Wednesday, November 12, 2008

ေအာင္ၾကည္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္

မနက္မိုးလင္းေလၿပီ။

ျမဴခိုးကေ၀့ေ၀့၊ ႏွင္းေရာင္ၿဖိဳးေျဖာက္ မရိွတတ္ ရိွတတ္ နံနက္ခင္းမွာ ေတာေစ်းသည္၊ ၿမိဳ႔ေစ်း၀ယ္၊ ၿမိဳ႔မုန္႔သည္၊ ေတာကုန္သည္ေတြႏွင့္အတူ ၿမိဳ႔လယ္လမ္း တ၀ိုက္သည္လည္း လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္လို႔ေနေခ်ၿပီ။ `ဘာစားမလဲ၊ မုန္႔တီလား၊ ေခါက္ဆြဲလား၊ သႀကၤန္ထမင္းလား၊ ထမင္းေၾကာ္လား´ ဟူေသာ အသံမ်ား၊ သားစိမ္းငါးစိမ္းသည္တို႔ရဲ့ စီစီထေနေသာ ေစ်းေရာင္းသံမ်ားႏွင့္ အတူ ေရာင္စုံမ်ိဳးစုံလင္ေသာ ေစ်းကေလးရဲ့ ဟိုမွာဘက္ လမ္းေထာင့္တခုမွာေတာ့ မႈံေတေတ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ လူတေယာက္က သူ႔ဆုိင္ကို ခင္းက်င္းလို႔ ေကာင္းေနတုန္းပင္...။ ထိုဆိုင္ကေတာ့ ... ...၊

`ေအာင္ၾကည္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္´ ...တည္း။

***

ေအာင္ၾကည္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္။

ဆိုင္နာမည္ေပးထားတာကိုက ဂ်စ္ကန္ကန္ႏုိင္လြန္းလွ၏။ သူတကာ လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္ေတြလို `ရွင္သန္ျခင္း´ `လရိပ္´ `ကံေကာ္ပင္´ `ခေရရိပ္´ ဆိုသည့္ ကဗ်ာဆန္ဆန္ နာမည္မ်ိဳး မဟုတ္။ ဆုိင္ရွင္ ေအာင္ၾကည္က ဖြင့္ထားတာမို႔ `ေအာင္ၾကည္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္´ ဆုိၿပီး သစ္သားျပား ခပ္ႀကီးႀကီးေပၚမွာ သေဘၤာေဆးနဲ႔ ခပ္ေသာ့ေသာ့ေရးလို႔ သြပ္နန္းႀကိဳးနဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ဆိုင္ဖြင့္ေတာ့လဲ မနက္ေစာေစာ စီးစီး မဖြင့္တတ္သလို ညနက္သန္းေခါင္အထိလဲ မဖြင့္တတ္ေပ။ ဆုိင္ဖြင့္ထားတာကလဲ လမ္းေထာင့္က ပရိေဘာဂဆုိင္ရဲ့ အေနာက္ဘက္ ခပ္က်က်ေနရာမွာ အဖီလိုလို ထပ္တိုးေဆာက္ၿပီး ဖြင့္ထားျခင္းမွ်သာ...။

လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရိွေနတတ္သည့္ ဆူညံေအာ္ဟစ္ေနတတ္သည့္ စားပြဲထိုးေတြလဲ ေအာင္ၾကည့္ ဆုိင္မွာ မရိွေပ။ ေအာင္ၾကည္နဲ႔ တူသားေတာ္စပ္တဲ့ ေတာက ေကာင္ေလး တေယာက္ရယ္၊ လက္ဖက္ရည္ေဖ်ာ္တဲ့ ေအာင္ၾကည္ရယ္၊ ေငြသိမ္းတဲ့ သူ႔မိန္းမရယ္၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ေကာင္တာ ခပ္ႀကီးႀကီးနားမွာ မုန္႔ဗီ႐ို ခပ္ႀကီးႀကီးတခုရယ္၊ ဆုိင္ထဲမွာ ခင္းထားတဲ့ စားပြဲ၀ိုင္း ၇ ခုေလာက္ရယ္၊ ေကာင္တာေနာက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ တည္ထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္အိုး ခပ္ႀကီးႀကီး တလုံးရယ္၊ တခါတေလမွာ ေအာင္ၾကည္ စိတ္ေကာင္း၀င္ၿပီး ဖြင့္ထားတတ္တဲ့ ကက္ဆက္သံ ေခ်ာက္ခ်က္ကေန လာတတ္တဲ့ စတီရီယိုေတး တပုဒ္တေလေလာက္ရယ္။ ဒါပဲ။

ဒီေတာ့ ေအာင္ၾကည့္ဆိုင္က အျပင္ပန္းအားျဖင့္ အကဲျဖတ္ရရင္ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထဲမွာ စုတ္ခ်ာခ်ာဆုိင္လို႔ ေျပာလို႔ရေလာက္သည္။ ခေရပင္ရိပ္ေအာက္က စားပြဲ၀ိုင္းကေလးေတြ၊ တိုးတုိးေလး ဖြင့္ေပးထားတတ္တဲ့ အခ်စ္သီခ်င္းေလးေတြ ေအာင္ၾကည့္ဆုိင္မွာ မရႏိုင္။ ေျပာရရင္ ေအာင္ၾကည့္ဆုိင္ဟာ စာေရးဆရာေတြ ေရးဖြဲ႔ေနတတ္ၾက ကဗ်ာဆန္ဆန္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္စာရင္းထဲ မ၀င္။ ေဘာလုံးစကားႏွင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေအာက္အသင္း ေပါ့။

***

ဒါေပမယ့္ ေအာင္ၾကည့္ဆုိင္မွာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူတဲ့ အားသာခ်က္ တခုေတာ့ ရိွေန၏။ အဲဒါကေတာ့ အရသာ ေကာင္းေကာင္း လက္ဖက္ရည္ကို ရႏိုင္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေအာင္ၾကည္ ကိုယ္တုိင္ ေသခ်ာႏွပ္ထားတဲ့ လက္ဖက္ေျခာက္ႏွပ္နဲ႔ ေဖ်ာ္ထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ကိုမွ တ႐ိွဳက္မက္မက္ ေသာက္ခ်င္သူေတြက မနည္းလွ။ ေအာင္ၾကည္ကလဲ ဆိုင္အျပင္အဆင္ကိုသာ အေလးမထားရင္ ေနရမည္၊ လက္ဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္း ေဖ်ာ္ဖုိ႔ကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂ႐ုစိုက္သည္။ လက္ဖက္ေျခာက္ကုိလဲ သူသုံးေနက် တံဆိပ္၊ သူ၀ယ္ေနက် ဆုိင္ကသာ သုံးသလို လက္ဖက္ရည္ အရသာေကာင္းဖို႔ အေရးအႀကီးဆုံးေသာ အရာျဖစ္တဲ့ လက္ဖက္ေျခာက္ ႏွပ္တာကိုလဲ သူကိုယ္တုိင္သာ လုပ္သည္။

ဘယ္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကေတာ့ ဘယ္နားမွာ အသစ္ထပ္ဖြင့္ျပန္ၿပီ၊ ဆုိင္အျပင္အဆင္ေလးက ဘယ္လိုလွတာ၊ ဘယ္သီခ်င္းေတြ ဖြင့္ေပးတတ္တာ ဆိုတာမ်ိဳး ေအာင္ၾကည့္ ေရွ႕မွာ သြားေျပာလို႔ ေအာင္ၾကည္ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မ၀င္စား။ ေဟာ...၊ `ကုိလွတင္ ဖြင့္ထားတဲ့ သီတာကေဖးက လက္ဖက္ရည္ကေတာ့ အရသာ မဆုိးဘူးဟ´ ဆိုတာမ်ိဳး တေယာက္ေယာက္က ေအာင္ၾကည့္ေရွ႕မွာ ေျပာမိရင္ေတာ့ `ေဟ၊ ဟုတ္လားကြ´ ဆုိၿပီး စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေမးေတာ့သည္။ ၿပီးရင္ သူ႔ဆုိင္ပိတ္ခ်ိန္လိုမ်ိဳး၊ လူပါးခ်ိန္လိုမ်ိဳးမွာ အဲဒီ လက္ဖက္ရည္ အရသာေကာင္းတယ္ ဆိုတဲ့ ဆုိင္ကို စိုက္စိုက္ စိုက္စိုက္နဲ႔ ေရာက္ေအာင္ သြားေတာ့၏...။

ေအာင္ၾကည္ အၿမဲတမ္း ေျပာတတ္သည့္ စကားတခြန္း ရိွသည္။ `လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ လက္ဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္း ရႏိုင္တာကိုက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ပီသေနပါၿပီကြာ´ ...တဲ့။

`သီခ်င္းေကာင္းေကာင္း ဖြင့္ေပးတာဟာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ရဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈ တခု ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ေနရာထုိင္ခင္း ေကာင္းတာဟာလဲ လူေတြ ႀကိဳက္ခ်င္စရာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔ စဥ္းစားၾကည့္စမ္း၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္လို႔ နာမည္တပ္ၿပီးခါမွ လက္ဖက္ရည္ကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေဖ်ာ္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ဟာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္လို႔ေတာင္ ေခၚဖို႔သင့္ပါ့ေတာ့မလား´

သူေျပာေတာ့လဲ ဟုတ္တုတ္တုတ္လိုလို။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးတေယာက္က...

`ခင္ဗ်ားဟာက လက္ဖက္ရည္ တခုထဲေကာင္း႐ုံေလာက္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေကာင္းလုိ႔ ေျပာလို႔ရမလားဗ်၊ ဒီတမ်ိဳးထဲ ေကာင္းတာကို လူေတြက မျငီးေငြ႔ႏိုင္ဘူးလား´

ေအာင္ၾကည္က...

`ငါ လက္ဖက္ရည္ ေရာင္းတဲ့ေကာင္ကြ၊ ကက္ဆက္ေခြ ေရာင္းတဲ့ေကာင္မဟုတ္သလို အိမ္ျခံေျမ ေၾကာ္ျငာတဲ့ေကာင္လဲ မဟုတ္လုိ႔ ငါ့ဆုိင္မွာ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခ်င္တဲ့စိတ္သက္သက္နဲ႔ လာေသာက္တဲ့သူေတြ ရိွေနတာနဲ႔တင္ ငါ့အတြက္ လုံလာက္ၿပီ။ ေနာက္ဆုံး အရင္းျပဳတ္ခါမွ ျပဳတ္ေရာ...၊ လက္ဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္းကိုပဲ ငါေဖ်ာ္ေရာင္းေနမွာပဲ၊ လက္ဖက္ရည္ကို ေကာင္းေအာင္ မေဖ်ာ္ႏိုင္တဲ့ေန႔ ငါ့ဆုိင္ပိတ္တဲ့ေန႔ပဲ၊ မင္းၿငီးေငြ႔ရင္လဲ ဒီ့ျပင္ဆုိင္သာ သြားထုိင္ေပေတာ့´

***

ေအာင္ၾကည့္ကုိ ေတာ္ေတာ္ ဘုဂလန္႔ႏိုင္တဲ့ေကာင္လို႔ သတ္မွတ္တဲ့သူက သတ္မွတ္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ `ဒီေကာင့္ဆုိင္ထက္ ပုိဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ဆိုင္ေတြ အမ်ားႀကီးပါကြာ´ ဆုိၿပီး တျခားဆုိင္ သြားထိုင္ၾကသည္။ `လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မ်ား ေပါလြန္လြန္းလို႔´ လို႔ ေျပာတဲ့သူကလဲ ေျပာေလ၏။ `ေသာက္ႀကီးေသာက္က်ယ္ ႏုိင္လို႔ကြာ´ လို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပုတ္ခတ္သူကလဲ ပုတ္ခတ္ေသးသည္။

ဒါေပမယ့္ ေအာင္ၾကည္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ စားပြဲ၀ိုင္းေလးေတြမွာ လက္ဖက္ရည္ေသာက္သူ အနည္းအက်ဥ္းမွ် ရိွေနေသးသည္ကိုပင္ ေအာင္ၾကည္တေယာက္ ေက်နပ္စြာျဖင့္ပင္ သူ႔ဆုိင္ကို ဖြင့္ေနတုန္းပင္...။

***

ကလိုေစးထူး

(ၿမိဳ႕ငယ္ေလးက လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ငယ္ေလး တခုကို မွတ္မွတ္ရရ)

19 comments:

Anonymous said...

တခုခုကို ရည္ရြယ္ထားတယ္ဟုတ္

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္။ လဖက္ရည္ဆိုင္က လဖက္ရည္ေကာင္းဖို႔က အဓိကပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ လဖက္ရည္ဆိုင္ တဆိုင္ ေအာင္ျမင္ဖို႔က်ေတာ့ အခင္းအက်င္း ေနရာထိုင္ခင္း၊ ဆိုင္ရွင္ (သို႔) စားပြဲထိုးေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္မႈ၊ လဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္းအပါအ၀င္ မုန္႔မ်ဳိးကလဲ စံုမွ။ လဖက္ရည္ခ်ည္း သက္သက္ ငုတ္တုတ္ ေသာက္တာထက္ မုန္႔ကေလးနဲ႔ ေသာက္တတ္တဲ့သူေတြလဲ ရွိေသးတယ္ မို႔လား။ စားသံုးသူေတြ စိတ္ေက်နပ္မႈရွိတဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ဳိး ေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ လဖက္ရည္ဆိုင္ ျဖစ္ျပီေပါ့။

ဒါကိုဖတ္ျပီး ဘေလာ့ေလာကနဲ႔ ယွဥ္ေတြးၾကည့္ပါတယ္။ (စာေရးဆရာရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကလဲ ဒါပဲလို႔ ထင္ပါတယ္။)
ဘေလာ့တခု ဖန္တီးတဲ့အခါလည္း စာအေရးအသားေကာင္းဖို႔၊ (သို႔မဟုတ္) ေရးတဲ့စာ/ တင္တဲ့ပို႔စ္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိဖို႔က အဓိကပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘေလာ့ေနာက္ခံ အျပင္အဆင္၊ ဘေလာ့ရွင္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရး၊ သုတ-ရသ အစံုအလင္ တင္ဆက္မႈရွိျပီး စာဖတ္သူ/ လာေရာက္လည္ပတ္သူမ်ား စိတ္ေက်နပ္မႈ တစံုတရာရွိရင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ ဘေလာ့တခု ျဖစ္ျပီေပါ့။

ဆရာ့ဘေလာ့က ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ လဖက္ရည္ေသာက္သူ (အဲေလ) စာလာဖတ္သူ အမ်ားသားပဲ။

Unknown said...

မနက္မိုးလင္းေလၿပီ။

ျမဴခိုးကေ၀့ေ၀့၊ ႏွင္းေရာင္ၿဖိဳးေျဖာက္ မရိွတတ္ ရိွတတ္ နံနက္ခင္းမွာ ဘေလာ့ဖတ္သူ၊ ဘေလာ့ေရးသူ၊ သတင္းစနည္းနာသူ၊ ဘာရယ္ညာရယ္မဟုတ္ လာေရာက္လည္ပတ္သူ ေတြႏွင့္အတူ ဘေလာ့ေလာက တ၀ိုက္သည္လည္း လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္လို႔ေနေခ်ၿပီ။

"လာလည္သြားတယ္ေနာ္/ အားေပးပါတယ္/ အျမဲလာဖတ္ပါတယ္/ မေတြ႕တာၾကာျပီ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ/ ေနေကာင္းရဲ႕လား အဆင္ေျပရဲ႕လား"
ဟူေသာ အသံမ်ား၊ တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕ေသာ ေၾကာ္ျငာလင့္ခ့္မ်ား စီေဘာက္တကာတြင္ စီစီထေနၿပီး ေရာင္စုံမ်ိဳးစုံလင္ေသာ ဘေလာ့ရပ္၀န္း၏ ဟိုမွာဘက္ အျပာေရာင္ခပ္မြဲမြဲ ဘေလာ့တခုမွာေတာ့ မႈံေတေတ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ လူတေယာက္က သူ႔ဘေလာ့တြင္ ပို႔စ္အသစ္ တင္ရန္ အသဲအသန္ စာေရးလို႔ ေကာင္းေနတုန္းပင္...။ ထိုဘေလာ့ကေတာ့ ... ...၊

ကလိုေစးထူး ဘေလာ့ပင္တည္း။
***
:)
ဆက္မေရးေတာ့ဘူး။ ပ်င္းလို႔။ ေရးရင္ တပုဒ္လံုး ေရးလို႔ရတယ္။ ဟဲဟဲ။
ေနာက္တာေနာ္။ ခင္လို႔။ စိတ္မဆိုးဘူးမွတ္လား။

ကုိေပါ said...

ဖုိးေအာင္ၾကည္ေရ…. မင္းလက္ဘက္ရည္က ျပင္းလုိက္တာကြာ။ ဟုိလုိေလးေဖ်ာ္လုိက္ပါ႔လား။

ေအာင္ၾကည္ေရ….. မင္းလက္ဘက္ရည္က အခ်ဳိနည္းတယ္ကြာ။ လူေတြက သၾကားမ်ားမွ ႀကဳိက္တာကြ။

ဟဲ့….ေမာင္ေအာင္ၾကည္ေရ….. ကုိယ့္လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ လူစည္ဘုိ႔ဆုိတာ နင္ကလည္း သူမ်ားဆုိင္ေတြမွာ သြားၿပီး တျပန္တလွည့္အားေပးဦးမွေပါ႔ဟဲ့။ ဒီအတုိင္း ကုိယ့္ဆုိင္မွာဘဲ ဖင္ေက်ာက္ခ် ထုိင္ေနလုိ႔ရမလား။ မိတၱဗလ လုိတယ္ဟဲ့။

ေအာင္ၾကည္ႀကီး... မိတ္မ်ားဘုိ႔ဆုိတာ ႏႈတ္ခ်ဳိၿပီး လက္တုိဘုိ႔ လုိတယ္သိလား။ လူေတြက ခ်ဳိခ်ဳိသာသာေျပာရင္ အေလးခုိးတာေတာင္ ခြင့္လႊတ္တတ္ၾကတယ္။

ကုိႀကီးေအာင္ၾကည္….. လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ ပုိစတာေလးေတြ ကပ္ပါဦးဗ်။ ဖုိဘီကိတ္တုိ႔။ ကိတ္၀မ္းစက္လက္ လုိ႔ ရဲ႕ အမုိက္စားပုံေလးေတြ။ ဒါမွ လူငယ္ပုိင္းနဲ႔ ကို္က္မွာေပါ႔။

ကုိေအာင္ၾကည္ႀကီး…. ခင္လုိ႔လာတာေနာ္။ မီးတုိ႔ဆုိင္လဲလာအားေပးဦး။


စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကုိ အလုံးစုံလုိက္လုပ္သျဖင့္ တႏွစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ
မူလ ေအာင္ၾကည္လက္ဘက္ရည္ဆုိင္အျဖစ္မွ အီေၾကာင္လက္ဘက္ရည္ဆုိင္အျဖစ္သုိ႔လည္းေကာင္း၊ ေနာက္လအနည္းငယ္ထပ္ၾကာေသာအခါ အူေၾကာင္လက္ဘက္ဆုိင္အျဖစ္သုိ႔လည္းေကာင္း၊ ၾကာေသာအခါ အူေၾကာင္က်ားလက္ဘက္ရည္ဆုိင္ဘ၀သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္သြားေလသတည္း….သြပ္သြပ္သြပ္။ း-)

Anonymous said...

လက္ဖက္ရည္ ခ်ိဳခါးေသာက္ခ်င္ရင္ေတာ႔ လာခဲ႔ဗ်ိဳ႕
း)

ေတာင္ေပၚသား said...

ကုိၾကီးေစးထူးေရ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးကုိ ဖတ္သြားပါတယ္ ...ဒီထဲက ဇာတ္ေကာင္ ကုိေအာင္ၾကည္လုိ မွန္ကန္တဲ့ အယူအဆေလးေတြ လူတုိင္းမွာ ရွိသင့္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့ တခုတည္းနဲ႕ေတာ့ ဘ၀ဟာ မျပည့္စုံပါဘူး အျခား လုိအပ္ခ်က္ေလးမ်ားလဲ ရွိတတ္ေနပါတယ္ေနာ့္ တေန႕ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ ကုိေအာင္ၾကည္ဆုိင္က လက္ဖက္ရည္ေလး တူတူသြားေသာကၤၾကမယ္ေလ အားလုံးေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ေပါ့

ကိုရင္ညိန္း said...

လၻက္ရည္ကိုပဲ အရသာခံျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့သူမို႔ ကိုေအာင္ၾကည္ ရဲ႕ဆိုင္မွာဆက္ထိုင္ျဖစ္ေနဦးမွာပါ ။ ေနရာ ၊ အျပင္အဆင္ ၊ သီခ်င္းေတြက လၻက္ရည္ေပၚမွာဆင့္ပြားၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ႔ထပ္ျမွင့္ ၾကတာလို႔ ထင္ပါတယ္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လၻက္ရည္လာေသာက္ျဖစ္ေနမွာပါဗ်ာ ။

အေဖ်ာ္ဆရာလက္ထြက္တိုင္းေသာက္ဖို႔ မလိုပါဘူး ။
ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ပံုစံတစ္မ်ိဳးကိုမွာေသာက္ခြင့္ရွိေနတဲ့
လၻက္ရည္ဆိုင္ပဲဗ်ာ ။ ဆိုင္ရွင္နဲ႔ ရင္းႏွီးမွ လာေသာက္တိုင္းႏႈတ္ဆက္သြားမွ အားေပးသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွာမွမဟုတ္ပဲ ။ အေရးႀကီးတာက လၻက္ရည္ႀကိဳက္တတ္ဖို႔ နဲ႔ ေသာက္တတ္ဖို႔ပါပဲဗ်ာ ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရသာရွိရွိ လၻက္ရည္တစ္က်ိဳက္ နဲ႔တင္ေက်နပ္ပါတယ္ ။ ဆိုင္မပိတ္ေသးသ၍ လာေသာက္ေနပါဦးမယ္ ။ ဆက္ေဖ်ာ္ပါ အစ္ကို (ဟုတ္ပါဘူး) ဆက္ေရးပါ အစ္ကို.... အေဟးေဟး အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ

Moe Cho Thinn said...

အမကေတာ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္ လက္ဖက္ရည္စစ္စစ္၊ ေကာင္းေကာင္းကိုပဲ ေမွ်ာ္လင္႔လို႔ လာထိုင္တာပါပဲ။
သစ္ရိပ္၀ါးရိပ္နဲ႔ သဘာ၀ဆန္ဆန္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးဆိုရင္ ပိုထိုင္ေပ်ာ္တာေပါ႔။
လက္ဖက္ရည္ပဲ ေကာင္းၿပီး ယင္တေလာင္းေလာင္းနဲ႔ ညစ္ပတ္ေနရင္လဲ ဘယ္သူထိုင္ပါ႔မလဲ။
စားသုံးသူအႀကိဳက္ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ရေနတာကိုက ေက်နပ္စရာပဲ မဟုတ္လား။
ကိုယ္႔ဆိုင္ေလး သေဘာက်စရာဆိုရင္ စိတ္တူသူေတြ လာရင္ကိုပဲ ၾကည္ႏူးစရာပါေလ..။
အမသာ ကိုေအာင္ၾကည္ဆိုရင္ေတာ႔ ကိုယ္႔စိတ္ႀကိဳက္ လက္ဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္းေလး ေဖ်ာ္ေန ျပဳစုေနရရင္ကို ေတာ္ပါၿပီ။ သူတို႔ဖာသာ ေရြးပါေစ။

တန္ခူး said...

အိမ္က အေဖနဲ ့အေမက လဘက္ရည္က်ိဳးေတြ… ခရီးသြားရင္ ဆိုင္ေလး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဆိုရပ္လိုက္ျပီး လဘက္ရည္က အေတာ္ညံ့ေနရင္ အေဖက တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာလို ့မဆံုးဘူး... ဆိုင္ျပစားေနတာတဲ့…
ကြ်န္မက လဘက္ရည္မၾကိုက္တတ္ဘူး… ဒါေပမယ့္ ကိုေအာင္ၾကည့္ဆိုင္ေတာ့ ထိုင္ဖူူးခ်င္တယ္… သူ ့ဦးစားေပးစံကို ၾကိုက္လို ့…

thonn thonn said...

ကိုေအာင္ၾကည္ကို ေျပာလိုက္ပါ။ "ေပါ့ဆိမ့္" ေကာင္းေကာင္း အျမဲေသာက္ခ်င္ပါတယ္လို႔။

Anonymous said...

always come to ur blog daily and truly feel whatever u witten. but never write comment.
bcoz I like only nice tea.......
pls keep writing ur bolg........:)

ညိမ္းညိဳ said...

ဒီလက္ကဖက္ရည္ဆိုင္ကို အၿမဲလာထိုင္ျဖစ္ပါတယ္
ဆိုင္႐ွင္ကိုေအာင္ၾကည္က လက္ဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္းေဖ်ာ္ေပးေနရရင္ ေက်နပ္သလို က်ေနာ္ကလဲ လက္ဖက္ရည္ေကာင္းေကာင္းေသာက္ေနရရင္ပဲ ေက်နပ္ေနတတ္သူမို႔ တခါတရံေတာ႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ဖို႔ ပ်က္ကြက္မိပါေၾကာင္း :)

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစခင္ဗ်ာ

Anonymous said...

လက္ဖက္ရည္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုေဖ်ာ္လဲမသိခင္အခ်ိန္ကေပါ့..။
ေနာက္ေတာ့.. လက္ဖက္ရည္ကို ဘယ္လိုေဖ်ာ္တာလဲ ဘာေၾကာင့္ေဖ်ာ္တာလဲ ဆိုတာ သိသြား တဲ့သူအဖို့ကေတာ့ ဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ေကာင္းပါတယ္လို့ ေျပာရမွာ ဝန္ေလးလာတယ္ဗ်ာ

မသိတဲ့သူေတြကေတာ့ အေဖ်ာ္ဆရာရဲ့ လက္ရာကို ႏွစ္သက္ေနၾကဦးမွာပဲ

tututha said...

ဟီဟိ က်မတို႔လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေလးကိုမ်ား ေစာင္းေျပာေနတာလားမသိဘူး။ လက္ဘက္ရည္ကလြဲရင္ က်န္တာ သိပ္မေကာင္းလို႔ အရင္းျပဳတ္ခဲ့ဖူးတယ္ဗ်ိဳ႕..

pandora said...

မနက္တိုင္း လက္ဖက္ရည္ ပါဆယ္ ၀ယ္ေသာက္တယ္။ ဆိုင္ေတာ့ သိပ္မထိုင္ျဖစ္ဘူး ကိုေအာင္ၾကည္ေရ။

:P said...

ပို့စ္ ေရာ အေပး္က ေကာမန့္ေတြေရာ အကုန္ဖတ္ေကာင္းတယ္....

Anonymous said...

post ေရာ comments ေတြေရာ
အကုန္ဖတ္သြားပါတယ္
ကိုေအာင္ၾကည္ ေရ...အဲ ကိုေစးထူးေရ..

ေယာနသံစင္ေရာ္ said...

ကုိေအာင္ၾကည့္ စိတ္ဓါတ္ကုိေတာ့ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အႏွစ္သာရ႐ွိမႈ ဆုိတာ ေလာကမွာ အေရးႀကီးဆုံးဗ်။

Anonymous said...

အဲဒီလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္ရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိခဲ့ရင္အခုလို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မွာမဟုတ္ပါဘူး