ဆႏၵတမ္းခ်င္း…

အခုရက္ပိုင္းေတြမွာ စာေရးရတာ နည္းနည္းေတာ့ လက္ပမ္းက်ခ်င္သလိုလို ျဖစ္လာပါတယ္။ အလုပ္ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ေတြးမိတဲ့ စာကုန္ၾကမ္းကေလးေတြကလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္လုိ႔ စက္ေရွ႔ ထုိင္ၿပီလားဆုိရင္ ၾကက္ေပ်ာက္၊ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ စာအုပ္ပုံကုို ေမႊေႏွာက္မိျပန္ေတာ့၊ စာအုပ္ငယ္ေလး တအုပ္ထြက္လာပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြကို စုစည္းထားတဲ့ စာအုပ္ငယ္ေလးပါ။ အဲဒီစာအုပ္ေလးကို ထိုင္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေတြးမိတာက အေမေဒၚစု ေနလုိ႔မွ ေကာင္းပါေလစ ဆိုတဲ့ အေတြးပါ။ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေအာက္မွာ အေမ ေနသာပါေလစ..။

ဒီလိုနဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ ေဖာ္က်ဴးမိပါတယ္။ ကဗ်ာနာမည္က ဆႏၵတမ္းခ်င္း…..တဲ့..။

“ဆႏၵတမ္းခ်င္း…”

ေဒၚလာ၊ ေရႊေငြ ေဆာင္ေယာင္ေတြက
ေအာင္ျမင္ျခင္းတဲ့လား… (သြားစမ္းပါ)
ဆန္းစစ္ ေစ့ငုံလိုက္ေတာ့….. ဟာဟ
စုဘူးထဲမွာ အတၱေတြပဲ ရိွတယ္။
ၾကည္လင္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြလဲ
သက္တမ္း မေစ့ခင္၊ အကြက္ၾကမ္းေရႊ႔ခံရလြန္းလုိ႔
ေတာ္သူေတြ ေဘးထုိင္လို႔ ေရွာ္သူေတြ ေမာ္ေနၾကေပါ့
ရာဇနီတိနဲ႔လဲ သူတုိ႔ေတြ ညီသတဲ့ (ေတာ္စမ္းပါ)
ေက်ာ္လႊမ္းတာက နာမည္ဆိုးၾကီးနဲ႔ပါလား.။
ရွည္လ်ားလိုက္တဲ့ ငရဲရက္ေတြမွာ
ပါလာသမွ် ရုိးသားျခင္းေတြကို ခ်ခင္းေနေလေတာ့
ေစစားႏိုင္သူေတြသာ ပိုင္ၾကြားေနပါေပါ့လား.။

ကလိုေစးထူး