Saturday, September 01, 2007

အဓိက…

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးက စၿပီး က်ေနာ္ အြန္လိုင္း ခ်က္တင္ေတြ စတင္ ၀င္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မိုဒင္၊ ပလဲနက္၊ ျမန္မာ စသျဖင့္ ျမန္မာခ်က္ရြမ္းေတြကို အခ်ိန္အေတာ္မ်ားမ်ား ၀င္ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ခ်က္ရြမ္းေတြထဲမွာက လူစုံပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ၊ ႐ုံး၀န္ထမ္း၊ အလုပ္သမား၊ စစ္ဘက္နယ္ဘက္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ သူတို႔ကို ဆန္႕က်င္တဲ့ အဖြဲ႔မ်ားမွ လူမ်ား စသျဖင့္ အေရာင္စုံ လူစုံပါတယ္။ ခ်က္ရြမ္းေတြထဲမွာ မၾကာခဏထိပ္တိုက္ျဖစ္ေလ့ရိွတာကေတာ့ စစ္တပ္ဘက္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ သူတုိ႔ကို ဆန္႕က်င္သူမ်ား တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအာဏာပိုင္ကို ကုိယ္စားျပဳသူမ်ားနဲ႔ ျပည္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလို ထိပ္တုိက္ျဖစ္ေလ့ရိွတဲ့ အခါတိုင္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဘက္က အၿမဲလုိလုိေျပာေလ့ ရိွတဲ့ စကားတခြန္းရိွပါတယ္။ `ဘာမွ လုပ္မရတဲ့ အင္တာနက္ေပၚကေန ေလက်ယ္ေနတယ္´ ဆိုတာပါ။ အဲဒီအခါတုိင္းမွာ က်ေနာ္ကလည္း တုံ႕ျပန္ေနၾက စကားတခြန္း ရိွခဲ့ပါတယ္။

`ခ်က္ရြမ္းလုိ အေပ်ာ္တမ္း စိတ္အပန္းေျဖတဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကို ျပည္သူေတြက မေထာက္ခံဘူးဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္၊ အျပင္မွာ မေျပာသာလုိ႔သာ ဒီထဲမွာ ေျပာေနၾကရတာ ျဖစ္တယ္´

***

ဒီဘက္ေခတ္ ေနာက္ပုိင္းမွာ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ယာကို ခြဲခြာၿပီး ျပည္ပထြက္လာၾကတဲ့ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာေတြ အေတာ္မ်ားလာပါတယ္။ အာဏာပိုင္ကို ဆန္႕က်င္ၿပီး ထြက္လာသူမ်ား၊ ပညာရွာ ထြက္လာသူ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ျမန္မာျပည္ စီးပြားေရး အေျခအေနအရ ျပည္ပထြက္ အလုပ္လုပ္ရသူမ်ား၊ ပညာေတာ္သင္မ်ား စသျဖင့္ လူစုံ အလႊာစုံကလူေတြ ျပည္ပထြက္လာၾကပါတယ္။

ျမန္မာျပည္တြင္းမွာတုန္းက အာဏာပိုင္ေတြကို မေက်နပ္ပါလ်က္၊ မေထာက္ခံပါလ်က္ အေျခအေနအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးအရ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ခဲ့ရသူ လူငယ္လူရြယ္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားဟာ ျပည္ပကို ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ရဲ့ ဆႏၵသေဘာထား အစစ္အမွန္ကို အြန္လုိင္း မီဒီယာေတြကတဆင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိၿပီး အာဏာပိုင္ေတြကို တု႔ံျပန္ေလ့ရိွပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အြန္လိုင္းမီဒီယာ ေလာကက အရင္ထက္စာရင္ မ်ားစြာ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕လာပါတယ္။ အရင္တုန္းကဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ သတင္းကို သတင္းဌာနေတြကေန တဆင့္သာ သိႏိုင္ေပမယ့္ အခုအခါမွာေတာ့ ဘေလာ့ဂ္မ်ား၊ အြန္လိုင္းမိတ္ေဆြမ်ားမွတဆင့္ တိုက္႐ိုက္သိႏိုင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ျမန္မာျပည္တြင္းက အေျခအေန အစစ္အမွန္ကို သိရိွသူေတြ အရင္ကထက္ ပိုမ်ားလာၿပီးေတာ့ လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ အာဏာပိုင္ေတြကို ဆန္႕က်င္သူေတြ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး အခြင့္အေရးရေနသူ လူတခ်ိဳ႕တေလက လြဲရင္ သာမန္ျပည္သူေတြ အားလုံးလိုလို လက္ရိွအာဏာပိုင္ေတြရဲ့ လုပ္ရပ္ကုိ ရြံရွာမုန္းတီး ရွဳ႕ံခ်လာၾကပါတယ္။

အဓိကအားျဖင့္ ၾကီးမားတဲ့ သက္ေသျပစရာ တခုကေတာ့ ယေန႔ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ ေလာကပါပဲ။ ဘေလာ့ဂ္ ေရးေနၾကသူ ျမန္မာမ်ားအနက္ လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို ဆန္႕က်င္သူနဲ႔ ေထာက္ခံသူ အင္အားကို ယွဥ္ထိုး ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဆန္႕က်င္သူေတြက အဆမ်ားစြာ ပိုမ်ားပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ `အာဏာရွင္´ ကို မနစ္ၿမိဳ႕ဘူးဆိုတာကို ျပေနတဲ့ ထင္ရွားတဲ့ အစိတ္အပိုင္း တခုပါ။

***

အားလုံး သိၾကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ သိပ္မၾကာေသးခင္က ျမန္မာျပည္မွာ စက္သုံး ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းေတြ အဆမတန္ တိုးျမွင့္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒါဟာ ျပည္သူေတြအတြက္ သတင္းဆိုးျဖစ္ခဲ့သလို အေတာ္ေလးလဲ လႈပ္ခတ္ခဲ့ၿပီး ကန္႕ကြက္ ဆႏၵျပမႈေတြ ေနရာအႏွံ႕ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုလဲ ျဖစ္ေနဆဲပါပဲ။

ျမန္မာျပည္မွာ တစုံတခု ထူးျခားမႈ ျဖစ္တိုင္းမွာ မခ်င့္မရဲ အျဖစ္ရဆုံးကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာေတြပါပဲ။ လက္ရိွအေနအထားနဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ဖို႔ကလည္း အေျခအေနမေပး၊ အေ၀းကေနလည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္၊ ဒီလုိနဲ႔ပဲ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ႏွိမ္နင္းခံေနရတဲ့ ျပည္သူေတြ ပုံရိပ္ကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္မသက္မသာ အလြန္ျဖစ္ရပါတယ္။

ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ အြန္လိုင္းမွာ ဆုံမိသမွ် အေ၀းေရာက္ ျမန္မာေမာင္ႏွမေတြ ေျပာေလ့ ရိွတာ စကားတခြန္း ရိွပါတယ္။ `ျမန္မာျပည္ သတင္းေတြ ၾကားရတာ စိတ္ဆင္းရဲလုိက္တာ၊ မတရားလိုက္ၾကတာ၊ က်ေနာ္/က်မ တို႔က ဒီဘက္ကေန ဘာမွလုပ္မေပးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို အားမရဘူး၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ´ ဆိုတဲ့ စကားပါ။ တဘက္မွာက်ေတာ့လည္း မိမိဆႏၵကို အင္တာနက္ အြန္လုိင္းမီဒီယာကတဆင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုတဲ့ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာမ်ားကို အာဏာပိုင္မ်ားနဲ႔ သူတုိ႔ကို လိုလားသူမ်ားက `အင္တာနက္ေပၚကမို႔လုိ႔ ေလက်ယ္ေနတာပါ´ လုိ႔ အားရပါးရႀကီး ပုတ္ခတ္ေနျပန္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္စဥ္းစားၾကစတမ္းဆိုရင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအေရး၊ ကိုယ့္ျပည္သူအေရးကို ဘယ္ေနရာေရာက္ေနပါေစ မေမ့မေလ်ာ့ မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္တာ၊ ကိုယ့္ျပည္သူေတြ ခံစားေနရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡကို သူတို႔နဲ႔ ထပ္တူ ခံစားတာဟာ ႏိုင္ငံ့အေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စိတ္ပါပဲ။

တေလာက စင္ကာပူမွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ တင္းက်ပ္တဲ့ စင္ကာပူဥပေဒၾကားထဲမွာပဲ သူတို႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လူစုၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကတဲ့ သတင္းေတြ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ကဲ၊ သူတို႔ အဲဒီလို လမ္းေလွ်ာက္လို႔ ဘာေတြ အက်ိဳးအျမတ္ရႏိုင္ပါသလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အရင္ဦးဆုံး အေနနဲ႔ စင္ကာပူဥပေဒအရ ရဲဖမ္းပါလိမ့္မယ္။ ဒီထက္ပိုလာရင္ ႀကိမ္ဒဏ္တုိ႔ ဘာတုိ႔ေတာင္ ရႏိုင္စရာရိွပါတယ္။ အက်ိဳးအျမတ္ ဘယ္မွာမ်ား ရမွာပါလဲ။ ေငြလား၊ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္လား။

အာဏာပုိင္ေတြကို ေထာက္ခံေနသူေတြကေတာ့ ဒါကို `အပိုအလုပ္ေတြ´ လို႔ ပုတ္ခတ္ေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ မသိတာက အဲဒီ ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ့ ျမန္မာျပည္က ျပည္သူေတြဆႏၵနဲ႔ တသားတည္း ရိွေနတဲ့ စိတ္ကို္ပါ။ ဘာမွ မထူးလာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ကုိယ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ လုပ္လုိ႔ရမယ္ထင္တာလုပ္ၿပီး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္တယ္။ ဟိုးအေ၀းႀကီးမွာ ေရာက္ေနေပမယ့္ ျပည္သူေတြနဲ႔ တသားတည္း ရိွေနတယ္၊ သူတုိ႔ဟာလည္း ျပည္သူ႔သားသမီးေတြပါပဲ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲေနတာဟာ သူတုိ႔ ဆင္းရဲေနသလုိပဲ ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ျပခ်င္လုိ႔ ရႏိုင္တဲ့ နည္းနဲ႔ သူတုိ႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္တာပါ။

အဲဒီလိုပါပဲ။ တျခားေသာ ႏိုင္ငံအသီးသီးကုိ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းရွင္လူ၊ ေက်ာင္းသား ျပည္သူမ်ားဟာလည္း သူတို႔ရဲ့ လုိလားခ်က္၊ သူတို႔ရဲ့ ဆႏၵသေဘာထားကို ဆႏၵျပလုိ႔ရတဲ့ ေနရာမွာ ဆႏၵျပ၊ ဆႏၵျပဖုိ႔ အေျခအေနမေပးတဲ့ ေနရာက လူေတြကလည္း တျခားေသာ လက္လွမ္းမီရာေတြကို သတင္းေတြျဖန္႕၊ မီဒီယာကေန တဆင့္ ေတာင္းဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြ အားလုံးဟာလည္း ဘာမွမျဖစ္လာသည့္တုိင္ေအာင္ `ငါတုိ႔လိုလားတာ ဒါ၊ ငါတုိ႔ ျပည္သူေတြနဲ႔ ငါတုိ႔ သေဘာ တထပ္တည္းပဲ´ ဆုိတာကို ျပေနတဲ့ စိတ္ေတြပါပဲ။

က်ေနာ္တို႔ အေ၀းကို ေရာက္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ စိတ္ေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြနဲ႔ ေ၀းမသြားဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လုိလားခ်က္ေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြနဲ႔ တထပ္တည္းပဲ။ သူတပါးတုိင္းျပည္မွာ အလုပ္ေလးလုပ္၊ ေငြေတြရ၊ အဲဒီတုိင္းျပည္ရဲ့ တိုးတက္မႈေတြမွာ အလိုက္အထိုက္နဲ႔ ေမ်ာပါၿပီး ခံစားေမ့ေလ်ာ့မေနဘူးဆိုတာကို ျပႏိုင္ဖု႔ိဆိုတာကလည္း တကယ္ေတာ့ အဲဒီနည္းလမ္းေတြသာ ရိွတယ္ မဟုတ္ပါလား။

`နဲ႕ပါမ်ားေတာ့ ယိုင္´ ဆုိသလို တဘက္က အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ သူတို႔ အလိုေတာ္ရိေတြရဲ့ ပုတ္ခတ္မႈမွာ က်ေနာ္တုိ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြ ယိုင္ သြားတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေျပာတာ ဟုတ္ေနမလား၊ ငါတို႔ ဒီလို အေ၀းကေန ေျပာေန၊ ေတာင္းဆုိေနလို႔ ဘာမ်ားထူးလာမွာလဲ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ ၀င္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ပါပဲ။ ကုိယ့္ျပည္သူေတြနဲ႔ တသားတည္း ရိွေနတဲ့ စိတ္ မေပ်ာက္ျပယ္သြားသေရြ႕ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ ပုတ္ခတ္တိုက္ခိုက္ပါေစ အဲဒီ ယုံၾကည္ခ်က္အတိုင္း ရပ္တည္သြားၾကမွာပါပဲ။ မိမိဆႏၵကို ရရာေနရာ၊ အခန္းက႑ကေန ထုတ္ေဖာ္သြားၾကရမွာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အစိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အရြယ္ေတာ္ တဆိတ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ေနေန၊ တျခား ဘယ္ႏိုင္ငံမွာပဲ ေရာက္ေရာက္ အဓိကကေတာ့ `ႏိုင္ငံေရးစိတ္´ `ႏိုင္င့ံအေရးကို မ်က္ေျခမျပတ္တဲ့စိတ္´ `ျပည္သူနဲ႔ တသားတည္း ရိွတဲ့စိတ္´ က အဓိကပါပဲ လို႔ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။


ကလုိေစးထူး

6 comments:

P.Ti said...

ကလုိေစးထူး ေရးသားခ်က္ကုိ ေလးစားလ်က္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ အေျခအေနေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျပင္ပမွာ ေနေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ အေရးကုိ စိတ္၀င္စားေနလ်က္ပါ။ ဘာပဲေျပာေျပာ တရက္ရက္ေတာ့ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ့ အာဏာရွင္ဆုိတာ က်ဆံုးရမွာပါ။ အားလုံး ညီညီညာညာ ၀ိုင္းၿပီးနဲ႔က်တာေပါ့။

Thet Oo said...

ျမန္မာႏုိင္ငံေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အေရးမွာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္ပေရာက္ ဘေလာ့ေရးသူေတြက ဘယ္လို ထိေရာက္စြာကူညီႏုိင္မလဲဆိုတာ ၀ိုင္းေဆြးေႏြးၾကရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ အႀကံျပဳလိုပါတယ္။

Anonymous said...

ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေတြက်ဆင္းေအာင္လမ္းေလွ်ာက္ႀကတဲ့သူေတြ
ေႀကာင့္ေစ်းေတြသာပိုျပီးတက္ေတာ့မဲ့အ၇ိပ္အေယာင္ေတြ ့ေန၇တယ္၊ ႀကည္ ့လဲလုပ္ႀကပါအံုး။ ျပည္သူေတြမွာပဲေလွာ္ႀကားကဆားျဖစ္ေနဘီ

Anonymous said...

ကုိေစးထူးရဲ႕ စာေတြက တဖက္က လာေျပာတာ မခံခ်င္လုိ႕ ျပန္ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ခ်က္က်လက္က် ျပန္မေျပာတတ္တဲ့ က်ေနာ့္အဖုိ႕ သိပ္ကုိ အက်ိဳးရွိပါတယ္။ အျမဲတမ္းဖတ္လွ်က္ရွိပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ အျပင္ကလူေတြရဲ႕ အြန္လုိင္းေပၚက မေက်နပ္မႈ၊ ပြင့္ထြက္မႈေတြဟာ အထဲကလူေတြန႕ဲ တသားတည္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပသျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Anonymous said...

good points. Keep it up.

Anonymous said...

high idea....awesome. i respect you.