Tuesday, January 22, 2008

မေရးျဖစ္တဲ့ ပုိ႔စ္… မတင္ျဖစ္တဲ့ ပုံ…

က်ေနာ္က ေနရာေလး တခုခုကို သြားျဖစ္လိုက္တုိင္းမွာ ကင္မရာေလး တကိုင္ကိုင္နဲ႔ ပုံေလးေတြ ရိုက္တတ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ဖို႔ တခုခု ရလုိရျငားပါ။ ဓာတ္ပုံပို႔စ္ အေတာ္မ်ားမ်ားလဲ တင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႔ပုံေတြကေတာ့ ေကာင္းႏိုးရာရာ ေရြးရင္းနဲ႔ပဲ က်န္ခဲ့တာေပါ့။

ဒီေန႔ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္တခ်ိဳ႕ကို လုိက္လံ ဖတ္ရွဳၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ့ ပုိ႔စ္အတင္က်ဲေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ကို အသက္ဆက္ဖုိ႔ စာေရးမလား စဥ္းစားေတာ့ မတင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဲဒီ ပုံေလးေတြကို သတိရမိပါတယ္။ မလိုအပ္ေတာ့ဘူး ထင္တဲ့ ပုံေတြကို ဖ်က္ပစ္မယ္ ၾကံေပမယ့္ အဲဒီအထဲကမွ ဖ်က္ဖုိ႔ ႏွေမ်ာခ်င္စရာ ေကာင္းေနတဲ့ ပုံေလးေတြကို စာသရုပ္ေဖာ္နဲ႔ အတူ တြဲဖက္ တင္ဆက္ပါရေစ။ ဆားခ်က္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္လဲ ေျပာၾကပါေတာ့။ :)


ေႏြရာသီရက္ တခုတုန္းကပါ။

က်ေနာ့္ ပို႔စ္ တခုႏွစ္ခုမွာ ထည့္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကရင္အကုိႀကီးရဲ့ စပြန္ဆာ လင္မယားက သူတို႔ စပြန္ဆာေပး ေခၚထားတဲ့ မိသားစုကုိ တဖက္တလမ္းက အေထာက္အကူေပးတဲ့ က်ေနာ့္ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔ တရက္မွာ သူတို႔နဲ႔ အတူတူ ကန္ထဲမွာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ အတူစီးဖုိ႔ ဖိတ္တာေၾကာင့္ ဒီႏိုင္ငံက ေၾကးရတတ္ေတြရဲ့ ေႏြရာသီ အပန္းေျဖၾကပုံ တနည္းကို ေလ့လာခြင့္ ရခဲ့ပါတယ္။

ငါးမိုင္ ပတ္လည္ေလာက္ အက်ယ္အ၀န္းရိွတဲ့ ေရကန္ပတ္ပတ္လည္မွာ ေကာင္းေပ့ ညႊန္႔ေပ့ဆိုတဲ့ အိမ္ေတြ ေဆာက္လုပ္ေနထုိင္ၾကတဲ့ အေမရိကန္ သူေဌးႀကီးေတြဟာ ေႏြရာသီေရာက္ပလား ဆုိရင္ အဲဒီကန္ႀကီးထဲမွာ ေရလႊာေလွ်ာစီး ကစားသူကစား၊ ငါးမွ်ားသူ မွ်ား၊ ေနပူဆာလႈံသူ လႈံနဲ႔ အပန္းေျဖၾကပါတယ္။ ထူးျခားလွတဲ့ အဲဒီေရကန္မွာ ေရအနက္ဆုံးေနရာက ဆယ့္ငါးေပခန္႔သာ ရိွပါသတဲ့။




က်ေနာ္တုိ႔ အလုပ္႐ုံက Tools ေတြကို ျဖတ္ေတာက္၊ ပုံေဖာ္တဲ့ လုပ္ငန္းအျပင္ အမ္-၁၆ ေသနတ္ ခ်ိန္သီးနဲ႔ ေျပာင္းကာေတြကို ေဆးတင္၊ တံဆိပ္႐ိုက္တဲ့ လုပ္ငန္းကိုပါ ဌာနတခုအေနနဲ႔ လုပ္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒါေတြက ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းတခုအေနနဲ႔ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရတဲ့ အတြက္ သူတို႔ အတြက္ေတာ့ သိပ္မထူးဆန္းလွေပမယ့္ က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ အလုပ္စ၀င္ခါစအခ်ိန္တုန္းက အေတာ္ေလး ထူးဆန္းခဲ့ပါေသးတယ္။

ပုံမွာ ျမင္ရတာကေတာ့ ဘဏ္လုံၿခဳံေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ သုံးဖုိ႔အတြက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကို အိတ္စပို႔ လုပ္မယ့္ ေသနတ္က်ည္ဆံ တခ်ိဳ႔ပါ။ က်ည္ဆံထုတ္လုပ္တာက တေနရာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကုမၸဏီရဲ့ တံဆိပ္ကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ စက္႐ုံမွာ လာေရာက္ ႐ိုက္ႏွိပ္ပါတယ္။ က်ည္ဆံေတြကုိ ေရတြက္ စာရင္းသြင္းရတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ တစုံတခုကို ခံစားရသလုိ မသိုးမသန္႔ ျဖစ္မိလို႔ ဒီပုံကို ႐ိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ပို႔စ္တခု အျဖစ္ေတာ့ မေရးျဖစ္ခဲ့လိုက္ပါဘူး။




Niagara ေရတံခြန္ ခရီးတုန္းက ပုံပါ။

ေရတံခြန္အနီးက ပန္းၿခံထဲကေန ေရတံခြန္ကို ထုိင္ေငးေနၾကတဲ့ အဲဒီ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီး သုံးပါးကို ျမင္ေတာ့ ညေနကေနရီရီ ေရတံခြန္က ေရပန္းဖြားေတြက တဖြားဖြား ကုိယ္ေတာ္သုံးပါးရဲ့ ဦးျပည္းေတာ္ေတြက တေျပာင္ေျပာင္ အဲ…၊ ဟုတ္ေပါင္ :D ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္ ပုိ႔စ္တခုကို ေရးမလားလို႔ စိတ္ကူးေပါက္ၿပီး ဒီပ

ုံေလးကို ႐ိုက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတြနဲ႔ ေရတံခြန္ကို ဘယ္လို စာဖြဲ႔ရမယ္ မသိခဲ့ပါဘူး။ :D


ဒီပုံကုိ က်ေနာ့္ရဲ့ ဇာတ္လုိက္ေက်ာ္ႀကီး အမုိးရဲ့ အိမ္မွာ ခရစ္စမတ္ပြဲ လုပ္တုန္းက ႐ိုက္ထားတာပါ။ သာမန္အားျဖင့္ ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ ဒီပုံေလးက ဘာမွ မထူးဆန္းသလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့…။

ပုံထဲမွာ ပါတဲ့ အေမရိကန္ႀကီးက အမိုးတုိ႔ကို စပြန္ဆာေပး ေခၚယူထားတဲ့ သူေဌးႀကီး တေယာက္ပါ။ အဲဒီ လူႀကီးက အမုိးရဲ့ ခရစ္စမတ္ပြဲေလးကို ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ အိမ္ထဲမွာ ရိွတဲ့လူ အားလုံး ဖိနပ္ မစီးၾကတာကို ျမင္ေတာ့ သူ႔ဖိနပ္ကို အျပင္မွာ ခၽြတ္ခဲ့တဲ့ အျပင္၊ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူကို ခုံေပၚမွာ ထုိင္ေစၿပီးေတာ့ တျခားေသာ ငယ္ရြယ္သူေတြက ေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာ ထုိင္ၾကတဲ့ ျမန္မာဓေလ့ အ႐ိုအေသေပးမႈကို သတိထားမိေတာ့ သူထုိင္ေနတဲ့ ဆိုဖာေပၚကေန ေအာက္ကို ခ်က္ခ်င္းကို ဆင္းထိုင္ပါတယ္။ အမိုးက ကရင္ဘာသာနဲ႔ ခရစ္စမတ္ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ဆုိေတာ့ သူကလည္း အဲဒီ သံစဥ္အလိုက္အတုိင္း အဂၤလိပ္စာသားနဲ႔ လုိက္ဆိုရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးနဲ႔ပဲ ခရစ္စမတ္ပြဲေလးကို ႏႊဲသြားပါတယ္။

ေငြေၾကးခ်မ္းသာျပည့္စုံသူ ျဖစ္ေပမယ့္ ေမာက္မာေထာင္လႊားျခင္း အလ်ဥ္း မရိွတဲ့ အျပင္ တျခားေသာ လူမ်ိဳးရဲ့ ဓေလ့စ႐ိုက္ကို အေလးထား လိုက္နာေပးတာကေတာ့ နမူနာ ယူစရာပါပဲ။

***

ေနာက္မ်ား ႀကဳံႀကိဳက္ခဲ့ရင္လည္း အဆင္ေျပသင့္ေတာ္မယ့္ ပုံေတြနဲ႔အတူ သ႐ုပ္ေဖာ္စာေတြနဲ႔ တြဲဖက္ တင္ဆက္ပါအုံးမယ္။ သေဘာကေတာ့ ဆားထပ္ခ်က္စရာေလးေတြ ရိွေသးတယ္ေပါ့။ :D

လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းေတြက က်ေနာ္ ေရးးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၀တၳဳတိုေလးေတြကို အားေပးခဲ့ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြ ေမာင္ႏွမမ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔လဲ ဒီပို႔စ္ကေန တဆင့္ ေျပာပါရေစခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ ေရးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးေတြ ရိွပါေသးတယ္။ ထပ္မံ အားေပးၾကပါအုံး။ အားလုံးကို ေက်းဇူးပါ။


ကလိုေစးထူး

5 comments:

Winkabar said...

ဆားခ်က္တယ္လို႕ေတာ့ေခၚလို႕မရဘူးထင္တယ္။ ကုိယ္တုိင္ရုိက္ထားတဲ့ပံုေတြဆုိေတာ့ေလ။ ဆားထုတ္တယ္လို႕ေတာ့ ေခၚလို႕ရမယ္။ :P ။

Niagara Fall မွာ အဲနားေလာက္အထိေတာင္သြားထုိင္လို႕ရတယ္ေနာ္။ ေတာ္ေတာ္ေနလို႕ေကာင္းမွာပဲ။ ေရေတြမ်က္ႏွာကိုလာစင္ေနမွာပဲေနာ္။ သမီးတုိ႕သြားတုန္းက လူတအားမ်ားေတာ့ အနားေတာင္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး။ သေဘၤာနဲ႕ေတာ့ေရတံခြန္ေအာက္ကို သြားျဖစ္တယ္။ အဲလိုေနရာမ်ိဳးကိုေတာ့ မေရာက္ျဖစ္လိုက္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ လွတဲ့ေရတံခြန္ပဲေနာ္။

nu-san said...

Niagara Fall ကုိေတာ့ ေရာက္ဖူးခ်င္သား..

ဓာတ္ပုံေတြနဲ႔အတူ စာေတြပါ တြဲဖက္ရတာလည္း ရသ တစ္ခုပဲ မဟုတ္လား ဆားခ်က္တယ္လုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့..:D

၀တၳဳတုိေတြလည္း အားေပးေနပါတယ္ဗ်ိဳ႕.. :)

Anonymous said...

ျမန္မာ့ ဓေလ့ေလးကုိ နုူိုင္ငံျခား လူမ်ိဳးေတြ လဲေလးစားၾကတယ္ဆိုတာ သိရလို ့ ၀မ္းသာစရာေလးပါ ...ပို ့စ္ေကာင္းေလးေတြအတြက္ အျမဲေက်းဇူးးပါဗ်ာ

တန္ခူး said...

ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ဝင္စားေအာင္ ေရးတတ္တာ အနုပညာပါ။ အနုပညာေျမာက္တဲ့postေလးေတြ အတြက္ ေက်းဇူးပါကိုေစးထူး။ ဝတၳဳအသစ္ေလးေတြ ေစာင့္ေမ်ွာ္ရင္း...။

Thet Oo said...

ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ ေကာင္းမယ္ထင္တာေလးေတြ တမ်ိဳးနဲ႔ တမ်ိဳး မရိုးေအာင္တင္ေနတာ ဆားခ်က္တာ မဟုတ္ပါ။ ဓါတ္ပံုေတြတင္သလို ဗီဒီယိုေတြလည္း တင္လို႔ရပါတယ္။ အားေပးလွ်က္ပါ...