Saturday, May 31, 2008

ေျပာပါရေစ..

က်ေနာ့္ ကြန္ပ်ဴတာရဲ့ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႔ယြင္းခ်က္ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ တကြ အင္တာနက္ေလာကႀကီးကိုပါ ငါးရက္ေလာက္ အဆက္အသြယ္ ျပတ္လုနီးပါး ျဖစ္သြားပါတယ္။ သတင္းငတ္တဲ့ ဒဏ္ကုိ သိပ္မခံစားႏုိင္လို႔ နီးစပ္ရာ စာၾကည့္တိုက္မွာ သတင္းသြားဖတ္ေနလို႔သာ အဆက္အသြယ္ လုံး၀ မျပတ္တာလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ အေနအထားပါ။

ဒီေန႔ညေနေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့စက္ က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းပါၿပီလို႔ စက္ျပင္ဆရာ ေမာင္မင္းႀကီးသားက ဖုန္းဆက္လာတာနဲ႔ အေသာ့ကေလး အေျပးႏွင္လို႔ စက္ကို သြားယူရပါတယ္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ အင္တာနက္ လိုင္းေတြ ျပန္ခ်ိတ္၊ ရက္အတန္ၾကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကို ျပန္စစ္၊ ေမးလ္ေတြကို ျပန္စစ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္လည္ထြက္၊ သတင္းေတြေနာက္ လိုက္…၊ အင္တာနက္ေတာမွာ ေမ်ာ..။

စာဖတ္ေနရင္းနဲ႔ကို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆုိင္ ဆိုသလို ကြန္မန္႔တခု ၀င္လာလုိ႔ ဘာမ်ားလဲလို႔ ဖတ္မိေတာ့ က်ေနာ္တင္ထားတဲ့ ပုိ႔စ္ပါ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ လားလားမွ မဆုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို anonymous နာမည္ကို သုံးၿပီး လာတင္ထား…၊ ေအာက္ဆုံးမွာက မ်ိဳးျမန္မာကေန ကူးယူပါတယ္လုိ႔ ေၾကာ္ျငာပါ ၀င္လိုက္ေသး…။ အင္း…၊ ဒီေမာင္ေတြ ခမ်ာမွာလဲ လာမဖတ္မွာ စုိးရိမ္လြန္းရွာတယ္ ထင္ပါရဲ့ လုိ႔ ခပ္ေငါ့ေငါ့ေတြးလိုက္မိပါရဲ့။

သတင္းေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ကို လက္လွမ္းမီသေလာက္ လုိက္ဖတ္အၿပီးမွာေတာ့ က်ေနာ္ စကားနည္းနည္း ေျပာခ်င္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုပို႔စ္ကို ေရးမိပါတယ္။

အခုဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ အလြန္တရာႀကီးမားလွတဲ့ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ႀကီးကို ႐ိုက္ခတ္ခံခဲ့ရတာဟာ တလျပည့္လုနီး ျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီ သဘာ၀ေဘးဒဏ္သတင္းကို ၾကားၾကားျခင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ အရင္ဆုံး လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာက `မုန္တုိင္းဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ လူေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ´ ဆိုတာကို ခ်က္ခ်င္းေတြး၊ ခ်က္ခ်င္း အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ အလုပ္ပါပဲ။ `ႏိုင္ငံေရး´ လို႔ အမ်ားက ယူဆသတ္မွတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ (တည့္တည့္ေျပာရရင္ လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ေ၀ဖန္တာေတြ) ကို လုံး၀ ေဘးဖယ္ထားၿပီးေတာ့ မိမိရဲ့ ေခၽြးနည္းစာေတြကို ထည့္၀င္လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလုပ္ကိုသာ အားလုံး (အားလုံး) က အားစိုက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို ေငြလႊဲဖို႔ရာ ဆိုရင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ တရား၀င္ ေငြလႊဲလမ္းေၾကာင္း (တရား၀င္ ဘဏ္ေငြလႊဲစနစ္) ကို မသုံးႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးတာက တကယ္တမ္း ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြ လက္ထဲကုိ က်ေနာ္တုိ႔ တတ္ႏိုင္သမွ် လွဴတာေလးေတြ ေရာက္ပါေစေတာ့ ဆိုတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ရတဲ့ အဆက္အသြယ္ကို ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ ပို႔ရပါတယ္။ အဲဒီလို ပို႔ရေတာ့ အခက္အခဲေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ (ျပည္တြင္းက) တခ်ိဳ႔က `ျပႆနာေတြ မ်ားလုိ႔´ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ တြန္႔ဆုတ္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းမွာလဲ သူတို႔ဆီမွာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ိဳးစုံကို သတိႀကီးစြာ ထားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္ယူ၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အလွဴကို အထေျမာက္ေအာင္ ကူရတာပါ။

အခု ဒီစာကို ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာတင္ကို က်ေနာ္တို႔ ျပည္နယ္က ျမန္မာေတြ စုေပါင္းလွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလွဴေငြ ေဒၚလာ ၁၈၀၀ ဟာ လမ္းခုလတ္မွာ ၾကန္႔ၾကာေနဆဲပါ။

အဲဒီလိုမ်ိဳး ကုိယ္က တကယ္လုပ္သင့္တယ္ ထင္တဲ့အရာကို အားစိုက္လုပ္ေဆာင္ရင္းနဲ႔ သတင္းေတြကို လိုက္ဖတ္တဲ့ အခါမွာေတြ႔ရတဲ့ မတရားမႈေတြ၊ ရင့္သီးယုတ္မာမႈေတြကို ခံျပင္းမႈေတြနဲ႔ အတူ ေရးမိတာေတြေတာ့ ရိွပါရဲ့။ အဲဒီအခါမွာ က်ေနာ္တို႔ ရလိုက္တဲ့ ရလဒ္ကေတာ့ ဘယ္သူမွန္း မသိတဲ့ (လက္ရိွ အာဏာပိုင္ကို လုိလားပုံရတယ္လို႔ ယူဆရတဲ့) သေကာင့္သားေတြရဲ့ စီေဘာက္စ္မွာ မၾကား၀့ံမနာသာ ဆဲဆိုသြားတာ၊ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ ရူးႏွမ္းႏွမ္း ကြန္မန္႔ေတြကို လာေပးသြားတာေတြပါပဲ။

ကဲ၊ အဲဒီလို လာဆဲသြားတဲ့ မဟာ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ားနဲ႔ တကြ လက္ရိွအာဏာပုိင္ေတြကို တည့္တည့္ႀကီး တမ်ိဳး၊ သြယ္၀ိုက္လို႔ တဖုံ၊ မခို႔တ႐ို႔ တနည္း ေထာက္ခံအားေပးေနၾကတဲ့ လူေတြကို က်ေနာ္ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုသမားေတြ (ဒီတံဆိပ္ကို က်ေနာ့္ကို ဘယ္သူ ကပ္ေပးလုိက္မွန္းေတာ့ မသိပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ကို ဒီမုိသမားလုိ႔ တေယာက္ေယာက္က လာေျပာရင္ က်ေနာ္ အလြန္အင္မတန္ ဂုဏ္ယူစြာ ေက်နပ္ပါတယ္) ရဲ့ ဘေလာ့ဂ္(အမ်ားစု)ေတြမွာ မုန္တုိင္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကေန စလို႔ အခုအခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ အဓိက အသားေပးေဖာ္ျပခဲ့ၾက၊ ေရးခဲ့ၾက၊ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကတာဟာ ဘာအေၾကာင္းပါလဲ။ မ်က္စိရိွသူ ျမင္တတ္ပါတယ္။ ႏွလုံးသား ရိွသူ ခံစားတတ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ရိွရင္ ခြဲျခားတတ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ က်ေနာ္ေျပာရဲပါတယ္။ မုန္တုိင္း ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ No Vote ဆိုတဲ့ လႈံ႔ေဆာ္သံေတြ လုံး၀ တိတ္ဆိတ္ခဲ့ပါတယ္။ အားလုံးရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ဒါဟာ `လူမႈေရးကိစၥ´၊ `ငါတို႔ ႏိုင္ငံသားေတြ ေသၾကပ်က္စီးကုန္ေနၿပီ၊ ငါတို႔ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ´ ဆိုတဲ့ ရွဳေထာင့္ကေနသာ အေတာ္မ်ားမ်ားက စဥ္းစားခဲ့ၾကတာပါ။

စကၤာပူေရာက္ မ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာတခ်ိဳ႔ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္အထိ အေရာက္ျပန္လုိ႔ မုန္တုိင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႔ေတြဆီမွာ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် လွဴဒါန္းလုပ္အားေပးခဲ့ၾကတာဟာ ေလးစားစရာ၊ အားတက္ ဂုဏ္ယူစရာပါ။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ လက္ရွိအာဏာပိုင္ေတြကေတာ့ ဘာကို အသားေပးခဲ့ပါသလဲ။ က်ေနာ္ အထူးအေထြ ေျပာေနစရာ လိုမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ ေမလ ၂ ရက္ေန႔မွာ ကပ္ေဘးဆိုက္တာကို ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔မွာ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ခဲ့တာ၊ အဲဒီ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကလိန္ကက်စ္ နည္းလမ္းေပါင္းစုံကို ဘက္ေပါင္းစုံကေန သုံးခဲ့တာ ဘယ္သူေတြပါလဲ။ ေျပာရရင္ ရွည္ပါတယ္။ ဒါေတြကို မေျပာခ်င္လို႔ ေျပာခ်င္စိတ္ ကုန္ခန္းေနလို႔ကို ဘာမွ မေျပာဘဲ အဓိကက်တဲ့ အလုပ္ကိုသာ ဦးစားေပးေနခဲ့တာပါ။

တခါတေလက်ေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ အေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲရသလို စိတ္လဲ ေတာ္ေတာ္ ကုန္မိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က စိတ္ထဲမွာ ယုံၾကည္တာေတြ၊ ခံစားရတာေတြကို ကိုယ္ျမင္တဲ့ ရွဳေထာင့္ကေန ခ်ေရးတယ္။ ဘာအက်ိဳးအျမတ္ တခုမွ ေမွ်ာ္ကုိးေနလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ရစရာ အေၾကာင္းလဲ မရိွပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ မေရးဘဲနဲ႔ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္တန္ လုပ္၊ ရတဲ့၀င္ေငြနဲ႔ ကုိယ္ေရာက္တဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေနလို႔ရေပမယ့္လဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ မေနခ်င္ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ အဲဒီအေပၚ သေဘာထား response ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို ဆိုးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို `ဒီမိုသမား´ လုိ႔ တံဆိပ္ကပ္လိုက္တာနဲ႔တင္ အားမရႏိုင္ေသးဘဲ ေမာင္နဲ႔ႏွမ၊ သားနဲ႔ အမိ ျမင္လို႔မွ မေတာ္တဲ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ လာဆဲတာ၊ အခ်ိန္အခါနဲ႔ အေျခအေနကို အလုိက္မသိႏိုင္လြန္းစြာနဲ႔ အယူ၀ါဒေရးရာ ဆုိင္ရာ ကိစၥေတြကို အတင္းကာေရာႀကီး ဆြဲယူ ျငင္းခုန္လိုတာေတြကို လက္ခံရရိွေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္မိပါတယ္။

က်ေနာ့္ကို မၾကာခဏဆိုသလို လာေရာက္ ပုတ္ခတ္ေလ့ရိွတဲ့ ေဇာ္မ်ိဳး အမည္ခံ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးထားတဲ့ စာသားေလးတခုက `ဘာမွ မလွဴဘဲ ေ၀ဖန္သူသည္ အာေခ်ာင္သူသာ ျဖစ္သည္´ တဲ့။ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့၊ တကယ္ လွဴေနတဲ့ လူေတြကို ဒီထက္ ပိုလွဴခ်င္လာေအာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ မလွဴျဖစ္ေသးတဲ့ လူေတြရဲ့ အိတ္ကပ္ထဲကေန ေငြတက်ပ္ တျပားဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံ ျပည္သူေတြအတြက္ လွဴျဖစ္လာေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လိုႀကိဳးစားသင့္တယ္ဆုိတာကို ပိုၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ေရးသား လႈံ႔ေဆာ္ၾကရင္ ပိုမေကာင္းေပဘူးလား။

က်ေနာ့္ သေဘာကို တခါကလဲ ေျပာဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တဘက္စီကေန ယုံၾကည္ခ်က္ တခုစီနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ `စစ္ေခြးေတြ´ လို႔ ရင့္ရင့္သီးသီး သုံးႏႈန္းဆဲဆိုတတ္တဲ့ ဒီမိုသမားေတြကို က်ေနာ္ အားမေပးသလို ဒီမုိကေရစီ လိုလားသူေတြကို မိုက္႐ုိင္းဆဲဆိုတတ္သူေတြကိုလဲ က်ေနာ္ စိတ္ပ်က္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ နားလည္မႈ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏိုင္ပါဘူး။ အျပန္အလွန္ လိုက္ဆဲေနတာက အေျဖမဟုတ္ပါဘူး။

အထူးသျဖင့္ အခုလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ပိုလို႔ အေရးႀကီးလွတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ တဘက္နဲ႔ တဘက္ ဆဲေနၾကလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနသူမွာ ထမင္းတလုပ္ ပိုမတိုးလာတဲ့အတြက္ တကယ့္ အဓိကအရာကို က်ေနာ္တုိ႔ ဦးစားေပးရပါမယ္။ ႐ုရွက စစ္ဘိုေတြ မုန္တုိင္းအတြက္ အလွဴလုပ္တယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ လက္ခုပ္တီး သာဓုေခၚမွာ ျဖစ္သလုိ ဒီမိုသမားေတြက လွဴတာကိုလဲ ၀မ္းေျမာက္ အားေပးမိမွာပါ။

လူဆိုတာ အရိပ္သုံးပါး နားလည္ရပါတယ္။ ေသတဲ့လူေတြက ေသာက္ေသာက္လဲ ေသၿပီးတဲ့ အျပင္ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြကလဲ သန္းခ်ီေနတာကို အကူအညီေပးဖုိ႔ မစဥ္းစားဘဲ ကုိယ့္အာဏာျမဲေရးကိုသာ အားစိုက္ခဲ့တဲ့လူက စိုက္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဒါကို သခင္အားရ ကၽြန္ပါး၀ၿပီး ေထာက္ခံခ်င္သပ ဆုိလဲ ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ေပၚကေနသာ ကုိယ္ အားရပါးရႀကီး ေအာ္ဟစ္ ေထာက္ခံၾကပါေတာ့လို႔သာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေက်နပ္အားေပးမယ့္လူေတြ ကြန္မန္႔လာေရးၿပီး အားေပးၾကပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အခုလို အခ်ိန္မွာ ဘာကိုမွ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဖက္ၿပိဳင္ ျငင္းခုန္လိုစိတ္ မရိွပါဘူး။


ကလိုေစးထူး

4 comments:

Anonymous said...

>> အယူ၀ါဒေရးရာ ဆုိင္ရာ ကိစၥေတြကို အတင္းကာေရာႀကီး ဆြဲယူ ျငင္းခုန္လိုတာေတြကို လက္ခံရရိွေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္မိပါတယ္။

I would like to say that this kind of heated arguments has been going on since the 90s on
soc.culture.burma
newsgroup before the term 'blog' was created.
I remember one or two people like Okka back in 1998 while I was a student.

It's not new and I hope that the bloggers will be able to look beyond that and do what they have to instead of wasting their efforts on not-so-important stuff.

MyoMyanmar said...

ကလုိေစးထူးခင္ဗ်ာ..

ကၽြန္ေတာ္သည္ ယခုေကာ္မန္႔အား ရွင္းလင္းမႈျပဳလုိေသာေၾကာင့္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

တုိက္ရုိက္ေရးသားျခင္းမဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း သင္ေရးသားမႈ၏ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္ေသာ (မဟုတ္လွ်င္ေတာင္ ထုိသုိ႔ အဓိပါယ္သက္ေရာက္ေစေသာ) ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးျမန္မာမွ anonymous အမည္ျဖင့္ သင့္ေနရာတြင္ ၀င္ေရာက္ေၾကာ္ျငာသြားပါသည္ဆုိသည့္ ေရးသားခ်က္အား လံုး၀ပယ္ပါသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအား တုန္႔ျပန္မႈကုိ ျပန္ေဆြးေႏြးသည့္အခါမ်ဳိးတြင္ လည္းေကာင္း၊ မိမိႏွစ္ျခိဳက္မိေသာ ဘေလာ့ဂါမ်ားထံမွ လက္လြတ္စပါယ္ေရးသားမႈမ်ား ေတြ႕သည့္အခါ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပမႈ ျပဳလုိသည့္အခါမ်ဳိးတြင္လည္းေကာင္း ေရးသားျခင္းမ်ားမွအပ အျခားမည္သည့္အေၾကာင္းျဖင့္မွ် ေကာ္မန္႔ေရးသားျခင္းမျပဳပါေခ်။

ဒီမိုႏုိင္ငံေရးအတိုက္အခံမ်ားအား အစဥ္တစုိက္ ေ၀ဖန္သည့္ဘက္တြင္ ရပ္တည္ခဲ့သည္သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ တခါတရံ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ခံရမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့လွ်င္ပင္ လက္ခံသင့္လွ်င္ ေလ့လာလက္ခံကာ ပရမ္းပတာမ်ားကုိ လစ္လ်ဴရႈခဲ့သူလည္း ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ သင္၏ ဘေလာ့သည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ျခဳိက္သေဘာက်ေသာ အဖြဲ႕အႏြဲ႕မ်ားကုိ ေပးစြမ္းျခင္း၊ သင့္ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚ ရပ္တည္မႈသည္လည္း မ်ားစြာပရမ္းပတာမဆန္ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သုိ႔ ေျဖရွင္းေရးသားျခင္း ျဖစ္ပါ၏။

ယခု anonymous အမည္ျဖင့္ ေရးသားသြားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ေမာင္ငယ္ရင္ေသြးမွ ေရးသားခဲ့ပီး Posted by MyoMyanmar ဆုိေသာ ကၽြန္ေတာ့္တာ၀န္ယူမႈျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ဘေလာ့တြင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ တင္ခဲ့ေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္မွာ မွန္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္ ေကာ္မန္႔ေရးသားလုိလွ်င္ေတာင္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အမည္မခံ၀ံ့စရာ ရွိပါသနည္း။ မိမိေရးသားခ်က္အတုိင္းအေပၚ အျမင္ရွင္းသူတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မ်ဳိးျမန္မာဆုိေသာ အမည္ျဖင့္ ေရးသားမႈအေပၚ ဂုဏ္ယူမႈမွအပ အျခား နာမည္မခံ၀ံ့စရာမည္သည့္ သိမ္ငယ္မႈကုိမွ် မခံစားရပါေခ်။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ထပ္မံဆုိပါမည္။ သင့္ဘေလာ့တြင္ အျခားအမည္ခံကာ ေရးသားျခင္းမ်ဳိး မျပဳလုပ္ခဲ့ပါေခ်။

တဆက္ထဲမွာပင္ ယခုရွင္းလင္းမႈႏွင့္အတူ သင့္အျမင္အားလည္း ေကာ္မန္႔ေရးသားလုိပါသည္။ ထုိအရာသည္ သင့္အေမးအား ျပန္လည္ေမးျမန္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါ၏။ သင္ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္...
ဘေလာ့ဂ္(အမ်ားစု)ေတြမွာ မုန္တုိင္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကေန စလို႔ အခုအခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ အဓိက အသားေပးေဖာ္ျပခဲ့ၾက၊ ေရးခဲ့ၾက၊ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ၾကတာဟာ ဘာအေၾကာင္းပါလဲ။ မ်က္စိရိွသူ ျမင္တတ္ပါတယ္။ ႏွလုံးသား ရိွသူ ခံစားတတ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ရိွရင္ ခြဲျခားတတ္ပါတယ္။ ..

ရွင္းပါသည္။ သင္သည္မ်က္စိရွိသူျဖစ္၏၊ ႏွလံုးသားရွိရံဳမက အျခားသူမ်ား၏ ႏွလံုးသားကုိပင္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏုိင္စြမ္းအားျဖင့္ လႈပ္ရွားေစသူျဖစ္၏။ ဦးေႏွာက္ရွိသူျဖစ္၏။ ထုိအရာမ်ားအား ဘက္မလုိက္ေသာ အျမင္တပ္ၾကည့္ေပးလုိက္မည္ဆုိလွ်င္ သင့္အားေမးလုိသည့္ ကၽြန္ေတာ့္အေျဖအား ရွင္းလင္းစြာ ေျဖဆုိႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

သင္သည္ ထုိဒီမုိဘေလာ့မ်ား (အမ်ားစုျဖစ္သည္) ေနာက္ပုိင္းေရးသားေနသည့္ ေရးသားမႈမ်ား၏ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုကုိ မျမင္သည္လား (သုိ႔) မခံစားမိသည္လား (သုိ႔) မစဥ္းစားမိသည္လား။ ထုိအရာသည္ ဒုကၡသည္မ်ားအားစာနာမႈ ကုိသာဦးတည္ပါသည္ဟု သင္သည္ရဲ၀ံ့စြာဆုိႏုိင္ပါသည္လား။ ကၽြန္ေတာ့အေနျဖင့္ ပြင့္လင္းစြာေ၀ဖန္ရမည္ဆုိလွ်င္မူ ထုိသူတုိ႔သည္ တကမၻာလံုး ၀င္ကယ္ေနလွ်င္ေတာင္ ထုိစစ္သေဘၤာမ်ားမ၀င္ရလွ်င္ မေက်နပ္ႏုိင္သည္အထိ၊ ထုိသုိ႔ ၀င္ရမည္ဆုိလွ်င္ေတာင္ အစုိးရအားခြင့္ျပဳေသာေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ အၾကမ္းဖက္၀င္ေရာက္ေသာအဆင့္ကုိပင္ ျဖစ္ေစခ်င္သည္ကုိ ရွင္းလင္းစြာ မ်က္စိျဖင့္ျမင္ပါ၏။ ႏွလံုးသားမွ ခံစားပါ၏။ ဦးေႏွာက္မွ စဥ္းစားမိပါ၏။ တိတ္တခုိးေမ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ အေျခေနတခုကို ေရာက္ေလမလားဟု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုျဖင့္ တုိက္တြန္းခ်ိန္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အတိဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ပင္ျဖစ္ေခ်သည္။

သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးျမန္မာသည္ အမွန္တကယ္ စစ္မွန္ေသာေစတနာျဖင့္ မုန္တုိင္းအေရးတြင္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကေသာ၊ တတ္အားသမွ် စြမ္းသမွ် လုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပ၊ အစုိးရ အတုိက္အခံမ်ားကုိမူ လႈိက္လွဲစြာပင္ ဦးညြန္႔ေက်းဇူးတင္မိပါသည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ ကၽြန္ေတာ့္၏ ေက်းဇူးရွင္မ်ားကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါေခ်သည္။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္
မ်ဳိးျမန္မာ

ကလိုေစးထူး said...

မ်ိဳးျမန္မာေရ…

က်ေနာ္ေရးတဲ့ အထဲမွာ မ်ိဳးျမန္မာက anonymous နာမည္ခံတယ္ဆိုတဲ့ အေရးမ်ိဳး မပါခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ ဆိုလိုခ်င္တာက မ်ိဳးျမန္မာေရးထားတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ မ်ိဳးျမန္မာရဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို အခ်ိန္အခါနဲ႔ အရိပ္သုံးပါးကိုမွ နားမလည္၊ အလိုက္ကန္းဆိုး မသိ အခမဲ့ အက်ိဳးေဆာင္ လာေၾကာ္ျငာေနတဲ့ အဲဒီ အမည္မသိကို စိတ္ပ်က္မိတာကိုပါပဲ။ နာမည္ မခံထားေတာ့ ေျပာရခက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အမည္မခံထားတဲ့ ေၾကာ္ျငာရွင္ကိုပဲ စိတ္ပ်က္တဲ့ အေၾကာင္း ေရးပါတယ္။ က်ေနာ္ နားလည္ထားတာက ဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒါေတြကို ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ေနရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ။ မ်ိဳးျမန္မာက လာေၾကာ္ျငာတာပါ လို႔ ရည္ရြယ္မိသလို ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ က်ေနာ့္အေရးအသားရဲ့ ည့ံဖ်င္းမႈလုိ႔ပဲ ၀န္ခံရပါမယ္။

ေနာက္တခု…။ မ်ိဳးျမန္မာ က်ေနာ့္ကို ေမးထားတာကို က်ေနာ္ ျပန္ေျဖပါမယ္။
လူဆိုတာက တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အျမင္မတူသလို ရပ္တည္ခ်က္တခုကို ခ်ဥ္းကပ္တဲ့ ပုံစံျခင္းလဲ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မတူပါဘူး။ မတူလို႔လဲ မ်ိဳးျမန္မာေရးေနတာေတြနဲ႔ က်ေနာ္ေရးေနတာေတြ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အဲဒီလိုပါပဲ။ ဦးတည္ခ်က္ျခင္း တူေနသည့္တုိင္ေအာင္ အေၾကာင္းအရာ တခုကို ခ်ဥ္းကပ္ပုံျခင္း မတူတဲ့အခါမွာ အျမင္ေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲႏိုင္တဲ့အတြက္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အားလုံးကို အႏုလုံပဋိလုံ လိုက္လံ သုံးသပ္ဖုိ႔ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး။

က်ေနာ္ ေတြးတာ တခုကိုေတာ့ ေျပာျပပါမယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ဘယ္ႏိုင္ငံ၊ ဘယ္လူမ်ိဳးကပဲ ကူတာျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ထိခိုက္ခံစားေနရတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြရဲ့ အက်ိဳးကို အရင္ငဲ့ကြက္ၿပီးေတာ့ လက္ခံသင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္။ `ဒီေကာင္ေတြကို လက္ခံလိုက္ရင္ ငါတို႔ရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္ေလမလား´ ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးနဲ႔ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး ျငင္းဆန္တာမ်ိဳးကိုေတာ့ က်ေနာ္ ရွဳ႔ံခ်ပါတယ္။ တခုေတာ့ ရိွတာေပါ့…၊ အဲဒီ (မ်ိဳးျမန္မာ ရည္ညႊန္းလုိတဲ့) စစ္သေဘၤာေတြကို အ၀င္မခံဘဲနဲ႔ တျခားေသာ အကူအပ့ံေတြနဲ႔တကြ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ အားလုံးဟာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ တကယ္ပဲ လုံေလာက္ျပည့္စုံေနၿပီဆုိတဲ့ အာမခံခ်က္ရိွေနရုိးမွန္ရင္ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြ ျငင္းေနတာကို က်ေနာ္ လက္သင့္ခံေကာင္း လက္သင့္ခံမိပါလိမ့္မယ္။ အခုအေနအထားကေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ မ်က္စိရိွသူ ျမင္ပါတယ္၊ ႏွလုံးသား ရိွသူ ခံစားတတ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျငင္းေနရတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ သိေနမွေတာ့ အဲဒါကို တည္ၿပီး ျငင္းေနၾကမယ့္ အစား မ်ိဳးျမန္မာ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္လဲ၊ က်ေနာ္ေရာ ဘာလုပ္ေပးနိုင္မလဲ ဆိုတဲ့ တျခားေသာ အက်ိဳးရိွမယ့္ ရွဳေထာင့္ကေနသာ ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ၾကပါစို႔လား။

ဒီေတာ့ က်ေနာ့္ကို စာဖတ္သူ တေယာက္က ေျပာဖူးတာေလးကိုပဲ က်ေနာ္ ျပန္ေဖာက္သည္ခ်လိုက္ပါရေစ။ သူကေျပာပါတယ္။ `အကိုေရးလိုက္တဲ့ စာကို ဖတ္မိသူတေယာက္ေယာက္ အေနနဲ႔ အကုိ႔စာကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ မုန္တိုင္းဒဏ္ခံျပည္သူေတြအတြက္ သူ႔အိတ္ထဲက ေငြတျပားတခ်ပ္ျဖစ္ျဖစ္ ထုတ္လွဴခ်င္စိတ္ေပါက္လာေအာင္ ပိုၿပီး ရည္ရြယ္ေရးတာ ပိုေကာင္းမွာေပါ့´ တဲ့။

အဲဒါပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ အျမင္ေတြ ကြဲလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာေလးမွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အျမင္ေတြ တူခ်င္ပါတယ္။ မ်ိဳးျမန္မာေရးတာကို ဖတ္မိတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ က်ေနာ္ေရးတာကို ဖတ္မိတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဖတ္မိသူကို အက်ိဳးရိွတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကေလး တခုခု လုပ္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးလိုက္တာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္ပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကလိုေစးထူး

Anonymous said...

မေနႏိုင္လို႕ဝင္ေရးခြင့္ျပဳပါ ကိုကလိုေစးထူးေရ :)

ကိုမ်ိဳးျမန္မာ ခင္ဗ်ား

က်ေနာ္တို႕လည္း အေမရိကန္တပ္ဝင္လာမွာနဲ႕စာရင္ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းေျဖရွင္းတာကိုပိုသေဘာက်ပါတယ္

ဒါေပမဲ့ ဧရာဝတီတိုင္းက အဘြားေျပာစကား ( ဂ်ပန္ေခတ္ထက္ဆိုးတယ္ ငါ့ေျမးရယ္ ) ဆိုေတာ့ .... ဘယ္လိုလုပ္မလဲ

စစ္တပ္မွာ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေပးႏိုင္သူမ်ားရွိရင္ ျပႆာနာေတြျဖစ္လာ ႏိုင္စရာမရွိတဲ့အေၾကာင္း အားလုံးသိမွာပါ

ကို မ်ိဳးျမန္မာသည္ စစ္တပ္ထဲကျဖစ္ခဲ့ရင္ ခင္ဗ်ားမွာလည္းတာဝန္ ရွိပါတယ္

ေကာင္းက်ိဳးလိုလားလ်က္....