စပ္မိစပ္ရာ (၁၂)...

စပ္မိစပ္ရာကို မေရးျဖစ္ခဲ့တာ အတန္ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ တျခားေရးခ်င္တာေတြကို အေတာ္ၾကာေအာင္ ေရးခဲ့ၿပီးတဲ့ တိုင္ေအာင္ စိတ္ထဲမွာ သေဘာမေတြ႔တာေလးေတြ၊ စာဖတ္သူေတြကိုလည္း အေတြးမွ်ခ်င္တာေလးေတြ ရိွေနေသးေတာ့ စပ္မိစပ္ရာ ကို ေျခဦးျပန္လွည့္မိပါရဲ့။

ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္သူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုဘယ္နည္း တရား၀င္ေအာင္ ဖြဲ႔စည္းလိုက္မွန္း မသိလိုက္ရေပမယ့္ သတင္းစာမွာ ေျဗာင္က်က် ေနရာယူလာတာကေတာ့ `ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ အဖဲြ႔´ ပါတဲ့။ က်ေနာ္သိထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံအာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းနာမည္က `ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ´ ပါ။ `ေနျပည္ေတာ္´ ဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကိုလည္း အဲဒီလိုပဲ မလိမ့္တပတ္နဲ႔ သုံးခဲ့တာဟာ အခုဆိုရင္ သူတုိ႔စိတ္တိုင္းက် ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းမွာပါ အဲဒီနာမည္က အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ေနရာယူေနပါၿပီ။ အခုလည္း…။

အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ မုိက္႐ိုင္းမႈ တခုကိုလည္း ခံျပင္းမိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဘိုခ်ဳပ္ႀကီး စိုး၀င္း ေသရြာလားတဲ့ ကိစၥကို ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္ဆိုၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ အလံကို တုိင္တ၀က္လႊင့္ထူျခင္းကုိ သုံးရက္တိုင္တုိင္ ျပဳလုပ္ေစတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ အလံကို တုိင္တ၀က္ လႊင့္ထူတာကို အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားမွာသာ က်ဆုံးေလၿပီးတဲ့ အာဇာနည္ႀကီးေတြကို ဦးၫႊတ္ျခင္းနဲ႔ အတူ ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘိုခ်ဳပ္ႀကီး စုိး၀င္း ေသတဲ့ ကိစၥမွာ အာဇာနည္ႀကီးေတြလို တန္းတူထား ဂုဏ္ျပဳရေလာက္ေအာင္ ဘာေတြကိုမ်ား ျပည္သူလူထုအတြက္ အနစ္နာခံခဲ့လို႔ အလံကို တ၀က္လႊင့္ျခင္းကို သုံးရက္ႀကီးမ်ားေတာင္ ျပဳလုပ္ေစရတာလဲ ဆုိတာ စဥ္းစားလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒါလဲ အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္တာတခုပဲလို႔ ထင္ပါရဲ့လုိ႔ ေဖာ့ေတြးလုိက္ေတာ့မွ ခံျပင္းစိတ္က အတန္ငယ္ ေျပေပ်ာက္ပါတယ္။

ကိုမင္းကိုႏိုင္ရဲ့ အသက္ (၄၅)ႏွစ္ ျပည့္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ကို ေရာက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကုိႏုိင္ဟာ သူ႔အသက္ရဲ့ သုံးပုံတပုံေက်ာ္ၾကာ အခ်ိန္ကာလကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ကုန္ဆုန္းခဲ့ရပါတယ္။ မႏွစ္က အသက္(၄၄)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔တုန္းကလည္း ေထာင္ထဲမွာ၊ ဒီႏွစ္ (၄၅)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔က်ေတာ့လည္း ေထာင္ထဲမွာ…။ အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ ညီငယ္တေယာက္က အကိုရင္းကို လြမ္းတဲ့ လြမ္းဆြတ္စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ အတူ ကိုမင္းကိုႏိုင္ အျမန္ျပန္လြတ္ေျမာက္ၿပီး အားလုံးရဲ့အက်ိဳးကို သယ္ပုိးခြင့္ရတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။

ဟာသသ႐ုပ္ေဆာင္နဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာ ကုိသူရ ေခၚ ကုိဇာဂနာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္ လာခဲ့ပါၿပီ။ သတင္းဌာနေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ သူ လြတ္လာတဲ့ သတင္းကို ဖတ္မိကတုန္းက အထိ `တကယ္လြတ္လာတာ ဟုတ္ပါ့မလား´ လို႔ မယုံမရဲ ျဖစ္ေနခဲ့မိေပမယ့္ ဒီဗြီဘီ သတင္းဌာနနဲ႔ ကုိဇာဂနာရဲ့ အင္တာဗ်ဴးကို နားေထာင္အၿပီးမွာေတာ့ စိတ္ေအးသြားရပါတယ္။ ကုိဇာဂနာရဲ့ အေျဖစကားေတြထဲက အင္မတန္မွ သေဘာက်စရာ ေကာင္းတဲ့ အျပင္ ေစ့ေစ့ေတြးေလ ေရးေရးေပၚေလေလ စကားတခ်ိဳ႔ကေတာ့…

`… … … … အဲဒီေနရာက အဆုိးဆုံးေနရာဗ်၊ ေထာင္ထဲမွာ အဆုိးဆုံးေနရာပဲ။ စစ္ေခြးတိုက္ဆိုတာ…၊ စစ္ေခြးတိုက္ဆိုတဲ့ အတုိင္းပဲ။ က်ေနာ္က ၀မ္းေတြသာသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ေထာင္ထဲေရာက္မယ္ဆုိေတာ့ ေပၚဦးတို႔နဲ႔ ေတြ႔မယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔မယ္၊ ဘယ္သူတို႔နဲ႔ ေတြ႔မယ္ဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့…။ ဘယ္…၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မေတြ႔ရဘဲနဲ႔ တခါတည္း တန္းေတြ႔ရတာက စစ္ေခြးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရတာပဲ။ အဲဒီမွာ အားပါးတရနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္မယ့္ လူေတြမ်ား ေအာက္ေမ့တယ္။ ၀ူး၊၀ူး၊ ၀ုတ္၀ုတ္၀ုတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြနဲ႔ စၿပီးေတာ့ အဲဒီ စစ္ေခြးေတြ ၾကားထဲ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ´

`က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ေမြးကတည္းကစၿပီး ေသသည္အထိ သရဏဂုံ သုံးပါးနဲ႔ ေသရတာ။ ဗုဒၶံသရဏံ ဂစၧာမိ၊ ဓမၼံသရဏံ ဂစၧာမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစၧာမိ ဆိုတဲ့ သရဏဂုံ သုံးပါးနဲ႔ ေသရတာေလ။ ေမြးလာကတည္းက အဲဒါနဲ႔ ေမြး၊ ေသလည္း အဲဒါနဲ႔ ေသရတာ။ အခုေတာ့ ေနာက္ဘိတ္ဆုံး စကားလုံးက ေျပာင္းရေတာ့မလို ျဖစ္တယ္။ သံဃံသရဏံ ဂန္းစာမိ နဲ႔ပဲ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလို႔။ သံဃံသရဏံက ဂစၧာမိ မဟုတ္ဘဲ ဂန္းစာမိ ျဖစ္သြားၿပီ´

ျမန္မာျပည္က အင္တာနက္ ကေဖးဆုိင္ေတြကို ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ေနတဲ့ သတင္းကို ဖတ္ရတာကလည္း စိတ္မသက္သာစရာေကာင္းလွပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြကို ကန္႔သတ္တာကေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြကုိ တမ်ိဳး နားလည္ေပးလို႔ ရပါေသးတယ္။ (သူတို႔ ဒုကၡေရာက္မွာစိုးလို႔ တားတာကိုး)။ အင္တာနက္ အသုံးျပဳသူေတြ ကုိယ္စား အေ၀းႀကီးကေန ေတြးၿပီး စိတ္ကသိကေအာင့္ျဖစ္မိတာက ကုိယ္သုံးေနတဲ့ ကြန္ျပဴတာ ေမာ္နီတာ စခရင္ကို တျခားလူက အခ်ိန္မေရြး လာစစ္ေနတာႀကီးကိုပါ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကသိကေအာင့္ျဖစ္စရာ ေကာင္းလိုက္မလဲ…။ ကုိယ့္မိဘ၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္း၊ ခ်စ္သူဆီ အဆက္အသြယ္လုပ္ေနတာကိုေတာင္ စိတ္ေအးလက္ေအး ပုိ႔ခြင့္မရမယ့္အေျခအေန…။

တေလာက ျမန္မာ့အလင္း အဂၤလိပ္ဘာသာ သတင္းစာထဲမွာ ပုံနဲ႔စာနဲ႔ လြဲမွားၿပီး သတင္းေဖာ္ျပတာကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သာမန္မွားသြားသည္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုေၾကာင့္ အဲဒီလို ေဖာ္ျပမိတာ ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီ သတင္းရဲ့ တာ၀န္ရိွသူ ၀န္ထမ္းအတြက္ စိတ္ပူပန္မိပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အတန္ၾကာတုန္းကလည္း ဘိုခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫႊန္႔ရဲ့ ေနာက္ေက်ာမွာ `ကမၻာေက်ာ္ လူလိမ္ႀကီး´ ဆိုတဲ့ စာတန္း အထင္းသားႀကီးနဲ႔ သတင္းစာ ထြက္ခဲ့စဥ္ကလည္း တကယ့္တကယ္တမ္း နစ္နာစြာ အေရးယူခံလိုက္ရတာက သတင္းစာတုိက္က ၀န္ထမ္းေတြပါပဲ။ နီးရာဓား ေၾကာက္ေနရတဲ့ ၀န္ထမ္းဘ၀က သက္သာလွတာ မဟုတ္ပါဘူး။

သတင္းစာရဲ့ ေနာက္ေက်ာဖုံး အျပည့္နဲ႔ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြကုိ မယုံဖို႔၊ ျပည္ပသတင္းဌာနေတြက ဘယ္လိုလိမ္ေနေၾကာင္း ျပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႔ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း စာရြက္ဖိုး၊ မွင္ဖိုး၊ အကုန္ခံ ေဖာ္ျပေနတာ ေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္ ၾကည့္လိုက္ရဖူးတဲ့ ကိုဇာဂနာနဲ႔ ဦးေက်ာ္ဟိန္းတုိ႔ အဓိကသ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ `အနမ္း´ ဆုိတဲ့ ဇာတ္လမ္းတိုကေလးကို သတိရမိပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ဟိန္းႀကီးက ဧည့္ခံပဲြလာ ပရိသတ္ေတြဆီ တ၀ိုင္းၿပီး တ၀ိုင္းလွည့္လည္ၿပီးေတာ့ `က်ဴပ္လို ပါေမာကၡတေယာက္က အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးကို နမ္းမလားဗ်´ လို႔ မလုံမလဲနဲ႔ လိုက္ေျပာေနတဲ့ ပုံစံနဲ႔ အခု အာဏာပိုင္ေတြက သတင္းစာမွာ အတင္းကာေရာ ေၾကာ္ျငာေနတဲ့ ပုံစံက တထပ္တည္းက်ေနေတာ့ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ဆိုၿပီးေတာ့ မၿပဳံးဘဲ ၀ါးလုံးကြဲသာ ရယ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ့…။

ညေန အလုပ္က ျပန္လာေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို လိုက္ဖတ္ျဖစ္ပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ လူထုေမတၱာကို အားရပါးရႀကီး ခံယူေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တခုကို ေရာက္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္တုန္းက ဘုန္းဘုန္းေတြ ၿမိဳ႕အႏံွ႕ ေမတၱာပို႔လုိ႔ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္းပါၿပီ လုိ႔ ပို႔စ္တင္ရာက အခုက်ေတာ့ အဲဒီ ဘုန္းဘုန္းေတြက သံဃာတုေတြပါ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ဘာေတြ႔ပါတယ္၊ ညာေတြ႔ပါတယ္လို႔ ပုိ႔စ္ထပ္တင္ျပန္ေတာ့ `တတ္လဲ တတ္ႏိုင္ပါေပ့´ လို႔ ၾသခ်မိပါတယ္။

ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္သာ အားလုံး လိုက္ေရးရရင္ေတာ့ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္ ရိွမယ္မထင္တာေၾကာင့္ ေနာက္တပတ္ စပ္မိစပ္ရာမွာက်မွ ျပန္ဆုံၾကစို႔ရဲ့…။

ကလိုေစးထူး