သူ႔ညေန...
ဥဒဟိုေျပးလႊား စုံဆန္သြားေနတဲ့
ကားေရာင္စုံေတြ ရိွတယ္။
သစ္လြင္ႂကြားရြား စတိုင္ထြားေနတဲ့
လူေရာင္စုံေတြ ရိွတယ္။
မိုးထိလုလု ထည္၀ါမႈေတြနဲ႔
အေဆာက္အဦ ေရာင္စုံေတြ ရိွတယ္။
ေကာင္းကင္မွာ ေလယာဥ္ငယ္ေတြ
နိမ့္နိမ့္ေလးပ်ံၿပီး ဇိမ္ယူေနတဲ့
လူ႔ေၾကးရတတ္ ေရာင္စုံေတြ ရိွတယ္။
မီခ်ီကန္အိုင္ထဲမွာ ငါးမွ်ားေနတဲ့
အေပ်ာ္တမ္း တံငါသည္ေတြ ရိွတယ္။
ကာစီႏိုနဲ႔ ဘားမွာ ေငြျဖဳန္းေနတဲ့
ပိုက္ဆံ၀ါးလားေတြ ရိွတယ္။
KFC ၾကက္ေၾကာ္ဆိုင္ ရိွတယ္။
Burger King ဆိုင္ ရိွတယ္။
Chinese Buffet ရိွတယ္။
က်ေနာ့္ညေန...
ေခၽြးဒီးဒီးက်ေပမယ့္ ေန႔တြက္မကိုက္ေသးတဲ့
ဂ်ာနယ္ေရာင္းတဲ့လူ ရိွတယ္။
အျဖဴအစိမ္း မ၀တ္ႏိုင္တဲ့ ဆယ္ႏွစ္သမီး
ဟင္းရြက္စိမ္းသည္ေလး ရိွတယ္။
အုိမင္းၿပီး ေစ်းေကာင္းတဲ့
ျပည္သူပုိင္ ေလလံတင္အေဆာက္အဦေတြ ရိွတယ္။
ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ စစ္လက္က်န္ ျပတုိက္
ဘတ္စ္ကားအိုႀကီးေတြ ရိွတယ္။
ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားေနတဲ့
အေပါင္ဆုိင္ေတြ ရိွတယ္။
ခြက္လက္ဆြဲေနတဲ့ အေမအိုႀကီးရဲ့
ဆုေတာင္းသံ တစာစာ ရိွတယ္။
ဆက္ရွင္ေတြ စိပ္ေနတဲ့
Massage ခန္း ရိွတယ္။
Karaoke ရိွတယ္။
စည္ဘီယာဆိုင္ ရိွတယ္။
မန္ခ်က္စတာနဲ႔ ခ်ဲလ္ဆီးပြဲ ရိွတယ္။
ၿပီးေတာ့...
အသံတိတ္ `ေတာက္ေခါက္သံ´ ေတြလဲ ရိွေသးတယ္...။
***
ကလိုေစးထူး
Tuesday, September 23, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းလိုက္တာ။
အသံတိတ္ ေတာက္ေခါက္သံေတြကို အမလဲ ၾကားမိတယ္ ကိုေစးထူးေရ..။
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာ ညေနခင္းေတြက ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္မ်ားကြာရတာလဲမသိ...က်ေနာ္တို ့ရဲ့ညေနခင္းေတြကို မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြကမ်ား ဒဏ္ခတ္ထားသလဲဗ်ာ.......
ညေနခင္းေတြအက်ည္းတန္လြန္းလို ့၄ နာရီေက်ာ္ရင္ လူကဖ်ားခ်င္ျပီး ဆည္းဆာ ဆိုတာဘာမွန္ေတာင္မသိ ျဖဴသလား ၀ါသလားးးးးးး
ႏႈိင္းယွဥ္ျပထားတာ ေကာင္းလိုက္တာ
အမွန္တရားေတြ အမွန္တရားေတြ..
ေတာက္ေခါက္သံေတြ ၾကားေနတယ္..
ခင္မင္တဲ႔..
ေတာက္!!!!!!!!
အဓပၸါယ္ရွိပါေပ့ဗ်ာ..
အခ်ဳိ႕ညေန..
ေဂါက္အိတ္ထမ္း မိန္းမလွေလးနဲ႕
၁၈ က်င္းေဂါက္ကြင္းရွိတယ္။
ေဂ်ာ္နီလမ္းေလွ်ာက္အျပာတံဆိပ္နဲ႕
ခရာတာတာေကာင္မေလးရွိတယ္။
ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးေတြနဲ႕
ညေနခင္းဧည့္ခံပြဲေတြရွိတယ္။
ဖတ္ရတာျပည့္စံုတယ္ ကိုေစးထူးေရ ၊၊
အဓိပၸါယ္ ျပည့္၀ တဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပါ ဘဲ ဗ်ာ။
မိုးနဲ ့ေျမလို ကြာျခားတဲ့ ညေနခင္း ႏွစ္ခုကို ႏွိဳင္းယွဥ္ဖြဲ ့ထားတာ အရမ္း ထိတယ္ဗ်ာ။
အဆိုး၊အေကာင္း ႏွင့္ အေၾကာင္း ၊အက်ိဳး တို ့ အျမဲဒြန္တြဲ
ေနပါတယ္ဗ်ာ။လိုသလိုဆြဲေရးသြားနိဳင္တာကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴး
ပါတယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ေရႊျပည္ၾကီးက က်ဆိမ့္ (ရွယ္) တစ္ခြက္ရဲ ့
အရသာနဲ ့ ညေနခင္းတစ္ခုရဲ ့ ေျမသင္းနံ ့ ဒီမွာ မရဘူးဗ်ာ။ :)
အမ မခ်ိဳသင္း...၊ ေမာင္မ်ိဳး၊ ကုိရင္ေနာ္ ခင္ေလးငယ္၊ ကိုက်ည္ေပြ႔၊ ကိုေရႊေအာင္၊ repbulic၊ skyblue နဲ႔ ကုိေကာင္းကင္ကုိတို႔ရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ က်ေနာ့္ခံစားခ်က္ ကိုက္ညီေနတာကို သိရလို႔ ၀မ္းသာမိပါတယ္။
ကုိေမာင္ငယ္ေရ...၊ ခ်ီးက်ဴးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးေတာ့ တင္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာမွာ လိုရာဆြဲေရးတယ္ဆုိတာထက္ ကဗ်ာေရးသူက သူ႔စိတ္ထဲမွာ ခံစားရသလို ျမင္ေတြ႔ရသလို ေရးတာလုိ႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ ေဆာင္းပါးဆိုရင္ေတာ့ `ဟာ...၊ မင္းဟာႀကီးက လုိရာဆြဲေရးတာပါ´ လို႔ တေယာက္ေယာက္က ေျပာလာရင္ က်ေနာ္ လက္သင့္ခံထိုက္ရင္ လက္သင့္ခံပါတယ္။ ကဗ်ာမွာေတာ့ က်ေနာ္က လိုရာကို ဆြဲေရးပစ္လိုက္မယ္ ဆုိတဲ့ အေတြးကို စေရးလိုက္ကတည္းကိုက မရိွတာ။ က်ေနာ္ ဒါေတြျမင္တယ္၊ ဒါေတြကို ခံစားမိတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလိုေရးလိုက္တယ္။ တခုေတာ့ ရိွတာေပါ့။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ဒါေတြကို ခံစားလို႔ရခ်င္မွ ရမွာကိုး။ ခံစားလုိ႔ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ့္ဘက္က ဘာမွေျပာစရာေတာ့ မရိွပါဘူး။ လာဖတ္တာကို ေက်းဇူးပါဗ်ာ။
ကြ်န္မတို ့ညေနခင္းေတြမွာေတာ့ မီးလာတာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတာေတြလည္းရိွပါတယ္။
“ေန၀င္မီးလက္ စီးပြားတက္” ဆိုသလိုမ်ား ေန၀င္ခ်ိန္မွာ မီးမွန္မွန္လာခဲ့ရင္ပဲ ကြ်န္မတို ့ည
ေနခင္းေတြ အဓိပၸါယ္ရိွေနေကာင္းပါရဲ့။
အသံတိတ္ ေတာက္ေခါက္သံ ဆုိတဲ့ တင္စားခ်က္ကုိ ေတာ္ေတာ္ ထိေရာက္တယ္ ကုိေစးထူး။ ကဗ်ာေလးက ေကာင္းပါ့။
ကဗ်ာေလးကို အရမ္းၾကိဳက္နွစ္သက္ပါတယ္ အစ္ကုိေစးထူးေရ... ေလးစားတယ္ဗ်ာ.. ေတာက္ေခါက္သံေတြ မ်ားလာသလုိပဲ..
အိမ္ျပန္လမ္းေ၀းေ၀း
ေက်ာပိုးအိတ္ခပ္ေလးေလးနဲ႕
ေတာထဲေတာင္ထဲ
အစြန္႕ပစ္ခံေတြလဲ .... ရွိေလရဲ႕ အစ္ကိုေရ။
နားထဲမွာ ေတာက္ေခါက္သံေတြ ၾကားလိုက္မိသလိုပဲဗ်ာ။ စိတ္ထင္လို.လားေတာ့မသိပ္ဘူး။ ဖတ္တဲ့သူေတြ ေတာက္ေခါက္သြားတာေနမွာပါေလ။
Post a Comment