တေယာက္မေကာင္း အမ်ား...

`ကဲ...၊ မေက်နပ္ရင္ တစ္ကစ တဲ့။ တပ္စု (၁) ကေကာင္ေတြ ထိပ္ဆုံးကေန ထြက္စမ္း´

တပ္စု(၁) တပ္သားသစ္ တပ္စုမွဴး၏ `တပ္စု၊ သတိ၊ ဘယ္လွည့္´ ဟူေသာ အမိန္႔သံမ်ား ထြက္လာသလုိ တပ္သားသစ္အားလုံး၏ စစ္ဖိနပ္သံမ်ား တေျဖာင္းေျဖာင္း ထြက္လာသည္။ အားလုံးေသာ တပ္သားသစ္သင္တန္းသားမ်ား၏ မ်က္ႏွာေတြကေတာ့ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္ မအီမသာျဖစ္ျခင္းတုိ႔ ေရာယွက္ေနေလ၏။

ယင္းေနာက္တြင္ေတာ့ တပ္စု(၁)မွ တပ္သားသစ္မ်ား အတန္းလိုက္ျဖင့္ အိမ္သာ ရိွရာဘက္သို႔ တေယာက္ျခင္း... ... ...။

`တေယာက္ကို နည္းနည္းစီပဲေနာ္၊ ေနာက္လူေတြအတြက္ ခ်န္ထား´ ဟူေသာ သင္တန္းအရာခံဗုိလ္ ရဲ့ ခပ္မာမာအသံက သူတုိ႔ေနာက္ေက်ာမွ ကပ္လိုက္လာေသးသည္။

***

ေတဇ တပ္သားသစ္ တပ္ခြဲမွာ တပ္စုက ေလးစု၊ တပ္သားသစ္ေပါင္း ၂၅၀ စာအတြက္ အိမ္သာက စုစုေပါင္းမွ ၈ လုံးသာ ရိွ၏။ ေနဇာတုိ႔ ေရာက္ခါစမွာတုန္းက အဲဒီအိမ္သာေတြ အားလုံး တလုံးမွ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း မရိွ...။ ေနာက္ပုိင္း ဖက္ထိပ္တာ၀န္ေတြ ခြဲၾကၿပီး အိမ္သာသန္႔ရွင္းေရးေတြ လုပ္လိုက္ေတာ့မွ ေသေသသပ္သပ္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ရသည္။

ဒါေပမယ့္ လူ အေယာက္ ၂၅၀ စာအတြက္ အိမ္သာ ၈ လုံးဆုိတာက ေလာက္ငေသာ အေရအတြက္ မဟုတ္။ ေရာက္ခါစမွာတုန္းက ဒါကုိ သတိမထားမိေတာ့ ေနဇာ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ရသည္။ မနက္မုိးလင္းခ်ိန္ဆိုရင္ အိမ္သာေရွ႕မွာ သြားရပ္ေစာင့္ရတဲ့ ဒုကၡက မေသးလွ။ တန္းစီခ်ိန္ကလဲ နီး၊ ေ၀ဒနာကလဲ မလြယ္ႏိုင္ ျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးဆို အေတာ္ဆိုးလွသည္။ ေနာက္ေတာ့ ညအိပ္ခါနီး အေလးသြားထားသည့္ အက်င့္ကို ေမြးယူရ၏။ ဒါေတာင္ မနက္ေစာေစာမွာ အေပါ့အလြန္သြားခ်င္တဲ့အခါမ်ိဳးဆို ဒုကၡေရာက္ရေသးသည္။

မေန႔ကေတာ့ သင္တန္း တပ္ခြဲ အရာခံဗိုလ္ ဆရာႀကီး ေသာင္းေအးက သင္တန္းသား အားလုံးကို စကားေျပာရင္း အိမ္သာ ကိစၥကို ထည့္ေျပာ၏။

`မင္းတို႔ ေကာင္ေတြေနာ္၊ အိမ္သာေတြသုံးတာ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔သုံး၊ အီးပါေသးေပါက္ကို အိမ္သာမွာပဲ လုပ္ၾက၊ အိမ္သာေဘးမွာ အေပါ့အေလး သြားတဲ့ေကာင္ေတာ့ နာမယ္သာမွတ္၊ ေအး...၊ တေယာက္ေယာက္ အေပါ့အေလး သြားထားတာကို ေတြ႔လုိ႔ ဘယ္သူမွန္း မသိရင္ေတာ့ တပ္ခြဲတခြဲလုံး အဲဒီ အီးပုံကို လက္ညိွဳးနဲ႔ ကေလာ္ရမယ္´

***

တိုက္ဆိုင္တာပဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္ တပ္သားသစ္ေတြထဲက တေယာက္ေယာက္ကမ်ား တကယ္ပဲ စည္းကမ္းမဲ့တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္... ... ....။ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိေပမယ့္ ဒီေန႔မနက္ ေစာေစာမွာေတာ့ ေနဇာတို႔ တပ္သားသစ္ သင္တန္းသားအားလုံးအတြက္ သတင္းဆိုးက ေစာင့္ေနေလၿပီ။

သင္တန္းအရာခံဗုိလ္ရဲ့ မ်က္ႏွာ ခပ္ထန္ထန္က တပ္ခြဲ တခုလုံးကို ျဖန္႔က်က္စီးမိုးလုိ႔... ... ...။

`ငါညက ေျပာတယ္၊ အခု အိမ္သာ ႏွစ္လုံးၾကားမွာ စည္းမရိွကမ္းမရိွ အီးပါထားတယ္၊ ကဲ...၊ မင္းတို႔က ငါ့ကို စမ္းတာဆိုေတာ့လဲ ကုိယ့္အျပစ္နဲ႔ကုိယ္ေပါ့ကြာ၊ ညက ေျပာထားတဲ့အတိုင္းေပါ့´

***

`ေ၀ါ့၊ ေအ့´

လက္ညိွဳးေတြကို ေျမႀကီးေပၚမွာ ပြတ္သပ္ပစ္ရင္း မ်က္ႏွာရွဳံ႕မဲ့စြာ ထြက္လာသူက ထြက္လာ၊ ပ်ိဳ႔အန္ေသာ အသံေတြထြက္သူက ထြက္နဲ႔...။ ေနာက္မွာ တန္းစီေစာင့္ေနေသာ သူေတြကလဲ မ်က္ႏွာေတြက မသာမယာ။ စိုးရြံ႕ဟန္ေတြကလဲ သူတုိ႔မ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ အထင္းသား...။

`နည္းနည္းပဲ ကေလာ္ေနာ္၊ အေနာက္က ေယာက္ဖအတြက္ ခ်န္ထား´ ဆိုတဲ့ သင္တန္းဆရာေတြရဲ့ အသံကလဲ အဆက္မျပတ္။

တပ္စု(၁) မွ လူကုန္လုိ႔ တပ္စု(၂) အလွည့္ကို ေရာက္ေနေလၿပီ။

ဆယ္ေယာက္ သာသာေလာက္ အေရာက္မွာေတာ့... ... ...။

`ဟာ...၊ ေဟ့ေကာင္၊ ဘာလုပ္တာလဲ၊ ေဟ့ေကာင္´ ဆိုေသာ အသံႏွင့္ အတူ အိမ္သာနားမွာ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္သြားသည္။ `မင္းက သူရဲေကာင္းလားကြ´ ဆိုတဲ့ အသံႏွင့္အတူ ထုိးႀကိတ္သံတခ်ိဳ႔၊ `အားးး၊ အီးး´ ဟူေသာ ညည္းညဴသံေတြပါ ထြက္ေပၚလာ၏။

`သတိဆြဲစမ္း၊ ေဟ့ေကာင္´

သင္တန္းအရာခံဗိုလ္ရဲ့ စကားသံအဆုံးမွာ ေစာေစာက အထိုးအႀကိတ္ခံခဲ့ရဟန္ တူတဲ့ တပ္သားသစ္က သတိအေနအထားကို တုန္ခ်ိခ်ိျဖင့္ ႀကိဳးစားၿပီး ဆြဲေနစဥ္မွာပင္...

`မင္းက လက္ခုပ္အျပည့္နဲ႔ အားလုံးႀကဳံးပစ္ရေအာင္၊ လူစြမ္းေကာင္းလားကြ´
`ေျဖာင္း´
`ဒါစစ္တပ္ကြ၊ တေယာက္မေကာင္း အမ်ားဆိုတာ မင္းနားလည္လား´
`ေျဖာင္း´

ဘာပဲျဖစ္လာျဖစ္လာ၊ ခံေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားဟန္ ထို တပ္သားသစ္က ပထမေတာ့ ေပေတၿပီး ခံေနေသးေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ ေျမေပၚကို ပုံခနဲ လဲက်သြားသည္။ ဒါေတာင္ သင္တန္း အရာခံဗိုလ္က ေဒါသမေျပေသးဟန္ျဖင့္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ဆင့္ကန္လုိက္ေသးသည္။ ၿပီးမွ...

`အဲဒီေကာင္ ဒီေန႔ ေန႔လည္စာ မစားေစနဲ႔´

***

သင္တန္းနားခ်ိန္ ညဘက္ေရာက္ေတာ့ တပ္သားသစ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း တီးတုိးေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္က တပ္စု(၂)က တပ္သားသစ္ ရဲႏိုင္ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။

သူ႔ေနာက္က လူေတြ မစင္ပုံကို လက္ညိွဳးနဲ႔ ထပ္ၿပီး နည္းနည္းျခင္းစီ မကေလာ္ရေလေအာင္ သူ႔လက္ခုပ္နဲ႔ အတင္းႀကဳံးၿပီး အထုခံအ႐ုိက္ခံကာ အနားက သဲမႈန္႔ေတြကုိပါ အတင္းျဖန္းပစ္ခဲ့တဲ့ ရဲႏိုင္ရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ မွန္သလား မွားသလား ဆုိတာေတာ့ ေနဇာ မေ၀ခြဲႏိုင္ေပမယ့္ ဒီအျပစ္ေပးနည္းဟာလဲ မွန္သလား မွားသလားဆိုတာ မဆုံးျဖတ္တတ္ခဲ့ပါ။

ဒီနည္းလမ္းနဲ႔ အျပစ္ေပးတဲ့လူက မွန္သလား၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ျဖင့္ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ အစား အသားအနာခံသြားသည့္ ရဲႏိုင္က မွန္သလားဆုိတာ ေတြးရင္း တည ကုန္လြန္ခဲ့ျပန္ေလၿပီ။

***

ကလုိေစးထူး