အမွတ္တမဲ့မ်ားမွသည္ .....

`နင္ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္ရင္၊ ေရာ့ ေဟာဒီမွာ ေထာက္စူးခၽြန္၊ အဲဒါနဲ႔ နင့္လက္ေပၚမွာ ငါ့နာမည္ကို ေရးျပ´

`ဘုရားျမတ္စြာ´ လို႔ အလန္႔တၾကား တလိုက္မိပါတယ္။ ေကာင္ေလးကလဲ မထီတရီ အၿပဳံးတခ်က္ ၿပဳံးလိုက္ရင္း ေကာင္မေလး ကမ္းေပးတဲ့ ေထာက္စူးခၽြန္နဲ႔ သူ႔လက္ဖ်ံေပၚမွာ `မိုး၀ႆန္´ ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ေရးလိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက မ်က္လုံးေလး အ၀ိုင္းသားနဲ႔ ေကာင္ေလးလက္ကို ျဖတ္ကနဲ ဆြဲလို႔..။ ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အေပၚမွာ က်ေနာ္ေရးျပခဲ့တာက ျမန္မာဗီြဒီယို ဇာတ္ကားတခုက ဇာတ္၀င္ခန္းေလး တခုပါ။ အဲဒီ ဇာတ္ကားကို ၾကည့္အၿပီးမွာေတာ့ အေတြးတစ ၀င္လာတာမို႔ ဒီစာကို ခ်ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ ရုပ္ရွင္/ဗီြဒီယုိေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ ရင္ဖြင့္ဖူးတာကို အရင္ေျပာျပပါရေစ။

`ငါ မင္းတုိ႔ ဗမာကားေတြကို မၾကည့္ခ်င္ဘူး´`ဘာျဖစ္လို႔လဲ သူငယ္ခ်င္းရ´`ဘာျဖစ္ရမလဲ၊ ဗမာကားေတြမွာ လူဆိုးေတြဟာ အၿမဲပဲ ရွမ္းေဘာင္းဘီ ၀တ္တယ္၊ တကယ္ေတာ့ ရွမ္းေဘာင္းဘီဆုိတာ ငါတုိ႔ အျမတ္တႏိုးထားတဲ့ ရိုးရာေဘာင္းဘီကြ၊ အခုေတာ့ လူဆိုးခန္း ရိုက္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ရွမ္းေဘာင္းဘီကို အၿမဲ၀တ္ေနၾကေတာ့ ငါတုိ႔ရိုးရာ ေဘာင္းဘီက လူဆိုးေဘာင္းဘီ ျဖစ္ေနတယ္´

ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ ဒီလိုေျပာပါတယ္။

`ဗမာကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူဆိုးဂိုဏ္းေတြဟာ ျပင္ဦးလြင္မွာ ရိွတာမ်ားတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ၿမဳိ႔က အင္မတန္ေနလို႔ေကာင္းတာ လူတိုင္းသိတာပဲ၊ အခုေတာ့ ဗမာကားေတြကို ၾကည့္မွပဲ ျပင္ဦးလြင္ဟာ လူဆိုးအေျခစိုက္ ၿမိဳ႔လုိ႔ ေျပာရမလုိ ျဖစ္ေနၿပီ´

ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ လူငယ္တေယာက္က တေန႔မွာ က်ေနာ့္ကို ဒီလိုေမးပါတယ္။

`ခရစ္ယာန္ေတြကို ဘယ္လိုျမင္လဲ၊ ဥပမာ- အေနအထုိင္ေပါ့´

က်ေနာ္က

`အေနအထုိင္က ခရစ္ယာန္ျဖစ္ျခင္း ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ျခင္းနဲ႔ မဆုိင္ဘူးေလ..လူနဲ႔ပဲ ဆုိင္တာ´

အဲဒီမွာ သူက ဒီလို ရင္ဖြင့္လာပါတယ္။

`ျမန္မာ ရုပ္ရွင္ေတြမွာ ခရစ္ယာန္အေၾကာင္း ရိုက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္၊ နာမည္က အဂၤလိပ္နာမည္ေတြ၊ ပုံစံေတြက ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ေတြ ရိုက္ၾကတယ္ေလ၊ အဲဒါေတြကို ေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္´
သူက ရင္ဖြင့္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ သူ႔ရဲ့ ခံစားခ်က္ တစြန္းတစသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သူေျပာခ်င္တဲ့ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ ဒီထက္မက ရိွေနအုံးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ စိတ္၀င္စားစရာက သူ႔လို ခံစားေနရတဲ့လူဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ရိွေနၿပီလဲ ဆုိတာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ ဗမာက လူမ်ိဳးစုႀကီးပါ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္က ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရရဲ့ ၇၀%ေက်ာ္ရိွပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ေနခဲ့တာေတြက တျခားေသာ လူမ်ိဳးစုေတြ၊ တျခားေသာ ဘာသာ၀င္ေတြ အတြက္ ထိခိုက္ခံစားစရာ ျဖစ္ေနတာကို အထက္ပါ စကားေတြက သက္ေသျပေနပါၿပီ။

တခါတုန္းက တိုင္းရင္းသူ တေယာက္က က်ေနာ့္ကို ဒီလိုေျပာဖူးပါတယ္။ အဲဒီေျပာစကားကို ထိခိုက္ခံစားခဲ့မိလို႔ `က်ေနာ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ား´ ဆိုတဲ့ စာတပုဒ္ကိုေတာင္ ေရးျဖစ္လိုက္ပါေသးတယ္။

`ဗမာေတြ အက်င့္ကိုမေကာင္းဘူး၊ အထူးသျဖင့္ ဗမာစစ္စစ္ မိန္းကေလးေတြ´

က်ေနာ္ သူ႔ကို အျပစ္မတင္လိုပါ။ သူလဲ သူခံစားထားရတာ ရိွလို႔ေနမွာပါ။ တခုေတာ့ သိလိုက္ရပါတယ္။ လူမ်ားစု စာရင္းထဲမွာ ပါေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔တေတြ အေျပာအဆို၊ အေနအထုိင္ ပိုမိုဆင္ျခင္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးကို ရလိုက္တာပါ။ အထက္ေဖာ္ျပပါ ျမန္မာရုပ္ရွင္ကားေတြရဲ့ ရိုက္ခ်က္တခ်ိဳ႔ကေန တဆင့္ သူ႔စိတ္ထဲကို အဲဒီအေတြး သေႏၶတည္ခဲ့သလားဆိုတာကေတာ့ ေတြးစရာပါ။

`တိုင္းျပည္ တျပည္ရဲ့ အဆင့္အတန္းကို အဲဒီတုိင္းျပည္ရဲ့ ရုပ္ရွင္အရည္အေသြးကလဲ ျပတယ္´ လို႔ ေလ့လာ မွတ္သားရဖူးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့.. ရုပ္ရွင္ေတြကိုယ္တုိင္က အဲဒီလုိ ခြဲျခားႏွိမ့္ခ်တဲ့ ရိုက္ကူးတင္ျပမႈမ်ိဳးေတြ၊ အတုယူမွားစရာေတြ လုပ္ျပေနရင္ေတာ့ ဒါဟာ……..။

ကလိုေစးထူး