ ဟိုဘက္ကေကာင္ေတြကို ငါက ၾကည့္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီေကာင္ေတြက ဘာလုပ္ႏိုင္မွာမို႔လို႔လဲ၊ ၿပီးေတာ့ ျမစ္ေရရဲ့ အႏၱရာယ္ကလဲ ရိွေသးတယ္၊ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ´ လို႔ ကန္႔ကြက္ၾကသူေတြေရာ မရိွႏိုင္ဘူးလား။ အေသအခ်ာေပါ့၊ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြကိုခ်ည္းသာ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့ၾကမယ္ဆုိရင္ ဒီတံတားဘယ္လိုမွ ေဆာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။
တံတားေဆာက္ေနတုန္း အခါမွာလဲ တံတားသံေပါင္ ထုတ္လုပ္သူက၊ ေျမဖို႔တဲ့လူကို `မင္းက ငါ့ေလာက္ အသုံးမက်ပါဘူးကြာ´ လို႔ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္တာ၊ တကယ္လို႔မ်ား သံ႐ိုက္တဲ့လူတေယာက္ သံ႐ိုက္ေနတာ တေခ်ာင္းတေလ လြဲေခ်ာ္ေနရင္ ပိုတတ္ကၽြမ္းသူက `ဒီလို႐ုိက္တာက တံတားပိုခိုင္လိမ့္မယ္ဗ်၊ လာ...၊ က်ေနာ္ျပေပးမယ္ေနာ္´ လို႔ နည္းလမ္းတက် အခ်င္းခ်င္း မကူညီဘဲ `ဒီလိုေကာင္မ်ိဳး ႐ိုက္ထားတဲ့ သံနဲ႔ ဒီတံတားေတာ့ မၾကာခင္ပ်က္မွာပါ´ လို႔ တံတားေဆာက္သူ အခ်င္းခ်င္း ပုတ္ခတ္တိုက္ခိုက္တာေတြသာ ရိွခဲ့ရင္ေရာ ဒီလို အခိုင္အခန္႔တံတားႀကီးဟာ ဒီေနရာ ဒီအခ်ိန္မွာ ရိွႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာက စဥ္းစားစရာပါ။
ဘာေတြ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ။ လူေတြဟာ တူျခင္း၊ မတူျခင္း၊ သူကပိုေတာ္ျခင္း၊ ငါကပိုတတ္ျခင္း၊ သူက နည္းနည္းပါ၀င္ျခင္း၊ ငါက ပိုမိုပါ၀င္ျခင္း၊ သူ႔ကို ငါမႀကိဳက္ျခင္း၊ ငါ့ကို သူမလိုလားျခင္း အစရိွတဲ့ ပဋိပကၡေတြကို ေဘးခ်ိတ္လို႔ ဟိုဘက္ကမ္းကလူေရာ ဒီဘက္ကမ္းကလူေတြအတြက္ပါ အက်ိဳးရိွေစမယ့္ ဒီတံတားေလး တစင္းကိုေဆာက္ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီ။
တကယ္ေတာ့ တျခားအရာေတြ ဘယ္လိုပဲ မတူပါေစ `တံတားေဆာက္ဖို႔ လိုအပ္တယ္´ ဆိုတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္တခုတည္းကုိသာ အားစိုက္ခဲ့ၾကလို႔သာလွ်င္ ဒီတံတားေလး ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါလား။ တကယ္လို႔သာ က်ေနာ္ အေပၚမွာ ေရးထားတဲ့ မတူျခားနားမႈေတြကိုသာ လူေတြဟာ ပိုမိုေဇာင္းေပးခဲ့ရင္ ဒီလိုတံတားမ်ိဳး ဘယ္လိုမွ ျဖစ္လာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ထင္ပါတယ္။
***
Excuse me!
တံထားထိပ္မွာရပ္ၿပီး ေအးစက္စက္ ရာသီဥတုကို ေမ့လို႔ အေတြးစေတြ ပြားေနတုန္း ေနာက္ကေန ၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထူထဲတဲ့ အားကစား၀တ္စုံကို ၀တ္ထားတဲ့ အေျပးေလ့က်င့္သူတေယာက္... ... ...။
သူ႔ကို ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး လမ္းေဘးကို ဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကလဲ ျပန္ျပဳံးျပရင္း ေရွ႕ကိုဆက္ၿပီး ေျပးသြားတယ္။
တံတားေအာက္ကို က်ေနာ္ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တဟဲဟဲစီးေနတဲ့ ျမစ္ေရျပင္က သူ႔အေပၚကိုျဖတ္မိုး ေက်ာ္ခြသြားတဲ့ တံတားကို ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ေလဟန္ ျပန္ေမာ့ၾကည့္တယ္။ သူဘယ္တတ္ႏိုင္ေတာ့မလဲေလ၊ သူ႔ရဲ့ ျမစ္ေရစီးကို ဘယ္သူကမွ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ေအာင္ လူေတြက တံတားထိုးထားလိုက္ၿပီေလ။
ေရွးကလူေတြရဲ့ ညီညြတ္မႈ ျပယုဂ္ ဒီတံတားေပၚကေန အခုဆိုရင္ ေႏွာင္းလူ က်ေနာ္က ေရစီးၾကမ္းပါတယ္ဆိုတဲ့ ျမစ္ေရကို တံတားေပၚကေန အခန္႔သားနဲ႔ ေအးေအးလူလူ ၾကည့္ေနႏိုင္ျခင္းရဲ့ အေျဖကေတာ့... ... ...။
***
ကလိုေစးထူး
(ကင္မရာက ပုံေတြကုိ ကြန္ပ်ဴတာထဲ သြင္းေနတာ အဆင္မေျပတာနဲ႔ အရင္ႏွစ္က ပုံေဟာင္းေတြကုိပဲ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္)
21 comments:
အေတာ္ေကာင္းတဲ႔postတစ္ခုပါပဲ
အယ္...ေကာ့မန္႔ေပးတာ တက္လား မတက္လားလည္းမေတြ႔ရ ။
bro,
good thinking. awesome!
တံတားေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ေငြလဲမထည့္၊ ေျမလည္းမဖုိ႔၊ သံလည္းမ႐ုိက္၊ ဘာတခုမွ မပါ၀င္ဘဲ ေနသူမ်ားက တံတားေဆာက္ေနသူမ်ားကုိ “ဒီေကာင္ေတြက အားအားယားယား လုပ္ေနတာပါကြာ”လုိ႔ ေျပာဆုိသူမ်ား၊ အခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ တံတားေဆာက္မၿပီးစီး၊ မေအာင္ျမင္ေသးခင္မွာလည္း “ဒီေကာင္ေတြ လုပ္ပုံကုိင္ပုံ လုံး၀နည္းလမ္းမက်ဘူးကြာ”၊ “အားလုံးပါ၀င္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းကုိ မေရြးခ်ယ္ဘူးကြာ”၊ “ပါးပါးနပ္နပ္ မေဆာက္ၾကဘူးကြာ” စသျဖင့္ ေဘးကေန ဆင္ေျခဆင္လက္နဲ႔ ေ၀ဖန္ေနသူမ်ားသာ မ်ားေနရင္ေတာ့ အဲသည္တံတားၿပီးဘုိ႔က ေတာ္ေတာ္ၾကာပါလိမ့္မယ္။
တခါ တံတားေဆာက္ရာမွာလည္း….. အခုေလးတင္ လက္သမားတေယာက္ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းအေရးအတြက္ စာေမးပြဲေျဖဆုိရာမွာ ဘာသာျပန္တေယာက္အေနနဲ႔ ကူညီခုိးခ်ေပးခဲ့တဲ့သူက ခဏၾကာေတာ့ လက္သမားေတြ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဘုရားတကာ ေလသံဖမ္းၿပီး “အရက္ေသာက္တာဟာ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ ထိခုိက္ႏုိင္ပါတယ္” စသျဖင့္ ေရွ႕ေနာက္မညီ ေျပာတာျခင္းမ်ဳိးေတြဟာ လုပ္ကုိင္ေနၾကသူအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ေတြ႕ရရင္ ႏႈတ္ပိတ္မေနဘဲ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသင့္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိရဲ႕ စကားတခုကုိ ကုိးကားခ်င္ပါတယ္။ (ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ အထိမ္းအမွတ္ မဂၢဇင္းမွာ ျပန္ရွာႏုိင္ပါတယ္။ စကားလုံးအတိအက်ေတာ့မမွတ္မိပါ။)
“ႏုိင္ငံေရးဟူသည္ ႏုိင္ငံသားအားလုံးအေရးျဖစ္၍ ၀ုိင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ၾကရမည္မွာလည္း ႏုိ္င္ငံသားအားလုံး၏ တာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံေရးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေနသူသည္ သူ႕တာ၀န္သူ ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ေန႐ုံမွ် ျဖစ္သျဖင့္ အထူးတလည္း ေက်းဇူးတင္ခံထုိက္စရာမလုိ။ ႏုိင္ငံေရးကုိ အလွ်င္းမလုပ္သူမ်ားသည္ကား ျပည္ေလွးျပည္မႊားမ်ားသာျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးကုိ ကုိယ္တုိင္မလုပ္႐ုံမွ်မက လုပ္ေနသူမ်ားကုိပါ မလုပ္ေအာင္ ကဖ်က္ယဖ်က္ လုိက္လံေႏွာက္ယွက္ေနသူမ်ားသည္ တုိင္းျပည္ရန္သူ နံပါတ္(၁) မ်ားပင္ ျဖစ္သည္”…..တဲ့။
က်ေနာ္တုိ႔ ေ၀ဖန္ေနသမွ်ဟာ ျပည္ေလွးျပည္မႊားေတြနဲ႔ တုိင္းျပည္ရန္သူနံပါတ္(၁) ေတြကုိ ေ၀ဖန္ေနတာပါဗ်ဳိး။ ဒါေပမယ့္ တံတားေဆာက္ေနဆဲလူေတြကေတာ့ ဘယ္လုိအခက္အခဲနဲ႔ ႀကဳံႀကဳံ ဆက္လက္ေဆာက္သြားသင့္ပါတယ္။
anonymous ,wai ေက်းဇူးပါပဲ။ ေမာင္မ်ိဳးေရ၊ ေမာင္မ်ိဳးေရးတဲ့ ကြန္မန္႔တခု အကို တင္လိုက္တာပဲ။ တက္မလာဘဲ ဘယ္ေပ်ာက္သြားတယ္ မသိဘူး။ ျပန္ရွာလို႔လဲ မရဘူး။ ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ။ :D
တခါ တံတားေဆာက္ရာမွာလည္း….. အခုေလးတင္ လက္သမားတေယာက္ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းအေရးအတြက္ စာေမးပြဲေျဖဆုိရာမွာ ဘာသာျပန္တေယာက္အေနနဲ႔ ကူညီခုိးခ်ေပးခဲ့တဲ့သူက ခဏၾကာေတာ့ လက္သမားေတြ လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဘုရားတကာ ေလသံဖမ္းၿပီး “အရက္ေသာက္တာဟာ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ ထိခုိက္ႏုိင္ပါတယ္” စသျဖင့္ ေရွ႕ေနာက္မညီ ေျပာတာျခင္းမ်ဳိးေတြဟာ လုပ္ကုိင္ေနၾကသူအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ေတြ႕ရရင္ ႏႈတ္ပိတ္မေနဘဲ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပသင့္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြလုိ႔ ထင္ပါတယ္။
ကိုေပါေရ...၊ အဲဒီမွတ္ခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ့္ကို အျပဳသေဘာေဆာင္ ေထာက္ျပခ်က္ ဟုတ္ဟန္မေပၚေတာ့ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီကိစၥအတြက္ ကိုေပါနဲ႔တကြ ကိုေပါနဲ႔အတူ တျခားသူေတြ ေထာက္ျပခဲ့စဥ္အခါ က်ေနာ့္အမွားက်ေနာ္ ၀န္ခံခဲ့ၿပီးသလို ေနာက္ေနာင္အဲဒီကူညီမႈမ်ိဳးေတြမွာ အဲဒီလိုပုံစံကူညီတာထက္ သြားမေျဖခင္ သူတို႔ကို ေက်လည္ေအာင္ ေသခ်ာ ရွင္းျပတဲ့နည္းကို လက္ေတြ႔လဲ အျပင္မွာ က်ေနာ္ သုံးေနပါတယ္။ က်ေနာ္ အမွားမကင္းပါဘူး။ ဒါကို ေထာက္ျပသြားၾကတာကိုလဲ က်ေနာ္ မ်က္စိစုံမွိတ္ျငင္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုေပါအဲဒီကိစၥေျပာတုန္းကေျပာသလို က်ေနာ္ကလဲ ဟုတ္ပါတယ္၊ က်ေနာ္အဲဒီနည္း သုံးတာ မွားပါတယ္ေျပာခဲ့ၿပီးသားမို႔ ဒါဟာ ျပန္ၿပီးေကာက္ေၾကာင္းလိုက္ အစေဖာ္ေနရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အရက္ေသာက္ေမာင္းတဲ့ ပုိ႔စ္ကိစၥကိုလဲ က်ေနာ္က ဘုရားဒကာေလသံဖမ္းပါတယ္လို႔ ကိုေပါ ထင္တာကလဲ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ တကယ္တမ္းက က်ေနာ္ အဲဒီေမးလ္ကုိ ဖတ္ရေတာ့ ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က shock ရသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တင္ျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။ ကိုေပါ အခုေျပာတာက ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတဲ့အဆင့္ကုိ ေက်ာ္လြန္သြားတာကို သတိထားပါဦး။
ေၾသာ္ ... ကိုေပါ ကိုေပါ ...
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားလဲ အတြင္း အဇၥ်တၱကို မဖံုးႏိုင္ မဖိႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါပေကာလား။
ခင္ဗ်ား ၾကည့္ရတာ ကလိုေစးထူးကို ေတာ္ေတာ္ေလး မနာလို မ႐ႈစိမ့္ ျဖစ္ေနပံုပဲ။ ကလိုေစးထူး ပို႔စ္တခုတင္လိုက္တိုင္း အျပဳသေဘာနဲ႔ ေ၀ဖန္တာထက္ အျပစ္တင္တဲ့ ႐ႈေထာင့္ကေန လိုက္လိုက္ ေထာက္ေနတာ ဘာေတြမ်ား ရန္ညိဳးရန္စ ရွိေနလို႔လဲ။
ငါျပိဳင္ပြဲပို႔စ္မွာလဲ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ခင္ဗ်ားေနာက္လိုက္ မ်ဳိးျမင့္ေမာင္တို႔ စာဖတ္သူေတြ မ်က္စိေနာက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကေသးတယ္။
ခုလဲ ဒီပို႔စ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိစၥ ဘုရားတကာေလသံဖမ္းတယ္ တို႔ ေရွ႕ေနာက္မညီ ေျပာတယ္တို႔ ခင္ဗ်ား ဆြဲထည့္္ျပန္ၿပီ။
ခင္ဗ်ားအကိုးအကားေတြလဲ ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ။
႐ိုးသားမႈ မရွိတဲ့ ခင္ဗ်ားေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ ဖတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ က်က္သေရတံုးတယ္။
ေအး .. ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိေျပာတဲ့ ျပည္ေလွးျပည္မႊားကိုေတာ့ က်ဳပ္ မကိုးကားဘူး။ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့ ျပည္ေလွးျပည္မႊား ရန္သူနံပါတ္ ၁ က ခင္ဗ်ားလို အေျပာႀကီးၿပီး ပါးစပ္အီးေပါက္တတ္တဲ့ လူစားမ်ဳိးပဲ။
>>> ကုိေစးထူး ……….. ေဆာရီးပဲဗ်ဳိး။ ကုိေစးထူး ေနာက္ဆက္တြဲမွာ ေတာင္းပန္ထားတာကုိ က်ေနာ္မ်က္စီသွ်မ္းသြားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကလိလုိက္တာ က်ေနာ့္အမွားပါ။ အဲဒီအတြက္ ကုိေစးထူးကိုလည္း ျပန္လည္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ေနာက္တခုက အဲသည္လုိ ၀န္ခံထားတဲ့အတြက္ ခ်ီးက်ဳးပါတယ္။
ေရွ႕က တံတား ေဆာက္ျပေနတဲ့သူေတြက “ငါေဆာက္ေနတာကြ ၊ပင္ပန္းေနတယ္ ၊ ငါတို႕ေျပာတာ နားေထာင္ ၊ ပါးရိုက္လိုက္လို႕ နားကိုက္သြားမယ္ ” အဲ့လို အာၾကမ္း လွ်ာၾကမ္းၾကီးေတြဆိုေတာ့ ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွး ခ်င္တယ္ေလဗ်ာ း)
တံတားကို ေခြ်းေတြ ေသြးေတြနဲ႔ေဆာက္ခဲ့ၾက ေဆာက္ေနဆဲ သံဆူး ဖုတ္လူးေနတဲ့သူေတြကိုေတာ့ အဆင္ေလးစားလွ်က္ ။
အား၀င္ေခ်ာင္တာပါ တံတား၀င္ေဆာက္ရဲေလာက္တဲ့ သတၱိမရွိပါဘူး လုပ္အားေပးဖို႕ထပ္ အိမ္မွာ စားစရာမရွိေတာ့ တစ္ျခားရြာမွာ ပန္းရံ ဆင္းေနပါတယ္ :P
အကုိေစးထူးေရ ဖတ္သြားျပီး ျပန္မလုိ႕ပဲ ေကာမန္႕ေလးေတြ ဖတ္ျပီး ေရးခ်င္စိတ္ကေလး ထိန္းမရလုိ႕ပါေနာ့္။ တံတားေလးကုိ စိတ္ထဲက ပဋိပကၡေတြကုိ ဖယ္ထုတ္လုိ႕ ေဆာက္လုပ္သြားရင္ျပီးရင္ေတာင္မွ ေရရွည္တည္တ့ံဖုိ႕ေတာ့ ထိန္းသိမ္းရဦးမွာပါ။ ထိန္းသိမ္းဖုိ႕ တံတားေစာင့္ ေကာင္းေကာင္းလုိတာေတာ့ အမွန္ပဲေနာ့္
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ႏွစ္သက္စြာ ဖတ္သြားပါျပီ..
အဂၤလိပ္စာ ေလ့က်င့္ခန္းေလးေတြလည္းလုပ္ပါဦး....
အားလုံးေသာ bloggers နဲ့ blogger ဖတ္မိတ္ေဆြ
ေတြေၿပာခ်င္တာအဲဒီ point ပါဘဲ..ေက်းဇူးပါကိုေစးထူး..
အၾကည္ေတာ့္ ၀တၳဳေတာင္သြားသတိရတယ္
ရြာႏွစ္ရြာတံတားေဆာက္ၾကတာေလ း)
ဒါေၾကာင္႕တပ္မေတာ္က တာဝန္ယူထိမ္းသိမ္းလုိက္ရတာေပါ႕ကြာ ။ မင္းတုိ႕ ေတြေၾကာင္႕ အေျခအေနေတြအားလံုးယိမ္းယုိင္ကုန္ျပီ ။
ကိုေပါေရ...ရပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ျပန္ေရးထားတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲပို႔စ္ကို ကိုေပါမျမင္လိုက္လို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ ေမာင္မ်ိဳး...၊ ဒီတခါေတာ့ ကြန္မန္႔မေပ်ာက္ေတာ့ဘူးကြ။ :D
ေတာင္ေပၚသား...၊ ဟုတ္တာေပါ့ ညီရာ။ sindarlar ...၊ မၾကာမီလာမည္...ေမွ်ာ္။ :P
မမေနာ္ဟရီ...၊ အခုလဲ ရြာႏွစ္ရွာ တံတားေဆာက္ၾကမွာေလ ဟဲဟဲ။
ဟိုအမည္မဲ့ ကြန္မန္႔ကို ဖတ္ရတာကေတာ့ ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေကာင္းေကာင္း ၾကည့္ေနတုန္း `တပ္မေတာ္ႀကီးလဲ ခ်ီလာပါၿပီ၊ ေအာင္တပ္မေတာ္ႀကီးလဲ ခ်ီလာပါၿပီ´ ဆိုၿပီး ျဗဳန္းဆို စစ္ခ်ီသီခ်င္း ေၾကာ္ျငာ၀င္လာတာနဲ႔ တူေနတယ္။ :D
ကလိုေရ.... အသိုက္ေျပာင္းေနလို႔ ခုမွေရာက္ျဖစ္တယ္ဗ်။ မဖတ္ရေသးတာ တခ်ိဳ႕ဖတ္သြားေလရဲ႕။ က်န္တာေတြေတာ႔ ေနာက္မွ :)
ကိုေစထူး ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာ္ျငာ၀င္လို႔ ရမလားဗ် ... :P
အေဟးေဟး
ဟုတ္တာေပါ့။ တပ္မေတာ္က တကယ္ကုိ တာ၀န္ယူထိန္းသိမ္းလုိက္တာ။ ေခ်ာင္းထိပ္ကေနၿပီး ဆည္တစ္ခုေဆာက္လုိက္တယ္ေလ။ ေခ်ာင္းထဲေရမ႐ွိေတာ့ တံတားေဆာက္စရာ ဘယ္လုိေတာ့မွာလဲ။ အခုေတာ့ ေခ်ာင္းေကာလုိ႔ ႏွစ္႐ြာလုံး ေရ႐ွားၿပီး ဒုကၡေနၾကၿပီေလ။ တပ္မေတာ္နဲ႔ အေပါင္းအပါေတြကေတာ့ ဆည္ေရေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေသာက္ေနၾကေလရဲ႕။
ေတာမွာ အဲဒီဆည္ေရေတြပဲ ေသာက္ေနၾကတာ မင္းမွ မသိပဲကိုးကြ.. မ်ဳးိျမင္႕ေမာင္ရ..ဆည္ရွိေတာ႕ ေႏြမွာ ေခ်ာင္းေရခန္းရင္ ေရမပူရေတာ႕ဘူး ။
ႏိုင္ငံျခားေရာက္အေကာင္းစား ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား
လြမ္းလိုက္ၾကတာႏုလိုက္ၾကတာလဲ
သူတို႔ေလာက္မ၇ွိၾကပါဘူး
စုစည္းၾကပါ ျပန္လာၾကပါ
ထိုင္းနယ္စပ္မွာခင္ဗ်ားတို႔ အင္အားနဲ႔ စုေဆာင္းထားတဲ့ေငြေၾကးနဲ႔ တပ္မေတာ္ဖြဲ႔လို႔ရပါတယ္
ဘေလာ့ထဲမွာ ျမဝတီမင္းၾကီးဦးစ ရွုံးေလာက္ေအာင္
ေရးၾကသားၾကျပီးေတာ့
ဘာမွလဲမဟုတ္ၾကဘူး
လာပါေစာင့္ေနပါတယ္ လက္ကမ္းပါတယ္
ေတာ္လွန္ေရးအတြက္
ေအာင္ကိုကိုထိုက္ေျပာတာမွန္တယ္ ။ ေထာက္ခံတယ္ေဟ႕ ...ဒီေကာင္ေတြက တတိယနုိင္ငံ အရသာကို မစြန္႕နုိင္ေတာ႕ဘူးေလ ။ေမာင္က်န္ တတို႕ တတို႕ ျဖစ္ေနၾကျပီ ဗ် ။ ဘေလာ႕ေပၚမွာက ေအးေဆးပဲေလဗ်ာ ။ အေရးေကာင္းရင္ေကာင္းသေလာက္ ထင္ေပၚတယ္ ။ မ်ဳိးခ်စ္ၾကီးပါလားဆ ိုျပီး လူထင္ၾကီးခံရတယ္ ။ ဒါပါပဲ ။ အေဝးေရာက္အြန္လိုင္းေတာ္လွန္ေရးသမားေတြေပါ႕ဗ်ာ ။
Post a Comment