သီခ်င္း Vs ဘေလာ့ဂ္

ဒီေန႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြ လိုက္လည္ ဖတ္ရွဳရမည္။

ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာက ကုိယ္ကခ်ည္းေရးေန႐ုံႏွင့္ မၿပီး…၊ ကုိယ့္အယူအဆကို ခ်ခင္းျပၿပီးလွ်င္ တျခားသူေတြရဲ့ အယူအဆေတြကိုလဲ ျပန္ေလ့လာသင့္သည္။ မိမိ ဘေလာ့ဂ္ကို အခ်ိန္ေပးၿပီး တကူးတကျဖင့္ လာေရာက္ လည္ပတ္သြားၾကသူေတြဆီကို ကုိယ္ကလဲ သြားေလ့လာသင့္သည္ဟု က်ေနာ္ ခံယူထား၏။ ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ကို လာသည္ျဖစ္ေစ၊ မလာသည္ျဖစ္ေစ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ကိုက လိုလိုလားလားျဖင့္ သြားဖတ္ခ်င္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကလဲ ရိွေသးသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ ပုိ႔စ္အသစ္ေရးျခင္းထက္ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္ျခင္းကုိ အာ႐ုံစိုက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

***

ေရးထားတဲ့စာကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ အာ႐ုံစိုက္ဖတ္ေနတုန္း ညင္သာၿငိမ့္ေျငာင္းေသာ သီခ်င္းသံတစက ထြက္ေပၚလာ၏။

`ယလဲ့၊ မဆုိးဘူးဟ၊ သီခ်င္းလည္းနားေထာင္ စာလဲဖတ္´

က်ေနာ္က သီခ်င္းနားေထာင္ရတာကို ႀကိဳက္သည္၊ စာေရးစာဖတ္ရသည္ကို ႏွစ္သက္သည္။ ဒီေတာ့ သီခ်င္းလဲ နားေထာင္၊ စာလဲဖတ္ရ ဆိုေတာ့ အလြန္မိုက္၊ သိပ္မိုက္ သိပ္ႀကိဳက္ေပါ့…။

သို႔ေသာ္…။

***

`ကမၻာ… မေၾကဘူး၊ ငါတို႔ ေသြးနဲ႔ေရးခဲ့ၾကတဲ့ ေမာ္ကြန္းေတြ´

စီေဘာက္စ္မွ တဆင့္ ေနာက္ထပ္ဘေလာ့ဂ္တခုကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပထမဘေလာ့ဂ္က သီခ်င္းသံက မဆုံးေသးခင္ ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ေနာက္ထပ္သီခ်င္းသံက ထြက္ေပၚလာျပန္သည္။ `အင္းးး၊ ၈၈၈၈ ေန႔မို႔ ထင္ပါရဲ့´ လို႔ ေတြးလုိက္ရင္း ဒီဘေလာ့ဂ္ေရာ ဘာေတြမ်ားတင္ထားပါလိမ့္လို႔ စာကုိ အာ႐ုံျပန္စိုက္…၊ ဖတ္စရာ သိပ္ၿပီး ထူးထူးျခားျခား မရိွေတာ့ ေနာက္ထပ္ ဘေလာ့ဂ္တခုကို သြားဖို႔ျပင္…။

ယခုေနာက္ပုိုင္း အင္တာနက္ ဘေရာက္ဇာကုိ သုံးရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္ရာတခုကေတာ့ Page တခုတည္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ အေပၚက ဘာတန္းကေလးမွာ တခုျခင္းေပၚလာေတာ့ အဆင္ေျပသည္ဟု ထင္ျမင္မိသည္။ တခါတေလ ေစာေစာကေလးတင္ ဖတ္မိတဲ့ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ အခုေလာေလာဆယ္ ဖတ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ သုံးသပ္ထင္ျမင္ခ်က္ေတြက ယွဥ္ထိုးစဥ္းစားစရာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနရင္ ဘားတန္းကေလးေပၚက ဘေလာ့ဂ္လိပ္စာေပၚကို ေထာက္ၿပီး အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ဖတ္လိုက္႐ုံပင္…။

`ကမၻာမေၾက… ျမန္မာေျပ… တို႔ဘိုးဘြားအေမြစစ္မို႔…ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေပ´
`ဟ…ဟ…ဟ ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းဟ´

လူကအလန္႔တၾကား ေရရြတ္ရင္း ထိုင္ရမလို၊ ထရမလိုေတာင္ ျဖစ္သြားသည္။ အင္းေလ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းဆုိတာမ်ိဳးက အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရဒီယို၊ရုပ္ျမင္သံၾကားရဲ့ အစီအစဥ္မစတင္မီ မနက္ခင္းေစာေစာေတြမွာသာ ၾကားရတတ္တာကိုး…။ တင္ထားတဲ့လူက ႏိုင္ငံေတာ္ကို အေလးထားစိတ္၊ တျခားလူေတြကိုလဲ ရဲစိတ္ရဲမာန္ေတြ တက္ႂကြေစလိုေသာ စိတ္ျဖင့္ တင္ေပးထားျခင္းလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ျဗဳန္းဆို ေပၚလာတဲ့ အသံေၾကာင့္ စာဖတ္မလို႔ ဟန္ျပင္ေနတဲ့ စိတ္ေတာင္ တြန္႔ခနဲျဖစ္သြားသည္။

ပုိဆုိးသည္က ေစာေစာက ဖြင့္မိထားတဲ့ `ကမၻာမေၾကဘူး´ သီခ်င္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းက ႏွစ္ပုဒ္တၿပိဳင္နက္ ဖြင့္မိလ်က္သားျဖစ္ၿပီး အသံေတြက လုံးေထြးကုန္ျခင္းပင္…။ အင္းေလ…၊ ဒါမ်ား ဘာခက္တာလိုက္လုိ႔ ဖတ္ၿပီးတဲ့တခုကို ပိတ္လိုက္မွာေပါ့…။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ဘေလာ့ဂ္တခုကို ထပ္ဖြင့္…။

`အေရွ႔အရပ္၌ ရိွေသာ၊ အနႏၱသတၱ၀ါ၊ အနႏၱသတၱ၀ါတုိ႔ ေဘးရန္ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ၊ ေလာဘခပ္သိမ္း ၿငိမ္းၾကပါေစ´

ဒီတခါေတာ့ သက္ျပင္းကုိသာ ဖြဖြခ်မိလိုက္ေတာ့သည္။ ေစာေစာက ဖြင့္ထားမိတဲ့ ဘေလာ့ဂ္က ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းႏွင့္ ေမတၱာပုိ႔ ဆုေတာင္းသီခ်င္းရဲ့ ေရာေထြးေနသံက ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔မရေတာ့ေခ်…။

အမွန္ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္လည္း သီခ်င္းေတြကို လြန္စြာ ျမတ္ႏိုးတတ္သူတေယာက္ရယ္ပါ…။ အခုေတာ့ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ၿပီး စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းညစ္သြားသည္။ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ဖြင့္လုိက္သည္ႏွင့္ သီခ်င္းကို အလုိလုိ လာေနေအာင္ လုပ္ထားၾကသည့္ မိတ္ေဆြမ်ားမွာလဲ သီခ်င္းေကာင္းေလးေတြကို လာဖတ္သူေတြ နားေထာင္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ရိွၾကေပလိမ့္ဦးမည္။ `အဲဒီလုိႀကီး ေအာ္တိုမစ္တစ္ ပေလး မလုပ္ထားပါနဲ႔ဗ်ာ´ လို႔ သြားေျပာရင္လဲ ေကာင္းပါ့မလား…။

အို…၊ မေျပာေတာ့ပါဘူးေလ…။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ စပီကာကိုပိတ္၊ ဂ်ိတ္၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြဖတ္ ဂ်တ္…၊ အဲ… မဟုတ္ပါဘူး။ :D တိတ္တိတ္ကေလးသာ ဘေလာ့ဂ္ကို ဖတ္ရပါေတာ့သည္ေပါ့။

က်ေနာ္မိတ္ေဆြမ်ား ရႊင္လန္းေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ကလိုေစးထူး