မုိးရြာတဲ့ေန႔

ဒီေန႔ေတာ့ မနက္မိုးလင္းကတည္းက ရြာလိုက္တဲ့ မုိးက တေနကုန္တေနခန္း...။ ရြာေနတာက သည္းႀကီးမည္းႀကီးလဲ မဟုတ္။ ဖြဲဖြဲေလးရြာလိုက္၊ တခ်က္တခ်က္မွာ မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြ ခပ္စိပ္စပ္ေလး က်လာလိုက္၊ ေလျပင္းျပင္း တခ်က္တေလက သိမ့္ကနဲ သယ္သြားလိုက္နဲ႔ တစိမ့္စိမ့္ရြာေနတဲ့မိုး...။

တကယ္ေတာ့ လက္ရိွက်ေနာ္ေနတဲ့ အရပ္မွာက မိုးရာသီရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရိွလွတာမဟုတ္...။ ဟိုးဘက္ အပူပိုင္းဇုံျပည္နယ္ေတြမွာ မုန္တုိင္းတိုက္တဲ့အခါမ်ိဳးက်မွသာ ဒီမွာ အဖ်ားခတ္မိုးရြာတာမ်ဳိးနဲ႔ ေဆာင္းတြင္းဘက္ေတြမွာ တခါတေလ ရြာေလ့ရိွတဲ့ ႏွင္းမိုးေတြကိုေလာက္သာ မိုး ရယ္လို႔ ႀကဳံရတာမ်ိဳး။

ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ရြာတဲ့ မိုးကေတာ့ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ရြာတဲ့မိုးေတြနဲ႔ အေတာ္ေလး ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္တယ္လို႔ ေျပာရမယ့္ မိုး...။ တနည္းအားျဖင့္ လြမ္းလို႔ေကာင္းမယ့္ မိုး...။

အိမ္အမိုးေအာက္ကေန ထြက္လိုက္တာနဲ႔ မိုးစက္ေတြရဲ့ ထိခတ္မႈက `မင္း၊ ျမန္မာျပည္ကို မလြမ္းဘူးလားကြ´ လို႔ ေျပာေနသေယာင္ေယာင္ ခံစားရသည္။ ၾကည့္ေလ...၊ ျမက္ခင္းစိုအိအိေတြကို နင္းလိုက္ရင္ ေရစက္ေရေပါက္ေတြက အေအးမပိုလြန္းလွစြာျဖင့္ပင္ ေျခအစုံကုိ ရႊဲရႊဲစိုေစတာကိုက အရသာတမ်ိဳး...။ သိပ္မသည္းလြန္းလွတဲ့ မုိးက ထီးမပါဘဲ မိုးေရထဲ ေလွ်ာက္သြားခ်င္စရာ ေကာင္းလိုက္မယ့္ အမ်ိဳး...။

ဒါေပမယ့္ မျဖစ္...။ မိုးကို ခံစားေန႐ုံနဲ႔ ၀င္ေငြမရႏိုင္ေလေတာ့ အလုပ္ကို အေသာ့ႏွင္ရသည္။ လမ္းမေပၚမွာလဲ သူလိုကုိယ္လို အလုပ္သြားသူေတြရဲ့ ကားေတြက မုိးေရထဲမွာ တေဖ်ာေဖ်ာ တေသာေသာ...။ `၀မ္းစာေရးက တယ္ခက္ပါလား´ ဆိုတဲ့ အညည္းေတြးက ေခါင္းထဲ တခ်က္ေရာက္လာေသးေပမယ့္ ေရႊျပည္ႀကီးက သည္းေနတဲ့ မုိးေရေတာထဲမွာ ခါးေျဖာင့္ေအာင္ မမတ္အားဘဲ ကုန္း႐ုန္း စပါးစိုက္ေနၾကမယ့္ ပုံရိပ္ေတြကို ျမင္ေယာင္မိျပန္ေတာ့ `ငါ႐ုန္းကန္တယ္ဆိုတာက ဘာဟုတ္ေသးလုိ႔လဲေလ´ လို႔ ျပန္ေတြးရသည္။

မိုးေရထဲမွာ ရႊံ႕ေတြ ေပလူးေနေအာင္ ေပ်ာ္ပါးခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ကဏန္းလုံးေတြ လိုက္ႏိႈက္ၿပီး အိမ္အတြက္ ဟင္းတခြက္ကို ေျဖရွင္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ ခေမာက္ႀကီးတကားကားနဲ႔ မိုးေရထဲမွာ ေက်ာင္းသြားခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ...။ လြမ္း... လြမ္း...၊ လြမ္း...။

`ပြမ္)))))))))))))))))´

မီးစိမ္းေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ မသိ...၊ ေနာက္ကားက စိတ္မရွည္ဟန္နဲ႔ ဟြန္းသံ အရွည္ႀကီးျဖင့္ ၾသဘာေပးလိုက္မွပင္ စိတ္နဲ႔ကုိယ္နဲ႔ ျပန္ကပ္သြားသည္။ ေၾသာ္...၊ လြမ္းရတာ အရသာမရိွလိုက္ပုံမ်ား...။


အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့ ေတြ႔လိုက္ရသမွ် လူေတြက အျပင္မွာရြာေနတဲ့ မုိးက သူတုိ႔နဲ႔မဆိုင္သလို စက္႐ုပ္ေတြအလား တုံဏိွဘာေ၀...။ အတူတူအလုပ္တြဲလုပ္တဲ့ တေယာက္ကို `အျပင္မွာ မိုးေတာ္ေတာ္ရြာတယ္ေနာ္´ လို႔ ေျပာမိတာ 'Ya, I know' ဟု တုံးတိတိျပန္ေျဖၿပီး သူ႔အလုပ္သူ ဆက္လုပ္ေန၏။

မိုးရြာသြန္းစို ၀န္းက်င္ခိုတြင္
လြမ္းအင္စိတ္သြင္ ညစ္တြင္တြင္ျဖင့္
ေရႊျပည္ကိုမွန္း ေရာ္ရမ္းႏြမ္း၏။

၀ႆာန္မိုးသိုက္ ထိုၿဖိဳးၿဖိဳက္တြင္
႐ုန္းကန္အားအင္ မ်ားပူပင္ႏွင့္
လယ္ေတာတခြင္ စိမ္းျပင္ျပင္လည္း
မိုးႏွင့္ ေခၽြးစက္ ေႏွာေရာ့မည္။

မိုးသံအုန္းအုန္း ဆူညံ၀ုန္းလဲ
၀မ္းစာတြက္ခ်က္ ဟင္းတခြက္ျဖင့္
ရျငားထင္ျမင္ စိတ္သြင္ျပင္ျဖင့္
ရႊ႕ံလူးေပကာ ဖားငါးရွာ၏။

အလုပ္လုပ္ေနရင္းျဖင့္ ေခါင္းထဲေပၚလာသမွ် ကို လက္ေရးခပ္ေသာ့ေသာ့ျဖင့္ အျမန္ခ်ေရးလိုက္...၊ အျပင္မွာရြာေနတဲ့ မုိးကို ခံစားေတြးေတာလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္ေတြက ကုန္မွန္းမသိ ကုန္လာသည္။

အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညေန ေလးနာရီ...။ မိုးေတြက ရြာလို႔ေကာင္းေနတုန္း...။ အလုပ္ထဲက ေရးလာတဲ့ ကဗ်ာကို ျပန္ဖတ္ၾကည့္မိျပန္သည္။ သိပ္ေတာ့ အဆင္မေျပ...။ ခက္တာက ဒီထက္လဲ ပိုမေရးတတ္ေတာ့...။ ဒါ အစြမ္းကုန္ပင္...။ ဒါေပမယ့္ ေပါက္ကရေလးဆယ္ ေရးရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ထိပ္ဆုံးက ျဖစ္မယ့္ ညဥ္က မေပ်ာက္တတ္ေသးေလေတာ့လဲ ဘာေတြမွန္းမသိ ေလွ်ာက္ေရးမိျပန္သည္။

မိုးကရြာခ် ဒီခဏမွာ
ေစးထူးေယာင္ေတာင္
ငူေငါင္ေကာင္သည္
ဟုိဒီေရးဟန္
သြင္သ႑ာန္ျဖင့္
အေတြးေ၀၀ါး
အူေၾကာင္ၾကား၏။

အလုပ္မတြင္ သူ႔ပုံသြင္ေၾကာင့္
ထိပ္ေျပာင္သူေဌး လူျဖဴေဖြးကား
ကြက္ၾကည့္ကာသာ ေခါင္းကုိခါ၏။

အိမ္ကိုေရာက္လဲ
ထိုငနဲကား
ပ်င္းရိေျခာက္ပါး စိတ္ေထြျပားျဖင့္
ေတာင္အီေမွ်ာ္ေတြး ငူငိုင္ေငး၏။


***


ေသခ်ာသည္ကေတာ့...။

ဒီေန႔ေရးတဲ့ စာေလာက္ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ ႏိုင္မည့္စာေတာ့ မရိွမွာ အမွန္...။



ကလိုေစးထူး