စပ္မိစပ္ရာ (၆)…

စပ္မိစပ္ရာကို ေရးဖုိ႔ အစပ်ိဳးလုဆဲမွာပဲ ကိုနတၳိတေယာက္ ဘေလာ့ဂ္ေလာကကေန အနားယူေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ သတင္းဆိုးကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ ကိုနတၳိဟာ ၂၀၀၇ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၉) ရက္ေန႔ကေန စလုိ႔ ဘေလာ့ဂ္ စတင္ေရးသားခဲ့ၿပီးေတာ့ ပါဠိန႔ဲ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ ပို႔စ္မ်ားကို မွန္မွန္ တင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ေရးတာ သုံးလေက်ာ္ေက်ာ္၊ (၅၈) ခုေျမာက္ ပို႔စ္မွာ အခုလို ႏႈတ္ဆက္တဲ့ ပုိ႔စ္ကို ဖတ္ရေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေရးေဖာ္ ညီအကိုတေယာက္ ခြဲရစ္ခဲ့သလို ခံစားရလုိ႔ ၀မ္းနည္းမွတ္တမ္း တင္မိပါတယ္။ (ကိုနတၳိေရ..၊ ျပန္ေရးေစခ်င္တယ္ဗ်ာ)။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တႏွစ္သက္တမ္း တိုးျမွင့္ခဲ့ဖုိ႔ကို အလြန္ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ဦးဉာဏ္၀င္းက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး တို႐ိုအာဆုိကို ေျပာခဲ့ပါသတဲ့။ ျမန္မာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဟာ ႏိုင္ငံတည္ၿငိမ္မႈအတြက္ တဖက္က စိုးရိမ္ေနရၿပီး တဖက္မွာလဲ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ုိင္းရဲ့ ၿငိဳျငင္မႈအတြက္ ပူပန္ေနရတယ္လို႔ အေၾကာင္းျပခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံတည္ၿငိမ္မႈဆိုတဲ့ စကားရပ္ကို ျဖန္႔က်က္ေတြးေနမိပါတယ္။ ႏိုင္ငံတည္ၿငိမ္မႈ= မည္သူကမွ မိမိဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္မေျပာရဲမႈ = စစ္တပ္က ဒါဆိုဒါ လိုက္လုပ္ဖို႔ = စစ္တပ္အလိုက် ႏိုင္ငံသားမ်ားက လိုက္လုပ္ရဖုိ႔…….။ အင္း.. က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ကိုက အဆိုးျမင္ေနမိေလသလား မသိေတာ့ပါဘူး။

`ငါတုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲ မလာခဲ့နဲ႔ကြ၊ ငါ @#$&ေတြ၊ အကုန္ ႐ိုက္သတ္ပစ္မယ္´

ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ တခဏမွာ က်ေနာ္ မင္သက္မိသြားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုမ်ိဳး လူမိုက္ဆန္ဆန္ ဆဲေရးခြင့္ ပါမစ္ေတြကို သူတို႔ ဘယ္ကေန ရယူခဲ့ပါလိမ့္..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစကားေတြနဲ႔ အတူ ႐ုန္႕ရင္းမႈေတြကို လက္ေတြ႔ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ `တေယာက္တေပါက္ ျပန္မေျပာၾကနဲ႔၊ က်ေနာ္တုိ႔ ဘက္က စည္းကမ္းရိွရမယ္´ ဆုိတဲ့ စကားကိုသာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေျပာလို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာတဲ့ သူတုိ႔ရဲ့ သြင္ျပင္ကို ျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဟိုတခါတုန္းက ေစ်းထဲသြားၿပီး ဆန္ဆိုင္ေရွ႔ အိုက္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ဒုတိယဘိုခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေဆြ တေယာက္ အခုတခါမွာေတာ့ ေရႏုတ္ေျမာင္းေဖာ္တာကို သြားႀကီးၾကပ္ေနပါတယ္။ ေရစီးေရလာ ေကာင္းဖို႔အတြက္ ဒုတိယ ဘိုခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ကိုယ္တုိင္ ႀကီးၾကပ္ေပးေနမွေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံ မတိုးတက္စရာ အေၾကာင္း မရိွေတာ့ပါဘူး။ ဟုတ္ၿပီကြ၊ ေဖာ္ထားေပးကြ၊ ဟိုေကာင္.. ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ပုဆိုးျပင္လိုက္ ရပ္ၾကည့္လုိက္ လုပ္မေနနဲ႔ေလ။ ေသခ်ာေလး လုပ္ၾကကြာ..။ (ေဘးက အျဖဴအစိမ္း ၀တ္စုံ တိုက္ပုံနဲ႔ လူႀကီး ပါးစပ္က ေျပာမွာကို ရမ္းတုတ္ၾကည့္တာ) :D

အျဖဴေရာင္သက္တန္႔ ကဗ်ာရြတ္ပြဲကို ျပန္လည္က်င္းပခြင့္ ရတာကို သိရလို႔ ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။ ဒီလိုပြဲေလးေတြကိုေတာ့ မပိတ္ပင္တန္ေကာင္းဘူးလုိ႔ ျမင္မိေပမယ့္ ကဗ်ာေတြကို ဟိုကန္႔သတ္၊ ဒီကန္႔သတ္နဲ႔ ပြဲစီစဥ္သူေတြမွာ အေတာ္ေလး အက်ပ္႐ိုက္ရွာမွာပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္။

`ျမန္မာႏိုင္ငံက ကေလးေတြ စကၤာပူလာၿပီး poly-tech လာတက္ၾကတာဟာ တကယ္ေတာ့ poly-tech ဆိုတာ သူ႔ႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံက GTI အဆင့္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံက ကေလးကို ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေတာ္ University အဆင့္ကို ေပးမတတ္ပါဘူး၊ ဒီမွာဆုိရင္ YIT လို ေက်ာင္းမ်ိဳးေပါ့၊ poly ၿပီးေတာ့လည္း လုပ္အားခကို ႏွိမ္ၿပီး ျပန္ခိုင္းတယ္၊ ေပးတဲ့ လုပ္အားခကလည္း ႏိုင္ငံသားကို တစ္မ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံျခားသားကုိ တစ္မ်ိဳး ေပးတတ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ဆိုေတာ့ စကၤာပူဟာ အသားအေရာင္ ခြဲျခားမႈနဲ႔ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမႈေတြ ရိွေနလုိ႔ပါပဲ´

အဲဒီ မွတ္ခ်က္ကို စကာၤပူေရာက္ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ တေယာက္ ေပးခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔ (စကၤာပူ) ဘက္ကေန စံႏႈန္းေတြကို အတုိင္းအတာ တရပ္အထိ တိုးျမွင့္ထားေပမယ့္လဲ ျမန္မာလူငယ္ အမ်ားစုကေတာ့ poly-tech ကို တက္ဖုိ႔ အားသန္လ်က္ ရိွေၾကာင္းကိုပါ ဖတ္ရွဳလိုက္ရပါတယ္။ ဒီသတင္းကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ၂၀၀၅ခုႏွစ္၊ စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာ poly-tech သႀကၤန္ပြဲက `ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အမ်ားဆုံး ထုတ္ကုန္ဟာ ဘာလဲ၊ သိလား´ လို႔ ေက်ာင္းသားေတြ ျပက္လုံးထုတ္ခဲ့ၾကတာကိုပါ ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ အသားမည္းလြန္းလို႔ ဆိုၿပီး ေကာင္မေလးက လက္မထပ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆန္ခဲ့တာကို ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွစ္ရက္ၾကာေအာင္ အဲဒီေကာင္မေလး အိမ္ေရွ႔မွာ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပလိုက္တာ ေကာင္မေလးက စိတ္ျပန္လည္ၿပီး လက္ခံခဲ့ပါတယ္တဲ့။ အခ်စ္ၾကီးပါေပ့..။

သတင္းေတြ လိုက္ဖတ္ရတာ ဟိုမွာလဲ ေနျပည္ေတာ္၊ ဒီမွာလဲ ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ တေတာ္ထဲ ေတာ္ေနရတာ ၾကာေတာ့ လူက ဟိုးေခတ္ မင္းညီမင္းသားမ်ားလို စကားေျပာၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာပါတယ္။ ေျပာေနၾကာတယ္။ စမ္းၾကည့္မွ..။ :D အဟမ္း.. ယိစ္((((။ ဗိ်ဳ႔၊ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ပုထုဇဥ္။ က်န္းခန္႔သာလို႔ မာပါစ၊ ဟိုးမွာဘက္ စကၤာပူေျမဘက္က ႏွမငယ္ ဂ်စ္တူးတို႔လိုလဲ လြမ္းေတာ္မူလွတယ္။ ေပစာေလးဘာေလး ေခြလို႔ ေစဦးမွပါပဲ။ အစ္မေတာ္ ေမဓာ၀ီကေတာ့ ေ၀ါပုထု..အဲ..ဟုတ္ေပါင္..။ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ဟူးး.. အဆင္ကို မေျပလွပါလား..။ ဒါေပမယ့္..၊ ဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ၊ ေၾသာ္…. ေနျပည္ေတာ္… ေနျပည္ေတာ္..ေနျပည္ေတာ္..။

ကဲ.. ဒီတပတ္ေတာ့ စပ္မိစပ္ရာကို ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ယိစ္((((((((။ အဲ… ဒါေတာ့ လြန္ၿပီထင္တယ္ေနာ…။ :D

ကလုိေစးထူး

ကိုးကား၊ ေခတ္ၿပိဳင္၊ ဧရာ၀တီ၊ ဒီဗြီဘီ၊ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္၊ ေၾကးမုံသတင္းစာ။