Tuesday, November 04, 2008

ေရြးေကာက္ပြဲည...

`ဒီေန႔မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ရွဳံးသြားလို႔ စိတ္ပ်က္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံေကာင္းဖို႔အတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမယ္´

အရွဳံးသမား ရိြဳင္မက္ကိန္းက အရီဇိုးနားျပည္နယ္၊ ဖီးနစ္ၿမိဳ႔မွာ အထက္ပါ မိန္႔ခြန္းကို ေျပာေနခ်ိန္မွာပဲ ခ်ီကာဂိုၿမိဳ႔မွာေတာ့ ဘားရက္အိုဘားမားရဲ့ အႏိုင္ရလဒ္အတြက္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ အေမရိကန္ျပည္သူေတြ ေအာင္ပြဲခံေအာ္ဟစ္လို႔ ေနပါၿပီ။

`အိုဘားမားကုိ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္´

ဘာမွမျဖစ္သလို အားတင္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ရိြဳင္မက္ကိန္းရဲ့ တခ်က္တခ်က္မွာ တိမ္၀င္သြားတဲ့ အသံက အရွဳံးသမားတေယာက္ရဲ့ ခံစားခ်က္ကို အထင္းသား ေပၚလြင္လို႔ ေနေလရဲ့...။

***

အခု က်ေနာ္ ဒီစာကို ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ရဲ့ အေမရိကန္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္မွာ အိုဘားမားက ၃၃၈၊ မက္ကိန္းက ၁၅၅ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အႏိုင္ရဖုိ႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေရအတြက္က ၂၇၀ ေနရာမုိ႔ အိုဘားမားက မဲေရတြက္ဖုိ႔ တခ်ိဳ႔ျပည္နယ္ေတြ က်န္ေနသည့္ တုိင္ေအာင္ မက္ကိန္းကို ျပတ္ျပတ္သားသား အႏိုင္ယူလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တက္ဂ္ဆက္ ျပည္နယ္မွာ မက္ကိန္းက အႏိုင္ရၿပီးေတာ့ သူ႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အနည္းငယ္ ရိွေနခဲ့ေသးေပမယ့္ ဖေလာ္ရီဒါနဲ႔ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ေတြမွာ အိုဘားမား အႏိုင္ရသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီမိုကရက္ေတြ ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့ၾကပါၿပီ။

ဒီႏိုင္ငံကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အခုလို သမၼတေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ႀကဳံႀကိဳက္ရတာဟာ ထူးတဲ့ကံတမ်ိဳးလို႔ပဲ ေျပာရမလား...။ သူတုိ႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ့ ကုိယ့္ႏိုင္ငံကို ေခါင္းေဆာင္မယ့္ လူအေပၚ လြတ္လပ္စြာ၊ အေႏွာင္အတည္းကင္းစြာ၊ အၿခိမ္းေျခာက္ခံရမႈ ကင္းစြာ၊ အက်ပ္ကုိင္ခံရမႈ ကင္းစြာ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသား မဲေပးႏုိင္ၾကတာေတြ၊ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုႏိုင္ၾကတာေတြကို ေတြ႔ရ၊ၾကားရတာ အေတာ္ႀကီးကို အားက်စရာ ေကာင္းလွတယ္။

လူတေယာက္က သူ႔ဘာသာသူ ဘယ္အေၾကာင္းနဲ႔ပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ သူႏွစ္သက္ရာ သမၼတေလာင္းကို ဘယ္သူတဦးတေယာက္ရဲ့ အေႏွာက္အယွက္ မရိွပါဘဲ လြတ္လပ္စြာ မဲေပးႏိုင္တယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။ မနက္ကဆို က်ေနာ့္ အလုပ္ရွင္နဲ႔ က်ေနာ္ အလုပ္အတူတူ တြဲလုပ္ျဖစ္ေတာ့ သူ႔ကို ေမးမိတယ္၊ `ခင္ဗ်ား ဘယ္သူ႔ကို မဲေပးမလဲ´ ဆုိေတာ့ သူက `မက္ကိန္းပဲေပါ့ကြ´ တဲ့...။ သူ မဲေပးရမယ့္ အေၾကာင္းျပခ်က္က မက္ကိန္းႏိုင္ရင္ သူ အခြန္ေပးရ သက္သာမွာမုိ႔လို႔တဲ့...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူႀကိဳက္တဲ့ မက္ကိန္းကို သူလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတာ့ မဲေပးလိုက္ရတာပဲ။ ႏိုင္တာ မႏုိင္တာကေတာ့ အမ်ားရဲ့ ဆႏၵအေပၚ မူတည္တာေပါ့။

***

ေရႊျပည္ၾကီးမွာ ေနခဲ့ရစဥ္ က်ေနာ္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္သားေလာက္တုန္းကလဲ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆုိတာကို ႀကဳံရဖူးတယ္။ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ဆုိေတာ့ မဲေပးလို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မဲဆြယ္ၾက၊ စည္းရုံးၾကတာေတြကိုေတာ့ ေတြ႔ခဲ့၊ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ `ခေမာက္မွ ခေမာက္ပဲေဟ့´ ဆိုတဲ့ အားတက္သေရာနဲ႔ အားေပးၾကတဲ့ က်ေနာ့္ အေမအေဖအရြယ္၊ ဦးေလးအရြယ္ေတြရဲ့ အဲဒီတုန္းက အားတက္သေရာဟန္ေတြကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္တဲ့ေန႔မွာ `စပါးႏွံ ပါတီက လူႀကီးက သူ႔အိမ္မွာ ထမင္းေကၽြးတယ္ေဟ့´ ဆုိလို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ကေလးေတြ သြားစားေသးတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ကေလးမို႔ မေကၽြးဘူး...တဲ့။ ျပန္လွည့္လာရတယ္။ သြားစားတဲ့ လူႀကီးေတြကေတာ့ `ငါေတာ့ သူဖိတ္ေကၽြးတာ စားတာစားတာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ မဲကေတာ့ ခေမာက္ကိုပဲ ထည့္ခဲ့တယ္´ ...တဲ့။ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္တဲ့ေန႔ၾကမွပဲ ကြက္က်ားမိုး သဒၶါေပါက္တဲ့ ဟိုစပါးႏွံလူႀကီးၾကားရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရင္ထုမနာ ျဖစ္ရွာမွာပဲ။

`ခေမာက္ေတြ ႏိုင္တယ္ကြ´ ဆိုၿပီး လူႀကီးေတြ ေပ်ာ္ၾကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ကေလးေတြလဲ လိုက္ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာပဲ။

***

အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေန႔ ႏို၀င္ဘာ ၄ ရက္ေန႔မွာေတာ့ အေျပာင္းအလဲကို လိုလားတဲ့ အသက္ ၄၇ႏွစ္ အရြယ္၊ လူငယ္သမၼတေလာင္း တေယာက္က ေအာင္ပြဲခံႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူ သူ႔ႏိုင္ငံနဲ႔တကြ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္ခုံကို ထက္ျမက္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔အတူ ေခါင္းေဆာင္ စီမံေတာ့မယ္။ လြတ္လပ္စြာ မဲဆြယ္လို႔ လြတ္လပ္စြာ မဲေပးမႈေတြနဲ႔အတူ ေအာင္ပြဲရခဲ့ၿပီ။

က်ေနာ္တုိ႔ ေရႊျပည္ၾကီးရဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ တုန္းကလဲ အသက္ ၄၅ႏွစ္အရြယ္ ထက္ျမက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ပါတီကို လူထုက ျပတ္ျပတ္သားသား ေထာက္ခံမဲ ေပးခဲ့ၾကတယ္။ လြတ္လပ္စြာ မဲဆြယ္ခြင့္မရခဲ့သလို ညစ္ပတ္မႈေတြၾကားက ႏုိင္ခဲ့ရတာ...။

ဒါေပမယ့္...။

အဲဒီ ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိ ... ... ...။


ကလုိေစးထူး

24 comments:

Anonymous said...

ေရႊျပည္ၾကီးရဲ႕ အႏွစ္ ၂၀ တုန္းက က်မေတာ့ မဲေပးခဲ့ဖူးတယ္။
ခေမာက္မွ ခေမာက္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေထာက္ခံလို႔ေပါ့။
အဲဒီတုန္းက ပင္နီအက်ၤ ီ ေယာလံုခ်ည္ေတြဆင္တူ၀တ္ၾကၿပီး မဲသြားေပးခဲ့ၾကတာ ေပ်ာ္စရာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။
မဲစာရင္းရလဒ္ ေၾကညာေတာ့လည္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေရွ႕ လမ္းတဘက္က သံတိုင္ေတြေပၚကေန ထိုင္နားေထာင္ျပီး လက္ခုပ္လက္၀ါးတီး အားေပးခဲ့ၾကရတာ။
ဒီပို႔စ္ဖတ္ျပီးေတာ့ … တကမၻာလံုးက စိတ္၀င္စားတဲ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲညမွာ … အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတခုကို ျပန္သတိရေနမိတယ္။

Anonymous said...

က်ေနာ္လည္း အငယ္ထဲက ခဏခဏၾကားဖူးတယ္ အေမ ေျပာတာ ခေမာက္ ခေမာက္ဆိုတဲ့ အသံုးကိုေပါ့ ခုခ်ိန္ထိလည္း ခေမာက္ေစာင္းထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္က ဦးေမာ့ေနတုန္းလို ့ထင္ပါတယ္။ ရင္ဘတ္ထဲက ျငိမ္းခ်မ္းေရးနတ္သမီး ေပါ့ ။ ခုေတာ့ သူရဲ ဘီလူးေတြက အမဲရိုးစားရသလို ျမိဳဆို႔ေနလိုက္တာ နင္ျပီးမေသနုိင္ျဖစ္ေနတယ္ း) အိုဗားမား အနုိင္ရတာ ဘာမွန္းမသိေပမယ့္ ေပ်ာ္သလိုလို ။ လြတ္၂လပ္၂ မဲေပးခြင့္ရွိတဲ့ သူတို ့နိုင္ငံသားေတြကို အားက်တယ္ ။

mg kyi poae said...

ေ၀းးးးးးခဲ့ၿပီ ပန္းခရမ္းျပာေရ တခါတရံမွာ အိပ္မက္လို.... ဘာရယ္မဟုတ္ ကိုေစးထူးေရ စာဖတ္ၿပီး ဒီစာသားေလးကို ဆိုခ်င္စိတ္ေပၚလာလို႔ပါဗ်ာ...

Moe Cho Thinn said...

အမလဲ အိုဘားမား ႏိုင္ႏိုင္ခ်င္း ဒီေန႔သတင္းစကားမွာ အိုဘားမား ႏိုင္ၿပီ။ တို႔ ဘားမား ေရာ ဘယ္လိုလဲ လို႔ တင္လိုက္တယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔ သူတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ၾကည္႔ၾကည္႔ၿပီး သူတို႔ရဲ႔ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရြးခ်ယ္မွဳကို သေဘာက်တာနဲ႔ အမွ် ကိုယ္တို႔ရဲ႔ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း၊ ပိန္းပိတ္ေနတဲ႔ တုိင္းျပည္ ကံၾကမၼာကို ခံစားရလြန္းလို႔ပါ။
သူတို႔ရဲ႔ ေျခဖ်ားေလာက္ မညစ္ပတ္ဘဲ ႏိုင္ငံႀကီးသား စိတ္ဓာတ္ရွိေစခ်င္စမ္းပါဘိလို႔ ေရႊဖ်င္းႀကီးတို႔ ေရႊဖ်င္းေလးတို႔ကို ေျပာခ်င္ပါရဲ႔။

Thargyi(Gyobingauk) said...

ေရႊျပည္ႀကီးရဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲကေတာ့ 2010 တဲ့..
အေျခခံဥပေဒအတည္ျပဳတုန္းကေတာင္ No ထည့္မွာေသျခာေနတဲ့လူေတြကိုအ၀င္မခံတာ ျပႆနာေတြျဖစ္ၾကတာ Singapore ကအေ၀းေရာက္ျမန္မာအခြန္ေတာ္စည္းၾကပ္ေရးရုံးမွာအႀကီးအက်ယ္ေပါ့..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူမ်ားႏိုင္ငံသားေတြလြပ္လြပ္လပ္လပ္မဲေပးခြင့္ရတာ၀မ္းသာပါတယ္....
ေရႊျပည္ေတာ္ကေတာ့ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀းေနပါ့.......

tututha said...

ခေမာက္ကို မဲေပးခဲ့ဖူးတဲ့ အတြက္ ဂုဏ္ယူရမွာလား ဝမ္းနည္းရမွာလား မသိေတာ့ပါဘူး။

MANORHARY said...

ဂၽြန္မက္ကိန္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ကိုသေဘာက်လိုက္တာ..

ကုိေပါ said...

ေဒၚစုရဲ႕ ႏုပ်ဳိမႈေတြ၊ ထက္ျမက္မႈေတြအားလုံးကုိ ျမန္မာျပည္က အလဟႆ ဆုံး႐ႈံးလုိက္ရတဲ့ ကိစၥမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိင္းမွာ တာ၀န္မကင္းဘူးလုိ႔ဘဲဆုိခ်င္ပါတယ္။

ျမန္မာေတြ ႏုိင္ငံေရးမွာ အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္တရပ္အေနနဲ႔ မပါ၀င္ၾကေသးသေရြ႕ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ သည္လုိဘဲ လူေကာင္းသူေကာင္းေတြ၊ အရည္အခ်င္းေကာင္းတဲ့ လူေတြကုိ လက္လြတ္ဆုံး႐ႈံးေနၾကရဦးမွာပါဘဲ။

စစ္အစုိးရ သက္တမ္း တစကၠန္႔ ပုိရွည္လာေလ အဲဒီတစကၠန္႔တုိင္းဟာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ မပတ္သက္ဘဲ ဘာသိဘာသာ ေနလုိၾကတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ တာ၀န္မေက်မႈေၾကာင့္လုိ႔ဘဲ ယူမွတ္စရာရွိပါတယ္။

Anonymous said...

၀မ္းနည္းလိုက္တာဟယ္။ ဒီပို႕စ္ကို ဖတ္ရတာ။
အမကလဲ ဂၽြန္မက္ကိန္းကို သေဘာက်ေနတာ။
အမ ခင္မင္းေဇာ္

Anonymous said...

ကိုေပါဆိုသူ၇ဲ႕ စာကို လက္မခံႏဳိင္လို့ပါ။

ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြေၾကာင့္ ေ၇ြးေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚစု အႏိုင္၇ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား ကိုေပါ။ ေဒၚစု အခုလို ျဖစ္တာကို ဘာေျကာင့္ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြကို အျပစ္တင္၇တာလဲ။

တဗို္လ္က် တဗိုလ္တက္ ဆိုတဲ့ စကား၇ွိပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းရွိရင္ ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြ ေပၚလာမွာပါ။ ေဒၚစု အထိန္းသိမ္းခံ၇ျပီး က်န္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ... တဗိုလ္က် တဗိုလ္တက္ စနစ္ကို ဘာလို႔ မက်င့္သံုးလဲ။ ဘယ္သူက ေဒၚစုလို ဦးေဆာင္ႏိုင္ျကလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ တျဖစ္လဲ ျပည္ပေရာက္ေနသူေတြ ဘာလုပ္ေနျကလဲ။

၇လာတဲ့ ေထာက္ပံ့ေျကးေလးေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျမိန္ျမိန္ျကီး ထိုင္စားေနေပမဲ့ သူတို႔ေျကာင့္ ဗမာျပည္ ႏိုင္ငံေ၇း ဘာမ်ား ထူးျခား ေျပာင္းလဲ လာပါသလဲ။

"စစ္အစုိးရ သက္တမ္း တစကၠန္႔ ပုိရွည္လာေလ အဲဒီတစကၠန္႔တုိင္းဟာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ မပတ္သက္ဘဲ ဘာသိဘာသာ ေနလုိၾကတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ တာ၀န္မေက်မႈေၾကာင့္လုိ႔ဘဲ ယူမွတ္စရာရွိပါတယ္။"

ဒီစကားကို ျပည္ပေရာက္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို အရင္သြားေျပာလိုက္ပါအုန္း။ ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဓိက သူတို႔က ဒီႏိုင္ငံေ၇း အေျကာင္းျပၿပီး စားေသာက္ ေနထိုင္ ေနတာဆိုေတာ့ သူတို႔တာ၀န္ေက်ဖို႔ အ၇င္လိုအပ္တယ္ မွတ္လား။ သူတို႔ထဲက တေယာက္ေယာက္ ဦးေဆာင္လိုက္ေလ။ ဘာသာဘာသာ ေနလိုျကတဲ့ ျမန္မာေတြကို ပါ၀င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္စည္း၇ံုးဖို႔က ေခါင္းေဆာင္ ေတြ၇ဲ႕ တာ၀န္ပဲ။ လူတိုင္းမွာ knowledge မ၇ွိပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ၇ိဳးသားစြာ နားမလည္တဲ့ ေတာသူေတာင္သားေတြ သူတို႔ကို မ်က္စိဖြင့္ေပးဖို႔ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္း လိုအပ္ပါတယ္။ ေဒၚစု ေ၇ြးေကာက္ပါဲြ မတိုင္ခင္ စည္း၇ံုးေရးဆင္းခဲ့တာ ကို ျကည့္ပါ။

ကိုေပါဆိုသူ ေျပာတာ တဘက္သက္ဆံလြန္းလို႔ ေျပာ၇ျခင္းပါ။

Unknown said...

မနက္ျဖန္က်န္ပါေသးတယ္ အစ္ကုိ :)

Unknown said...

အားက်လိုက္တာဗ်ာ....

ဘယ္ေတာ့မွလြတ္လပ္မွာလဲ သိပါဘူးဗ်ာ....

:(

နီကိုလက္စ္

ကုိေပါ said...

က်ေနာ့္ကုိ ရည္ညႊန္းေရးသားသြားေသာ အမည္မသိသုိ႔....

က်ေနာ္ေျပာတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဆုိတာ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာေရာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြအားလုံးပါ၀င္ပါတယ္။ အဲသည္အထဲမွာမွ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနတဲ့ လူေတြကုိ တာ၀န္မေက်ဘူးလုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါ။

မဲထည့္ေပးလုိက္႐ုံနဲ႔ ႏုိင္ငံသားတာ၀န္မေက်ပြန္ေသးပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ကေလးငယ္ကုိ ေမြးဖြားၿပီးတဲ့အခါက်မွ ဆက္လက္ရွင္သန္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္မေပးဘဲ.... “ငါတုိ႔ေတာ့ မဲထည့္ေပးၿပီးၿပီ။ ငါတုိ႔တာ၀န္ေက်ၿပီ။ မင္းတုိ႔ အမတ္ေတြ ဆက္လုပ္ၾက” လုိ႔ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္လုပ္တာမ်ဳိးက ကေလးကုိ ေမြးတုန္းကေမြးၿပီးေတာ့ လမ္းေဘးမွာ စြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့ မိဘေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္လုိဘဲ တာ၀န္မဲ့လြန္းလွပါတယ္။ အဲသည္အက်ဳိးဆက္အတြက္ ဘယ္သူေတြဘဲ ခံရသလဲဆုိေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ၊ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြဘဲ ေက်ာေကာ့ေအာင္ ခံရတာဘဲ မဟုတ္လား။

အဲသည္လုိ မဲထည့္႐ုံနဲ႔ တာ၀န္ေက်ၿပီဆုိတဲ့အေျခအေနမ်ဳိးဟာ ဒီမုိကေရစီ ရင့္သန္ခုိင္မာလာတဲ့ အဆင့္မွသာ ျဖစ္ႏုိင္မယ္။ အခုလုိ မလြတ္လပ္တဲ့ စနစ္ေအာက္က ႐ုန္းထြက္ဘုိ႔ဆုိတာကေတာ့ ႏုိင္ငံသားတုိင္းရဲ႕ တာ၀န္ဘဲ။

ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိေျပာခဲ့တာရွိပါတယ္။

“ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ႏုိင္ငံသားအားလုံးရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ေနသူမ်ားသည္ သူတာ၀န္သူေက်ပြန္စြာလုပ္ေန႐ုံျဖစ္၍ အထူးတလည္ ေက်းဇူးတင္စရာမလုိ။ ႏုိင္ငံေရးကုိ မလုပ္သူမ်ားကား ျပည္ေလွးျပည္မႊားမ်ားႏွင့္တူေပသည္။ ႏုိင္ငံေရးကို ကုိယ္တုိင္မလုပ္႐ုံမွ်မက လုပ္ေနသူမ်ားကုိပါ ကဖ်က္ယဖ်က္ လုိက္ေျပာသူမ်ားကား တုိင္းျပည္ရန္သူနံပါတ္(၁) မည္ေပ၏” လုိ႔ ေရးထားတာကုိ ဖတ္ဘူးပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ႏွစ္ငါးဆယ္ မဂၢဇင္းအထူးထုတ္မွာ အဲသည္ေဆာင္းပါးကုိ ျပန္လည္ေဖာ္ျပထားတာ ရွာဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။

Anonymous said...

ေလေပါ
ေနတာထက္အလုပ္လုပ္တာ ပိုအဆင္ေျပလိမ့္မယ္ ကိုေလေပါေရ

အေျပာမပါ လက္ေတြ့ေလးနဲ့လုပ္တာ ျမင္ပါရေစဗ်

Anonymous said...

ကိုေပါက စာအုပ္ျကိး သမားပီပီ ဟိုစကား ဒီစကား ကိုးကားျပီး ေျပာေတာ့ဒါပဲကိုး။
ဆိုလိုတာက ရွင္းရွင္းေလး။
မသိလို႔ မလုပ္တဲ့သူေတြ (ဘာသိဘာသာေနတဲ့သူေတြ) ကို သိလာေအာင္ လုပ္ခ်င္လာေအာင္လို့ ဆြဲေဆာင္ သိမ္းသြင္းနိုင္သူ (အ၇ည္အခ်င္းရွိသူ) ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း လိုတယ္လို့ ေျပာခ်င္တာ။

ႏိုင္ငံေ၇းလုပ္တယ္ အမည္ခံ
ေထာက္ပ့ံေျကးယူျပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်းစြာ အဆီယစ္ ထိုင္စား။ မီဒီယာေတြနဲ႔ ဗ်ဴးလိုက္။ လူျကားေကာင္းေအာင္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြမွာ အခန္းအနားေလး ထလုပ္လိုက္၊ အျပင္းေျပ ေျကျငာစာတမ္းေလး ထုတ္လိုက္။ ကဲ သူတို့ အဲဒီလိုလုပ္ ေနျပီး ခုထိဘာမ်ား ထိေ၇ာက္မႈရွိလာသလဲ။
သူတို႔က တာ၀န္ေက်တဲ့ သူေတြလား။ ႏိုင္ငံေ၇း ဆိုတာ အဲဒီလိုလုပ္၇တာလား။
ကိုေပါစဥ္းစားျကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

ဟို မသိနားမလည္လုိ႔ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ေနသူေတြကို တာ၀န္မေက်ဘူး လို႔ အျပစ္တင္တာထက္ သူတို့ကို အျပစ္မတင္ သင့္ဘူးလား။ သူ႔တို႔မွာ တာ၀န္ပိုမရွိဘူးလား။

ကဲဟုတ္ပါျပီ။ ဒါဆို ဘာလုပ္ျကရမတုံး။ အားလံုးက ႏိုင္ငံေ၇းလုပ္ပါမယ္တဲ့ ။ ဘယ္က စလုပ္၇မလဲ ဆိုဒါ ကိုေပါပဲ ေျပာျကည့္ပါအံုး။

ကုိေပါ said...

အမည္မသိသူသုိ႔….
ျပည္ပေရာက္အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မျပစ္မတင္မီ သူတုိ႔ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆုိတာ အရင္ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
အဲသည္အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ျပည္တြင္းမွာရွိစဥ္က သူတုိ႔ရဲ႕ တက္ႂကြစြာလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ျပည္တြင္းမွာ ဆက္ေနလုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ဖိႏွိပ္လာတဲ့အတြက္ ျပည္ပမွာ ဆက္လက္လႈပ္ရွားဘုိ႔ ထြက္လာၾကတယ္။ ဒီကေန႔အထိ သူတုိ႔ရဲ႕ ႀကဳိးပမ္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့အရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလုိ႔မရပါဘူး။ ဥပမာ….ျမန္မာျပည္သူေတြကုိ သတင္းမွန္ေတြျဖန္႔ျဖဴးေပးေနရာ ဒီဗီဘီအသံလႊင့္ဌာန။ အလားတူ ကုလသမဂၢမွာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေရးယူမႈတစုံတရာရွိလာေအာင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာ္ေနတာလည္း သူတုိ႔ပါဘဲ။
ႏုိင္ငံျခားမွာေနၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ႏုိင္ငံေရးလုပ္မယ္ဆုိရင္ ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကးကုိ ယူၾကရတာလည္း က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ နားလည္ေပးရမွာပါ။ အလားတူဘဲ တခ်ဳိ႕ ကုိယ့္၀မ္းကုိေက်ာင္းၿပီး တဖက္တလမ္းကေန ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္ထူေထာင္ေရးမွာ တတပ္တအားပါ၀င္ေနၾကသူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပါ။
သူတုိ႔လုပ္လုိ႔ ဘာေျပာင္းမႈရွိသလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ သြားေနတာဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆုိတာ မေမ့ဘုိ႔ လုိအပ္တယ္။ တခ်ဳိ႕ေသာ လုပ္ရပ္ေတြရဲ႕ အက်ဳိးရလဒ္ဟာ အခုေရတြင္းတူး အခုေရၾကည္ေသာက္ဆုိတာလုိ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ျမင္ခ်င္လုိ႔မရဘူး။
ေနာက္တခ်က္က ေခါင္းေဆာင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနေန ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ လူထုကလည္း အားေတာင့္ဘုိ႔လုိပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ စစ္သူႀကီးဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနေန…တပ္သားေတြေနာက္မွာမရွိဘူးဆုိရင္ တုိက္ပြဲႏုိင္ဘုိ႔မလြယ္ပါဘူး။
ျပည္သူေတြမွာ ဗဟုသုတခ်ဳိ႕တဲ့တာကေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတုိင္းမွာ နအဖ အစုိးရလုိ စစ္အစုိးရမ်ဳိးဟာ ေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးဆုိတာကုိ ခြဲျခားႏုိင္ေလာက္တဲ့ အသိဉာဏ္ရွိၾကပါတယ္။ အဲသည္လုိ ခြဲျခားသိဘုိ႔ ပီအိတ္ခ်္ဒီ ေဒါက္တာေတြျဖစ္ေနဘုိ႔မလုိပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ အဲသည္အစုိးရရွိေနျခင္းဟာ မိမိရဲ႕ ေနစဥ္ဘ၀ကုိ ထိခုိက္ေနေၾကာင္းကုိ ေပၚလြင္ေအာင္ ဆက္စပ္ျပဘုိ႔လုိတာပါ။
သည္ေတာ့ အခုခံစားေနရာတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ ျပည္သူေတြဘဲ မဟုတ္လား။ ကုိယ္ခံေနရတာကုိ ကုိယ္တုိင္ေျပာင္းလဲပစ္ခ်င္မွဘဲ ျဖစ္ေပမေပါ႔။ ကုိယ့္ကိစၥဟာ ကုိယ့္မွာ တာ၀န္အရွိဆုံးေပါ႔။
ဒါေပမယ့္ လူေတြဟာ တဦးတေယာက္ခ်င္းအေနနဲ႔ဆုိရင္ အင္အားမရွိၾကဘူး။ စုေ၀းၾကမွ ေပါင္းစည္းၾကမွ ဖြဲ႕စည္းၾကမွ ႀကီးမားတဲ့အင္အားကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္တယ္။ ဒီေတာ့ စည္း႐ုံးေရးလုိတယ္ဆုိတာက အမွန္ပါဘဲ။ လူထုကုိ စည္း႐ုံးရမယ္။
ဘယ္ကေန စလုပ္ရမလဲဆုိတဲ့ေမးခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ့္ တေယာက္တည္းအျမင္ကုိေျပာရရင္…
(၁) လူေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးေရခ်ိန္က မတူညီတဲ့အတြက္ ၿမဳိ႕ရြာေတြမွာ တက္ႂကြတဲ့လူငယ္ေတြနဲ႔ စတင္ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး အစုအဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြ ေနရာအႏွံ႕ ဖြဲ႕ဘုိ႔လုိပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ အဲသည္ကိစၥကုိ လုပ္ေနၾကတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ ရွိပါတယ္။ အေရအတြက္နဲ႔ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ရန္ပုံေငြအင္အားသိပ္မေတာင့္တင္းတာကတေၾကာင္း၊ လ်ဳိ႕လ်ဳိ႕၀ွက္၀ွက္လုပ္ေဆာင္ရတာကတေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ထင္သာျမင္သာမရွိတာပါ။
(၂) ျပည္သူအမ်ားဟာ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ တက္ႂကြစြာ မပါ၀င္ႏုိင္ရင္ေတာင္မွ အဲသည္လုိ တက္ႂကြတဲ့ အဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြကုိ အားေပးရမယ္။ ေထာက္ကူရမယ္။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြကို မၾကဥ္ဘဲ အကူအညီေပးရမယ္။
(၃) သည္လုိနဲ႔ အဖြဲ႕ငယ္ေလးေတြ အင္အားေတာင့္လာရင္ ျပည္သူေတြပါ၀န္းရံၿပီး အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ မတရားတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကုိ ညီညီညြတ္ညြတ္ဆန္႔က်င္ရမယ္။ ဥပမာ…. လုပ္အားေပးမလုပ္မေနရ လာေခၚရင္ ဘယ္သူမွ မလုိက္ၾကဘဲေနျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ သပိတ္ေမွာက္ရမယ္။ လူအမ်ားက ဆန္႔က်င္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ အာဏာပုိင္ေတြအေနနဲ႔ အားလုံးကုိ အေရးယူလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
(၄) အဲသည္အခါမွာ အဖြဲ႕ငယ္ေတြက တက္ႂကြတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ဖမ္းလိမ့္မယ္။ အဲသည္အခါမွာ လူထုက ခုနက အမည္မသိေျပာတဲ့ တဗုိလ္တက္ တဗုိလ္ဆင္းနဲ႔ ေနရာဆက္ယူရမယ္။ လူထုကလည္း ဆက္လက္ပါ၀င္လႈပ္ရွားရမယ္။ စုေ၀းလုပ္ေဆာင္ၾကၿပီဆုိရင္ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ဟာ လူထုၾကားက အလုိလုိထြက္လာမွာဘဲ။
(၅) အဲသည္လုိ လုပ္ပါမ်ားလာရင္ ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ ၾသဇာဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်လာလိမ့္မယ္။ စစ္အစုိးရဟာ အဲသည္ ေဒသဆုိင္ရာအာဏာပုိင္ဆုိတဲ့ လက္တံေတြကတဆင့္ တျပည္လုံးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ။ အဲသည္လက္တံေတြ အားခ်ည့္နဲ႔လာရင္ ျပည္သူ႕အင္အားက ႀကီးထြားလာတာနဲ႔အတူတူဘဲ။
(၆) အဲသည္မွာ တဆင့္တက္ၿပီး လူထုအေနနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ အသင္းအပင္းေတြ ေပၚေပၚထင္ထင္ဖြဲ႕စည္းမယ္။ လုိအပ္ရင္ တျပည္လုံး သပိတ္ေမွာက္တာမ်ဳိး (အလုပ္မဆင္းတာမ်ဳိး) လုပ္ၿပီး အစုိးရယႏၱရားႀကီး တရပ္လုံး ရပ္ဆုိင္းသြားေအာင္ထိ တတ္ႏုိင္ပါတယ္။
(ရ) အခု အဲသည္ကိစၥကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ေနရာမွာ မိမိက ျပည္တြင္းကဆုိရင္ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ လက္ရွိလႈပ္ရွားေနသူေတြကုိ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ကုိယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ။ ဘာကူညီႏုိင္မလဲ စုံစမ္းၿပီး ပါ၀င္ပူးေပါင္းပါ။
(၈) မိမိက ျပည္ပေရာက္ေနတယ္ဆုိရင္ အဲဒီအဖြဲ႕ေတြကို ေငြေၾကးနဲ႔ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းပစၥယေတြ မိမိ ေခၽြးနည္းစာထဲက ခြဲၿပီး လစဥ္ထည့္၀င္ျခင္းျဖင့္ ေထာက္ပံ့ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ လြယ္ကူၿပီး အႏၱရယ္နည္းပါးတဲ့ ကိစၥေလးကုိေတာင္ မိမိ ပါ၀င္ဘူးရဲ႕လား သုံးသပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။
အဲသည္လုိမ်ဳိး ႏွစ္ကာလ ရွည္ၾကာစြာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္ေဆာင္ခဲ့ရင္ တခ်ိန္မွာ စစ္အစုိးရ ျပဳတ္က်႐ုံသာမက၊ ျပည္သူလူထုဟာလည္း ဒီမုိကေရစီစနစ္အတြက္ ပုိမုိအဆင္သင့္ျဖစ္လာမယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း က်ေနာ္ေတြးမိသလုိ ေဆြးေႏြးလုိက္ပါတယ္။
(ဒါထက္ စကားစပ္မိလုိ႔ေျပာရရင္ စာအုပ္စာတမ္းေတြကုိ ကုိးကားတာနဲ႔ စာအုပ္ႀကီးသမားလုိ႔ ေျပာတာဟာ အသုံးအႏႈန္းလြဲေနပါတယ္။ စာအုပ္ႀကီးသမားဆုိတာက သမား႐ုိးက်အတုိင္း၊ ျပ႒ာန္းထားတဲ့အတုိင္းကေန ဆံတခ်ည္မွ် အေလွ်ာ့မေပးဘဲ တေသြမတိမ္းလုပ္သူကုိေခၚတာပါ။ စာအုပ္စာတမ္းေတြကုိ ကုိးကားၿပီးေျပာတာဟာ စကားေျပာရာမွာ အင္မတန္လုိအပ္တဲ့ ကိစၥဘဲ။ ကုိယ္ေျပာခ်င္တာကုိ ထိေရာက္ေစခ်င္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာေပါ႔။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တတ္ႏုိင္ရင္ အခုထက္ေတာင္ ပုိၿပီး ကုိးကားတတ္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ဗုဒၶေတာင္ တရားေဟာရင္ ဇာတ္ေတြနိပါတ္ေတြ ဥပမာပုံ၀တၳဳေတြကို အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ထုတ္ႏႈတ္ျပတတ္တယ္မဟုတ္ပါလား။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း စာအုပ္စာတမ္းကုိ ကုိးကားတာပါဘဲဗ်ာ။ စာအုပ္ႀကီးသမား မဟုတ္ရပါဘူး။)

Anonymous said...

ကိုေလေပါေရ..
ေလေတြေဖာေနပံုရ၏

Anonymous said...

Ko Paw is not just a talker. He is one of the Myanmar activists in Singapore. He took part in many Myanmar-related political activities in Singapore. I respect him - even though I do not agree with some of his political views. (By the way, Myanmar political activists in Singapore do not get any financial support from any organization. They just do it "ko-hta-min-ko-sar". Also, they also have to face a lot of restrictions and intimidations by the Singapore government which is not too democratic.)

Anonymous said...

ခုလိုေသခ်ာရွင္းျပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေပါ။ သူတို့ကို အျပစ္မတင္မီ ကိုယ္က ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ။ ဟုတ္ကဲ့။ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာ ကိုယ္တိုင္အသိဆံုးမို့ လူသိရွင္ျကား မေျကညာလိုပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တခုေတာ့ ေျပာခ်င္တယ္ကိုေပါ။ ကိုေပါ ေျပာတာ မေထာက္ခံတာနဲ႔ ႏိုင္ငံေ၇းကို မလုပ္ဖူးတဲ့လူ။ ဘာသိဘာသာ ေနတဲ့လူ။ သူမ်ားလုပ္တာကို ကဖ်က္ယဖ်က္ လုပ္တဲ့လူ လို့ေတာ့ ေကာက္ခ်က္ဆြဲမခ်ေစခ်င္ဘူး။ ထားေတာ့ …။

ဟုတ္ျပီ။ အခုေ၇တြင္းတူးအခုေ၇ ျကည္ေသာက္လို့ မရမွႏ္း သိေပမယ့္ ေ၇တြင္းတူးတာက တဆိတ္ မျကာလြန္းဘူးလား။ ေ၇တြင္းတူးဖို့ ေပးတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို အိတ္ထဲ ထည့္ေနျကတာေ၇ာ။ တကယ္တူး၇တဲ့ လူေတြက ကိုေပါေျပာသလို အထဲမွာ လက္ေတြ့ ဒုတ္ခခံ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ မဟုတ္လား။ သူတို့က တူးပါဟ ဆြပါဟ ဟိုလိုလုပ္ပါလား ဒီလိုလုပ္ပါလား ဆိုျပီး အေေ၀းကေန ညာသံေပးေနတဲ့ လူစားမ်ဳိးလို ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို့ကို နားလည္ေပးခဲ့ စိတ္ရွည္ေပးခဲ့ တာျကာပါျပီ။ ဘာမ်ားထူးျခားလာလို့လဲ။ ဆက္ျပီးေတာ့ေ၇ာ ထူးျခားအံုးမွာလား။ မထူးျခား၇ျခင္းက ဘာလဲ ။ အားနည္းခ်က္ ကဘာလဲ။ စဥ္းစားျကေစခ်င္တယ္။

ျပည္တြင္းမွာလ်ဳိ့၀ွက္စြာလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ့ေလးေတြ ရွိတယ္။ အေ၇အတြက္နည္းတယ္။ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ၇ံပံုေငြနည္းတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျဖည့္စြက္ခ်င္တယ္။ လုပ္သမွ် ေအာင္ျမင္မႈ့နည္းတယ္။ ဘာေျကာင့္လဲ။ (၁) ေပးတဲ့၇ံပံုေငြကို အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္း။ (၂) လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မမွန္ကန္ျခင္း (၃) နည္းစနစ္မရွိ (စည္းကမ္းမရွိ) ျခင္း (၄) ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈ မရွိျခင္း တို့ေျကာင္းပါပဲ။ အေျကာင္းသိမို့ ေျပာတယ္မွတ္ပါ။ ဟုတ္တယ္ ကိုေပါေျပာသလို အမွန္ဆို ဒီလိုအဖြဲ့ေလးေတြ ၅ ေယာက္ ရွိ၇ာက ၁၀ ေယာက္။ ၁၀ ေယာက္ကေန ၂၀ - ၃၀ - ၅၀ - ၁၀၀ စသျဖင့္ ပြားမ်ားလာသင့္တယ္။ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ဆို၇င ္တကယ္ လုပ္ေနတဲ့သူေတြက အင္မတန္နဲျပီး စနစ္မက်တာေတြ အတၱသမား (ငို့ဘ သမား)ေတြက မ်ားေနပါတယ္။ (အားလံုးကို မေျပာပါ)

က်န္တဲ့ ကိုေပါေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ( စိတ္ကူးယဥ္လို႔။ ) လက္ေတြ့မွာေတာ့ ျဖစ္မျဖစ္ မေျပာတတ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာ လက္ရွိလႈပ္ရွားေနတဲ့လူေတြကို ဘယ္လို ခ်ဥ္းကပ္ ဆက္သြယ္၇မလဲ။ လိပ္စာေလး ဖုန္းနံပတ္ေလး ရွိရင္ ေျပာပါအံုး။

ကိုေပါေျပာသလို လြယ္ကူျပီး အန္တရယ္နည္းပါးတဲ့ ကိတ္စေလာက္ေတာ့ တခါမွ မပါဖူးဘူး ဆိုတာ ၀န္ခံပါတယ္။ ။
ကိုေပါတို့လို တတ္သိ ပညာရွင္ေတြ စုေပါင္းျပီး ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေ၇စီ ၇ရွိရန္ ဆိုတဲ့ စီမံကိန္းတခု ဆြဲလိုက္ပါလား။ ဘယ္သူက ဘာလုပ္ ဘယ္သူက ဘာလုပ္ဆိုျပီး လုပ္ငန္းခြဲတမ္းေတြခ်။ လိုအပ္၇င္ လက္နက္ကိုင္သင့္ ကိုင္၇မွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ကလဲ ယိုင္နဲ့နဲ့။ နာဂစ္တုန္းက အလွဳေငြေကာက္ခံသလို အဲဒီ စီမံကိန္းအတြက္ ေစတနာရွင္ေတြကို အလွဳခံ။ အတြင္းနဲ့ အျပင္ ခ်ိတ္ဆက္ျပီး တခုခု ထူးျခားေအာင္ လုပ္ျကပါလား။ ထူးမျခားနား ပတ္ပ်ဳိးကို ဆိုျပီး ေေ၇ႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း ဇာတ္ကားရိုက္ေနတာ ျကာပီမို့ စိတ္မရွည္လြန္းလို့ ေျပာမိတဲ့ စကားေတြပါ။ တကယ္ေတာ့ ၂၁ ၇ာစု ေခတ္ျကီးမွာ ေ၇ေသာက္ခ်င္လို့ ေ၇တြင္းတူးေန၇တာမ်ုဳိး မျဖစ္သင့္ေတာ့ ပါဘူး။

မူလလက္ေဟာင္း အမည္မဲ့
(စာျကြင္း ။ စာအုပ္ျကီးသမားလို့ သမုတ္မိတာ ခြင့္လႊတ္ပါ။ မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့။)

ကုိေပါ said...

မူလလက္ေဟာင္း အမည္မဲ့သုိ႔…

မိတ္ေဆြရဲ႕ အားမလုိအားမရျဖစ္မႈကုိေရာ၊ တုိင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းေစလုိတဲ့ ခံစားခ်က္ကုိေရာ က်ေနာ္နားလည္ ခံစားေပးလုိ႔ရပါတယ္။

ေရတြင္းတူးတာက တဆိတ္မၾကာလြန္းဘူးလားဆုိေတာ့ အဲသည္လုိ ၾကာတဲ့ကိစၥကုိ က်ေနာ္တုိ႔က ဘယ္သူ႕ကုိ လက္ညႇဳိးထုိး အျပစ္ပုံရမလဲဗ်ာ။ မဟတၱမဂႏၵီကေတာ့ ေျပာဘူးတာဘဲ…. “You must be the change you want to see in the world”…တဲ့။
ဆုိလုိတာက အေျပာင္းအလဲကုိ ျမင္ခ်င္ရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ေျပာင္းေအာင္ႀကဳိးစားရမယ္ဆုိတာေလ။ စကားႏုိင္လုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲသည္ စကားက တကယ္မွန္လုိ႔ပါ။ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ေဘာလုံးပြဲတပြဲကုိ ၾကည့္ၿပီဆုိရင္ “ေရွ႕တန္းလူကန္တာ မေကာင္းဘူး။ ေတာင္ပံကေကာင္ ကန္တာ အခ်ိတ္အဆက္မမိဘူး” စသျဖင့္ ေ၀ဖန္သလုိပါဘဲ။ ကုိယ္ကေတာ့ ေဘာလုံးကုိ တသက္လုံး ေျခေထာက္နဲ႔ ထိဘူးခ်င္မွေတာင္ ထိဘူးမွာ။ သုိ႔ေသာ္ ပြဲၾကည့္စင္မွာ ထုိင္ၿပီး ေ၀ဖန္ရတာေတာ့ အင္မတန္လြယ္တယ္ေလ။ အဆဲ၀ါသနာပါရင္ ဟုိေခြးမသား အသုံးမက်ဘူး…မေအ….ဘာညာ ေအာ္ဆဲလုိ႔ရေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္ကြင္းထဲ တကယ္ဆင္းကန္ၾကည့္ရင္ေတာ့မွ ဘယ္ေလာက္ ခက္ခဲပင္ပန္းသလဲဆုိတာ (ထင္သေလာက္ မလြယ္ဘူးဆုိတာ) နားလည္ႏုိင္ေပမေပါ႔။

မိတ္ေဆြေျပာသလုိမ်ဳိးဘဲ….. ျပည္ပမွာ အဲသည္လုိ ေထာက္ပံ့ေငြကုိ ထုိင္စားၿပီးျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ မလုပ္တဲ့သူေတြ မရွိမဟုတ္။ ရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လက္တဆုပ္စာဘဲ ရွိတာပါ။ လူတုိင္းဟာ သည္လုိ လုပ္မေနၾကပါဘူး။ က်ေနာ္သိသေလာက္ ျပည္တြင္းကုိ ေငြပုိ႔ေနတဲ့ အထင္ကရ ပုဂၢဳိလ္ေတြ၊ အဖြဲ႕ေတြလည္း ရွိေနၾကပါတယ္။

မလုပ္တဲ့လူေတြကုိ မလုပ္ရေကာင္းလားဆုိၿပီး ထုိင္အျပစ္တင္ေနရင္ေတာ့ ေမာတာဘဲအဖတ္တင္မယ္။ မလုပ္တဲ့လူေတြေနရာမွာ လုပ္ႏုိင္သူေတြနဲ႔ အစားထုိးႏုိင္ဘုိ႔ ႀကဳိးစားၾကရမွာေပါ႔။

(၁) ရံပုံေငြ အလြဲသုံးစား လုပ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိ ျပည္တြင္းကလူေတြကုိ ရည္ညႊန္းခ်င္တာဆုိရင္ က်ေနာ္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ အဲသည္မွာ လုပ္ေနတဲ့လူေတြမွာ အလြဲသုံးစား လုပ္တယ္ဆုိရေအာင္ ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ ရွိတဲ့လူမရွိပါဘူး။ (နအဖနဲ႔ ပူးေပါင္းတဲ့ တခ်ဳိ႕ပုဂၢဳိလ္မ်ားက လြဲလုိ႔ေပါ႔၊) အမ်ားစုကေတာ့ ငတ္ငတ္ျပတ္ျပတ္နဲ႔ဘဲ လုပ္ေနရတာဘဲ။ သိတဲ့အတုိင္း နအဖကလည္း ျဖတ္ေလးျဖတ္နဲ႔ ငတ္ေအာင္လုပ္ေနတာဆုိေတာ့။

(၂) လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မမွန္ကန္ျခင္း။

ဘယ္လုိဘယ္ပုံ မမွန္တာလဲ နည္းနည္းေလာက္ အက်ယ္ခ်ဲ႕ ရွင္းျပေစလုိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ မမွန္တာေတြ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါကုိ သူတုိ႔ထက္ ေတာ္တဲ့ ထက္တဲ့ ပုိၿပီး တတ္သိနားလည္တဲ့လူေတြက ဘာေၾကာင့္ ထြက္လာၿပီး မပူးေပါင္းတာလဲဆုိတာကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္စရာပါ။

(၃) နည္းစနစ္မရွိ (စည္းကမ္းမရွိ) ျခင္း။

ဘာကုိဆုိလုိသလဲ သေဘာမေပါက္ပါ။ ဥပမာ… ဥပေမးယ်ႏွင့္ ျပႏုိင္လွ်င္ေကာင္းမယ္။ နည္းဗ်ဴဟာကုိ ေျပာလုိျခင္းလား။ သူတုိ႕မွာ ဗ်ဴဟာကေတာ့ ရွိပါတယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ကေတာ့ စာအုပ္ႀကီးအတုိင္း တေသြမတိမ္းသြားလုိ႔မရ။ နအဖက အဖက္ဖက္က ဖိထားတဲ့အတြက္ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ျပည္ပမွာလုိ စနစ္တက် လုပ္လုိ႔မရတာေတြရွိပါတယ္။ ဥပမာ…. Transparency ထားလုိ႔မရပါဘူး။ ေငြကုိ ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လုိသုံးတယ္၊ ဘယ္သူ႔ကုိ ဘယ္ေန႔က ဘယ္ေလာက္ေပးလုိက္တယ္ စသျဖင့္ စာရင္းဇယားနဲ႔ လုပ္ေနရင္ အဲဒီ စာရင္းဇယားမိသြားတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ တၿပဳံလုံးကြိသြားမွာေပါ႔။

(၄) ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈမရွိျခင္း

က်ေနာ္နဲ႔ဆက္ဆံဘူးတဲ့ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရးသမားေတြမွာ တျခားအရာသာ အျပစ္ေျပာလုိ႔ရေကာင္းရမယ္။ ႐ုိးသားတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အားလုံးက စံတင္လုိ႔ ရႏုိင္တာခ်ည္းပါဘဲ။ ႐ုိးသားလုိ႔လည္း ဒီေလာက္ ဒုကၡမ်ားတဲ့အလုပ္ကုိ ေထာင္တန္းအက်ခံၿပီး လုပ္ေနတာေပါ႔ဗ်ာ။ မ႐ုိးမသားႀကီးပြားခ်င္ရင္ ဒီေခတ္မွာ ဒီထက္လုပ္လုိ႔ေကာင္းတဲ့ နယ္ပယ္ေတြ အပုံႀကီးပါ။ အနည္းဆုံး ႀကံ႕ဖြံ႕မွာ အေကာင္၀င္လုပ္လုိ႔ရတယ္။

က်ေနာ္ေျပာတဲ့အခ်က္ေတြက ေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ မူအားျဖင့္ လက္ခံတယ္လုိ႔ ယူဆရမွာေပါ႔။ က်ေနာ္ကလည္း လြယ္ကူမယ္လုိ႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ႐ုိးစင္းသေလာက္ အင္မတန္ ခက္ခဲပါတယ္။ အနည္းဆုံး ခင္ဗ်ား လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ နအဖ ဖမ္းၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်တာ ခံရမယ္။ ႀကံဖြံ႕၀ုိင္း႐ုိက္တာလည္း ခံရႏုိင္တယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း တကယ္ကုိ အဖမ္းခံၿပီး ေထာင္ထဲေရာက္ေနတဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္။ ခက္ေသာ္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ခံယူခ်က္ရွိသူ၊ ယုံၾကည္ခ်က္ခုိင္မာသူေတြအဖုိ႕ ေရွ႕သုိ႔ခရီးဆက္ဆဲပါ။

ျပည္တြင္းမွာ လက္ရွိလႈပ္ရွားေနသူေတြကုိ ခ်ဥ္းကပ္ဘုိ႔ဆုိတာ လိပ္စာလည္း မလုိဘူး။ ဖုန္းနံပါတ္လည္းမလုိဘူး။ (ေပးလုိ႔လည္း မျဖစ္ဘူး) ႏုိင္ငံေရးကုိ တကယ္စိတ္၀င္စားၿပီး လုပ္တဲ့လူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း သူ႕ဟာသူ ခ်ိတ္ဆက္မိၾကတာခ်ည္းဘဲဗ်။ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်အမ်ားဆုံးကေတာ့ ခင္ဗ်ားဟာ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတဦးဆုိရင္ အဲသည္အဖြဲ႕ကေလးေတြက ခင္ဗ်ားကုိ ဆက္သြယ္လာလိမ့္မယ္။

မိတ္ေဆြ ၀န္ခံသလုိဘဲ…အႏၱရာယ္နည္းပါးတဲ့ ကိစၥေတြမွာေတာင္ လူေတြ မပါ၀င္လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာေနတာေပါ႔ဗ်ာ။

နာဂစ္မွာ၊ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ စကၤာပူမွာ အလွဴေငြေတြ ေသာင္းနဲ႔ သိန္းနဲ႔ ခ်ီေကာက္လုိ႔ ရခဲ့တာမွန္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က လူေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးေရခ်ိန္ကလည္း အျမင့္ဆုံးကုိ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္။ ငါးဆယ္မ်ဳိး တရာမ်ဳိး၊ ႏွစ္ရာမ်ဳိး မႏွေျမာဘဲ ပစ္ၿပီး လွဴၾကတာ။ ဒါေပမယ့္ အခုလုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ တက်ပ္တျပားေတာင္ ထည့္ဘုိ႔ ၀န္ေလးၾကတယ္။

အဲဒါဟာ ဘာကိုျပေနလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လူမ်ဳိးေတြက အခုခ်က္ခ်င္း အက်ဳိးရလဒ္ကုိ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ရမွ လုပ္ခ်င္ပါ၀င္ခ်င္ၾကတယ္။ ေရွရွည္ကုိ ႀကိတ္ၿပီး လုပ္ရမယ့္ကိစၥမ်ဳိးကုိ အယုံအၾကည္မရွိဘူး။ အက်ဳိးရလဒ္ ခ်က္ခ်င္းမျမင္ရေပမယ့္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာမုိ႔ လုပ္ၾကရမယ္ဆုိတဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ဳိး မရွိၾကဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ အခုလုပ္ရမွာက လူေတြကုိ အက်ဳိးရလဒ္ ခ်က္ခ်င္းမျမင္ရေသာ္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ တာ၀န္တရပ္အေနနဲ႔ လုပ္ၾကဘုိ႔ကုိ စည္း႐ုံးလႈံ႕ေဆာ္ရမွာ။

ေနာက္ၿပီး စကားလက္စနဲ႔ ေျပာရဦးမယ္။ ျပည္ပက အတုိက္အခံေတြ (ေထာက္ပံ့ေၾကးရတဲ့သူေတြ) ရတဲ့ ေငြဟာ တႏွစ္တႏွစ္မွာ သိန္းဂဏန္းဘဲ ရွိတယ္။ နာဂစ္လုိ ကာလမ်ဳိးမွာ ေကာက္လုိ႔ရတဲ့ေငြဟာလည္း သိန္းဂဏန္းဘဲ ရွိတယ္။

နအဖ စစ္အစုိးရဟာ တုိင္းျပည္ကရတဲ့ အခြန္အတုပ္၊ ဂက္စ္၊ ေရနံ နဲ႔ အျခားသယံဇာတေတြ ေရာင္းလုိ႔ရတဲ့ ေငြဟာ ေဒၚလာဘီလီယံနဲ႔ ခ်ီရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူ႕မွာ စစ္တပ္၊ လက္နက္ခဲယမ္း၊ မီဒီယာအေထာက္အကူ အစစ အင္အားေတာင့္တင္းတယ္။

ဒီေတာ့ ဒီလုိ အင္အားေတာင့္တင္းတဲ့ အစုိးရတရပ္ကို ဆန္႔က်င္ရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါမွာ မိတ္ေဆြေျပာတဲ့ “ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တုိင္းေ၀း” ဇာတ္ကား႐ုိက္တာ ၾကာေနၿပီဆုိတာ ဘာအံ့ၾသစရာရွိလုိ႔လဲ။

နအဖဟာ စစ္အာဏာရွင္အစုိးရမုိ႔ လူထုမွာ အၾကပ္အတည္းဆုိက္ၿပီး တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ လူထုအုံႂကြေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တပ္တြင္းကြဲၿပဲမႈေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း တနည္းနည္းနဲ႔ တခ်ိန္မွာ မလြဲမေသြ ျပဳတ္က်မွဘဲ။


ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔က အဲသည္အခ်ိန္အထိ ထုိင္မေစာင့္ႏုိင္ဘူးေလ။ တုိင္းျပည္နစ္နာတယ္။ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုပါ၀င္လာရင္ ျမန္ျမန္ေျပာင္းလဲႏုိင္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူအမ်ားစုကို ထုိင္မေနဘုိ႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကဘုိ႔ တုိက္တြန္းေနတာ။

က်ေနာ္ေျပာမယ္…. စကၤာပူမွာရွိတဲ့ ျမန္မာေတြ သံ႐ုံးကုိေတာ့ မျဖစ္မေန အခြန္မွန္မွန္သြားေဆာင္ေနၾကတယ္မုိ႔လား။ ကုိယ့္အနာဂတ္ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ရြတ္ရြတ္ခၽြံခၽြံ ျပည္တြင္းမွာ စြမ္းေဆာင္ေနတဲ့ အတုိက္အခံေတြကုိသာ တလကုိ ငါးေဒၚလာ ပုံမွန္ထည့္ရင္ တလကုိ လူတေသာင္းဆုိရင္ ေဒၚလာ ငါးေသာင္း ေထာက္ပံ့ႏုိင္တယ္။ အဲဒီ ေဒၚလာငါးေသာင္းဟာ ျပည္တြင္းက အတုိက္အခံေတြကုိ အခုလုပ္ႏုိင္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပုိမုိ အားရွိေစမွာ၊ ပန္းတုိင္ကုိ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုၿပီး ျမန္ျမန္သြားႏုိင္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ပႏုိင္ငံတုိင္းမွာသာ အဲသည္လုိ လုပ္ႏုိင္ၾကရင္ ျမန္မာျပည္အျမန္လြတ္လပ္မွာဘဲ။ ဂ်ဴးေတြကုိ အတုယူသင့္ပါတယ္။

Anonymous said...

ေရွေရွ ေ၀းေ၀း ထပ္ေ၇းတာ ေက်းဇူးပဲ ကိုေပါ။ ကိုေပါေျပာစကားေတြကို ျပန္ကိုးကားျပီး ေျပာ၇၇င္ -
ကိုေပါ၇ဲ့ စာေတြထဲမွာ ပါတဲ့ ေအာက္ပါစကားေတြက-
“ျပည္ပေရာက္အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မျပစ္မတင္မီ သူတုိ႔ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆုိတာ အရင္ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။”
“ဒီေလာက္ လြယ္ကူၿပီး အႏၱရယ္နည္းပါးတဲ့ ကိစၥေလးကုိေတာင္ မိမိ ပါ၀င္ဘူးရဲ႕လား သုံးသပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။”
“အေျပာင္းအလဲကုိ ျမင္ခ်င္ရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ေျပာင္းေအာင္ႀကဳိးစားရမယ္ဆုိတာေလ။”
“ကုိယ္ကေတာ့ ေဘာလုံးကုိ တသက္လုံး ေျခေထာက္နဲ႔ ထိဘူးခ်င္မွေတာင္ ထိဘူးမွာ။”

တဘက္လူကို ဘာမွန္းညာမွန္း မသိပဲ အထင္ေသး၇ာ ေ၇ာက္ေစတဲ့ စကားေတြ ျဖစ္ေနသလိုပဲ။ ထားပါေတာ့ …

ေနာက္တခု
“မလုပ္တဲ့လူေတြကုိ မလုပ္ရေကာင္းလားဆုိၿပီး ထုိင္အျပစ္တင္ေနရင္ေတာ့ ေမာတာဘဲအဖတ္တင္မယ္။ မလုပ္တဲ့လူေတြေနရာမွာ လုပ္ႏုိင္သူေတြနဲ႔ အစားထုိးႏုိင္ဘုိ႔ ႀကဳိးစားၾကရမွာေပါ႔။”
ဒီလို ဆိုရင္ … အထက္မွာ ခင္ဗ်ား ေ၇းခဲ႕တာကိုျကည့္။
“က်ေနာ္ေျပာတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြဆုိတာ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာေရာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြအားလုံးပါ၀င္ပါတယ္။ အဲသည္အထဲမွာမွ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနတဲ့ လူေတြကုိ တာ၀န္မေက်ဘူးလုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါ။”
ဒီစကား၂ ခုတင္ သေဘာထား ကြဲလြဲေနျပီ။

ေနာက္တခု
“က်ေနာ္တုိ႔ အခုလုပ္ရမွာက လူေတြကုိ အက်ဳိးရလဒ္ ခ်က္ခ်င္းမျမင္ရေသာ္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ တာ၀န္တရပ္အေနနဲ႔ လုပ္ၾကဘုိ႔ကုိ စည္း႐ုံးလႈံ႕ေဆာ္ရမွာ။”

အဲဒါပဲေလ။ က်ေနာ္ ဟိုးကနဦးကတဲက ဆိုလို၇င္းက ဒီလိုထိုင္ေနသူေတြကို မထိုင္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ ဆြဲေဆာင္စည္းရံုးဖို႔က တကယ္ႏိုင္ငံေ၇းကို နားလည္တဲ့ ဦးေဆာင္ႏိုင္တဲ့လူေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို့ ေျပာခ်င္တာ။ လူတိုင္းက ခင္ဗ်ားေျပာသလို ပိအိတ္ခ်္ဒီ ျဖစ္စ၇ာမလိုဘူး။ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းမွာ နဲပါးတဲ့ ႏိုင္ငံေ၇း ဗဟုသုတကို ျဖန္႔ေ၀ႏိုင္ဖို့ရာ ဦးေဆာင္ႏိုင္သူ။ စည္းရံုးေ၇း စြမ္း၇ည္ရွိသူေတြ လိုအပ္တယ္။ လူေတြ နိုင္ငံေ၇းမွာ စိတ္မ၀င္စားတာ။ ဘာေျကာင့္လဲ။ ယံုျကည္မႈနဲလာတာ။ ဘာေျကာင့္လဲ။ အဲဒိအေျဖကို ရွာျပီး ေျဖရွင္းသင့္တယ္။

က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္၇ဲ့ ေ၀းလံသီေခါင္တဲ့ ေတာအ၇ပ္ေဒသကို မေျပာနဲ႔ ၇န္ကုန္ျမိဳ့။ မန္းေလးျမိဳ့တို့နဲ့ အနီးတ၀ိုက္ေဒသေတြမွာေတာင္ ပညာမဲ့သူ အေျခခံ ဗဟုသုတ မရွိသူေတြ တပံုျကီး။ သူတို့က အုပ္ခ်ဳပ္သူ မေကာင္းတာ သိ၇င္သိမယ္။ သိခ်င္မွလဲ သိမယ္။ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ သူတို့ဂရုမစိုက္ႏိုင္ဘူး။ ဘာေျကာင့္ဆိုေတာ့ သူတို့အတြက္ အသက္ရွင္သန္ဖို့ တေန့စာတေန့ စား၇ဖို့က အေ၇းျကီးေနတယ္။ သူတို့ခုလို ျဖစ္၇ျခင္း၇ဲ့ အဓိက တ၇ားခံက ဘာလဲ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ သူတို့စဥ္းစားဖို့ ဥာဏ္လဲမရွိဘူး။ အခ်ိန္လဲမရွိဘူး။ အေျခအေနလဲ မေပးဘူး။ အဲလိူလူေတြအမ်ားျကီးပါ ကိုေပါ။ ဒါေျကာင့္လဲ တခ်ဳိ့က နအဖ၇ဲ့ အသံုးခ်ခံေတြ ျဖစ္ကုန္က်တာေပါ့။ တကယ္တမ္း သူတို့ကို သိလာေအာင္ နားလည္လာေအာင္ ေျပာႏိုင္တဲ့သူ အ၇ည္အခ်င္းရွိသူေတြ လိုတယ္။ ဒါက ျပည္တြင္းကိတ္စ။

ျပည္ပ ကိတ္စမွာ ခင္ဗ်ားေနာက္ဆံုးေျပာတဲ့ တေယာက္ ငါးေဒၚလာ ကိတ္စလိုမ်ဳိးလုပ္ေစခ်င္တာပဲ။ အထက္က ကြန္မန္ံထဲ ေျပာခဲ့သလို စနစ္တက် အဖြဲ့တခုဖြဲ့ျပီး စီမံကိန္းတခု ဆြဲျပီး လုပ္သင့္တာ။ အဲဒိလုိ တလ ငါးေဒၚလာမ်ဳိး ထည့္ခ်င္ေအာင္ကလဲ စည္းရံုး၇မွာပဲ။ စည္းရံုးဖို့ တာ၀န္အမ်ားဆံုးက ျပည္ပေ၇ာက္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာလဲ ရွိတယ္။ သူတို့လဲ ဒီထက္ပို လုပ္သင့္တယ္။ လူေတြ ယံုျကည္မႈရွိေအာင္ စံျပျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္က်င့္ျကံ၇မယ္။ ဟိုလူ ဒီလူ တျခားႏိုင္ငံေတြကို အားကိုးတာထက္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး ထိထိေ၇ာက္ေ၇ာက္ လုပ္၇မွာ။ တကယ့္အေ၇း တကယ့္ေဘးမွာ သမတ ဘုရွ္လဲ မကယ္ႏိုင္ ေဂၚဒန္ဘေ၇ာင္းလဲ မကယ္ႏိုင္ဘူး။

ခင္ဗ်ားျပန္ေမးထားတဲ့ ၇ံပုံေငြ အလြဲသံုးစားကိတ္စမွာ ျပည္ပကလ ဲ လုပ္သလို ျပည္တြင္းကလူ တခ်ဳိ႕လဲ လုပ္တယ္။ (အားလံုးကို မဆိုလို လို့ ေျပာထးားျပီးျပီ။) သက္ဆိုင္၇ာက ခ်ေပးတဲ့ ဘတ္ဂ်တ္ကို ျပန္လႊဲေပးတဲ့ ေန၇ာမွာ အထဲကို အျပည့္အ၀ မေ၇ာက္တာမ်ဳိး ရွိသလို ။ အထဲကိုေ၇ာက္တဲ့ ေငြကလည္း အေ၇ေပ်ာ္သြားတာ အေငြ႕ပ်ံသြားတာမ်ဳိးေတြ ခနခန ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ နံပါတ္ ၄ အခ်က္နဲ့လဲ ဆက္စပ္ေနတယ္။ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈ မရွိလို့ ခုလို ျစဖ္တာပဲ။ ခင္ဗ်ားေတြ့ဖူးတဲ့လူ ေတြ ေကာင္းခ်င္ေကာင္းမယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္ေတြ့ပဲ။

ေနာက္တခု သူတို့မွာရွိတဲ့ဗ်ဴဟာက နဲနဲဒိတ္ေအာက္ေနျပီ။ ျပန္ျပီး ေမာ္ဒီဖိုင္း လုပ္သင့္တယ္။ ဒီဗ်ဴဟာကို နအဖကလည္း သိေနျပီးသား။ ထိထိေ၇ာက္ေ၇ာက္ မလုပ္ႏိုင္တာဟာ ဗ်ဴဟာ၇ဲ့အားနည္းခ်က္လဲ တခုအပါအ၀င္ပဲ။ အေသးစိတ္ေတာ့ ဒိထဲ မေျပာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ျပီး စာ၇င္းဇယားကို ခင္ဗ်ားေျပာသလို မိသြား၇င္ ကြိသြားေအာင္ မွတ္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္သေကၤတနဲ့ကိုယ္ မွတ္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီအတြက္ သူတို့ စနစ္တက် ျဖစ္ဖို႔က ေသခ်ာ ထ၇ိန္နင္ေပး၇မယ္။ ေတာ္သလို ျကည့္လုပ္ေနျကတယ္ ဆိုေပမဲ့ စည္း ေဘာင္တခုေတာ့ ထား၇မယ္။ အထဲကလူေတြအားလံုးကို အျပစ္တင္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သူတို့ အန္တရယ္ ျကးားက တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေနတာ ဟုတ္တန္သေလာက္ ဟုတ္ေပမဲ့ အက်င့္စာ၇ိတ္တ ျခစားသူ တခ်ဳိ႔ပါတယ္။ တခ်ဳ့ိကေတာ့ စိတ္ဓာတ္ရွိလို့ထက္ ေငြလိုခ်င္လို့။ ျပီးေတာ့ ျပည္ပထြက္ခ်င္လို့ လုပ္ေနတာေတြလဲ ေတြ႕ဖူးတယ္။ အဲလိုလူေတြက်ေတာ့ အေ၇းအေျကာင္းဆို ေဖာ္ေကာင္လုပ္ဖို့ ၀န္မေလးဘူး။ ဒါေျကာင့္ လူလဲ စိစစ္ျပီးမွ လက္ခံသင့္တယ္။
ဖုနး္နံပါတ္ လိပ္စာဆိုတာကေတာ့ ခင္ဗ်ားကို ေနာက္တာပါဗ်ာ။ း) က်ေနာ္ ခုေလာက္ေျပာတယ္ဆိုကတည္းက ခင္ဗ်ား သေဘာေပါက္ေတာ့။

ေတာ္ျပီဗ်ာ။ ေမာတယ္။ အားလဲ မအားဘူး။ စာရိုက္၇တာလဲ သိပ္အဆင္မေျပဘူး။ ဒီေလာက္ပဲ။

ကုိေပါ said...

မူလလက္ေဟာင္းအမည္မသိသုိ႔…..

ေဆာရီးဗ်ာ။ တဘက္လူကုိ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိပဲ အထင္ေသးရာေရာက္တယ္လုိ႔ ခံစားရရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ “အမည္မသိ” အမည္ခံၿပီး အသားလြတ္ပုတ္ခတ္တာေတြကုိ ႀကဳံခဲ့ရတာလြန္းလုိ႔ ဓါတ္ခံက ဆူးေပါက္ၿပီး နည္းနည္းခ်ဥ္တူးေနတာလည္း ပါပါလိမ့္မယ္။ း-)

မိတ္ေဆြက တက္ႂကြစြာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနသူဆုိရင္ေတာ့ ဒီစကားေတြက မိတ္ေဆြကုိ ရည္ညႊန္းရာမေရာက္ပါဘူး။ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာကုိ ၿခဳံေျပာတဲ့သေဘာပါ။

မွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားႏွစ္ခုကုိ အခုလုိ တခုနဲ႔ တခု ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ေရွ႕ေနာက္မညီဘူးလုိ႔ ျမင္စရာပါ။ က်ေနာ္ကြန္မင့္တင္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာလည္း သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဂၤလိပ္လုိ စကားရွိတယ္။ (Out of Context) ဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္း။ ဘယ္သေဘာနဲ႔ ဘယ္လုိေနာက္ခံနဲ႔ ေျပာတာလည္း ၾကည့္ရမယ္ေလ။

ပထမေျပာခဲ့စဥ္က ဟုတ္တယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနသူေတြ တာ၀န္မေက်ဘူး…လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒါ ျမန္မာအားလုံးကုိ ၿခဳံေျပာလုိက္တာဘဲ။ မလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနသူအေရအတြက္ အရမ္းမ်ားတယ္။ အဲသည္ အင္အားကုိ ရည္ညႊန္းခ်င္တာ။

မိတ္ေဆြက အဲသည္စကားကုိ ၾကားေတာ့ ျပည္ပမွာ ေထာက္ပံ့ေၾကးထုိင္စားၿပီး မလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနသူေတြကုိ အရင္သြားေျပာလုိက္ဦးလုိ႔ ေျပာတယ္။

အဲသည္မွာ က်ေနာ္က ျပည္ပက ႏုိင္ငံေရးသမားအမ်ားစုဟာ အဲသည္လုိမဟုတ္။ ထုိင္စားေနတဲ့သူ လက္တဆုပ္စာ ရွိေကာင္းရွိမယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္လူေတြ မလုပ္ရေကာင္းလားလုိ႔ အျပစ္တင္ေနမယ့္အစား ကုိယ္တုိင္၀ုိင္း၀န္းလုပ္ပါလုိ႔ က်ေနာ္တုိက္တြန္းခဲ့တယ္။

အဲသည္ ထုိင္စားေနတဲ့လူေတြရွိရင္ အဲသည္လူေတြလည္း က်ေနာ္ေျပာတဲ့ တာ၀န္မေက်တဲ့လူထဲပါတာဘဲ။ မပါဘူးလုိ႔ က်ေနာ္မေျပာခဲ့ပါဘူး။ အဓိကက ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ လူမ်ားမ်ား ပါ၀င္လာဘုိ႔ကုိ ဦးတည္ေရးခဲ့တာဘဲ။

ႏုိင္ငံေရးမွာ စည္း႐ုံးဘုိ႔လုိတယ္ဆုိတဲ့ကိစၥေတာ့ က်ေနာ္အစဥ္တစုိက္ ေထာက္ခံတဲ့ အျမင္ပါ။ ကြဲလြဲစရာမရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ စည္း႐ုံးႏုိင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြလုိတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဒါကုိလည္း မျငင္းဘူး။ ကဲ…မိတ္ေဆြကိုဘဲ ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ရမယ္။

(၁)စည္း႐ုံးႏုိင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ဘယ္လုိေမြးထုတ္မလဲ။

(၂) ႏုိင္ငံျခားမွာ ရွိေနတဲ့ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြက ငါးေဒၚလာ ကမ္ပိန္းမ်ဳိးရေအာင္ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားရမယ္ေျပာတယ္။ တကယ္လုိ႔ အဲသည္အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြက အဲသည္အလုပ္ကုိ မလုပ္ဘူးဆုိရင္ မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ ဘာဆက္လုပ္မလဲ။

အခ်ိန္ရရင္(လက္မေညာင္းရင္)ေျဖေပးပါ။

ျပည္တြင္းက သူေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အေသးစိတ္သာ ေရးသားမထုတ္ျပန္တာပါ။ ဘယ္ေနရာမွာ သုုံးသလဲဆုိတာေတာ့ သူတုိ႔နည္း သူတုိ႔နည္းသူတုိ႔ဟန္နဲ႔ မွတ္ပါတယ္။ အဲဒါေတာ့ စိတ္မပူပါနဲ႔။ ေမးၾကည့္လုိ႔လည္း ရတယ္။ အဲသည္လုိႀကီး ခင္ဗ်ားေျပာသေလာက္ လက္လြတ္စပယ္ လုပ္ေနတာမ်ဳိး က်ေနာ္သိတဲ့အထဲမွာေတာ့ မရွိပါဘူး။

အေရးအေၾကာင္းဆုိ ေဖာ္ေကာင္လုပ္ဘုိ႔ ၀န္မေလးဘူးဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔….လူတေယာက္ဟာ စစ္ေၾကာေရးမွာ ႐ုိက္ႏွက္စစ္ေဆးေနၿပီဆုိရင္ သူမခံႏုိင္တဲ့အခါ ေပါက္သြားတာေတြလည္း ရွိမွာေပါ႔။ ဒါကေတာ့ နားလည္ေပးလုိ႔ ရႏုိင္ပါေသးတယ္။ အလကားေနရင္ နအဖကုိ မ်က္ႏွာလုိအားရ ေဖာ္ေကာင္သတင္းေပး လုပ္ေနတာမ်ဳိးေတာ့ ရွိတယ္လုိ႔ မယူဆပါဘူး။ က်ေနာ္ဆုိလုိခ်င္တာက မတေထာင္သားေတြဆုိိေတာ့ လူတုိင္းကို Perfect စင္းလုံးေခ်ာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ မရဘူးေလဗ်ာ။ အနည္းစုအတြက္နဲ႔ အမ်ားစုကုိ သိမ္းႀကဳံးေျပာတာမ်ဳိးျဖစ္သြားရင္က်ေတာ့ ကုိယ့္တပ္ကုိယ္ ျပန္နင္းတဲ့သေဘာျဖစ္သြားမွာ စုိးရိမ္လုိ႔ပါ။ အစကမွ လူေတြက ႏုိင္ငံေရး ႐ႈပ္တယ္ကြာ၊ မပတ္သက္ခ်င္ဘူးလုပ္ေနတာ မဟုတ္လား။

Mg Calu said...

I agree with you Ko Paw!

Anonymous said...

I agree with Ko Paw