ထားသင့္သည့္ စာနာစိတ္...

ျမန္မာျပည္မွာ ေနစဥ္တုန္းက တရက္မွာ က်ေနာ့္ ဦးႀကီး ေတာ္စပ္သူရိွရာ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ကို အလည္ေရာက္ရိွသြားခဲ့ပါတယ္။ ဦးႀကီးမွာက သမီးႏွစ္ေယာက္ ရိွပါတယ္။ က်ေနာ့္ အမ တ၀မ္းကြဲေတြေပါ့။ တရက္မွာေတာ့ က်ေနာ့္ အမ ႏွစ္ေယာက္ က်ဴရွင္ကေန အိမ္ကိုမ်က္ႏွာ မသာမယာနဲ႔ ျပန္လာပါတယ္။ အမငယ္ကုိ ၾကည့္ေတာ့ အခုပဲ ငိုခ်ေတာ့မယ့္ဟန္…။ ဒါနဲ႔ ဦးႀကီးရဲ့ မိန္းမက `ဟဲ့၊ ဘာျဖစ္လာၾကတာလဲ´ လို႔ ပ်ာပ်ာသလဲ ေမးပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မေျဖၾကပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ တအိမ္သားလုံးက ေမးလြန္းမက ေမးေတာ့မွ- `လမ္းမွာ လူ ႏွစ္ေယာက္က လိုက္ စကားေျပာလုိ႔´ လုိ႔ ျပန္ေျဖတယ္။ `ရည္းစားစကား လိုက္ေျပာတာလား´ လို႔ ေဒၚႀကီးက ထပ္ေမးပါတယ္။ ေမးလိုက္တဲ့ ခဏမွာပဲ အမငယ္ျဖစ္သူက တအင့္အင့္နဲ႔ ငိုေတာ့တာပါပဲ။ သူ႔ကို ၀ိုင္းေခ်ာ့တန္ေခ်ာ့လို႔ အေျခအေန နည္းနည္း ျငိမ္သြားတဲ့ အခါက်မွ အမႀကီးက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ ျဖစ္ပုံက ဒီလိုပါ။ ညီအမႏွစ္ေယာက္ က်ဴရွင္က အျပန္မွာ လူႏွစ္ေယာက္က အေနာက္က လိုက္လာသတဲ့။ ပထမေတာ့ ခ်စ္စကား၊ ႀကိဳက္စကားပါပဲတဲ့။ ဒီလိုမ်ိဳး အရင္ကလည္း လိုက္စကားေျပာခံရဖန္မ်ားေတာ့ အမႀကီးေရာ အမငယ္ေရာ အဲဒီလူေတြကို ဘာဆို ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ မ်က္ႏွာထား ခပ္တည္တည္နဲ႔သာ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္သြားၿမဲ သြားပါသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီလူ ႏွစ္ေယာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာရင္းနဲ႔ တခါမွာေတာ့ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲက တေယာက္က အမႀကီးတုိ႔ ဘယ္လိုမွ ထင္မထားတဲ့ ႐ုန္႕ရင္းၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ စကားေတြကို ေျပာၿပီး သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး လွည့္ထြက္သြားပါသတဲ့။ အဲဒီလူေျပာသြားတဲ့ စကားက (နားနဲ႔မနာ ဖ၀ါးနဲ႕ နာပါခင္ဗ်ာ)- `ထမီေလးေတြ ခၽြတ္ေပးၾကပါလား။ တခါေလာက္ေတာ့ အတူတူအိပ္ခ်င္တယ္ကြာ´ *** လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္လေက်ာ္ခန္႔က က်ေနာ္ အမ်ိဳးသမီးေရးရာ ေဆာင္းပါးေလး တပုဒ္ `ႏႈတ္အားျဖင့္ ျဖစ္ေစ´ ဆိုတာကို ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို အမ်ိဳးသားေတြက အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ကုိယ္အားျဖင့္သာ မက၊ ႏႈတ္အားျဖင့္ပါ ခ်ိဳးဖဲ့ ႏွိမ့္ခ် ေျပာဆိုတာကိုလည္း ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အေၾကာင္းကို အေျခခံၿပီး ေရးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရွဳမိသူ အမ်ိဳးသား စာဖတ္သူ တေယာက္က အဲဒီ ေဆာင္းပါးထဲက အခ်က္တခ်ိဳ႕အနက္ သူ လက္မခံႏိုင္တာေတြကို ေထာက္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ သူလက္မခံတာက `၀စီကံန႔ဲ ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳခံရသူေတြဟာ အမ်ိဳးသမီးေတြ´ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုပါ။ အဲဒီအခ်ိန္အခါတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးျခင္း မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ `၀စီကံအားျဖင့္ ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳခံေနရတ့ဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ား´ ၊ တနည္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ အေမမ်ား၊ အမမ်ား၊ ႏွမမ်ား အတြက္ ဒီစာကို ေရးသင့္ၿပီလုိ႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ေရးရပါေတာ့မယ္။ *** ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ ဘယ္လို ရင္ေဘာင္တန္းေနပါၿပီလုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ ေႂကြးေၾကာ္ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ ျငင္းလုိ႔ မရတာ တခုရိွပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြထက္ အားႏြဲ႔ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေတြထက္ အားႀကီးသူေတြ ရိွပါတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒါဟာ မျဖစ္စေလာက္ေသာ အေရအတြက္ပါ။ သဘာ၀ တရားႀကီးက သတ္မွတ္ေပးလိုက္တဲ့ ခႏၶာေဗဒအရကိုက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြထက္ ခြန္အားအရာမွာ အလိုလို အားနည္းပါတယ္။ အဲဒီ အေျခခံအခ်က္ကို အမွီျပဳၿပီးေတာ့ပဲ ဟိုးေရွးေရွး ပေ၀သဏီကတည္းကေန ယေန႔အခ်ိန္အထိ က်ေနာ့္တို႔ အမ်ိဳးသားေတြက အမ်ိဳးသမီးေတြကို ႏိုင္စားလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အသိတရားေတြ မဖြ႔ံၿဖိဳးၾကေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာတုန္းကတည္းကေန စတင္ အျမစ္တြယ္လာလိုက္တာ အမ်ိဳးသမီးဆုိတာ အမိ်ဳးသားရဲ့ ေနာက္မွာ အလိုလို ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီးသား ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အခုအခါမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ ေခတ္ကာလရဲ့ အေျပာင္းအလဲ၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ အခန္းက႑ဟာ ဟိုးအရင္ကေတြလို အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ေနာက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တန္းတူ ေနရာကို ေရာက္ေနၿပီလို႔ကို ေျပာလို႔ရေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက၊ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ိဳးသားေတြ…၊ အမ်ိဳးသားေတြဆိုလို႔ အားလုံးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႔ေသာ အမ်ိဳးသားေတြလုိ႔ ဆိုပါရေစ…။ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို နင္ပဲငဆေတြ တစ္တစ္ခြခြ ေျပာလုိက္ရတာကို အရသာခံေနဆဲ အမ်ိဳးသားေတြ။ သူတုိ႔ အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးေတြက ျပန္မေျပာတာကိုဘဲ `ဒီေကာင္မ၊ ငါဒီလုိ ေျပာလိုက္လို႔ ၿငိမ္သြားတာ´ လို႔ ထင္ေနေသးတဲ့ အမ်ိဳးသားမပီသသူ အမ်ိဳးသားေတြ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ဘယ္ေခတ္က လက္က်န္မွန္း မသိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ရိွေနေသးတာကို ေတြ႔ေနရပါၿပီ။ *** ယေန႔ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂ္ ေလာကကို ေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔…။ ေနရာစုံ၊ အလႊာစုံက ျမန္မာေတြ ကုိယ့္စိတ္ကူးသန္ရာ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေရးၾကတာကို ျမင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ေက်နပ္စရာပါ။ ေက်နပ္စရာ ေကာင္းလြန္းလို႔လဲ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ ေလာကေလးကို က်ေနာ္က `ဘေလာ့ဂ္ ေမာင္မယ္ စာပန္းခင္း´ လို႔ တင္စားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အေတြးအျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေမာင္မယ္တုိ႔က ကိုယ့္အယူအဆကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ တင္ျပၾကတဲ့ ပန္းခင္းနဲ႔ တူတဲ့ ရပ္၀န္းေလး။ ဘယ္ေလာက္မ်ား လွလိုက္ပါသလဲ။ ဒါေပမယ့္္…။ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာၿပီဆိုမွ မတူညီတဲ့ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွတတ္ၾကတာ ဓမၼတာမို႔ ဘေလာ့ဂ္ ေလာကသားေတြမွာလည္း မတူကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုန႔ဲပဲ ေဆြးေႏြးၾက၊ ျငင္းခုန္ၾက၊ တိုင္ပင္ၾက၊ ႀကိဳက္တာေတြကို ေျပာျပၾက၊ မႀကိဳက္တာေတြကို ေထာက္ျပၾက၊ ေ၀ဖန္ၾက…။ ဒီလိုနဲ႔…။ က်ေနာ္ သတိထားမိသေလာက္ ဒီဘက္ ေလးငါးလအတြင္းမွာ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါ အသစ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို မ်ားလာပါတယ္။ တခ်ိဳ႔လည္း လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို ဆန္႕က်င္၊ တခ်ိဳ႔လည္း ေထာက္ခံ…။ စာဖတ္သူေတြထဲမွာလည္း ဆန္႕က်င္တဲ့ဘက္ကို ေထာက္ခံတဲ့ စာဖတ္သူ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို လိုလားတဲ့ စာဖတ္သူ...။ ဒီလိုနဲ႔…။ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျမင္ရတဲ့ အင္တာနက္ ေလာကႀကီးမွာ အခုေတာ့ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂါေတြရဲ့ ကာယိေႁႏၵကို ထိပါးေစတဲ့ ၀စီကံေျမာက္ ေစာ္ကား႐ိုင္းပ်မႈေတြက မတူကြဲျပားတဲ့ ယူဆခ်က္ေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ ေလာကမွာ တစတစနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့ပါၿပီ။ စီေဘာက္စ္မ်ားမွာ ႏွမခ်င္းမစာမနာ ေမာင္နဲ႔ႏွမ၊ အမိနဲ႔အဖ ျမင္လုိ႔မွ မေတာ္မေလ်ာ္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ စကားလုံးေတြနဲ႔ ဆဲလိုဆဲ၊ ကြန္မန္႔ေတြမွာ အမည္မဲ့ေတြနဲ႔ ပိုးစိုးပက္စက္ ၀င္ေရးလိုေရးနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အေမအရြယ္၊ အမအရြယ္၊ ႏွမအရြယ္ေတြဟာ ကာယကံေျမာက္ မဟုတ္သည့္တုိင္ေအာင္ အင္မတိအင္မတန္ အရွက္ရေစေလာက္ေအာင္ အေစာ္ကားခံေနရတာဟာ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂ္ ေလာကရဲ့ အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္မႈ တခု ျဖစ္လို႔ ေနပါၿပီ။ ဒီကမၻာေပၚမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ အျငင္းအခုန္မရိွတဲ့ ေနရာ မရိွပါဘူး။ အျမင္မတူၾကတဲ့အတြက္ အယူအဆေတြလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္နဲ႔ မတူတုိင္း တဖက္သားကုိ နစ္နာသြားရင္ ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ႐ိုင္းစိုင္းစြာ ဆဲဆိုတာဟာ မျဖစ္သင့္ဆုံးလုိ႔ က်ေနာ္ေတာ့ ထင္ပါတယ္။ အာဏာပုိင္ေတြကို ေထာက္ခံသူက ဆန္႔က်င္သူကို ဆဲသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆန္႔က်င္သူက အာဏာပိုင္ေတြကို ဆဲသည္ျဖစ္ေစ ဆဲတယ္ ဆိုကတည္းကိုက ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာ မဟုတ္သလို အားလုံးအတြက္ အေျဖေကာင္း ထြက္လာစရာလည္း အေၾကာင္း မရိွပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ အထူး သတိျပဳ စာနာေပးသင့္တာက အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ပါ။ မေက်နပ္မႈေတြ ရိွတယ္ ဆုိရင္ေတာင္ တဘက္က အေျပာခံရမယ့္သူဟာ `အမ်ိဳးသမီး´ ဆုိတဲ့ စိတ္ထားသင့္ပါတယ္။ ငါ့အေမ၊ ငါ့အမ၊ ငါ့ႏွမကိုမ်ား တျခားတစိမ္းေယာက္်ား တေယာက္ေယာက္က အခု ငါသူ႔ကို ေျပာသလို လာေျပာခဲ့ရင္ ငါ ဘယ္လို ခံစားရမလဲ ဆိုတဲ့ အေတြးဟာ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သင္စရာမလိုေတာ့တဲ့ ကုိယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခု အေျခအေနကေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာ အလြန္ေကာင္းလွပါတယ္။ အေျပာခံရသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားခမ်ာမွာ သူ အဆဲခံရတာက `ဒီလိုပါ´ လို႔ေတာင္ အဲဒီစကားလုံးေတြကို ျပန္မေျပာရဲေလာက္ေအာင္ အရင့္သီးခံရတဲ့ အေနအထားအထိေတာင္ အေစာ္ကားခံေနရပါၿပီ။ တကယ္ဆိုရင္ ကုိယ္ဖတ္မိတဲ့ စာကို လက္မခံသည့္တုိင္ေအာင္ စာပါ အေၾကာင္းအရာကိုပဲ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ေ၀ဖန္ ေထာက္ျပတာမိ်ဳး ျဖစ္သင့္လွပါတယ္။ စာနဲ႔ မသက္ဆုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆုိင္ရာ ထိပါးမႈေတြကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို မဆိုထားနဲ႔ အမ်ိဳးသား အခ်င္းခ်င္းေတာင္ မေျပာအပ္၊ မေျပာသင့္ပါဘူး။ အခုေတာ့ လူျမင္ကြင္း ဘေလာ့ဂ္ေပၚက စီေဘာက္စ္ေတြ၊ ကြန္မန္႔ေတြမွာပါ လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာ ညစ္ညမ္းတဲ့ စကားေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂါေတြကို မိုက္႐ိုင္းတာ၊ ေစာ္ကားတာဟာ အလြန္ကို ႐ုပ္ဆိုးလြန္းလွပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို အမ်ိဳးသားတေယာက္က ဆဲလိုက္ရလုိ႕ အဲဒီလူအတြက္ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးအေပၚ မေက်နပ္တဲ့ စိတ္ေတြ အတိုင္းအတာ တခုအထိ အာသာေျပေကာင္း ေျပပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တဘက္က အေျပာခံရသူ အမ်ိဳးသမီးမွာေတာ့ ေျပာမျပတတ္တဲ့ အရွက္ရမႈႀကီး ျဖစ္သြားရွာပါၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ိဳးသားေတြ ဒါေလးေတာ့ စဥ္းစားၿပီး ဆင္ျခင္သင့္လွပါတယ္။ `တည္ၾကည္တဲ့ ေယာက္်ား´ ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ႔ အမႊမ္းတင္ခံ အမ်ိဳးသားေတြ ျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔မ်ား ကုိယ့္ထက္ ေမြးရာပါ အားႏြဲ႔ၿပီးသား အမ်ိဳးသမီးကို ညစ္ညမ္းစကားေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ အႏိုင္ယူမွာပါလဲ။ ဒါဟာ ေယာက္်ားေကာင္းေတြရဲ့ အက်င့္မဟုတ္ပါဘူး။ ေယာက်္ားယုတ္ လူ႔ဗာလေတြသာ ဒီလို အႏိုင္ယူနည္းကို သုံးပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ အဲဒီလို ဆဲဆိုတဲ့ ေယာက္်ားေတြဟာ အဆဲခံရသူ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ဥာဏ္ရည္ခ်င္း ယွဥ္ဖို႔ရာ ဘယ္လိုမွ မစြမ္းသာလို႔လာလွ်င္ အဆင့္အတန္းမဲ့စြာ ဆဲဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရးခဲ့တာ အတန္ငယ္ ရွည္လ်ားပါၿပီ။ ဒီစာကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို တစုံတေယာက္က `မင္းက မိန္းမေတြကို ထိလို႔ နာသလား´ လုိ႔ ေမးေကာင္းေမးႏိုင္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့…၊ နာပါတယ္။ အမခ်င္း၊ ႏွမခ်င္းစာနာစိတ္ နဲ႔ နာပါတယ္။ ယဥ္ေက်းတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ ကုိယ္စား ရွက္လို႔ နာပါတယ္။ အဲဒီလို နာလုိ႔ က်ေနာ့္ကိုပါ ဆဲခ်င္ေသးသပ ဆိုရင္လဲ သေဘာေတာ္ အတုိင္းပါပဲ…။ *** က်ဴရွင္က အျပန္ လမ္းမွာ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ၀စီကံေျမာက္ ေစာ္ကားတာ ခံခဲ့ရလို႔ ၀မ္းနည္းၿပီး ငိုေနတဲ့ အမငယ္ အငို တိတ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးႀကီးက အလြန္ထိေရာက္တဲ့ စကား တခြန္းနဲ႔ပဲ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ `မငိုနဲ႔ သမီး၊ ၀မ္းလဲ မနည္းနဲ႔၊ ဒီေလာက္ေတာင္ ယုတ္ည့ံ ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ လူေတြအတြက္ ငိုျခင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းေတြ ျဖစ္ေနတာဟာ သူ႔စကားေတြကို သြယ္၀ိုက္ေသာအားျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳေနတာပဲ။ သူ႔လုပ္ရပ္က တစုံတရာ ထိေရာက္သြားတာပဲ။ လူမိုက္ အႀကိဳက္ မလိုက္မိေစနဲ႔´ က်ေနာ့္ အမ၊ ႏွမ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂါမ်ား စိတ္ေအးၾကည္လင္စြာနဲ႔ မိမိယုံၾကည္ခ်က္ရိွတဲ့အတုိင္း စာေတြ ဆက္လက္ ေရးႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဒီေနရာကေန ဆုမြန္ ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ ကလိုေစးထူး