Hola Hola..

ဘရူႏို စရိယားစ္ (မဂၤလာ နံနက္ခင္းပါ)

အဲဒါကေတာ့ အလုပ္ထဲက မကၠဆီကန္ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ က်ေနာ္ရဲ့ နံနက္ခင္း ႏႈတ္ဆက္ေလ့ စကားပါ။

က်ေနာ့္အလုပ္ထဲမွာ မကၠဆီကန္ လူမ်ိဳး ငါးေယာက္ရိွပါတယ္။ အလုပ္ရွင္/အလုပ္သမား စုစုေပါင္းမွ ၂၀ ေက်ာ္သာ ရိွတဲ့ မိသားစု စက္႐ုံေလးမွာ မကၠဆီကန္လူမ်ိဳး ငါးေယာက္ဆုိတာဟာ ေသးလွတဲ့ အင္အားမဟုတ္ပါဘူး။

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္အလုပ္႐ုံလို စက္႐ုံပိစိေကြးေလးတင္မွာတင္ မဟုတ္ဘဲ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အႏွ႔ံအျပား တနံတလ်ားမွာ မကၠဆီကန္လူမ်ိဳးေတြ ေရာက္ရိွအလုပ္လုပ္ေနၾကတာဟာ အခုဆိုရင္ သန္း ၂၀ ခန္႔ေတာင္ ရိွေနပါၿပီ။ ဟိုေနရာသြားလဲ သူတုိ႔၊ ဒီေနရာသြားလဲ သူတို႔ျဖစ္ေနၾကလိုက္တာ မကၠဆီကန္ ကြန္ျမဴနတီကို အေမရိကန္မွာ ခိုင္ခိုင္မာမာႀကီးကို တည္ေဆာက္ေနႏိုင္ၾကေနပါၿပီ။ က်ေနာ္ေနတဲ့ ၿမိဳ႔ငယ္ေလးမွာေတာင္ မကၠဆီကန္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ စပိန္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္လႊင့္တဲ့ ေရဒီယို ဌာန တခုရိွေနပါတယ္။

မကၠဆီကို ႏိုင္ငံရဲ့ အေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ တင္ျပပါရေစ..။

ကမၻာေပၚမွာ (၁၁)ႏိုင္ငံေျမာက္ အမ်ားဆုံး အျဖစ္ လူဦးေရ ၁၀၉ သန္းနီးပါးရိွတဲ့ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ့ ကယ္လ္လီဖိုးနီးယား၊ အရီဇိုးနား၊ နယူးမကၠဆီကို နဲ႔ တက္ဆက္ ျပည္နယ္ေတြန႔ဲ နယ္နမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနပါတယ္။ ျပည္နယ္ေပါင္း (၃၁) ျပည္နယ္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တခုပါ။ စပိန္ႏိုင္ငံရဲ့ ကိုလိုနီအျဖစ္ ၁၈၁၀ ခုႏွစ္ကေန ၁၈၂၁ ခုႏွစ္အထိ ေနခဲ့ရပါတယ္။ လက္ရိွ႐ုံးသုံး ဘာသာစကားက စပိန္စကားပါ။

ႏိုင္ငံခ်င္း ထိစပ္မႈ ရိွၾကၿပီေဟ့ ဆိုတာနဲ႔ ပိုမုိတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံဆီကို သူ႔ေလာက္မတိုးတက္ေသးတဲ့ ႏိုင္ငံကလူေတြက ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္လုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ အစဥ္အလာရိွတဲ့ အတုိင္း မကၠဆီကိုႏိုင္ငံသားေတြဟာလည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံအတြင္းကို ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ ၀င္ေရာက္ၾကပါတယ္။ အမ်ားစု ၀င္ေရာက္လာၾကတာကေတာ့ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၾကတာပါ။ အပိတ္အဆို႔ အတားအဆီးေတြ ေျမာက္မ်ားစြာ ရိွတဲ့ၾကားက ျဖတ္ေက်ာ္၀င္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ဖမ္းဆီးရမိသူေတြကို ေနရင္းျပန္ပို႔ေနတာကလည္း မထူးဆန္းေတာ့တဲ့ သတင္းတပုဒ္ႏွယ္ တီဗီြမွာ မၾကာခဏ ျမင္ေနရေလ့ရိွပါတယ္။

`မင္းမွာ အခု အုိင္ဒီကဒ္ရိွတယ္လား´
`ရိွတာေပါ့´

နယ္စပ္ကို တရားမ၀င္ ျဖတ္ေက်ာ္၀င္လာတဲ့ လူတေယာက္က စိစစ္ေရးကဒ္ျပားလို႔ ေခၚရမယ့္ Social Security Number နဲ႔ Identity Card ရေအာင္ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ဖန္တီးရယူသလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္ တကယ္မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ့ လမ္းေတြေပၚမွာ ဒ႐ိုင္ဘာ လုိင္စင္မရိွဘဲ ကားေမာင္းသူ မကၠဆီကန္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ။ ရဲက စစ္ေဆးလို႔ မိသြားရင္ သူတုိ႔ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ေျဖရွင္းၾကတယ္ဆုိတာကလည္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းေပမယ့္ ဘယ္သူ႔ဆီမွာကမွ တိက်တဲ့ အေျဖရေအာင္ စုံစမ္းလုိ႔ မရပါဘူး။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ မကၠဆီကိုလူမ်ိဳးေတြ အင္မတန္မွ သက္ေသာင့္သက္သာ ေနႏိုင္တဲ့ အခ်က္တခု ရိွပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရာက္ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား မကၠဆီကန္ေတြကို ထုိင္းရဲေတြက ျမန္မာအလုပ္သမားေတြကုိ ဖမ္းသလိုမ်ိဳး အလုပ္ရုံေတြ၊ ေနအိမ္ေတြကို ၀င္ေရာက္စီးနင္း ဖမ္းဆီးတာ မရိွပါဘူး။ တခုေတာ့ ရိွပါတယ္။ အိမ္တအိမ္တည္းမွာ လူေတြအမ်ားႀကီး စုၿပဳံႁပြတ္သိပ္ေနေနၾကလို႔ ေဘးအိမ္က တိုင္လိုက္ရင္ေတာ့ လာဖမ္းပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ အိပ္ခန္းတခန္းပါ အိမ္ကို လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ အိပ္ခန္း ႏွစ္ခန္းပါ အိမ္ကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ စသျဖင့္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ေနရလို႔ပါ။

လမ္းေပၚမွာ သြားလာေနတဲ့ မကၠဆီကန္ေတြကိုလဲ `မင္းမွာ လက္မွတ္ပါလား´ ဆိုၿပီး ေမးေလ့ မရိွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲ ေရာက္လာေရာက္လာ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈကို မက်ဴးလြန္သေရြ႔ ရဲဖမ္းတာ မခံရဘဲ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။

မကၠဆီကို ႏိုင္ငံသုံး ပီဆိုေငြနဲ႔ အေမရိကန္ေဒၚလာရဲ့ ကြာဟႏႈန္းထားကေတာ့ ပွ်မ္းမွ်အားျဖင့္ တေဒၚလာကို ၁၀ ပီဆို ၀န္းက်င္ပါ။ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ လုပ္အားအနိမ့္ဆုံးရတဲ့ အလုပ္သမားတေယာက္ဟာ တေန႔ကို ၃၀ ပီဆို ခန္႔သာ ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္ေရာက္ မကၠဆီကန္လူမ်ိဳးေတြဟာ တနာရီကို ငါးေဒၚလာသာ ရရင္လဲ ၀င္လုပ္ဖုိ႔ ၀န္မေလးပါဘူး။ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ဘက္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ စိုက္ခင္းေတြမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္တဲ့ မကၠဆီကန္လူမ်ိဳးေတြဟာ တေန႔ကို ၃၀ ေဒၚလာနဲ႔ေတာင္ (တရားမ၀င္) လုပ္ေလ့ရိွတယ္လို႔ သတင္းတပုဒ္မွာ ၾကည့္လုိက္ရပါတယ္။

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ ဆိုတဲ့ အတိုင္း ဒီႏိုင္ငံကို ေရာက္ခိုက္မွာ တေန႔ကို ၁၈ နာရီအထိ မရပ္မနားလုပ္ၿပီး ေငြရွာတဲ့ မကၠဆီကန္ေတြရိွသလို ရရစားစား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ဘားကိုသြားလိုက္၊ ကက္စီႏိုသြားလိုက္၊ ေဆးရွဴလိုက္ လုပ္ေနတဲ့ မကၠဆီကန္ေတြလဲ မနည္းလွပါဘူး။ က်ေနာ့္ အလုပ္ထဲက မကၠဆီကန္ငါးေယာက္မွာ ေလးေယာက္က အလုပ္ ႏွစ္ခုလုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္ရုံမွာ အခ်ိန္ျပည့္လုပ္တဲ့အျပင္ တျခားမွာ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္ၾကတာပါ။ တေန႔ကို ၁၄ နာရီေလာက္ လုပ္ၾကပါတယ္။ အလုပ္ကိုလာရင္ အိပ္ေရးမ၀တဲ့ ပုံဟန္ မ်က္လုံးေတြ နီရဲလို႔ပါ။

ႀကဳံတုန္း စပိန္စကား နည္းနည္းေလာက္ သင္ေပးပါရေစဦး။

Hi = ဟိုးလာဟိုးလာ (Hola Hola)
Thank you= ဂရာ့စီယာ့စ္ (Gracias)
I love you = အဲဒါကေတာ့ ႏွစ္မ်ိဳးသုံးပါတယ္။ ခ်စ္သူကုိ ေျပာရင္ တီအားမို (Te Amo) ျဖစ္ၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းကိုေတာ့ ေတကဲရ္ဒို (Te Quiero) ျမန္မာေတြမွာ ငါးရာႏွစ္ဆယ့္ရွစ္နဲ႔ ေထာင့္ငါးရာ အခ်စ္ ကြာသလိုမိ်ဳးလားေတာ့ မသိပါ။
ခပ္ေခ်ာေခ်ာ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ မိန္းကေလးကိုေတာ့ မာမာစီးတာ (MaMacita) လို႔ ေခၚပါသတဲ့။
သိပ္လွတဲ့ မိန္းကေလး လို႔ ေျပာခ်င္ရင္ေတာ့ ဘိုနီးတာ့ (Bonnita)
See you ကေတာ့ ကိုမိုစတာ့စ္ (Como Stas) ပါ။
သူငယ္ခ်င္းကိုေတာ့ အာမီးကို (Amigo) လို႔ေခၚပါတယ္။

ညေန သုံးနာရီထုိးပါၿပီ။ ေသာၾကာေန႔ ညေနဆိုေတာ့ အားလုံးကလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးေပါ့။ မကၠဆီကန္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျမန္မာသံ ၀ဲ၀ဲနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္တာကေတာ့..

အာဒီးယို႔စ္ (Adios) Bye Bye
ကိုမိုစတာ့စ္

ကလိုေစးထူး

(တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္အခုေရးတဲ့ မကၠဆီကန္ေတြရဲ့ အေၾကာင္းက သိပ္ေတာ့ မျပည့္စုံလွေသးပါဘူး။ မနက္ျဖန္မွာ က်ေနာ္ မအားလို႔ ပို႔စ္အသစ္တင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ခါတိုင္းဆို ပ်က္ကြက္ေနၾက ေသာၾကာေန႔မွာ တင္လိုက္တာပါ။ ႀကဳံႀကိဳက္ရင္ေတာ့ အခ်က္အလက္ေတြ စုံစုံလင္လင္နဲ႔ ထပ္ေရးပါဦးမယ္။)