ေျမၾကီးဆိုတာဟာ လူေတြအသက္ရွင္ ရည္တည္ဖုိ႔အတြက္ မရိွမျဖစ္ေသာ အရာပါ။ ေျမၾကီးေပၚမွာ လူေတြဟာ စိုက္ပ်ိဳး စားသုံးၾကတယ္။ ေျမၾကီးေပၚမွာ လူေတြဟာ ေဆာက္လုပ္ ေနထုိင္ၾကတယ္။ ေျမၾကီးေပၚမွာ လူေတြဟာ သြားလာ လႈပ္ရွားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ေျမၾကီးေပၚမွာ လူေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္လာၾကတဲ့ အခါက်ေတာ့ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာ အျဖစ္ဆိုးေတြက ေျမၾကီးေပၚမွာ ျဖစ္ပ်က္ေစခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီ တိုက္ခိုက္ပြဲေတြရဲ့ ေခတ္မီတိုးတက္လာမႈ ေနာက္ကြယ္မွာ ေျမၾကီးကို ရဲရဲ မနင္းရဲေတာ့တဲ့ အေျခအေနေတြက ကမၻာ အႏွံ႔မွာ ေပၚေပါက္ လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
ေျမျမဳပ္မုိင္းေတြဟာ ဒီဘက္ ေခတ္ပိုင္းေတြမွာ စစ္ပြဲေတြရဲ့ မရိွမျဖစ္ ဇာတ္လိုက္လို အေရးပါေနခဲ့တာ အေတာ္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြဘက္ကေရာ၊ ပုန္ကန္သူေတြရဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြကပါ မိမိေျခကုပ္ရယူ စိုးမိုးထားတဲ့ နယ္ေျမကို ပိုမို ထိန္းခ်ဳဳပ္ႏိုင္ဖုိ႔နဲ႔ တဖက္ရန္သူကို အထိနာေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေျမျမဳပ္မုိင္းေတြကို အဆင္ေျပ အလ်ဥ္းသင့္သလို သုံးစြဲၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ လူသားေတြရဲ့ အခ်င္းခ်င္း ရန္လိုမႈေတြရဲ့ ျပယုဂ္အျဖစ္ ေျမျမဳပ္မုိင္းေတြဟာ လူေတြရဲ့ ေျခေထာက္ေတြ၊ ဘ၀ေတြကို ပိုင္းျဖတ္၊ ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ဖုိ႔ အသုံးေတာ္ခံ ျဖစ္လာ ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ေျမျမဳပ္မုိင္းရဲ့ ထိေရာက္တဲ့ ျခိမ္းေျခာက္မႈကို စတင္သိခဲ့တာကေတာ့ က်ေနာ္ ေပၚတာအျဖစ္ လိုက္ခဲ့ရစဥ္တုန္းကပါ။ ခရီးသြားေနတဲ့ စစ္ေၾကာင္းတခု တန္႔သြားေစဖို႔ ေျမျမဳပ္မုိင္းကို သုံးၾကတဲ့ အခါက်ေတာ့ လမ္းသြားရင္ အေတာ္ၾကီးကို သတိထားရပါတယ္။ တေယာက္ မိုင္းနင္းမိရင္ သူ႔ကို ထမ္းဖို႔ အနည္းဆုံး ေနာက္ထပ္ ေလးေယာက္လိုအပ္ပါတယ္။ အခန္႔မသင့္ရင္ တခါတည္းလဲ အသက္ပါ ပါသြားေစႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီတုန္းကဆိုရင္ က်ေနာ္ဟာ ေဘးဘီကို ဘယ္ကိုမွ မၾကည့္ရဲပဲ ေရွ႔ကလူ နင္းသြားတဲ့ ေျခလွမ္းကို ထပ္ခ်ပ္မခြာ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ရေအာင္ လုိက္နင္းခဲ့ပါတယ္။
တခါတုန္းကလဲ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔ကေလးရဲ့ နယ္ေျမခံ စစ္တပ္အနီးမွာ ႏြားသြားေက်ာင္းမိတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ မိုင္းနင္းမိတာ အသက္ပါ ဆုံးရႈံးခဲ့ရဖူးပါတယ္။ သားကို ဆုံးရႈံးသြားလုိ႔ ငိုေၾကြးေနတဲ့ သူ႔အေမရဲ့ အငိုမ်က္ႏွာကို အခုထိတုိင္ေအာင္ မေမ့ႏိုင္ပါဘူး။ ေျပာခ်င္တာက ဒီေျမျမဳပ္မိုင္းဆိုတဲ့ မိစၧာဟာ အျပစ္မဲ့တဲ့ အရပ္သား ျပည္သူေတြကိုလဲ ခ်မ္းသာမေပးခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ကို နင္းမိတဲ့ မည္သူ႔ကိုမဆို အသက္ေတြကုိ တိမ္းပါးေအာင္၊ ဘ၀ေတြကို ဆုံးရႈံးေအာင္ ေပါက္ကြဲပစ္ဖုိ႔ ၀န္မေလးခဲ့ပါဘူး။
မိုင္းနင္းလုိ႔ အသက္မေသပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ လူေတြကေရာ …???။ ေျခေထာက္ တဖက္ဆုံးရႈံးသြားတဲ့ လူနဲ႔၊ ႏွစ္ဖက္ စလုံး ဆုံးရႈံးသြားတဲ့ လူနဲ႔၊ တခ်ိဳ႔မ်ားဆို မ်က္လုံးပါ အလင္းကြယ္လုိ႔ ဘ၀တေလွ်ာက္လုံး ဒုကၡိတ ဘ၀နဲ႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ေလွ်ာက္လွမ္းရေတာ့မယ္။ မိဘေမြးထုတ္ေပးလုိက္စဥ္က ေျခလက္အစုံ ပါလာေပမယ့္ ေျမျမဳပ္မုိင္းေၾကာင့္ ျပန္လည္ အစားမရႏိုင္ေတာ့တဲ့ ကိုယ္လက္ အဂၤါေတြ ဆုံးရႈံးသြားရေတာ့မယ္။ ဘ၀မွာ တြဲကူ ေဖးမမယ့္လူ ရိွေနရင္ ေတာ္ပါေသးရဲ့။ နားလည္ စာနာမယ့္သူ ရိွေနေသးရင္ ေတာ္ပါေသးရဲ့။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သိမ္သိမ္ငယ္ငယ္နဲ႔ ဘ၀ တေလွ်ာက္လုံးကို ရပ္တည္သြားရေတာ့မယ္။
အခုဆုိရင္ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေျမျမဳပ္မုိင္း ဆန္႔က်င္ေရးေတြကို ဂရုတစိုက္ လုပ္လာေနၾကပါၿပီ။ သို႔တုိင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေျမျမဳပ္မုိင္းေတြရဲ့ အႏၱရာယ္ေတြဟာ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ ႏွစ္ဖက္စလုံးက စစ္သားေတြကိုသာမက ေဒသခံ အရပ္သားေတြရဲ့ ဘ၀ေတြကိုပါ ၿခိမ္းေျခာက္ေနဆဲပါ။ ဒီသီခ်င္းေလး ကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ေျမျမဳပ္မုိင္း အသုံးခ်မႈေၾကာင့္ ့ ဓားစာခံ ျဖစ္ၾကရရွာတဲ့ လူေတြရဲ့ ဘ၀ကို စာနာေပးႏိုင္ၾကပါေစ။ ဒီဗြီဘီ သတင္းဌာန ၀က္ဘ္ဆိုက္ကေန ကူးယူတင္ဆက္ပါတယ္။
ကလုိေစးထူး
| 
1 comment:
ေျမႀကီးကို မွီတင္းေနထိုင္သူေတြဟာ ေျမႀကီးေၾကာင့္လဲ တခါတရံ ေဘးျဖစ္တတ္တယ္။ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ျဖစ္တဲ့ ငလ်င္လႈပ္တာမ်ဳိး မီးေတာင္ေပါက္တာမ်ဳိးေၾကာင့္ လူေတြအသက္ဆံုးရႈံးရသလို … ခုလို လူေတြဖန္တီးထားၾကတဲ့ မိုင္းေတြေၾကာင့္လဲ လူေတြေသဆံုးရ ကိုယ္လက္အဂၤါခ်ဳိ႕တဲ့ၾကရတယ္။
အဲဒါကို … “ကိုးကြယ္ရာမွ ေဘးျဖစ္တယ္” လို႔ ေခၚပါတယ္။
က်မတို႔အေနနဲ႔ ကိုးကြယ္ရာမွ ျဖစ္ေသာေဘးေတြကို ေျမႀကီးတခုထဲမွာတြင္မဟုတ္ဖူး … တျခားေနရာေတြမွာလဲ ၾကံဳေနၾကရတာပါပဲ။
မျမင္ရတဲ့ ေျမႀကီးထဲက မိစၦာနတ္ဆိုးရန္အျပင္ ျမင္ရတဲ့ ေျမႀကီးေပၚက မိစၦာနတ္ဆိုးေတြရဲ႕ ရန္ကပါ ကင္းလြတ္ပါေစေၾကာင္း … ဆုေတာင္းလိုက္ပါရဲ႕။
Post a Comment