ရမ္းသမ္းကြတ္ခ္...။

`ေဟ့လူ၊ ဒီညေန ဘယ္သြားစရာရိွလဲဗ်´

ေသာၾကာညေနမို႔ ဘဏ္ကုိသြား၊ ေစ်း၀ယ္လို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္မယ္မွ မၾကံေသး မဆုံျဖစ္တာ သုံးေလးလေလာက္ ၾကာေနတဲ့ မိတ္ေဆြ တေယာက္ဆီက ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။

`မရိွပါဘူး၊ ဘာလို႔တုန္း´
`ဒါဆို က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားအိမ္လာလည္မလို႔´
`လာေစဗ်ာ၊ လာေစ´

အဲသလိုနဲ႔ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ျပန္ေျပာၿပီးလို႔မွ သိပ္မၾကာပါဘူး…။ ပုဂၢိဳလ္က ေရာက္ခ်လာပါေလေရာ…။ လက္ထဲမွာလဲ ဘီယာ တဖာကို ဆြဲလို႔…။

***

အမွန္က ေသာၾကာညေနမွာ က်ေနာ္ ထူးထူးျခားျခားနဲ႔ ဟင္းတခြက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ခ်က္ၿပီးေတာ့ ဘေလာ့ဂ္လာဖတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြကုိလဲ ေကၽြးမယ္ေပါ့၊ အဲသလို စီစဥ္ထားတာ…။ ဟိုပုဂၢိဳလ္လာေတာ့ အစီအစဥ္က ပ်က္မလို ျဖစ္သြားပါေလေရာ…။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ရမလဲေလ၊ သူ႔ကိုပါ ညာတာပါေတးနဲ႔ တိုလီမုတ္စေလးေတြ ဟိုခိုင္းဒီခုိင္း လုပ္ၿပီး ကလိုေစးထူးရဲ့ `ရမ္းသမ္း cook´ အစီအစဥ္ စပစ္လိုက္တာေပါ့။

အခုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ေစ်းတန္းထဲမွာ…၊ အဲေလ :D က်ေနာ္တုိ႔ ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာ ဟင္းခ်က္ထူးခၽြန္သူေတြရဲ့ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္း ဘေလာ့ဂ္ေတြလဲ ေသေသသပ္သပ္နဲ႔ ေပၚလာေနတာ သြားရည္ယုိခ်င္စရာၾကီးပါပဲ။ အခု က်ေနာ္ ခ်က္ေကၽြးမယ့္ ဟင္းတခြက္ကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေပၚမွာ မေတြ႔မိေသးတဲ့ ဟင္းတခြက္ပါ…။ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ဆီက ဘယ္ေလာက္၊ ဆားကဘယ္ေလာက္၊ အသားက ဘယ္ေလာက္ ဆိုၿပီးေတာ့လဲ ဟင္းခ်က္နည္းကို မတင္ခ်င္ေတာ့ စစေနာက္ေနာက္ ခ်က္ခ်က္ျပဳတ္ျပဳတ္ေလးေပါ့ေနာ…။ ကဲ… လာေလ့။



အဲဒါကေတာ့ က်ေနာ္ ခ်က္ေတာ့မယ့္ ဟင္းမွာပါမယ့္ အမယ္ပစၥည္းေတြေပါ့…။ ေရခဲတုံးနဲ႔တူတဲ့ ၀က္႐ိုးေတြရယ္၊ အေမႀကီးကားေရာက္ ပိႏၷဲစည္သြတ္ဘူးရယ္၊ ၾကက္ဖ ႏွစ္ေကာင္ တံဆိပ္ မွ်င္ငါးပိ ဘူးရယ္…။ စကားႀကဳံလို႔ ေျပာရဦးမယ္။ အာရွဆုိင္ေတြကို ေရာက္ခဲ့လို႔ ငါးပိဘူး ၀ယ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ အခုျပထားတဲ့ ၾကက္ဖႏွစ္ေကာင္ တံဆိပ္ မွ်င္ငါးပိကေတာ့ ျမန္မာပါးစပ္နဲ႔ အနီးစပ္အဆင္ေျပဆုံး ငါးပိပါပဲဗ်ိဳ႔။ တခ်ိဳ႔ငါးပိေတြက သၾကားေတြ ေရာထားေတာ့ ခ်ိဳအီအီႀကီး…။ အခု ငါးပိကေတာ့ ကရင္ငါးပိေထာင္း လုပ္ဖို႔လဲေကာင္း၊ ဟင္းထည့္ခ်က္လုိ႔လဲ ေကာင္းေပါ့…။




ထုေတာ့မယ္တ့ဲ…၊ ေထာင္းေတာ့မယ္…။ :D

က်ေနာ္ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့။ ေမေမက သူမီးဖုိေခ်ာင္ ၀င္ပလားဆိုရင္ က်ေနာ့္ကို သူ႔အနားမွာ အၿမဲေခၚတတ္တယ္။ ထိုင္ခုံအပုေလး တလုံးကို ဆြဲၿပီး မီးဖိုနားမွာ ေမေမထုိင္ၿပီလားေဟ့ ဆိုရင္ ေနရာကေန မထေတာ့ဘူး။ `သားၾကီး၊ ေမေမ့ကို ဆီပုလင္းယူေပးစမ္း´ `ဟုိစင္ေပၚမွာ ၾကက္သြန္ျဖဴ နည္းနည္းေလာက္ လွမ္းယူေပး´ `ေရာ့…၊ အဲဒီ အသားေတြကို ေရသြားေဆး´ စသျဖင့္ စသျဖင့္ ေရေရလည္လည္ ခိုင္းေတာ့တာပဲ။ အဲဒီလို ခိုင္းတဲ့အထဲမွာ ၾကက္သြန္လွီးတာနဲ႔ င႐ုတ္သီးေထာင္းတာလဲ အပါအ၀င္ပဲေလ။ ေတြ႔တယ္ဟုတ္…၊ က်ေနာ္လွီးထားတဲ့ ၾကက္သြန္ေတြက ပါးပါးေလးမွတ္လား။ :P မပါးရင္လဲ ပါးတယ္လို႔သာ မွတ္လိုက္။ :D



တကယ္က က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႔မွာတုန္းကဆိုရင္ အခုလို ဟင္းမ်ိဳး ခ်က္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ပိႏၷဲသီး ခပ္ရင့္ရင့္ကို ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ သစ္သားဒုတ္ ခပ္မာမာနဲ႔ နာနာ႐ိုက္ရတယ္။ တဘုန္းဘုန္းနဲ႔ ႐ိုက္လို႔ ပိႏၷဲသီးက ေပ်ာ့အီအီလုိလုိ ဘာလိုလုိ ျဖစ္ေတာ့မွပဲ ေဘးက ဆူးေတြကို ဓားထက္ထက္နဲ႔ တရႊတ္ရႊတ္ လွီးထုတ္ပစ္ရတာ။ ၿပီးေတာ့ အတုံးေတြတုံး၊ ေရေျပာင္ေျပာင္ေဆးၿပီး ခ်က္စားတာပဲ။

အခုက်ေတာ့ စည္သြတ္ဘူးနဲ႔ လာတာဆိုေတာ့လဲ ေဖာက္စက္ထဲကို ဂၽြီးခနဲ ထည့္ေဖာက္လိုက္တာနဲ႔ ကိစၥကျပတ္ေရာ…။ ဟို သဘာ၀ ပိႏၷဲသီးရဲ့ အရသာကိုေတာ့ ဘယ္မွီပါ့မလဲ…။ ဒါေပမယ့္ လုံး၀ မရိွတာထက္စာရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။

၀က္သားက ခဲေနလို႔ ေရပူေတြနဲ႔ ေဆးၿပီး အျမန္ေႏႊးပစ္ရေသးတယ္။ ၿပီးမွ အတုံးေတြ တုံး။ င႐ုတ္သီးေထာင္းထားတာရယ္၊ ၀က္သားရယ္၊ ဆီနည္းနည္း၊ ဆားနည္းနည္း၊ နႏြင္းနည္းနည္း အခ်ိဳမႈန္႔နည္းနည္းနဲ႔ အိုးထဲမွာ ေရာနယ္ၿပီး မီးဖိုေပၚ တင္ထားလိုက္တယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဟင္းအိုးကို တခါထပ္ဖြင့္၊ ေစာေစာက ပိႏၷဲသီးအတုံးကေလးေတြကို ေရာထည့္၊ ေရနည္းနည္းထည့္ၿပီး ထပ္ခ်က္ရတယ္။

ဟင္းခ်က္ေနတုန္းကမွာ တျခား လက္စြမ္းျပရတာ တခုကေတာ့ ကရင္ ငါးပိေထာင္းပဲ။ ဟုိတေန႔က ရွားရွားပါးပါး ရလာတဲ့ သရက္သီးစိပ္ကေလးေတြနဲ႔ ကရင္ ငါးပိေထာင္းအျပင္ ဘူးသီးစိပ္ ဟင္းခါး တခြက္ပါ အျမန္ဆုံးနည္းနဲ႔ ပန္းကန္လုံးတီး ခ်က္ပစ္လိုက္ေသးတယ္။

အဲဒါေတြ ခ်က္လုိ႔ၿပီးၿပီ ဆုိရင္ေတာ့….။



ဟဲဟဲ…၊ ေတြ႔တယ္မွတ္လား။ ကရင္ငါးပိေထာင္းရယ္၊ ၀က္သားနဲ႔ ပိႏၷဲသီးခ်က္ရယ္၊ ဘူးသီးဟင္းခါးရယ္ေလ။ ဘူးသီးက အခြံမႏႊာဘူးလို႔ ေျပာမလုိ႔လား။ ႏုႏုေလးမို႔ မခြာေတာ့တာေလ။ အဟဲ၊ ပ်င္းတာလဲ ပါတာေပါ့။ အဲဒီဟင္းနဲ႔ ပြဲေတာ္ မတည္ၾကခင္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာလုပ္ၾကေသးလဲ ဆိုေတာ့…။




ေစာေစာက ဟင္းကို ထမင္းနဲ႔ မတြဲမီမွာ ဘီယာနဲ႔တြဲလို႔ မိတ္ေဆြ ၀ယ္လာတဲ့ ၀က္သားခ်ဥ္နဲ႔ ပုဇြန္ေၾကာ္ကိုပါ ၀ုိင္းထဲ ေခၚသြင္းလိုက္ေတာ့ ဟို ေၾကာ္ျငာ သီခ်င္းေလး တပုဒ္ကိုေတာင္ သတိရမိေသး…။ ဘာတဲ့။

`ဘီယာဟာ အရက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ၊ တေငြ႔ေငြ႔ေလးနဲ႔ အေတာ္လာတာ ~~~ ေဟ့~~~ ပလုံစီေနတဲ့ အျမွဳပ္ကေလးမ်ားက သြားရည္ယိုခ်င္စရာ~~~ ေနညိဳရင္သာ´

က်ေနာ့္မိတ္ေဆြမ်ား အလုပ္ပိတ္ရက္မွာ စိတ္ရႊင္လန္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

ကလုိေစးထူး