ေပါက္ၾကမယ္ေဟ့..ေကာင္းေကာင္း..

အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆူဆူညံညံနဲ႔ စက္သံေတြၾကား မက်ဥ္းမက်ယ္ အခန္းေလး တခုထဲမွာ Tools ေတြကို တဂၽြီးဂၽြီးနဲ႔ ပုံေဖာ္ေသြးေနတုန္း ဆိုး၀ါးလွတဲ့ အနံ႕တခုက ႏွာေခါင္းထဲကို တိုး၀င္လာပါတယ္။ ေနာက္..မိနစ္ အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ ဆက္ေနလို႔ မရေလာက္ေအာင္ အနံ႔က ပိုဆိုးလာေတာ့ ႏွာေခါင္းကို ပိတ္ရင္း ေဘးဘီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မကၠဆီကန္ေတြ သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္း ကိြစိကြစနဲ႔ ေျပာလုိ႔ တေယာက္ကေတာ့ မ်က္ႏွာနီအမ္းအမ္းနဲ႔ ရွက္ေနဟန္..။ စိတ္ထဲကေတာ့ အားရပါးရ က်ိန္ဆဲပစ္လုိက္တယ္။

***

`အီးအီး ဘယ္သူေပါက္၊ ေမာင္ေပါက္၊ ေပါက္တဲ့လူ မွန္မွန္ေျပာ၊ အီးဘြတ္တရားေဟာ၊ ေဟာလို႔ မေက် သံပုရာရည္…..´

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အခုလိုကဗ်ာနဲ႔ လူၾကားထဲ အနံ႔ဆိုးလႊတ္တာကို ကေလးပီပီ ျဖဴျဖဴစင္စင္နဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ပါတယ္။ တကယ့္တရားခံအစစ္ကို အဲဒီနည္းနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္လို႔ ရတာ မဟုတ္ေသာ္ျငားလဲ ေပ်ာ္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာ..။

ေလလည္တာကို အဂၤလိပ္လို fart လို႔ ေခၚပါသတဲ့။ `အီး´ ကိုက်ေတာ့ ရွာမေတြ႔ျပန္ဘူး။ flatus ဆိုတာက်ေတာ့လဲ ေလခ်ဥ္တက္တာေရာ၊ အီး (ကန္ေတာ့ဗ်ိဳ႔) ေပါက္တာကိုပါ ဆိုလိုတယ္တဲ့.။ ထားပါေတာ့..။

က်ေနာ္ငယ္ငယ္က တခ်ိဳ႔လူႀကီးေတြ ေျပာတာကို ၾကားမိဖူးပါတယ္။

`ဆင္းရဲတဲ့ လူရဲ့သားသမီးမ်ား လူၾကားထဲ အီးေပါက္ေတာ့ ဒီကေလးႏွယ္၊ လူေရွ႔မေရွာင္ သူေရွ႔မေရွာင္ အီးေပါက္ရတယ္ ႐ိုင္းပါေပ့လုိ႔ ေျပာၿပီး အျပစ္တင္ေလ့ရိွေပမယ့္ ပိုက္ဆံ၀ါလားေတြရဲ့ သားသမီးမ်ား အီးေပါက္တာကိုေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ ျပည္စုံတယ္၊ ေလမွန္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကသတဲ့´

***

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ အီးအသည္းကြဲ ပုံျပင္ေလးကို ေျပာျပပါရေစဦး။

သုံးႏွစ္သုံးမိုး မရိွေသာ္ျငား ခ်စ္အေျဖရဖုိ႔ ေစာင့္ေနခဲ့ရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို သူလိုက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက တရက္မွာေတာ့ စကားေျပာဖို႔ ခ်ိန္းပါသတဲ့..။ သေကာင့္သားမွာလဲ ငါဟဲ့ေယာက်္ား၊ ဇမၺဴမွာ ရိွပါ့ေတာ့မလား လို႔ မာန္ေတြ ဘာေတြ တက္လို႔ ေမာင္းတင္ၿပီး သြားသတဲ့။

ဟုိေရာက္ေတာ့ ျမစ္ဆိပ္က သစ္ပင္ေအာက္တခုမွာ ထုိင္လို႔ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႔လကၤာေလးေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးကို က်ဴးရင့္တယ္ဆိုပါေတာ့..။

`ကုိယ္ေစာင့္ေနခဲ့ရတာလဲ ၾကာခဲ့ပါၿပီကြာ၊ ဒီတခါေတာ့ အခ်ိန္မဆြဲပါနဲ႔ေတာ့ေနာ္´
`…………..´

ေကာင္မေလးက ရွက္ေသြးေတြ ျဖာလို႔ေပါ့….။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ ရွက္စိတ္ကို အားတင္းေျဖေဖ်ာက္ၿပီး ေကာင္မေလးက..

`ဒို႔လည္း သူ႔ကို…..´

အဲဒီအခိုက္အတန္႔ေလးမွာတင္…

`ဘူ….၀ူ…၀ူ´

ဟိုေကာင့္ရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္စြမ္းအားက အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာမွ သြားအစြမ္းျပေတာ့တာပဲကုိး..။

***

ကမၻာမွာ ထင္ရွားလွတဲ့ အီးအေက်ာ္အေမာ္ႀကီး တေယာက္ရိွပါသတဲ့..။ သူ႔နာမည္က ဂ်ိဳးဆက္ ပိုဂ်ဴး (Joseph Pojul) လို႔ ေခၚပါသတဲ့။ ၁၈၉၂ ခုႏွစ္တုန္းက ျပင္သစ္မွာ တင္ဆက္တဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ တခုမွာ သူက အဲဒီအခ်ိန္က နာမည္ေက်ာ္ေတြရဲ့ အသံတုကို ေအာက္ပါးစပ္ကေန လုပ္ျပသတဲ့။ ေနာက္ဆုံး… စအိုမွာ ပိုက္တပ္လို႔ ပိုက္ထိပ္မွာ ပေလြစြပ္ၿပီး ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းေတာင္ မႈတ္ျပလုိက္ေသးပါသတဲ့။ ထူးဆန္းပါေပ့..။

ပုရိသေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာအခ်က္ကေတာ့ လူတရာမွာ ၉၆.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းက လူၾကားထဲ ေလလည္တတ္တာကို ၀န္ခံပါသတဲ့။ ပ်ိဳကညာတို႔ အန္တီမမတို႔မွာေတာ့ ရွက္ရွာၾကလုိ႔ ထင္ရဲ့ ၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းကသာ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးပါတယ္တဲ့။ ဘယ္ရမလဲကြာ၊ ဒီေနရာမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြ ေနာက္ေကာက္က်ၿပီကြ..။ :P

ကမၻာ့အီးေပါက္ ဘုရင္ စံခ်ိန္ရွင္ကေတာ့ ဘားနတ္ကလင္းမင္ (Bernard Clemmens) ဆိုသူပါပဲ။ လန္ဒန္ၿမိဳ႔မွာ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္တုန္းက သူတင္ထားတဲ့ စံခ်ိန္ဟာ ႏွစ္မိနစ္နဲ႔ ၄၂ စကၠန္႔တိတိၾကာပါသတဲ့..။ တတ္လဲ တတ္ႏုိင္ပါေပ့.။

စာအုပ္ထဲက ဖတ္မိထားတဲ့ အီးဗဟုသုတကို ခပ္တည္တည္ရႊီးပါရေစဦး..။ :D

ေယာက္်ားတေယာက္ဟာ ပွ်မ္းမွ်အားျဖင့္ တေန႔ကို ၁၂ႀကိမ္ ေလလည္ပါသတဲ့။ စုထားရင္ ပူေဖာင္းလုံးကို ေကာင္းေကာင္း ေဖာင္းေစႏိုင္တဲ့ ပမာဏ တလီတာခြဲကေန ႏွစ္လီတာခန္႔ အထိ ရပါတယ္။ မိန္းမေတြကေတာ့ နည္းပါတယ္။ တေန႔ ပွ်မ္းမွ် ခုႏွစ္ႀကိမ္ႏႈန္းနဲ႔ အလြန္ဆုံး တလီတာခြဲေလာက္သာ ရပါသတဲ့။ ဘယ္လိုမ်ား စစ္တမ္းယူထားပါလိမ့္..ေနာ္။

***

အလုပ္ခန္းထဲမွာ အနံ႕အသက္ေတြ ကင္းစင္ေအာင္ ပန္ကာေတြနဲ႔ မႈတ္ထုတ္၊ အီးပိုင္ရွင္ ဟုိသေကာင့္သားလဲ စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔၊ အားလုံးလဲ ၿငိမ္ကုပ္သြားၾက အၿပီးမွာေတာ့ အားလုံး ကုိယ့္အလုပ္ကိုယ္ ျပန္လုပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာတင္…

ဗုိက္ထဲက သ႐ိုးသရီနဲ႔ ေလလုံးတလုံးက ေအာက္ကို ေျပးဆင္းလာလိုက္၊ ကမန္းကတန္း ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ အင့္ခနဲ ၿငိမ္သြားလုိက္၊ ဒါေပမယ့္ ခဏပဲ ခံတယ္။ မျဖစ္ဘူး…။ ထိန္းထားမွ..။ ေသခ်ာေအာင္ ေနရာျပင္ထုိင္မွ ဆုိၿပီး ကုိယ္ခႏၶာကို အေနအထား နည္းနည္းျပင္လိုက္တယ္။ ပိတ္လိုပိတ္ျငားေပါ့…။

အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေနအထားေရာက္လာတယ္..။ မျဖစ္ေတာ့ဘူး..။ အျပင္ကို ေရာက္ေအာင္ထြက္မွ။ အဲဒီလိုနဲ႔ ထုိင္ခုံကေန ဆတ္ကနဲ ကသုတ္ကရက္ ထလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ…

`ဘူ..၀ူ..၀ူ..၀ူ´

ကလိုေစးထူး

(၀န္ခံခ်က္၊ ဆရာေဒါက္တာ ေအာင္ေက်ာ္ျမင့္၏ `အာလူးလာမေပးႏွင့္ ေလနည္းနည္းေလွ်ာ့´ ေဆာင္းပါးမွ အခ်က္အလက္တခ်ိဳ႕အား ယူငင္သုံးစြဲထားပါသည္)