ေႏြဦး ေအပရယ္လ္..

`ဖူး... ဟူးဟူး´

ပင့္သက္ေလ တခ်က္ကို အားရပါးရ မႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ခုံေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ဒီေန႔ အလုပ္ကျပန္လာရတာ ပင္ပန္းလိုက္ပါဘိေတာ့...။ ျပတင္းတံခါးမွ ျမင္ေနရတဲ့ အျပင္ေလာကကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနက ျခစ္ျခစ္ေတာက္ေအာင္ ပူေနဆဲပင္။ အပင္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ေႏြလယ္အစ ေအပရယ္လ္လရဲ့ သ႐ုပ္သကန္ ရြက္ေႂကြေတြက တေဖ်ာေဖ်ာ တေသာေသာ။

ဒီေလာက္ ပူအိုက္ေနတာကို သက္သာရေအာင္ ဘာလုပ္ရပါ့မလဲ လို႔ စဥ္းစားေနခိုက္မွာပင္...။

***

ကၽြိခနဲ တံခါးပြင့္သံႏွင့္အတူ ေလာ့ခ္ မခ်ထားတဲ့ တံခါးကို ပုိင္စိုးပိုင္နင္း တြန္းဖြင့္ၿပီး ေကာ္လာဖိုးတေယာက္ အိမ္ထဲ ၀င္လာ၏။ လက္ထဲမွာလဲ ငါးမွ်ားတံႏွင့္...။ အမယ္၊ ပလိုင္းေသးေသးေလး တလုံးကိုေတာင္ လြယ္ထားလိုက္ေသးသည္။

`လာ...၊ ကိုတူလင္ သြားရေအာင္´
`ဘယ္သြားမလို႔တုန္း´
`ေခ်ာင္းထဲသြားမယ္ေလ၊ ငါးသြားမွ်ားမယ္´
`အာ...၊ မလိုက္ပါဘူးဗ်ာ၊ ပူကပူနဲ႔၊ ဒီမွာ အခုေလးတင္ အလုပ္ကေန ျပန္လာတာ´
`လာပါဗ်ာ၊ ေခ်ာင္းေဘးေရာက္ရင္ ေအးသြားမွာေပါ့ဗ်၊ အိမ္ထဲမွာေနရင္ ပိုပူေနမွာေပါ့´

အင္း...၊ ဒါေတာ့လဲ ဟုတ္သား။ `ကဲ...သြားဗ်ာ´ ဆိုၿပီး အလုပ္က ျပန္လာတဲ့ အ၀တ္အစားျဖင့္ပင္ ေကာ္လာဖိုးေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ခဲ့ေတာ့သည္။

***

မေရာက္တာ ၾကာျဖစ္တဲ့ လမ္းကေလးဆီကို ေရာက္ေတာ့ စက္ဘီးစီးသူေတြ ေဖ်ာခနဲ ေဖ်ာခနဲ ျဖတ္သြားလိုက္၊ အေျပးေလ့က်င့္သူေတြက ေသာခနဲေသာခနဲ ရယ္ေမာေက်ာ္တက္သြားလိုက္နဲ႔ သူတို႔ၾကည့္ေတာ့လဲ ရာသီဥတုကို ပူတယ္လို႔ေတာင္ ထင္ပုံမရ...။ အင္းေပါ့ေလ၊ သူတို႔ကေတာ့ ေနသားက်ေနၿပီ ေနမွာေပါ့။



လမ္းကေလးရဲ့ ေဘးကို အနည္းငယ္မွ် ဖဲ့ဆင္းေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာင္းစပ္ကို ေရာက္၏။ ေခ်ာင္းစပ္ေရာက္မွ ေကာ္လာဖိုး တေယာက္ ပါမလာပါလားလို႔ သတိထားမိၿပီး ေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာသမားက လမ္းပုခုံးစပ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ ျမင္းခြာရြက္ေတြကို ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းႏွင့္ တျဗဳတ္ျဗဳတ္ ဆြဲႏႈတ္ေနတာကိုး...။ `ေဟ့၊ လာေလဗ်ာ၊ အျပန္က်မွ ႏႈတ္လဲရသားနဲ႔´ လို႔ လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ကသုတ္ကရက္ႏွင့္ ေျပးဆင္းလာသည္။

ေခ်ာင္းစပ္ကုိေရာက္ေတာ့ ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေခ်ာင္းေရက တဟဲဟဲ စီးဆင္းေနတာ ကူးခတ္ေဆာ့ကစားခ်င္စရာ...။ ေခ်ာင္းေရၾကည္ၾကည္နဲ႔အတူ တျဖတ္ျဖတ္ ကူးလူးေနၾကတဲ့ ငါးသလဲထိုး ေသးႏုပ္ႏုပ္ေလးေတြကို ျမင္ရတာ အသဲယားလွသည္။ ယက္သဲ့ဇကာသာ ပါလာလို႔ကေတာ့ ေခ်ာင္းထဲဆင္းၿပီး လိုက္ထိုးဆယ္ ဖမ္းမိမည္ထင္သည္။

`ဟိုးဘက္မွာ ငါးဘတ္သြားမွ်ားၾကမလား၊ အဲဒီဘက္မွာက ေက်ာက္ေဆာင္ေတြရိွေတာ့ အဲဒီၾကားထဲ ငါးဘတ္ခိုႏိုင္တယ္´
`သြားႏွင့္ေလ၊ က်ေနာ္ ေနာက္မွ လိုက္ခဲ့မယ္´
`အင္း၊ အင္း´

ငါးမွ်ားတံေလး တယမ္းယမ္းနဲ႔ ေကာ္လာဖိုးတေယာက္ ေခ်ာင္း႐ိုးေကြ႕ ဟိုဘက္ကုိ ဆက္ေလွ်ာက္သြားသည္။ သူကေတာ့ ငါးမွ်ားဖို႔ထက္ ပူအိုက္လြန္းလို႔ ေခ်ာင္းထဲဆင္းလာတာဆိုေတာ့ ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ေငးရတာကုိ ပိုႏွစ္သက္ေနသည္။ အင္း...၊ ဇရစ္ေလး တညႊန္႔ႏွစ္ညႊန္႔ေတာ့ လိုက္ခူးမွလို႔ ေတြးၿပီး ေခ်ာင္းစပ္မွာ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ေပါက္ေနတဲ့ ဇရစ္ညႊန္႔ေတြကို ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ ခပ္သြက္သြက္ေလး လိုက္ခူးလိုက္သည္။ ဇရစ္ခ်ိဳးရင္းနဲ႔ေတြ႔တဲ့ ဍရင္ေကာက္ ညႊန္႔ေတြကိုပါ အလြတ္မေပးစတမ္း ႏႈတ္လိုက္ေသးသည္။ ငါးပိရည္ႏွင့္ တို႔စားရမည္။

***



`ဟာ...၊ ခ႐ုဖင္လိမ္ေလးေတြ အမ်ားႀကီးပါလား´

ဒီခ႐ုေလးေတြက ဖင္တြန္႔လိမ္လိမ္ ခၽြန္ခၽြန္ေလးနဲ႔ ၾကည့္ေတာ့သာ ဘာမွမဟုတ္တယ္။ ဟိုးတေန႔တုန္းက ထိုင္းေစ်းဆိုင္ေရာက္ေတာ့ တ႐ုတ္ဘက္ကလာတဲ့ ခ႐ုဖင္လိမ္ တထုပ္ကို သုံးေဒၚလာေက်ာ္နဲ႔ ေရာင္းေနတာ ေတြ႔ခဲ့ရေသးသည္။ အခုလိုမ်ိဳး ေခ်ာင္းထဲက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ကို စားရမွေတာ့ အဲဒီဆိုင္ကဟာ ဘယ္၀ယ္လိမ့္မတုန္း။

ေက်ာက္ႀကိဳေက်ာက္ၾကား၊ သဲႀကိဳသဲၾကားမွာက ခ႐ုဖင္လိမ္ေလးေတြကို တလုံးၿပီးတလုံးေကာက္လိုက္ လက္ထဲမွာ နည္းနည္းမ်ားလာရင္ ေခ်ာင္းေဘးမွာ သြားပုံလိုက္လုပ္ေနတုန္း...

"Hey buddy!, what are you doing?"

ေခ်ာင္းစပ္တေနရာကေန စပ္စုဟန္ လွမ္းေမးေနတဲ့ အသားနီစပ္စပ္နဲ႔ ပုဂိၢဳလ္တေယာက္...။

"I am picking ခ႐ုဖင္လိမ္စ္ up!" လို႔ ျပန္ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ ဟုတ္တယ္၊ နားလည္ခ်င္လည္ မလည္ခ်င္ေန..ေအးေရာ။

***

`ကုိတူလင္...၊ ဒီမွာေတြ႔လား´

ေကာ္လာဖိုးဆီကိုေရာက္ေတာ့ ဆရာသမားက လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ငါးဘတ္ခပ္ႀကီးႀကီးတေကာင္ကို လွမ္းေထာင္ျပၿပီး ၀့ံႂကြားေနေသးသည္။

`ဟာ...၊ တယ္ဟုတ္ပါလား၊ ညေနက်ရင္ ထမင္းစားလို႔ေတာ့ ေကာင္းၿပီ´
`ကုိတူလင္ေရာ...၊ ဘာေတြရလဲ´
`ဒီမွာေလ၊ ဇရစ္ရယ္၊ ဍရင္ေကာက္ညႊန္႔ရယ္၊ ခ႐ုဖင္လိမ္ေတြရယ္´
`ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္´

ညေန ေနအေတာ္ေစာင္းမွပင္ ႏွစ္ေယာက္သား ေခ်ာင္းထဲမွ ျပန္တက္လာျဖစ္ၾကသည္။ လမ္းကေလးေပၚကို ေရာက္ေတာ့ လူသြားလူလာပင္ အေတာ္အတန္ ရွင္းစ ျပဳေနေလၿပီ။

အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ရင္ ခ႐ုဖင္လိမ္ေလးေတြကို တဒုန္းဒုန္းခုတ္ၿပီး ဖင္ျဖတ္ပစ္ရမည္။ ဇရစ္ဟင္းခ်ိဳထဲမွာ ခ႐ုဖင္လိမ္ေတြကို ေရာထည့္၊ ငါးဘတ္ေမႊဟင္းရယ္၊ ငါးပိရည္နဲ႔ ဍရင္ေကာက္ညႊန္႔ တို႔စရာရယ္...။ အင္း...၊ ထမင္းစားေတာ့ ၿမိန္ဦးမယ္ထင္ပါရဲ့...။

သို႔ေသာ္... ... ...။

***

...


...


...














***

ဟဲဟဲ...၊ ဖတ္လို႔ေကာင္းၾကလား။ တကယ္က အခုလက္ရိွ က်ေနာ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ ခ်မ္းလို႔ေအးလုိ႔ေကာင္းတုန္းဗ်။ ေခ်ာင္းထဲဆင္း ငါးဖမ္းဖုိ႔မေျပာနဲ႔၊ အျပင္မွာ အေႏြးထည္မပါဘဲ ၾကာၾကာေနလို႔မရေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္...၊ ဒီေန႔က က်ေနာ့္ဆီမွာ ဧၿပီလ (၁) ရက္ေန႔ေလ။ အ႐ူးထၾကည့္တာေပါ့။ :D တေယာက္ထဲ အ႐ူးထ႐ုံနဲ႔ အားမရေသးလို႔ စာလာဖတ္သူ မိတ္ေဆြေတြကုိပါ အ႐ူးလုပ္ၾကည့္တာပါဗ်ိဳးးးးးးးး။ သဲလြန္စ ေပးခ်င္လို႔...၊ ထိပ္ဆုံးကစာလုံးကို ဖူးး(fool) လို႔ေတာင္ ေရးလိုက္ေသးတယ္။ :P ယုံတဲ့လူခံ။ အဟီး။

အားလုံး ရႊင္လန္းၾကပါေစဗ်ာ။


ကလိုေစးထူး