တန္းတူရည္တူ > တိုးတက္မႈ…

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာစကားပုံမွာ အတန္ငယ္ ရင့္သီးသေယာင္ရိွေပမယ့္ ထိထိမိမိနဲ႔ ဆုံးမ သင္ခန္းစာ ေပးထားတဲ့ စကားပုံ တခု ရိွပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ `တလြဲဆံပင္ မေကာင္းနဲ႔´ ဆိုတဲ့ စကားပုံပါ။ အဲဒီစကားပုံနဲ႔ အဓိပၸာယ္တူ ေနာက္ထပ္ စကားပုံတခုလည္း ရိွပါေသးတယ္။ `မေယာင္ရာ ဆီလူး´ …တဲ့။ စကားပုံေတြရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ အမွန္တကယ္ လုပ္သင့္၊ ျဖစ္သင့္တာကို ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ျခင္း မရိွဘဲနဲ႔ မဟုတ္တဲ့ေနရာေတြမွာ၊ အေရးမပါတဲ့ ေနရာေတြမွာ ဦးစားေပးေနတတ္တာကို ထိန္းေက်ာင္း တည့္မတ္လိုရင္းနဲ႔ အဲဒီ စကားပုံေတြ ေပၚလာတယ္ ထင္ပါရဲ့…။

***

ယေန႔ ၾသကာသ ေလာကႀကီးကုိ ၾကည့္လိုက္ရင္ အေျပာင္းအလဲေတြက ျမန္ဆန္လြန္းလွခဲ့ပါၿပီ။ တိုးတက္လာတာလို႔ပဲ သတ္မွတ္သတ္မွတ္၊ ဒါမွမဟုတ္ ဆုတ္ယုတ္လာတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာေျပာ၊ မေန႔ကနဲ႔ ဒီေန႔ မတူေတာ့သလို မႏွစ္ကနဲ႔ ဒီႏွစ္ မတူေတာ့ပါဘူး။ ေျပာင္းလဲလာျခင္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္လိုက္မယ္ဆုိရင္လည္း ႐ုပ္၀တၳဳဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြအျပင္ အဲဒီ ႐ုပ္၀တၳဳေျပာင္းလဲျခင္းေတြရဲ့ ပဲ့ကိုင္ရွင္ လူသားေတြရဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲျခင္းကိုလည္း သတိထားမိလာရပါတယ္။

အဲဒီ ေျပာင္းလဲလာျခင္းေတြထဲကမွ `တိုးတက္မႈ´ လို႔ သတ္မွတ္လုိ႔ရတဲ့ ထင္ရွားတဲ့ သာဓကေတြကို ထုတ္ႏႈတ္ရရင္… ခါးသီးလွတဲ့ ကၽြန္ပိုင္ရွင္ စနစ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမႈ၊ လူျဖဴ/လူမည္း ခြဲျခားမႈကုိ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္မႈ အျပင္ ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားမႈေတြဟာ လူသားေတြရဲ့ ဆင္ျခင္ဉာဏ္စြမ္းအား ျမင့္မားလာမႈရဲ့ ျပယုဂ္ေတြပါပဲ။ ေထာက္ျပစရာ လက္က်န္ ခၽြင္းခ်က္ တခ်ိဳ႕ ရိွေနေသးသည့္တုိင္ေအာင္ အဲဒီေျပာင္းလဲျခင္းေတြဟာ ကမၻာတ၀ွမ္းကို ႀကီးမားတဲ့ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

အဲဒီလို ေျပာင္းလဲလာျခင္းေတြထဲမွာ `လူသား´ ဆုိတဲ့ မ်ိဳးတူသတၱ၀ါ အခ်င္းခ်င္းထဲမွာကိုပဲ တခုတည္းေသာ ကြဲျပားခ်က္ ျဖစ္တဲ့ လိင္မတူျခင္းကို အေျခခံထားတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ တစတစနဲ႔ ေလ်ာ့ပါးလာတာကိုလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ထည့္တြက္စဥ္းစားရပါမယ္။ လူသားေတြရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ လိင္ေတြအေပၚ အျပန္အလွန္ ထားၾကတဲ့ သေဘာထားေတြဟာ ယခင္နဲ႔ ယခု အကြာႀကီး ကြာခဲ့ပါၿပီ။

ဥပမာအားျဖင့္ ယခင္က `မိန္းကေလးပဲ၊ ေသစာရွင္စာတတ္ရင္ ေတာ္ေရာေပါ့၊ အဓိကက လင္ေကာင္းသားေကာင္း ရဖို႔´ ဆုိတဲ့ အယူအဆကို ဒီေခတ္လူေတြက လုံး၀လက္မခံေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီေနရာမွာ `မိမိေနထုိင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္သာယာဖုိ႔၊ တိုးတက္ဖုိ႔ဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာလည္း အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ တန္းတူရည္တူ ရိွသင့္တယ္၊ ရိွရမယ္၊ ရွိခြင့္ေပးရမယ္´ ဆိုတဲ့ အယူအဆကို အစားထိုးဖုိ႔ ႀကဳိးစားလာၾကပါၿပီ။

ဒီေနရာမွာ `တန္းတူ ရည္တူ´ ဆိုတဲ့ စကားရပ္ကို က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို ရွဳျမင္သင့္သလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားဖုိ႔ လိုလာပါတယ္။

***

အင္မတန္မွ တက္ႂကြဟန္ ရိွတဲ့အမ်ိဳးသမီးငယ္တေယာက္က ဆီမီနာ တခုမွာ ေဆြးေႏြးဖူးခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တခုကို တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့…

`အမ်ိဳးသားေတြ လမ္းေဘးမွာ အေပါ့သြားတာကိုေတာ့ လူေတြက ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြလုပ္ၿပီး အျပစ္မေျပာတတ္ၾကေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီး ဆိုရင္ေတာ့ ရစရာမရိွေအာင္ ကဲ့ရဲ့တတ္ၾကေၾကာင္း၊ ဒါဟာ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈ တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဒီလို ဖိႏွိပ္ကဲ့ရဲ့တာဟာ မေကာင္းေၾကာင္း´

စသျဖင့္ စသျဖင့္ အက်ယ္ခ်ဲ႔ ေဆြးေႏြးသြားခဲ့ဖူးပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ လမ္းေဘးမွာ အေပါ့သြားတာဟာ အမ်ိဳးသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သ႔ူအတြက္မွ သင့္ေတာ္တာ မဟုတ္သလို ႏိုင္ငံႀကီးသား ပီသတဲ့ အျပဳအမူလို႔လည္း ဘယ္သူကမွ လက္ခံထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ အေပါ့သြားဖို႔အတြက္ အိမ္သာေတြ ရိွေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားရဲ့ ျမင္ကြင္းမွာ အေပါ့သြားရဲေလာက္ေအာင္ အရွက္ကင္းမဲ့ေနရင္လည္း အဲဒီလူဟာ အမ်ိဳးသားဆိုရင္လည္း ကဲ့ရဲ့ခံရမွာပါပဲ။ အမ်ိဳးသမီးကုိမွ မဟုတ္ဘူး လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

တကယ္လို႔ အိမ္သာလဲ အနီးအနားမွာ မရိွႏိုင္ဘူး၊ လူျမင္ကြင္းလဲ မဟုတ္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသား/အမ်ိဳးသမီး မဟူ အဆင္ေျပသလို ကိစၥၿပီးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါက ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို ျပႆနာလုပ္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသားေတြက်ေတာ့ လမ္းေဘးမွာ အေပါ့သြားတယ္၊ ငါတို႔လဲ လိုက္လုပ္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ ဆိုၿပီး အဲဒီလုိမ်ိဳး လိုက္လုပ္မိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အထက္မွာ က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးသား မပီသသူ အမ်ိဳးသားေတြ နည္းတူ ေရာၿပီး အျပစ္တင္ကဲ့ရဲ့တာကို ခံရမွာပါပဲ။ နဂိုကတည္းကမွ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အျမင္မ်ိဳး ရိွတဲ့လူေတြ အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ပို၍ပုိ၍ ကဲ့ရဲ့စရာ ျဖစ္ပါလိ့မ္မယ္။

ေနာက္တခ်က္…။

လူေတြမွာ လူမ်ိဳးအလိုက္ ႏိုင္ငံအလိုက္ ကုိယ္စီ လက္ခံသတ္မွတ္ၾကတဲ့ `ယဥ္ေက်းမႈ´ ဆိုတာ ရိွပါတယ္။ တိုးတက္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းတခုကို သြားဖုိ႔အတြက္ တခါတရံမွာ အဲဒီ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာထဲက စံတခ်ိဳ႔ကုိ ဖယ္ထုတ္ စဥ္းစားရတာေတြ ရိွတာကို နားလည္လက္ခံေပမယ့္ အဲဒီလို ဖယ္ထုတ္ စဥ္းစားတာေတြဟာ `တလြဲဆံပင္ေကာင္းမႈ´ ကို အကာအကြယ္ေပးတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။

ဥပမာအားျဖင့္ ျမန္မာမိန္းကေလးတေယာက္က ျမန္မာျပည္မွာ သူေနထုိင္စဥ္တုန္းကေတာ့ သြားေလရာမွာ ထဘီကုိသာ ၀တ္ဆင္ေလ့ရိွေပမယ့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္လာရင္ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ေျပာင္းလဲ ၀တ္ဆင္တာမ်ိဳးကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က `ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မညီဘူး´ ဆိုၿပီး လိုက္လံ စံထားေနစရာ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္လည္း ပုဆုိး၀တ္ရာကေန ေဘာင္းဘီ ေျပာင္းလဲ ၀တ္ဆင္ရတာပဲကိုး…။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေျပာင္းလဲ ၀တ္ဆင္ရတဲ့ အ၀တ္အစားက ေခတ္မီမႈနဲ႔ လက္ရိွေရာက္ေနတဲ့ ေနရာနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မႈဆိုတာထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီမႈ လို႔ သတ္မွတ္လို႔ရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကုိ ေရာက္လာရင္ေတာ့ `ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ´ ဆုိတဲ့ စံနဲ႔ ျပန္လည္ ထိန္းညိွသင့္ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္မွာ ထိုင္မသိမ္း ၀တ္စုံ၊ ဆံၿမိတ္ႀကီး တခ်ခ်နဲ႔ ေနထိုင္၀တ္ဆင္လို႔ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့တာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျမင္အပ္တဲ့ ခႏၶာကုိယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြ မလုံ႔တလုံ ျဖစ္တဲ့ အထိ၀တ္ဆင္ဖို႔အထိေတာ့ မလိုအပ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္သြားလို႔ စကပ္အတုိ မ၀တ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို ဘယ္ႏိုင္ငံျခားသားကမွ မကဲ့ရဲ့ပါဘူး။ သင့္တင့္လိုက္ဖက္ၿပီးေတာ့ လုံျခဳံလွပတဲ့ အ၀တ္အစားကို ၀တ္ဆင္ေလ့ရိွတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးကုိ ႏိုင္ငံျခားသားက ပုိလုိ႔ေတာင္ ေလးစားမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ေဆြးေႏြးခ်င္ေသးတာ တခ်က္ကေတာ့…။

ႏိုင္ငံျခားမွာ မတက္မျဖစ္တက္ရတဲ့ ပါတီပြဲေတြမွာ `အရက္၊ ဘီယာကို မေသာက္မျဖစ္ ေသာက္ရတယ္´ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မရိွပါဘူး။ က်ေနာ္တက္ခဲ့ဖူးသမွ် ပါတီပြဲေတြမွာ Something to drink? ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကုိ ဦးစြာ အေမးခံရေလ့ ရိွပါတယ္။ Soda လုိ႔ ေျဖလိုက္လို႔ ဒီေကာင္ ‘So rude’ ပဲ လုိ႔ ဘယ္လူႀကီးလူေကာင္းကမွ မသတ္မွတ္ပါဘူး။ ဘီယာေသာက္မွ၊ အရက္ေသာက္မွာ ပါတီပြဲေတြမွာ လူ၀င္ဆန္႔တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႔ ပါတီပြဲတက္ ဘီယာေသာက္၊ အရက္ေသာက္ မူးတာဟာ သူ႔ႏိုင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈအရ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေအာင္ ေသာက္ရတာပါဆိုတာဟာ ျပည့္စုံ လုံေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ (ဒီေနရာမွာ အမ်ိဳးသားေတြလည္း ထပ္တူပါပဲ)။

လူတုိင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ိဳးသားျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္ အခြင့္အေရး ကုိယ္စီ ရိွၾကတာကို က်ေနာ္ လုံး၀ဥႆုံ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရး ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကုိ တျခားေသာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အရာေတြမွာ အသုံးခ်ရမယ့္ အစား မဟုတ္တဲ့ ေနရာမွာ တလြဲဆံပင္ေကာင္းခ်င္တာမ်ိဳးေတာ့ အားမေပးလိုတာ အမွန္ပါ။

တကယ္ေတာ့ အရက္ေသာက္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အခ်ိန္မေတာ္ ေလွ်ာက္လည္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္။ အ၀တ္အစား မလုံ႔တလုံ ၀တ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားရင္ေတာ့လည္း ကိုယ္ပိုင္ အခြင့္အေရးပါပဲ။ ထပ္မံ ျဖည့္စြက္ေျပာရရင္ ဒါဟာ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးအၾကား တန္းညိွ ေျပာေနစရာ မလုိတဲ့ ကုိယ္ပုိင္ အခြင့္အေရးေတြပါပဲ။ တခုေတာ့ ရိွပါတယ္ မိမိန႔ဲ သက္ဆုိင္တဲ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ တန္ဖုိးျဖတ္မႈကိုေတာ့ မိမိေနထိုင္တဲ့ ပုံစံအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး လက္ခံရရိွပါလိမ့္မယ္။

`ယေန႔ေခတ္ အမ်ိဳးသမီးေတြ အမ်ိဳးသားေတြ နည္းတူ စီးပြားေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ပညာေရး၊ အလုပ္အကုိင္ေတြမွာ တန္းတူရည္တူ ရိွလာၿပီ´ ဆိုတဲ့ အရိပ္လကၡဏာမ်ိဳး လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ပိုမိုထင္ဟပ္လာၿပီေဟ့ ဆိုရင္ ဒါဟာ အဲဒီ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ တုိးတက္မႈ ျပယုဂ္ပါပဲ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ `အမ်ိဳးသားေတြ အရက္ေသာက္သလို အမ်ိဳးသမီးေတြလည္း ဘီယာေလာက္ေတာ့ ေသာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာလဲ၊ အမ်ိဳးသားေတြေတာင္ ညနက္သန္းေခါင္ လိုက္လည္ေသးတာပဲ၊ အမ်ိဳးသမီးလည္ေတာ့လဲ ဘာျဖစ္မွာလဲ´ ဆုိတဲ့ မဟုတ္တဲ့ဘက္ကုိ ၾကံဖန္ကပ္သပ္ စဥ္းစားလာရင္ေတာ့ ဒါဟာ `ဆုတ္ယုတ္မႈ´ လုိ႔ပဲ ႐ိုး႐ုိးေလး သတ္မွတ္ရမွာပါပဲ။ မေကာင္းတာ လုပ္တယ္ဆိုကတည္းကိုက အမ်ိဳးသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ိဳးသမီးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူလုပ္တာမွ မေကာင္းပါဘူး။

ေရးခဲ့တာေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ရွည္လ်ားပါၿပီ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ေလး တခု ေဆြးေႏြးၾကည့္ၿပီးေတာ့ အဆုံးသတ္ပါရေစ။

အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ့ ကုိယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကို ခြဲျခားဖိႏွိပ္ ဆက္ဆံခံရတာကို ဆန္႔က်င္ၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးသားထက္ သာေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္ ဆိုပါစို႔။ အားရပါးရႀကီး ေထာက္ခံအားေပးပါ့မယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီး စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရိွသေလာက္ လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ အားလုံးကလည္း ပ့ံပိုးကူညီပါလိမ့္မယ္။

တလြဲဆံပင္ေကာင္းတဲ့ ဘက္ကို ဦးတည္သြားဖို႔ အလားအလာပိုမ်ားတာမ်ိဳးကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တတ္ႏိုင္သေရြ႕ ႀကိဳးစား ကန္႔သတ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ `တိုးတက္မႈ ကို ေဖာ္ေဆာင္ေသာ တန္းတူရည္တူ ျဖစ္မႈ´ အတြက္ေပါ့…။

***

ကလိုေစးထူး