Wednesday, April 25, 2007

ေဘာင္ဘင္ခတ္ၾကျခင္း...

က်ေနာ္ေျဖခဲ့ရတဲ့ အေ၀းသင္ တကၠသိုလ္ အတန္းတင္ စာေမးပြဲ တခုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းက စာေျဖသူ ေက်ာင္းသားတေယာက္က စာကူးခ်ေနတာကို အခန္းႀကီးၾကပ္သူ ဆရာမက ေတြ႔ေတာ့ သူကူးေနတဲ့ စာရြက္ကို သိမ္းယူဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ အဲဒီမွာတင္ အဲဒီေက်ာင္းသားက သူ႔ရဲ့ အိတ္ကပ္ထဲက တစုံတခုကို ထုတ္ၿပီး စားပြဲေပၚကို ဆရာမ ျမင္သာေအာင္ တင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္။

`ဆရာမ၊ က်ေနာ္ တပ္က အရာရိွတေယာက္ပါ’

အဲဒီမွာတင္ ဆရာမက ေအာင္ႏိုင္သူ စစ္သူႀကီးတေယာက္ အၿပဳံးနဲ႔ စကားတခြန္း ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

`ေအး၊ ငါလဲ တပ္ရင္းမွဴးကေတာ္ တေယာက္ပဲ၊ မင္းက ဘယ္တပ္က အရာရိွတုန္း´

***

က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔ကေလးရဲ့ ၿမိဳ႔လယ္ေခါင္က ျဖစ္ရပ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။

လဲက်ေနတဲ့ စက္ဘီး ႏွစ္စီး..၊ အဲဒီအနီးမွာေတာ့ အသက္သုံးဆယ္ ၀န္းက်င္လူတေယာက္က ခ်ာတိတ္အရြယ္ ေကာင္ေလး တေယာက္ကို ရွဴးရွဴးရွားရွားနဲ႔ အားရပါးရ ထုိးႀကိတ္ေနပါတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း..

`ငါ့ကို ဘာေကာင္ထင္ေနလဲ၊ တပ္မေတာ္အရာရိွကြ၊ ကဲကြာ..´

သူဘာျဖစ္လုိ႔ အဲဒီေလာက္ေတာင္ ဟိုေကာင္ေလးကို ထိုးႀကိတ္ရသလဲဆုိတာကို ေနာက္ပုိင္းမွာ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ သူ႔ကို စက္ဘီးခ်င္း လိုက္ခ်ိတ္လို႔ပါတဲ့။

***

စစ္ေျမျပင္ တခုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုံးသံ၊ ေသနတ္သံေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ျပင္းထန္လွတဲ့ တုိက္ပြဲတခုမွာ အင္အားခ်င္းက မမွ်ေလေတာ့ သူပုန္ေတြဘက္က တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အသာစီးရလာပါတယ္။ ေရရွည္ဆုိရင္ တပ္ခြဲ စခန္းတခုလုံး သူပုန္ေတြ လက္ေအာက္ကို က်ေရာက္ပါေတာ့မယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ တႀကိမ္မွာေတာ့ တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ႀကီးကုိ ေသနတ္မွန္သြားပါတယ္။

ဆုတ္ခြာမွ ျဖစ္ေတာ့မယ့္ အေျခအေနမွာ ဗိုလ္ႀကီးက အားတင္းထားရင္းနဲ႔ တပ္ၾကပ္ႀကီးကို အနား ေခၚလိုက္ပါတယ္။

`ဆရာႀကီး´
`ဟုတ္၊ ဗိုလ္ႀကီး´
`က်ေနာ့္ကို ထားခဲ့ၾကေတာ့၊ ဆရာႀကီး ဦးစီးၿပီးေတာ့ တပ္ခြဲတခုလုံး ဆုတ္ပါ။ က်ေနာ္ခံပစ္ ထားေပးမယ္´
`ဟာ၊ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ဗိုလ္ႀကီး´

အဲဒီမွာတင္ ဗိုလ္ႀကီးက ဒဏ္ရာေၾကာင့္ နာက်င္ေနတဲ့ၾကားက အားယူၿပီး ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

`ဒီမယ္ဆရာႀကီး၊ က်ဳပ္အမိန္႔ေပးေနတယ္၊ က်ဳပ္ အရာရိွ အမိန္႔ေပးေနတယ္´

***

ျဖစ္ရပ္သုံးခုမွာ ႏွစ္ခုက ျဖစ္ရပ္မွန္..၊ တခုကေတာ့ ဗီဒီယို ဇာတ္၀င္ခန္း..။ အျဖစ္အပ်က္ေတြ မတူၾကေပမယ့္ တူၾကတာ တခုေတာ့ ရိွပါတယ္။ အားလုံးကေတာ့ `တပ္မေတာ္ အရာရိွ´ ေတြပါပဲ။


ကလိုေစးထူး

3 comments:

Anonymous said...

i like this post. i am very familiar with your name but you don't know me. when i was near Than Lwin river last month in thailand your name come into my mind very often. Ko Than Lwin, may you be happy!

Anonymous said...

HI, IT IS SO LOVELY POST. BECAUSE IT SAYS THE TRUTH VERY LOVELY. THERE IS ONE NEW ETHNIC IN MYANMAR NOW YOU KNOW. IT IS SOLDIER ETHNIC. THIS NEW ETHNIC MAKE HARM ALL OTHER ETHNIC.SO WE HAVE TO REMOVE THIS NEW ETHNIC OR WE HAVE TO MAKE IT IN THREE IN ONE.THAT IS JUST MY THOUGHT. MAY YOU BE HAPPPY!

Anonymous said...

အေဖေျပာျပဖူးတာေလးပါ။
အေဖက သူ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အတူ တေနရာကို သြားေတာ့ ကားကို အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက ေမာင္းပါတယ္။ လမ္းမွာ ယာဥ္ထိန္းရဲက တားတယ္။ အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက ‘ငါကိုယ္တိုင္ ေမာင္းလာတာကြ’ လို႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေျပာေတာ့ ယာဥ္ထိန္းရဲလည္း ဟုတ္ကဲ့ မသိလို႔ပါ လို႔ ဆလု႐ိုက္ၿပီး လႊတ္ေပးလိုက္ သတဲ့။
အေဖ့သူငယ္ခ်င္းက ဘာအရာမွ မရွိပါဘူး။ အရာမရွိတဲ့အတြက္ စင္းလံုးေခ်ာ လို႔ ဆိုရမလားဘဲ။
ကိုသံလြင္ရဲ႕ စာကိုဖတ္ၿပီး အဲဒီအေၾကာင္း သတိရလို႔ က်မ ျပံဳးမိပါတယ္။
တခါတခါေတာ့လည္း တမင္ကို ေဘာင္ဘင္ ခတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာပဲ ရွင့္။