Saturday, October 13, 2007

ျပည္ပန္းညိဳ မခ်ိဳဘဲ ဆားကို သူစြပ္စြဲ…



ျမန္မာဆိုတာ ပြင့္လင္းေဖာ္ေရြၿပီး ႐ုိးသားတဲ့ အၿပဳံးပိုင္ရွင္ေတြပါတဲ့။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ဂုဏ္ယူစရာ သိပ္ေကာင္းတဲ့ အခ်က္က ႐ိုင္းပင္းကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ အ႐ုိးခံစိတ္လုိ႔ ၾကားဖူးပါရဲ့။

ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီ ျမန္မာ့စိတ္ရင္းေတြကို ျမန္မာအစိုးရထုတ္ ျမန္မာ့သတင္းစာ တေစာင္က နာမည္ဖ်က္လိုက္ပါၿပီ။ ႐ိုးသားမႈေတြကိုယ္စား ထိန္ခ်န္မႈ၊ လိမ္လည္မႈ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈ ပရပြနဲ႔ ေဆာင္းပါးတပုဒ္က ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကိုယ္စား ျမန္မာတေယာက္အေနနဲ႔ အင္မတန္မွ အရွက္ရစရာ ေကာင္းလွတာမို႔ ဒီစာကို ေရးလိုက္ပါတယ္။

***

ေဆာင္းပါးနာမည္ကေတာ့ `ျပည္ပန္းညိဳ ခ်ိဳခ်င္ပါလ်က္ ဆားက မဖ်က္ႏိုင္ေအာင္´ ပါတဲ့။ ေက်ာ္မင္းလူ (ေရႊျပည္သာ) ဆိုသူက ေအာက္တုိဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔ထုတ္ ေၾကးမုံသတင္းစာမွာ ေရးပါတယ္။ ေဆာင္းပါးရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္က မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ ေသဆုံးမႈဟာ မေတာ္တဆသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီျဖစ္ရပ္ကို အေျခခံၿပီးေတာ့ အကူအညီေပးမႈ ေလွ်ာ့ခ်တာေတြနဲ႔ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈေတြ မျဖစ္လာရေအာင္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။

တကယ္လုိ႔သာ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ ကင္ဂ်ီနာဂါအိ ေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ ဗီြဒီယုိ မွတ္တမ္းကို က်ေနာ္ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့မိဘူးဆိုရင္၊ တျခားေသာ သတင္းဌာနက သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြကို ဖတ္ခြင့္မရခဲ့ဘူးဆိုရင္ မီဒီယာကို အပုိင္စီးထားတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ လက္ကုိင္တုတ္ အဲဒီ သတင္းစာပါ အခ်က္အလက္ေတြကို ဟုတ္ေလႏိုးႏိုး ထင္ေကာင္းထင္မိမွာပါ။ အခုေတာ့ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ ေပါင္းစုံကို ဖတ္လဲဖတ္ရ၊ ဘယ္လိုမွ ျငင္းႏိုင္စရာ မရိွတဲ့ ဗီြဒီယို မွတ္တမ္းသက္ေသလဲ ၾကည့္ၿပီးသား ဆုိေတာ့ အခုလုိ အရွက္မဲ့စြာ လိမ္လည္တာကို ေအာ့ႏွလုံးနာလြန္းလွပါတယ္။




ကမၻာလွည့္ခရီးသည္တဦး ဘယ္ေန႔မွာ ဘယ္ဗီဇာ၊ ဗီဇာအမွတ္ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ဘယ္လုိလာတယ္ဆိုတာကို သာမန္ျပည္သူတေယာက္က သိႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မရိွသလို ေတာ္႐ုံလူကိုလည္း တာ၀န္ရိွသူ ဆိုတဲ့လူေတြက ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို ေပးစရာ အေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေက်ာ္မင္းလူဟာ ျပည္သူေတြထဲက သာမန္ျပည္သူ တေယာက္မဟုတ္ဘဲ အာဏာပိုင္အဖြဲ႔အစည္းက တနည္းတဖုံ ရာထူးအာဏာရိွသူ ရိွသူျဖစ္ဖုိ႔ မ်ားတယ္ဆိုတာကို ဒီအခ်က္အလက္နဲ႔ သူ႔အေရးအသားက ျပပါတယ္။



ငါးေပခန္႔ အကြာအေ၀းမွာ ရိွတဲ့၊ လူအုပ္နဲ႔လည္း တသီးတသန္႔စီ ျဖစ္ေနတဲ့ လူတေယာက္ကို မေကာင္းသူထိပ္ ေကာင္းသူထိပ္ လူစုကြဲ႐ုံသာ ပစ္လိုက္တာပါတဲ့။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမို႔ ေရြးပစ္ျခင္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာကုိ နားလည္ေပးႏိုင္ေသးေပမယ့္ ပစ္လုိက္တဲ့ စစ္သားက ပစ္ခတ္ဖို႔ မလိုအပ္တဲ့ အေနအထားနဲ႔ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ေနသူ တေယာက္ လုံး၀(လုံး၀) မဟုတ္တဲ့ လူတေယာက္ကို တမင္ကို ပစ္လိုက္တာကေတာ့ ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေက်ာ္မင္းလူ တလုံးတပါဒမွ ထည့္မေရးခဲ့တဲ့ ဗီြဒီယိုမွတ္တမ္းက သက္ေသခံေနခဲ့ပါတယ္။




ထင္သာျမင္သာေအာင္ စာလုံးမည္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပထားတဲ့ အဲဒီအခ်က္အလက္ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာမ်ားပါလဲ။ အခု ဂ်ပန္ တေယာက္ေသတာကို စကားလုပ္ေျပာမေနၾကနဲ႔။ တကယ္ဆုိရင္ ငါတို႔ ျမန္မာေတြကို သူတို႔ ဂ်ပန္ေတြ ႏွိပ္စက္ခဲ့တာက ရင္နာစရာေတြ အမ်ားႀကီး။ အခု သူေသတယ္ဆိုတာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အခု သူေသတာကို အရင္က ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဂ်ပန္ေတြ ႏွိပ္စက္ခဲ့တဲ့ သမုိင္းနဲ႔ ေျဖေတြးလိုက္ ဆိုတဲ့ သေဘာကို ဆိုလိုတာမ်ားလား။ လတ္တေလာ ျဖစ္ပ်က္သြားတဲ့ ျဖစ္စဥ္ကို အရင္က အတိတ္ေဟာင္းနဲ႔ အကာအကြယ္ယူဖုိ႔ ႀကိဳးစားတဲ့ တာ၀န္မဲ့မႈက ျမန္မာလူမ်ိဳးတေယာက္အေနနဲ႔ အင္မတန္ ရွက္စရာေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။

***

ေဆာင္းပါး တပုဒ္လုံးကို အစအဆုံးဖတ္ၾကည့္မိေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က တခုပဲ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ `အခုျဖစ္ရပ္မွာ သူတုိ႔(နအဖ) မလြန္ဘူး၊ အဲဒီအတြက္ ဂ်ပန္က ေပးေနတဲ့ အကူအညီေတြကို မရပ္သြားဘဲ၊ ဆက္ေပးပါ´ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါပဲ။

တကယ္ဆုိရင္ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ လုပ္သင့္တာက အဲဒီျဖစ္ရပ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈေတြကို အဲဒီျဖစ္ရပ္မွာပါ၀င္တဲ့ တာ၀န္ရိွသူ အဆင့္ဆင့္ကို အေရးယူေဆာင္ရြက္၊ ၿပီးရင္ ဘယ္လုိ အေရးယူခဲ့တယ္ဆုိတာကို ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔ ဂ်ပန္ျပည္သူေတြကိုပါ သိရိွေအာင္ သတင္းထုတ္ျပန္၊ ဂ်ပန္အစိုးရကိုလည္း ကုိယ့္အမွားကိုကုိယ္ ရဲရင့္စြာ ၀န္ခံၿပီးေတာ့ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္ ေတာင္းပန္တာမ်ိဳး လုပ္သင့္တာပါ။

အခုေတာ့ အမွားကို က်ဴးလြန္တာကိုေတာ့ ေနာင္တလည္း မရ၊ အဲဒီအမွားအတြက္ တာ၀န္လည္း မယူတဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံပုိင္ သတင္းစာကေန အခုလိုမ်ိဳး ေရးသားတာကို ကာယကံရွင္ မစၥတာနာဂါအိရဲ့ မိသားစု၀င္ေတြက သိရိွသြားၾကရင္ ဘယ္လို ခံစားၾကရရွာမလဲ။ အဲဒီေဆာင္းပါးကို ေရးလိုက္တဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ကိုယ္တုိင္ကေရာ အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ အဲဒီတာ၀န္မဲ့မႈကို အကာအကြယ္ေပးတ့ဲ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးလိုက္ရလုိ႔ တကယ္ကိုပဲ လိပ္ျပာသန္႔ႏိုင္ရဲ့လားဆုိတာ စဥ္းစားဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္။

လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ အမွားမကင္းၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူပီသသူဟာ ကိုယ့္အမွားကို ကုိယ္တာ၀န္ယူရဲရပါမယ္။ အခုေတာ့ မွားလဲ မွားေသး၊ `ငါမမွားဘူး၊ ဒါမေတာ္တဆ´ လို႔လဲ ေျပာေသးဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံတခုရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူအေနနဲ႕ေရာ ျမန္မာလူမ်ိဳးအားလုံးအတြက္ပါ အင္မတန္ ရွက္စရာေကာင္းလွသလို သိကၡာလည္း မဲ့လြန္းလွပါတယ္။

***

`မင္းတုိ႔ အစိုးရ သိပ္ဆိုးတာပဲေနာ္´ လို႔ လူမ်ိဳးျခားေတြက မၾကာခဏ မွတ္ခ်က္ေပးတုိင္း ရင္ထဲမွာ နာေနေအာင္ ခံစားရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိင္း သိၾကပါတယ္။ လက္ရိွအာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ႀကီးမားလွတဲ့ ေစတနာနဲ႔ တုိင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး ေဆာင္ရြက္မႈေတြေၾကာင့္ ျမန္မာေဟ့ ဆိုရင္ ေလဆိပ္အ၀င္မွာကတည္းက ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေရာက္ မ်က္ႏွာငယ္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုလည္း ကုန္ဆုံးခ်င္လွပါၿပီ။ အခုလို တာ၀န္မဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္နဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ကင္းမဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို သိသြားရင္ေရာ တျခားေသာ လူမ်ိဳးျခားေတြက ဘယ္လို ထပ္ေျပာလာၾကမလဲ။

ေက်ာ္မင္းလူက ေဆာင္းပါးနာမည္ကို `ျပည္ပန္းညိဳ ခ်ိဳခ်င္ပါလ်က္ ဆားကမဖ်က္ႏိုင္ေအာင္´ လို႔ နာမည္ေပးပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ မခ်ိဳတဲ့ ျပည္ပန္းညိဳက ဆားမပါလဲ ခ်ိဳစရာအေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္…။

ျပည္ပန္းညိဳ မခ်ိဳဘဲ ဆားကို သူစြပ္စြဲ… လုိ႔ မွတ္ခ်က္ေပးရင္း….။


ကလိုေစးထူး

4 comments:

Chocolaier said...

သူတို႔က တျခားသူေတြကို လိမ္တာထက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္လိမ္ေနၾကတဲ့ အဆင့္ကိုေရာက္ေနၿပီထင္ပါတယ္။ ကုိယ့္အလိမ္ေတြကိုယ္ယံုၿပီးေတာ့ စိတ္ေရာေကာင္းၾကေသးရဲ့လား မသိပါဘူး။ မရွက္ၾကဘူးလားလို႔ေတာင္ မေမးခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။

Anonymous said...

ကိုကလိုေစထူး...က်ေတာ္လည္းေျပာခ်င္ေနတာဗ်..ေနာက္ေျကာင္းကိုေတာ့
ျပန္မေနြးနဲ့ေပါ့ က်ေတာ္တို့လည္းအတိတ္ဆိုတဲ့သမိုင္းကိုေမ့မထားပါဘူး..ဒါေပမဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ကေတာ့
တမင္ကိုပစ္သတ္လိုက္တာလဲအထင္အရွား..ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
သူမ်ားနိုင္ငံသားေသသြားရတာကိုေတာင္းပန္သင့္တဲ့ကိစမွာ..ဒီလိုေရးသားခ်က္ဟာ
အင္မတန္ရိုင္းပါတယ္..ဒါ့အျပင္ သာကီနြားမွလဲ
အဲလိုျမန္မာနိုင္ငံသားပီသစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနျကတဲ့သူေတြကိုပေထြးကိုေက်ာ္၍လြမ္းေနတဲ့သူေတြဆိုျပီး
ေစာ္ကားေရးသားထားပါတယ္...

ေလးစားလ်က္

nyeenyee2007 said...

very very very good article, we need more authors like you to sacrifice what their comment

Anonymous said...

read this article for mizzima. thumb up!