Tuesday, April 29, 2008

ကြဲျခားတဲ့ မဲတျပား…

မေန႔က ျဖစ္ပါတယ္။

ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားၿပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲက ဆုိဖာမွာ ခဏတျဖဳတ္လွဲေနတုန္း ဖုန္းသံ ျမည္လာလုိ႔ ကုိင္လိုက္ေတာ့…

`အကုိ ကလိုလား၊ က်ေနာ္ပါ၊ ဖိုးေဇ´

`ဟာ၊ ဖုိးေဇ´

………………………….

………………………….

………………………….

***

အဲဒီေကာင္ေလးနဲ႔ က်ေနာ္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ အမွတ္မထင္ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီးေတာ့ ကံအားေလ်ာ္စြာနဲ႔ပဲ အျပင္မွာ ႏွစ္ႀကိမ္ ဆုံျဖစ္ဖူးလုိက္ပါတယ္။ သူက က်ေနာ္ေနတဲ့ ၿမိဳ႔နဲ႔ မိုင္ ၇၀ ေက်ာ္ေလာက္ ေ၀းတဲ့ ၿမိဳ႔တခုမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတာပါ။ သူ႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္ တခဏတာမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔ကို အလည္လာရင္းနဲ႔ အျပင္မွာ ဆုံဖူးေပမယ့္လဲ သူကေတာ့ က်ေနာ့္ကို `အကုိကလို´ လို႔ပဲ ေခၚေလ့ရိွပါတယ္။

ဒီႏိုင္ငံကို ေရာက္တဲ့ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားက ျမန္မာျပည္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစုေတြဆီကို ဒီမွာရွာလို႔ ရတဲ့ ေငြျပန္ပုိ႔ၾကေပမယ့္ အဲဒီေကာင္ေလးကေတာ့ ထူးျခားလွစြာပဲ ျမန္မာျပည္က သူ႔မိဘေတြက သူ႔ဆီကို ျပန္ၿပီး တႏွစ္ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ ေလးေထာင္ေလာက္ ပို႔ေပးတဲ့ေငြနဲ႔ ဒီမွာ ေက်ာင္းတက္ေနသူပါ။

`ဖိုးေဇ၊ ၀ါရွင္တန္မွာေတာ့ မဲေတြ ေပးေနၿပီတဲ့ကြ´

`ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ့္ဆီကိုလဲ စာေရာက္တယ္ အကုိ´

`ေဟ၊ မင္းသြားထည့္ျဖစ္လား´

`ဘယ္သြားႏိုင္မလဲ အကုိရာ၊ ဒီမွာ စာေတြနဲ႔ ပိေနတာ´

ေနာက္ေတာ့ တျခားအေၾကာင္းအရာေတြ ဘက္ကုိ စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းသြားျပန္တယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ဖိုးေဇက က်ေနာ့္ကို…

`အကုိ ကလို´

`ေအး၊ ေျပာေလ´

`က်ေနာ္ကေတာ့ မႀကိဳက္ဘူးဗ်ာ၊ ထည့္လို႔ရရင္ေတာ့ ကန္႔ကြက္မဲပဲ ထည့္ခ်င္တယ္´

`ေဟ၊ မင္းက သူတို႔ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ဖတ္ဖူးၿပီးၿပီလား´

`မဖတ္ရေသးဘဲနဲ႔ကို အဲဒါကို ေထာက္ခံလုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ပုိဆိုးေတာ့မယ္ဆိုတာ စိတ္ထဲက သိေနတယ္ အကုိကလို´

******************

`ဒါဆို နင္က ေထာက္ခံမဲထည့္မွာေပါ့´

`ဒါပဲ ရိွတာပဲဟာ´

`ဟ၊ နင့္ဟာက လြယ္လြယ္ေလး ဆုံးျဖတ္လိုက္သလိုပါပဲလားဟာ´

`ကဲ၊ ငါက ကန္႔ကြက္မဲ ထည့္ရမယ္ ထားပါေတာ့၊ ဘာေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္သင့္တယ္ ဆုိတာကို နင္ေျပာၾကည့္ေလ´

`ေအး၊ ငါနားလည္မိတာေတြထဲက အဓိက အက်ဆုံး ကန္႔ကြက္သင့္တယ္ ဆုိတာကိုပဲ ငါေျပာမယ္´

`….´

`ပထမတခ်က္ အဲဒီဥပေဒအရ သမၼတဟာ စစ္ေရးအျမင္ရိွသူ ျဖစ္ရမယ္ ဆုိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္အရ၊ စစ္သား ဒါမွမဟုတ္ စစ္သားလူထြက္မွပဲ သမၼတ လုပ္လို႔ရမယ္´

`အင္း´

`ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ အဲဒီ ဥပေဒအရ စစ္တပ္ဟာ အခ်ိန္မေရြး တုိင္းျပည္အာဏာကို သိမ္းခြင့္ရိွတယ္´

`အင္း´

`ေအး၊ အဲဒီလို အာဏာသိမ္းထားတဲ့ စစ္တပ္က ေနာက္ထပ္ အစိုးရသစ္ကို အာဏာမလႊဲေပးခင္အထိ ၾကားကာလေတြမွာ သူတုိ႔ ဘာေတြပဲလုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့ အခုဥပေဒမူၾကမ္းထဲက အတုိင္းဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိ စစ္ခုံ႐ုံးတင္ အေရးယူတာေတြ ဘာမွ လုပ္ခြင့္ မရိွဘူး၊ ဥပမာ တေလာက ျဖစ္သြားတဲ့ စက္တင္ဘာ အေရးေတာ္ပုံ ကိစၥမွာ စစ္တပ္က သံဃာေတြကို ႐ိုက္တာေတြ၊ လူေတြကို သတ္တာေတြကို ဘာမွ အေရးယူလို႔ မရေတာ့ဘူး´

`အင္း´

`ေနာက္ထပ္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေထာက္ျပစရာ အခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတာေပါ့´

`အင္း´

`နင္က သူတုိ႔အုပ္ခ်ဳပ္တာကို ႀကိဳက္လုိ႔လား´

`ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရမလား´

`ေအးေလ´

`မႀကိဳက္ဘူး´

`ဒါနဲ႔မ်ားဟာ´

သူ႔ဘက္က အသံေတြ ခဏေတာ့ တိတ္သြားပါတယ္။ အတန္ၾကာေတာ့မွ…

`ကန္႔ကြက္မဲ ထည့္တာကို သိသြားလို႔ ျပႆနာရွာရင္ ငါပညာေတာ္သင္ မဆုံးမီမွာ ျမန္မာျပည္ ျပန္ရမွာကိုစုိးတယ္

`……………….´

`ငါတုိ႔က အစိုးရစရိတ္နဲ႔ ပညာေတာ္သင္ လာရတာ၊ တခုခုျဖစ္ရင္ ငါတေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး၊ ျမန္မာျပည္က ငါ့မိသားစုကိုပါ ထိခိုက္မွာ´

`သူတုိ႔ မေကာင္းတာေတာ့ မေကာင္းတာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ …´

`ကဲ၊ ဘိုင့္ဘုိင္ေနာ္၊ ေနာက္မွဆုံတာေပါ့ဟာ´

ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး သူကေတာ့ ဖုန္းခ်သြားေပမယ့္ က်ေနာ္မွာသာ ေျပာလက္စ မကုန္ေသးတဲ့ စကားေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။

***

`အကို၊ က်ေနာ္တုိ႔ စကၤာပူက မဲေပးပြဲ ပုံေတြၾကည့္မလား´

`ဟာ၊ ၾကည့္မယ္၊ ၾကည့္မယ္´

`အင္း၊ က်ေနာ္ လင့္ခ္ေပးမယ္ေနာ္´

လူငယ္အမ်ားစုပါ၀င္တဲ့ No စာလုံးပါ အနီေရာင္ ၀တ္စုံနဲ႔ လူအုပ္ႀကီးဟာ ေထာက္ခံမဲေပးၾကမွာလား၊ ကန္႔ကြက္မဲ ေပးၾကမွာလားဆုိတာကို ေမးခြန္းထုတ္စရာ လုံး၀ မလိုေတာ့တဲ့ ပုံေတြက အားရစရာ၊ အားတက္စရာ…။ သူတုိ႔တေတြကို ျမင္ၾကရမယ့္ ျမန္မာသံ႐ုံးတာ၀န္ခံ ၀န္ထမ္းေတြရဲ့ မ်က္ႏွာထား ဘယ္လိုရိွေနမလဲဆိုတာ သိခ်င္စမ္းပါဘိ။ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားေပးခြင့္ ရိွတဲ့ေနရာမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သေဘာထားေပးၾကသူေတြရဲ့ ဆႏၵကို သူတုိ႔ သိတတ္၊ ျမင္တတ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ရွက္စိတ္နဲ႔ ဘုန္းဘုန္းလဲ ေသလို႔ရေလာက္တဲ့ ပုံေတြ…။

***

`အကိုကလို၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ကန္႔ကြက္တဲ့ဘက္က ႏိုင္ေစခ်င္တယ္´

`ငါတခုခု ျဖစ္ရင္ ငါ့မိသားစုမွာ အရင္ဒုကၡေရာက္မွာ၊ ေထာက္ခံမဲေပးလိုက္တာက ရန္ေအးတယ္၊ ကန္႔ကြက္လုိက္လို႔ ငါဒုကၡျဖစ္ရင္ ဘယ္သူက ငါ့ကိုကယ္မွာမုိ႔လဲ´

`က်ေနာ္တို႔ ဒီတုိင္းၿငိမ္ခံေနတာထက္စာရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ဆႏၵအစစ္အမွန္ဟာ ဘာလဲဆုိတာကို ျပခ်င္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ သြားခဲ့ၾကတာ၊ အခု သူတုိ႔ ရက္ထပ္တုိးေပးထားတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို႔ ကန္႔ကြက္မဲဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ဆႏၵအစစ္ဆုိတာကို ျပဖုိ႔ဒီအခ်ိန္ဟာ အေကာင္းဆုံး အခိ်န္ပဲဗ်၊ ရွဳံးသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္သည္ ျဖစ္ေစ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ကန္႔ကြက္ရမွာပဲ၊ ဒါဟာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ဆႏၵေတြကို တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္´

***

တေယာက္ေသာသူက အပူအပင္ေၾကာင့္ၾက ကင္းကင္း မိဘလုပ္စာနဲ႔ ေက်ာင္းလာတက္ေနတဲ့ လူငယ္ေလး၊ ေနာက္ထပ္ တေယာက္ကေတာ့ `အစိုးရစရိတ္´ လို႔ သူထင္ေနတဲ့ `ျပည္သူ႔စရိတ္´ နဲ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ ပညာေတာ္သင္ တေယာက္၊ ေနာက္ထပ္ တေယာက္ကေတာ့ ပညာရွာရင္း တနယ္တေက်းေရာက္ ေက်ာင္းသားတေယာက္…။

ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ၊ သုံးသပ္ခ်က္ေတြ မေပးလိုေပမယ့္ က်ေနာ္ သူတို႔ကို စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာခ်င္ေနေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့…။

က်ေနာ္ သူတုိ႔လိုပဲ `မဲေပးခြင့္´ အခြင့္အေရး ရခ်င္ေနတယ္။

ကန္႔ကြက္မဲေလး တခုအတြက္ေပါ့။

***


ကလိုေစးထူး

2 comments:

Anonymous said...

အဓိပၸါယ္မရိွေသာ ေၾကာက္ေခ်းပန္းေနေသာလူစားမ်ား

Anonymous said...

ေၾကာက္တတ္လုိက္ၾကတာ