ေနာက္က်ၿပီး က်တဲ့ ႏွင္း…

ေရဒီယိုထဲမွာ ၾကားလိုက္ရတဲ့ မိုးေလ၀သ သတင္းေၾကာင့္ သက္ျပင္းတခ်က္ကို ဖြဖြခ်လိုက္မိသည္။ ႏွင္းအနည္းငယ္ ထပ္က်ဖြယ္ရာ ရိွသတဲ့…။

တခ်ိဳ႔က ဒီအခ်ိန္က်မွ ထပ္က်ဦးမယ့္ ႏွင္းကို မေက်မခ်မ္း အျပစ္တင္၏။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ `ႏွင္းက်ၿပီးရင္ ေအးခဲေနဦးမွာလား မသိဘူး´ ဆုိၿပီး ပူပင္ေလဟန္…၊ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒါကို ဘာမွ မထူးဆန္းလွသလိုလို…။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်တဲ့ ႏွင္းေတြကေတာ့ သူတုိ႔၀န္းက်င္ကို က်လာေပေတာ့ဦးမည္။

သူကေရာ…။ တကယ္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့ အဲဒီ ႏွင္းေတြကို သူ မက်ေစခ်င္မိေတာ့တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဒီလိုအခိ်န္မွ က်ေနဦးမယ့္ ႏွင္းပြင့္ႏွင္းဖတ္ေတြက လူေတြရဲ့ စိတ္ကို ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆြဲေဆာင္မႈ ရိွမွာတဲ့လဲ။ ေအးခဲလြန္းလွတဲ့ ရာသီဥတုကို ျဖတ္လာရတဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီအခ်ိန္မွာ ႏွင္း ကုိ မလုိလားေတာ့ဘူးေလ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွင္းေတြကေတာ့ က်ပါလိမ့္ဦးမည္။

***

ေနာက္တေန႔…။

ဒီႏိုင္ငံ ရာသီဥတုကုိ ႏွစ္အတန္ၾကာေအာင္ ျဖတ္ဖူးၿပီဆုိေတာ့ ႏွင္းက်တယ္ ဆုိတာက သူ႔အတြက္ ထူးထူးျခားျခားေတာ့ ဆန္းက်ယ္မေနေတာ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ အခုတႀကိမ္မွာေတာ့ အခ်ိန္လြန္ေနတဲ့ ႏွင္းေတြ က်လာတာကို သူ ထုိင္ေငးခ်င္လာသည္။

၀န္းက်င္တခြင္ကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေနေရာင္က မရိွတတ္ရိွတတ္ နည္းပါးလွစြာျဖင့္ ျမင္ေလရာမွာ အုံ႔မိႈင္းမိႈင္း ျဖစ္ေန၏။ စိမ္းႏုႏုအဖူးေတြ ထြက္စျဖစ္ေပမဲ့ ႐ိုးတံၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖစ္ေနဆဲ အပင္ေတြက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတိုက္ေနတဲ့ ေလ႐ိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ယိမ္းခါေနၾကသည္။ လုံေနေအာင္ ေစ့ထားတဲ့ မွန္တံခါးကုိ ေလလာတိုးေနသံ တ၀ီွး၀ွီးက ေလနတ္မင္းရဲ့ ေဒါသကုိ ကုိယ္စားျပဳေနေလေရာ့သလား ထင္ရ၏။

သူ လွမ္းေမွ်ာ္ေငးေနရာရဲ့ ဟိုဘက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့ ကားပါကင္ေနရာ တခု…။ ကားေတြ ကင္းရွင္းပါးလ်ားေနေသာ အဲဒီ ကြင္းငယ္ေလးထဲကုိ အနီေရာင္ကားတစီးက ဒေရာေသာပါးျဖင့္ ေျပးဆိုက္လာ၏။ ၿပီးေနာက္ ကားထဲမွ အရပ္ ဂလန္ဂလားႏွင့္ လူတေယာက္ အေဆာက္အဦ တခုထဲကို ခက္သြက္သြက္ေလး ေျပး၀င္သြားသည္။

ေနာက္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ တခုလုံးမွာ ေလတိုက္သံေတြကသာ မင္းမူသြားျပန္သည္။

***

ေဟာ…။

ႏွင္းေတြ စ က်လာပါၿပီေကာ…။ ပထမေတာ့ အျဖဴေရာင္ အမႈန္ေလးေတြကုိ တေယာက္ေယာက္က မိုးေပၚကေန က်ဲခ်လိုက္သလို ခပ္ပါးပါး…။ ထူးဆန္းတာက ႏွင္းေတြက်လာတာနဲ႔ ေစာေစာက ေဒါသၾကီးေနတဲ့ ေလက ျငိမ္သက္သြားသည္။့ ႏွင္းေတြကုိ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ က်ခြင့္ေပးဖုိ႔အတြက္ အလိုက္သိလွစြာ ျငိမ္သက္ေပးတာလားလို႔ ထင္စရာ…။

တစတစနဲ႔ သည္းလာတဲ့ ႏွင္းေတြက သူ႔ကို လိုလား၏ မလုိလား၏ ဆိုတာကို သိပ္လဲ ဂရုထားေနဟန္ မတူ…။ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ သူ႔ကို ခုံခုံမင္မင္နဲ႔ လက္ခံေနတာ လို႔ေတာင္ ထင္ေနႏုိင္ေသးသည္။ စိမ္းေနတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေတြေပၚကို သူက ပုိင္စိုးပုိင္နင္းဆန္လွစြာပင္ အျဖဴေရာင္ ခ်ယ္ပစ္လုိက္၏။ အပင္ေပၚမွာ တြယ္ကပ္ေနတဲ့ ႏွင္းမႈန္တခ်ိဳ႔မွာေတာ့ တခ်က္တခ်က္ အလန္႔တၾကားခါခ်လိုက္တဲ့ ကိုင္းဖ်ားေတြေၾကာင့္ အပင္နဲ႔သူ ေရစက္ဆုံခြင့္ မရရွာ…။ ဇြဲၾကီးလွတဲ့ ႏွင္းတခ်ိဳ႔သာ အပင္ေပၚက်ေနခြင့္ ရေလသည္။

သိပ္မၾကာလိုက္ပါ…။ ႏွင္းက်တာ ရပ္သြား၏။ ႏွင္းေတြရဲ့ တခဏတာ ပုိင္စီးခြင့္ကို အငိုက္မိသြားတဲ့ ေလၾကမ္းက တစခန္း ျပန္ထလာေလေတာ့သည္။ ပုံဆိုးပန္းဆိုးနဲ႔ ႏွင္းျခစ္ကား တစီးကလဲ ကတၱရာလမ္းေပၚ က်မိတဲ့ ႏွင္းတခ်ိဳ႔ကို ညွာတာျခင္း အလ်ဥ္းမရိွစြာ တဂ်ီးဂ်ီးျဖင့္ ျခစ္ထုတ္ တြန္းဖယ္ပစ္လိုက္၏။

ေစာေစာက ကားရပ္ၿပီး အေဆာက္အဦထဲ ၀င္သြားတဲ့ ဂလန္ဂလားလူ ျပန္ထြက္လာျပန္သည္။ သူ႔ကားေပၚမွာ တင္က်န္ေနတဲ့ ႏွင္းေတြကုိ ေတြ႔ေတာ့ သိပ္မလိုလားေလဟန္ တခဏေတာ့ ေတြၾကည့္ေန၏။ ေနာက္ေတာ့လဲ ျပတ္ျပတ္သားသားႏိုင္လွစြာျဖင့္ပင္ ကားေနာက္ဖုံးထဲက ႏွင္းျခစ္တံ ျဖင့္ သူ႔ကားေပၚက ႏွင္းေတြကုိ ဖယ္ရွားပစ္လုိက္သည္။

ဒီလိုနဲ႔ ႏွင္းေတြက သူ႔ကို လုိလားဟန္ရိွပုံေပၚတဲ့ ျမက္ခင္းစိမ္းေတြေပၚမွာသာ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ေမွးစက္ေနျပန္ေတာ့သည္။ ႏွင္းျခစ္ကားေၾကာင့္ နာက်င္တဲ့ႏွင္း၊ အပင္ေတြေပၚကေန ၀႐ုန္းသုန္းကား ျပဳတ္က်လာတဲ့ ႏွင္းေတြကလဲ ျမက္ခင္းစပ္မွာ၊ ျမက္ခင္းေပၚမွာ ထင္က်န္ေနရရွာ၏။

ျမက္ခင္းကေရာ…၊ သူတုိ႔ကို ၾကာရွည္ လက္ခံပါမယ္တဲ့လား…။ ဟင့္အင္း၊ တခဏေပါ့။ ေနာက္တေန႔ နံနက္ ေနေရာင္လာရင္ ေဟာဒီႏွင္းေတြ အရည္ေပ်ာ္ရပါလိမ့္မည္။ ႏွင္းေတြ အရည္ေပ်ာ္တဲ့ မ်က္ရည္ကုိေတာ့ ျမက္ခင္းက တခဏေတာ့ သည္းခံၿပီး စိုစြတ္ခြင့္ ေပးပါလိမ့္ဦးမည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ႏွင္းဆုိတာ အရည္ေပ်ာ္ရမွာပဲေပါ့…။

ေနာက္က်ၿပီး က်တဲ့ႏွင္းေၾကာင့္ တခ်ိဳ႔ စိတ္ညစ္ရသည္။ ေနေရာင္ကို လိုလားသူက ႏွင္းေတြကို အျပစ္တင္၏။ ဒီအခ်ိန္က်မွ က်ရန္ေကာ လို႔ ေစာေၾကာသူေတြလဲ ရိွေနႏိုင္ပါေသးသည္။

ဘယ္သူမွ သတိမထားမိလိုက္တာကေတာ့ ေနာက္က်တဲ့ႏွင္းေတြက ကမၻာေျမကို တခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ အလွဆင္ေနတာကုိပါ…။ စိမ္းေနတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ေတြ၊ ေငါင္းစင္းစင္းႏိုင္လွတဲ့ အပင္ေတြ၊ မည္းညစ္ညစ္အေရာင္နဲ႔ အိမ္ေခါင္မိုးေတြကို ႏွင္းရဲ့ ႐ိုးဂုဏ္ ျဖဴဆြတ္ဆြတ္က အလွၾကြယ္ေနေစခဲ့တာကေတာ့ ဘယ္သူမွ ျငင္းႏိုင္မယ္ မထင္…။

တခုေတာ့ ရိွသည္။

သူ႔အတြက္ အခိ်န္ဆိုတာဟာ တခဏေလး ဆိုတာကုိေတာ့ ႏွင္းေတြ ေမ့ထားလုိ႔မျဖစ္ပါ။

***

ကလိုေစးထူး