Friday, September 19, 2008

၄၀၀ ...နဲ႔ ၂ ႏွစ္

ယုံၾကည္ခ်က္ကို အားအင္ျပဳလို႔ ပန္းတိုင္တခုကို ေရွ႕ရွဳျပဳၿပီး က်ေနာ္ စကားရပ္ေလး တခုကို ႐ိုးရွင္းစြာနဲ႔ပဲ ကုိင္စြဲခဲ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့...

`ဟိုးေရွ႕မွာ ပန္းတုိင္ ရိွတယ္၊ လာ... သြားၾကစို႔´

တူညီမႈေတြကို အားျပဳၿပီး မတူညီမႈေတြကုိ ထိန္းညိွဖို႔အတြက္ ႀကိဳးစားမႈေတြ၊ ပုံေဖာ္အားထုတ္မႈေတြအတြက္ ေဟာဒီလမ္းကေလးမွာ က်ေနာ္ တကယ္ပဲ စိတ္ႏွစ္ကိုယ္ႏွစ္နဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီပန္းတုိင္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ ေျခလွမ္းေပါင္း ၄၀၀ ျပည့္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ စက္တင္ဘာ ၁၅ ရက္ဟာ က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ ဆိုေတာ့ ၄၀၀...နဲ႔ ၂ ႏွစ္ေျမာက္တဲ့ ေန႔ေပါ့...။

***

အခုလိုမ်ိဳး ရာျပည့္တို႔ ႏွစ္ျပည့္တို႔ ေရးတဲ့ ပို႔စ္မ်ိဳးေတြက ဘာနဲ႔ တူသလဲဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ လိုက္ဖ္ရွိဳးလုပ္တဲ့ အဆုိေတာ္ေတြ လက္ထဲမွာ စာရြက္ႀကီးကုိင္ၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ဘယ္၀ါ့ကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ေျပာရတာမ်ိဳးနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူေနမလား မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ရဲ့ `ကလိုေစးထူး´ ဆုိတဲ့ ဒီဘေလာ့ဂ္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္း ပ့ံပိုးေပးခဲ့ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား အားလုံးကိုေတာ့ ဒီေန႔မွာ မွတ္မွတ္ရရနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခ်င္ပါတယ္။

က်ေနာ္က စာသာေရးခ်င္တယ္။ ဘေလာ့ဂ္ တခုကို လုပ္ဖို႔ နည္းပညာအရ ဘာမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မတတ္ကၽြမ္းပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ဂ္ကို ဖန္တီးဖို႔ နည္းပညာအရ ပထမဆုံး အကူအညီေပးခဲ့တဲ့ ေငြလမင္း ကို ေက်းဇူးတင္ရပါမယ္။

နည္းပညာအရ ေနာက္ထပ္ အကူအညီေပးခဲ့ဖူးသူေတြကေတာ့ ညီမ Mayvelous နဲ႔ ညီမေနေနႏိုင္ တို႔ပါပဲ။ သူတို႔ေတြ အလုပ္မအားတဲ့ၾကားက သြားအၿဖီးသားနဲ႔ အပူလာလာ ကပ္တတ္တဲ့ က်ေနာ့္ကို မညည္းမညဴ ကူညီေပးခဲ့ၾကတာကို က်ေနာ္ မေမ့ပါဘူး။

`ကုိေစးထူး စာေရးတာ ဖတ္ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမယ့္ စာပုိဒ္ေတြမခြဲထားေတာ့ ဖတ္ရတာ အဆင္မေျပလို႔ စာပိုဒ္ေတြကို တပုိဒ္စီခြဲလိုက္ပါလား´ လို႔ အႀကံျပဳခဲ့တာက ေမ၁၁ ပါ။ သူ အႀကံေပးသလို လုပ္လုိက္ေတာ့ စာဖတ္ရတာ တပိုဒ္ခ်င္းစီျဖစ္ၿပီး ဖတ္ရတာ ပိုအဆင္ေျပသြားပါတယ္။

က်ေနာ့္ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ ေနာက္ထပ္ အမွတ္တရေလးေတြ အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္တာကေတာ့...

က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ စီေဘာက္စ္မွာ ပထမဆုံး လာႏႈတ္ဆက္ခဲ့တာက ... ညီမ ေနေနႏိုင္။
ပထမဆုံးေသာ Comment ကို ေရးခဲ့တဲ့ ... စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ (က်ေနာ္ေပၚတာ အထမ္းသမားပို႔စ္မွာပါ)။
Comment အေရအတြက္ အမ်ားဆုံး ေရးခဲ့သူ ... မေမဓာ၀ီ။
က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးကို ပထမဆုံး ေဖာ္ျပေပးခဲ့တဲ့ မီဒီယာ... ဧရာ၀တီ။
က်ေနာ့္ေဆာင္းပါး အေရအတြက္ အမ်ားဆုံး ေဖာ္ျပေပးခဲ့တဲ့ မီဒီယာ... မဇၽၥိမ။

ၿပီးေတာ့...၊ က်ေနာ္ေရးသမွ်ေတြကို ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္၊ ည့ံရင္ည့ံတယ္၊ အျမင္တူရင္တူတယ္ အျမင္မတူရင္ မတူဘူး လို႔ ပြင့္လင္းစြာ ေ၀ဖန္ အားေပးၾကတဲ့ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြမ်ားကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ လာမဖတ္ရင္ က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ စာေရးဖို႔ ခြန္အား ရိွမေနမွာ အမွန္ပါ။ လာဖတ္ၾကၿပီး ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ေပးသြားၾကတာေတြဟာ ေနာက္ထပ္ ပို႔စ္ေတြကို ထပ္ေရးဖုိ႔အတြက္ အားအင္ေတြ ျဖစ္ေစခဲ့ရတာပါ။


***

ဒီေန႔ ပို႔စ္မွာ က်ေနာ္ အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ဘေလာ့ဂ္မ်ားနဲ႔ အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံး ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ပို႔စ္ရယ္...၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ဘေလာ့ဂ္ေတြကိုလဲ မွတ္မွတ္ရရ ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ႀကိဳက္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ပန္းခင္းႀကီး တခုလို႔တင္စားသလို ေစ်းတန္းတခုနဲ႔လဲ တူတယ္လို႔ ဖြဲ႔ဆုိခဲ့တဲ့ ေဟာဒီ ဘေလာ့ဂ္ နယ္ပယ္ထဲမွာ အႀကိဳက္တကာ့ အႀကိဳက္ဆုံးေတြထဲက အနက္ လတ္တေလာ အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံး ဘေလာ့ဂ္ေတြကေတာ့..

အမ်ိဳးသား ဘေလာ့ဂါ ... အကို ႏွင္းခါးမိုး
အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂါ ... အမ မခ်ိဳသင္း တို႔ ပါပဲ။ အဲဒီ ဘေလာ့ဂ္ေတြက ပုိ႔စ္အသစ္ေတြကို ဖတ္လိုက္ရတုိင္းမွာ ပညာလဲရ၊ ရသလဲရ၊ မွတ္သားစရာလဲ ရတဲ့အျပင္ က်ေနာ့္ရဲ့ အကိုအမေတြလိုလဲ စိတ္ထဲ ျဖစ္မိတာေၾကာင့္လဲ ပါပါတယ္။ (ဒီ့ျပင္ဘေလာ့ဂ္ေတြကို မႀကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္) :D

က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးသမွ် ဘေလာ့ဂ္ ပို႔စ္ေတြထဲမွာ အခုအခ်ိန္အထိ အႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ပုိ႔စ္ကေတာ့ ... မုန္တုိင္းအလြန္...၊ ေရးသူ မေမဓာ၀ီ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ လုံး၀ မႀကိဳက္မႏွစ္သက္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြလဲ မ်ားစြာ ရိွတဲ့ အနက္ ႏွစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ေဖာ္ျပပါရေစ။ အဲဒါေတြကေတာ့...

အမ်ိဳးသား ဘေလာ့ဂါ ... Opposite Eyes
အမ်ိဳးသမီး ဘေလာ့ဂါ... ေမဘားမား တို႔ ပါပဲ။

Opposite Eyes ရဲ့ (ျပန္ဖ်က္လိုက္တဲ့) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေစာ္ကားထားတဲ့ ပုိ႔စ္ကို က်ေနာ္ မေမ့ပါဘူး။ ေမဘားမားကိုေတာ့ ကုိယ့္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ခပ္ႏွိမ္ႏွိမ္ေရးဖူးတဲ့ ပို႔စ္ေတြေၾကာင့္ မႀကိဳက္တာပါ။

***

က်ေနာ့္ရဲ့ ဒီေန႔ပို႔စ္မွာ မေမ့မေလ်ာ့နဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခ်င္တာကေတာ့ ႐ုရွႏိုင္ငံေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ညီငယ္ စစ္သည္ တခ်ိဳ႔ကိုပါ။ ကိုမွ်ားျပာ၊ ကုိညိမ္းညိဳ၊ ကိုအိပ္မက္နက္၊ ကိုမင္းက်န္စစ္၊ ကိုဆိုးသြမ္း၊ ကိုရင္ညိန္း၊ ကုိေမာင္ငယ္ တို႔ဟာ က်ေနာ္ေရးတဲ့စာေတြမွာ သူတုိ႔ရဲ့ လက္ရိွရပ္တည္ေနရတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ မတူညီတဲ့ အျမင္ေတြ၊ အေျခအေနေတြ ရိွေသာ္ျငား၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ မ်ားစြာ ငယ္ရြယ္ၾကေပမယ့္လည္း တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္ဟန္ေတြနဲ႔ အတူ က်ေနာ့္စာေတြကို နားလည္စြာ ဖတ္ရွဳေ၀ဖန္ အားေပးခဲ့တာေတြကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ အသိအမွတ္ျပဳမိပါတယ္။

`ပန္းတိုင္ကို ေလွ်ာက္ေနတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မွန္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ပန္းတုိင္မွာ ဆုံၾကမွာပါ အကို´ လို႔ ေျပာဖူးတဲ့ ကိုအိပ္မက္ရဲ့ စကားကို က်ေနာ္ အၿမဲအမွတ္ရေနမွာပါ။

***

က်ေနာ့္စာေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ လာလာဖတ္ၿပီး ေကာင္းရင္ ခ်ီးက်ဴး၊ မေကာင္းရင္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပၾကတဲ့ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြမ်ားဟာ က်ေနာ့္ရဲ့ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ အားအင္ေတြပါ။ သူတုိ႔ သူတို႔ေတြ ေပးသြားတဲ့ မက္ေဆ့ေတြကေန ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာေတြလဲ မနည္းခဲ့ပါဘူး။ ရခဲ့တဲ့ အေတြးအျမင္ေတြလဲ တပုံတပင္မို႔ က်ေနာ့္ရဲ့ ဆရာသမားဆုိရင္လဲ မွားမယ္မထင္ပါဘူး။

နာမည္တခုျခင္းစီ ထည့္မေရးျဖစ္ႏိုင္သူေတြကုိလဲ အေလးမထားလို႔ေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူး။ အားလုံးအားလုံးကုိ ခင္မင္ေလးစားလ်က္ပါ။

***

ေနာက္တခုက...။

ပန္းတိုင္ခရီးတခုရဲ့ လမ္းခုလတ္ျဖစ္တဲ့ ဒီေန႔ ပို႔စ္မွာ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြမ်ားဆီက အမွတ္တရစကား တခုခု၊ ဒါမွမဟုတ္လဲ အႀကံျပဳခ်က္ တခုခုကို က်ေနာ္ ျပန္ၾကားခ်င္ပါတယ္။ ေရွ႕ဆက္ဖို႔အတြက္ အားေဆးတခြက္ဆိုရင္လဲ မမွားဘူးေပါ့...။ ဒီပို႔စ္ကို ဖတ္မိသူမ်ားဆီက အမွတ္တရစကား...။

ၾကားခြင့္ေပးပါ။

***

ေလးစားခင္မင္စြာ


ကလိုေစးထူး


51 comments:

Unknown said...

ဟား....။ တိုက္ဆိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အရမ္း၀မ္းသာဖို႕ေကာင္းတယ္ တိုက္ဆိုင္မွဳပဲ အကိုေရ။ ကြ်န္ေတာ့္ တစ္ႏွစ္ျပည့္မွာ အစ္ကို ပထမဦးဆံုးေရးေပးခဲ့သလို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ အစ္ကိုရဲ႕ ၄၀၀ နဲ႕ ၂ ႏွစ္ ျပည့္မွာ မထင္မွတ္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ပထမဦးဆံုး ျဖစ္သြားၿပီ...။ အင္းေစတနာတူလို႕ ျဖစ္ရပ္တူ သြားတယ္ထင္ပါတယ္ အစ္ကိုရာ....။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ပန္းတိုင္ကတူတာကိုး :) ။

ဘေလာ့ေလာကမွာ အစ္ကိုတို႕ထက္ လက္စြမ္းထက္ အရာေရာက္တဲ့သူလည္း ဘယ္သမွမရွိေတာ့တဲ့အတြက္ ဘာမွ ဆုမေတာင္းေပးေတာ့ဘူး (အစ္ကိုေျပာသလို ေျပာၾကည့္တာ)။ ဒါေပမယ့္ အျပင္ေလာက အတြက္ေတာ့ အေရးအၾကီးဆံုး တစ္ခုေလာက္ ဆုေတာင္းေပးခဲ့ခ်င္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ပန္းတိုင္မွာ အျမန္ဆံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ ဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစလို႕....။

p.s- အစ္ကုိက ႏွစ္ႏွစ္ဆိုေတာ့ ၀ိုင္းလုပ္ရင္ အစ္ကိုက ဒကာခံ။ ဒါပဲ :P

ကလူသစ္ said...

ေျပာဘူး :P

Anonymous said...

ဘေလာ့ သက္ ၂ ႏွစ္ျပည့္သြားျပီး ပို ့စ္ေပါင္း ၄၀၀ ျပည့္သြားတဲ့ အစ္ကိုၾကီးေရ့ ေနာက္မ်ားမွာလည္း စာေတြ အမ်ားၾကီးဆက္ေရးနိုင္ပါေစလို ့ ဆႏၵျပဳပါတယ္။က်ေနာ့္ရဲ့ညဥ္ဆိုးေလးတစ္ခုေၾကာင့္ ကိုယ့္ဆီမလာတဲ့ ဘေလာ့မသြားပါဘူးလို ့ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိေပမယ့္ က်ေနာ္ မလာပဲမေနနိုင္ မွတ္ခ်က္ေတြမေပးပဲ မေနနို္င္တဲ့ ဘေလာ့ကေတာ့ အစ္ကိုရဲ့ ဘေလာ့ပါပဲ မသိေသးတာေတြသိရ ကို္ယ္မၾကံဳးဖူးတာေတြ တကယ့္ျဖစ္ေနသလိုခံစားနိုင္ေအာင္ေရးသားနိုင္တဲ့ အတြက္လည္း ေလးစားပါတယ္ ။ မၾကိဳက္ဆံုးဘေလာ့ဂါေတြထဲမပါလို့ ေတာ္ပါေသးတယ္ း) ၀န္ခံမလို ့ က်ေနာ့္အၾကိဳက္ဆံုးဘေလာ့ဂါက အစ္ကိုေစးထူး ဆိုတာ တစ္ေန ့ေတာ့ ပန္းတိုင္မွာက်ေနာ္တို ့ ့ဆံုၾကတာေပါ့

Anonymous said...

ေျပာဘူး..:P

ျဖဴ

Anonymous said...

ကိုေစးထူး ေရးသားခဲ႕တဲ႕ စာစုေတြအားလုံးထဲမွာ ကၽြန္မ အၾကိုက္ဆုံးကေတာ႕
ေအာက္တိုဘာ၁၂ရက္၊ ၁၉၉၇ ခုနွစ္ကေရးခဲ႕တဲ႕ ရြက္ေၾကြေတာထဲမွာ ဆိုတဲ႕ ပိုစ္ပါပဲရွင္။
အခ်ိန္ကာလ၊ ရာသီအေျပာင္းအလဲေၾကာင္႕ ေမပယ္ရြက္ေတြဟာ စိမ္းရ၊ ၀ါရ၊ ညိဳရျပီး ေၾကြရ၊ေ၀ရေပမယ္႕ တစ္ပင္ထဲက ဖူးပြင္႕ေ၀ဆာခဲ႕တဲ႕ အရြက္ေလးေတြပါ။

ကိုေစးထူးဘေလာ႕ဂ္..
အရွည္တည္တံ႕ပါေစ..

ခင္မင္လွ်က္..

Moe Cho Thinn said...

ပို႔စ္ ၄၀၀ ဆိုပါလား..။
အေတာ္ ခရီးေရာက္ခဲ႔၊ ခရီးေပါက္ခဲ႔ ၿပီပဲ။
ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔ရင္ ကိုယ္ခင္းတဲ႔ လမ္းကေလးေပၚ လိုက္ေလွ်ာက္တဲ႔သူေတြကို ေအးျမတဲ႔ အရိပ္လဲ ေပးႏိုင္၊ ေျဖာင္႔ေျဖာင္႔လဲ ေလွ်ာက္ႏိုင္ေစ ခဲ႔တယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။
ဒီလို လမ္းေလးေပၚမွာ ေလွ်ာက္ရတာ အမလဲ စိတ္ခ်မ္းသာလို႔ အျမဲလာေလွ်ာက္မယ္။
ႀကိဳက္မိတဲ႔ ဘေလာ႔ဂ္လို႔ သိရလို႔ ေက်းဇူး အထူးပါ။ အၾကံဥာဏ္ေတြ လိုအပ္ေနတုန္းမို႔ သင္ယူဖို႔ အသင္႔ပါ။
ခင္မင္စြာ
အမ

Anonymous said...

ဆက္ေလွ်ာက္…

ညိမ္းညိဳ said...

အေထြအထူးေတာ႔ မေျပာတတ္ပါ။
စာေရးေကာင္းတဲ႔အကိုႀကီး ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္
စာေကာင္းစာမြန္မ်ားကို တိုးလို႔ ဖန္တီးေရးသားႏိုင္ပါေစ..။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစခင္ဗ်ာ :) :)

Anonymous said...

ပို႕စ္ ၄၀၀ နဲ႕ ဘေလာ့သက္တမ္းႏွစ္ႏွစ္ျပည္႕..
ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ျပည္႕သြားျပီကုိးး....
ကုိေမာင္မ်ိဳးညႊန္ုလို႕လာဖတ္ျဖစ္တဲ့ဘေလာ့ေလးပါ.. အျမဲေတာ့မလာႏုိင္ေပမယ့္ လာျဖစ္တဲ့အခါ. စာေတြအတတ္ႏိုင္ဆံုးမ်ားမ်ားဖတ္သြားပါတယ္.. ဆက္အားေပးေနပါအံုးမယ္... :P :D

Anonymous said...

လာလည္ပါတယ္္္္ အကိုေစးထူးေရ..
စိမ္းကား တာေတာ့မဟုတ္ဘူး အကိုၾကီးရ
စာေတြပိေနလို့
အကိုေရးတဲ့စာေတြထဲမွာ
ကူညီကာေဖးလို႕ မကူေပမယ့္ ... ဆိုတာကိုအေတာ္ေလးၾကိုက္မိပါတယ္။
တျခားဟာေတြလည္း ရွိသေပါ့...


ေလးစားလွ်က္
မြန္းသက္ပန္ (ေဆး-၁)

Anonymous said...

အစ္ကိုုေရ ကြ်န္ေတာ္တိုု႕ အစ္ကိုု႕စာေတြကိုု အျမဲတမ္းဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာ့ကိုုမေရာက္ျဖစ္တာလည္း
google reader ကေနတိုုက္ရိုုက္ဖတ္ေနလိုု႕ပါ။
ဒီထက္မက လည္းစာေတြအမ်ားၾကီးေရးႏိုုင္ပါေစဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္တိုု႕လည္းအမ်ားၾကီးဖတ္ရတာေပါ့။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုုေန၊ မိုုးၾကယ္
(ယိမ္းႏြဲ႕ပါး)

M.Y. said...

၄၀၀ နဲ ့ ၂ မွ....သည္...ကိုေစးထူးေလွ်ာက္ေသာ လမ္းကေလး အစဥ္ေဖ်ာင့္ျဖဴး သာယာေစ အဓြန္ ့ ရွည္ေစ .....

၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္...

:P said...

စာေပါင္းေပမြန္ အမ်ားဂ်ီး ဆက္လက္ေရးႏိုင္ပါေစသဒီး။

:P said...

စာေကာင္းလို့ေရးတာ..
u နဲ့ y မွားရိုက္မိလို့.... :D

:P said...

စာေပါင္းေပမြန္ အမ်ားဂ်ီး ဆက္လက္ေရးႏိုင္ပါေစသဒီး။

mg kyi poae said...

ဒို႔ကိုေစးထူးက ေျခလွမ္းေပါင္းေလးရာေတာင္ ေရာက္ခဲ့ၿပီကိုး။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ပန္းတိုင္ေရာက္တဲ့အထိေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ။ ဖတ္ခဲ့သမွ် ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႀကိဳက္ပါတယ္။ ရင္ထဲအထိဆံုးကေတာ့ “လက္” ဆိုတဲ့ပို႔စ္နဲ႔ ဓါတ္ပံုပါပဲခင္ဗ်ား.....

စူး said...

ပို့စ္ေပါင္း၄၀၀ေတာင္ရိွသြားပီ..
ပို့စ္တိုင္းနီးပါး မဟုတ္ေပမဲ့ ပို့စ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ၾကိဳက္ပါတယ္။
အေရးအသားေရာ အေတြးအေခၚေတြက ေလးစားစရာ ေကာင္းပါတယ္။
ေရွ႔ဆက္ပီး ပို့စ္မ်ားမ်ားေရးႏိုင္ပါေစ..။

Anonymous said...

အကို ေစးထူးေရ

၄၀၀ နဲ႕ ၂ႏွစ္ေျမာက္အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။
ရဲေဘာ္ ဆက္လုပ္၊

အၿမဲအားေပးေနတဲ့
ခ်စ္ေလေျပ

အသံမေပးေပမယ့္ အၿမဲလာပါတယ္ အကိုေရ

Tesla said...

ကိုေစးထူးႀကီး.. စာေတြမ်ားမ်ား ဆက္ေရးနိုင္ပါေစဗ်ာ..။

Soe Mya Nandar Thet Lwin (Borros Roxo) said...

ပို ့စ္ေပါင္း ၄၀၀ ျပည့္သြားျပီး ဘေလာ့အသက္ ၂ ႏွစ္ျပည့္သြားတဲ့.. စာေရး ေကာင္းတဲ႔ ကုိေစးထူး ေနာက္မ်ားမွာလည္း စာေကာင္းစာမြန္မ်ားကုိ အမ်ားၾကီး ဆက္လက္ ဖန္တီးေရးသား နိုင္ပါေစလို ့ ဆႏၵျပဳပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ..
SMNTL

Anonymous said...

"၄၀၀ နဲ႔ ၂ ႏွစ္" ျပည့္ေျမာက္ ဤအခ်ိန္ကာလမွသည္
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါေသာ စာေကာင္းေပမြန္မ်ား
ဆက္လက္ ဖန္တီးေရးသားႏိုင္ပါေစ..။

ဆက္လက္အားေပးလွ်က္ပါ။

Anonymous said...

Congratulation! bro....

We must reach to our goals in one fine day!

လင္း said...

ကိုေစထူး ၂ႏွစ္ျပည့္ ပို ့စ္၄၀၀ကေန ဒီထက္ပိုျပီး အဓြန္ ့ရွည္ႀကာစြာနဲ ့ ပို ့စ္ေပါင္းမ်ားစြာေရးႏိုင္ပါေစေႀကာင္း ဆုေတာင္းရင္း လာေရာက္ဂါရ၀ျပဳသြားပါသည္။

Anonymous said...

I don't understand why the ppl supporting to klusayhtue. Nth skill writing, nth know about how to use myanmar words,nth IT but a lot of fans. Is that a blog culture???

mgngal said...

မည္သို ့ပင္ဆိုေစကာမူ အားေပးေနပါတယ္။ :)

NBWISAM said...

Cheers!!!

ေတာင္ေပၚသား said...

ကုိၾကီးေစးထူးေရ အစ္ကုိရဲ႕ ၄၀၀နဲ႕ ၂ နွစ္ျပည့္ ေလး အတြက္ ၀မ္းသာပိီတိျဖစ္မိပါတယ္.. အစ္ကုိ ရဲ႕ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြ ဖတ္ရတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တုိ႕လုိ လူငယ္ေတြလည္း အားရွိတာေပ့ါ. .ေနာက္လာမဲ့ ပုိ႕စ္ေတြကုိလည္း ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးလ်က္ေနာ့္.... အစ္ကုိအတြက္ ဂုဏ္ယူမိတယ္အစ္ကုိ အားလည္း က်မိပါတယ္

Anonymous said...

ဆက္လက္ခရီးဆက္ပါ ကိုေစးထူး။
You have many hardcore audiances.
Keep going till your last drop of blood
Turns into your last word with your last breadth!!!

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ကုိေစးထူးေရ အသံတိတ္ေနေပမယ့္ အျမဲ ဖတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ မ်ားမ်ားဆက္ေရး ႏုိင္ပါေစ...။

Mr.Pooh @ ေမာင္ပြတ္ said...

ကိုေစးထူးေရ -
အခုလို ၂ ႏွစ္ခရီးကေန ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ တိုင္၊ ၂၀၀ တိုင္ အခုလို အက်ဳိးျပဳစာေကာင္း စာသန္႔ေတြနဲ႔ ပန္းတိုင္ဆီ ခရီးဆက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ဆႏၵျပဳဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ community ေလးတစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္ၾကမယ္လို႔လည္း ယံုၾကည္ပါတယ္။

ခင္မင္းေဇာ္ said...

အၿမဲလာဖတ္ေပမယ့္ ေကာမန္႕ေရးခဲတာကိုေတာ့ နားလည္ေပးပါဦး။ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သူ ျဖစ္ပါေစ...
ခင္မင္စြာျဖင့္
အမ ခင္မင္းေဇာ္

ATN said...

၄၀၀ မွသည္ ၄ သန္းဆီသို႕
၂ ႏွစ္မွသည္ ႏွစ္တရာဆီသို႕
ဆက္လက္ခ်ီတက္ပါ ကိုယ့္ညီ

Thet Oo said...

ဘေလာ့ဂ္ေတြ သိပ္မ်ားမလာခင္တံုးက ကိုေစးထူးဘေလာ့ဂ္ကို ပံုမွန္ေရာက္ေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေရးသူေတြက အရမ္းမ်ားလာေတာ့ ကိုေစးထူးဆီအရင္ကေလာက္ မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေန႔စဥ္ ႀကံဳေတြ႔ရတာေလးေတြ အေျခခံၿပီး ေရးသားတဲ့ ရသစာစု ေလးေတြကို ေတာ့ ႏွစ္သက္မိပါတယ္။

pandora said...

ကိုေစးထူးေရ .. အက်ိဳးရွိတဲ့ စာေတြကို အခုလိုပဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ။
တေန႕ေတာ့ ပန္းတိုင္ကို အတူတူေရာက္ၾကမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

MgThaJan said...

ပို႕စ္ 400 မွသည္ 4000 သို႕
2ႏွစ္မွသည္ ႏွစ္20 သို႕
ဒီေစ်းတန္းမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစဗ်ာ။

Anonymous said...

ေရွ႕ဆက္၍ မ်ားမ်ားၾကဴႏိုင္ပါေစ

ကုိေအာင္ said...

အားေပးရင္ ဆက္လက္ အားေပးလ်က္ပါ ကိုေစးထူးေရ။

Anonymous said...

ကိုေစးထူးေရ
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဒီဘေလာက္ကို အနဲဆုံးတစ္ေန.တစ္ေခါက္ေတာ့လာလည္ျမဲပါ။ ႏွစ္ေပါင္းရာေပါင္းမ်ားစြာ အက်ဳိးျပဳစာမ်ား ေရးနဳိင္ပါေစလုိ. ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။။

MyoMyanmar said...

ကလုုိေစးထူး

ေျပာင္ေျမာက္လွေသာ သင့္၏အားထုုတ္မႈ ႀကိဳးပမ္းမႈ ၄၀၀ သည္ သဘာ၀တရားမွ လူတုုိင္းအား ညီမွ်စြာေပးထားခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္မွ ကြဲျပားစြာ သင့္ႏွစ္ႏွစ္အား ပုုိမုုိထူးျခားေစခဲ့သည့္ဟုု ျမင္ပါသည္။ သတင္းမ်ားကုုိတင္ျခင္းျဖင့္မဟုုတ္ပဲ အမ်ားအားျဖင့္ ရင့္က်က္ေသာ အျမင္မ်ားအား အႏုုပညာေျမာက္လွစြာ တင္ျပခဲ့သည့္ သင္၏ ၄၀၀ သည္ အံ့မခန္းအသိအမွတ္ ျပဳဖြယ္ ပမာဏပင္ျဖစ္သည္။ သင့္အတြက္ ၀မ္းေျမာက္ဂုုဏ္ယူမိပါ၏။

မ်ဳိးျမန္မာ

su wai said...

အကိုေစးထူး
ဆုေ၀ေရွ႕မွာ ၃၉ ေယာက္ေတာင္ ေျပာၿပီးသြားၿပီဆုိေတာ႔ ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ႔ဘူး။ အကုိေရးတဲ႔ပို႔စ္ေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္ဖတ္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ပုိ႔စ္ ၄၀၀ ကေန ပုိ႔စ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိေပါ႔...။
ဟုိး...ေရွ႕က ပန္းတုိင္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းတူတဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါေစလုိ႔ ...

ခင္တဲ႔
ညီမေလး

MELODYMAUNG said...

ကုိၾကီးေစးထူး
အမွတ္တယပါ..(ဒီပို႔စ္ကို ဖတ္မိသူမ်ားဆီက အမွတ္တရစကား ဆိုလို႕ေလ) :P
၄၀၀...နဲ႕ ၂ႏွစ္မွာ အမွတ္ရေစတဲ႕ ပို႕စ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖတ္ခြင္႕ရခဲ႕လို႕ တကယ္ပဲ အမွတ္တယေဏာ္.. :)

မင္းက်န္စစ္။ said...

မတူညီေပမယ့္ ကြဲျပားၾကတာမွ မဟုတ္တာပဲ အကိုေရ။
အေျခအေနေတြေၾကာင့္ဆိုတာ နားလည္ထားခဲ့လို႔ပါ။
တခါတေလေတာ့ လာဖတ္ၿပီးမွ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ၿပီး ျပန္ခဲ့ရတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါကလဲ လူညစ္ သမိုင္းညစ္ေတြေၾကာင့္လို႔ မွတ္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ စာေရးခ်င္စိတ္ ပိုျဖစ္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့တာ အကိုဘေလာ့လဲ ပါပါတယ္။ အေရးအသားေကာင္းေတြေၾကာင့္လဲ ေလးစား အားက်ရပါတယ္။ ခုလို နားလည္မႈေတြနဲ႔ ပိုရင္းႏွီးသြားရလို႔ ပိုဝမ္းသာ ၾကည္ႏူးပါတယ္အကို။ ပန္းတိုင္ရဲ႕ လက္တကမ္းမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ရပ္မိေနၾကၿပီ ထင္ပါတယ္။

လားရိႈးသူ said...

စာေတြလာဖတ္ျဖစ္ေပမဲ့ ကြန္မင့္မခ်န္ျဖစ္တတ္ခဲ့ဘူး၊ အမွတ္တယျဖစ္ေအာင္ ခ်န္ထားလိုက္မယ္ ဒီတခုေတာ့။ စာေကာင္း၊ ေပေကာင္းေတြ ဆက္လက္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲပါေနာ္။ ေအာင္ျမင္မႈ႕ပန္းတိုင္ေရာက္ရွိနိုင္ပါေစ။

ကလိုေစးထူး said...

အမွတ္တရ ေရးေပးၾကတဲ့ မိတ္ေဆြေတြ၊ ေမာင္ႏွမေတြရဲ့ အားေပးစကားေတြကို ဖတ္ရတာ အားရၾကည္ႏူးမႈကို အတုိင္းမသိေအာင္ ခံစားရပါတယ္။

က်ေနာ့္အတြက္ ေရွ႕ဆက္ၿပီး စာေတြေရးဖုိ႔ အားအင္ေတြပါပဲ။ က်ေနာ္ ထပ္ႀကိဳးစားပါဦးမယ္။

Pinkgold said...

ကိုႀကီး ေစးထူးေရ... ထက္လည္း အကို႕ ဘေလာဂ့္ကို reader ယူဖတ္တဲ့ ပံုမွန္ ပရိတ္သတ္ပါေနာ္.. ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ တိုင္ေအာင္ ဘေလာဂ့္ ဂင္း ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္

Anonymous said...

My dear ...
it is only for you!!!
it was composed by Emily Bronte, the poet who I like most.
*************
There is a spot mid barren hills
Where winter howls and driving rain,
But if the dreary tempest chills
There is a light that warms again.

The house is old, the trees are bare
And moonless bends the misty dome
But what on earth is half so dear,
So longed for as the hearth of home?

The mute bird sitting on the stone,
The dank moss dripping from the wall,
The garden-walk with weeds o'er grown,
I love them - how I love them all!
(Emily)

တန္ခူး said...

ကိုေစးထူး… ဆုေတာင္းေလးနဲနဲေနာက္က်သြားတယ္…
ကိုယ္အားက်ေလးစားရတဲ့ ဘေလာ့ဂါတေယာက္ရဲ့ ႏွစ္နွစ္ျပည့္ ပို ့စ္၄၀၀ျပည့္ မွသည္ ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာအထိ… ပို ့စ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာအထိ… ဒီဘေလာ့ဂ္ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ လင္းလက္ေတာက္ပပါေစလို ့့… ဘေလာ့ဂ္ေလးေရာ ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ေရာ က်န္းမာအသက္ရွည္ ရြွင္လန္းပါေစလို ့… အရည္အတြက္ထက္ အရည္အေသြးကို အေလးထားတဲ့ ကိုေစးထူးရဲ့ ပို ့စ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႏွစ္ျခိုက္မိပါတယ္… ဟိုးေရွ ့မွာ ပန္းတိုင္ရွိတယ္လို ့ ယံုၾကည္ေနတုန္းပါပဲ ကိုေစးထူးေရ….

ကလိုေစးထူး said...

ညီမပင့္ဂိုးနဲ႔ မတန္ခူးေရ...၊ ေနာက္က်လဲ အမွတ္ရရရိွေနၾကတာကုိပဲ က်ေနာ္ ေက်နပ္ ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ။

Emily ...Thank you so much!

wai lin tun said...

ကုိေစးထူးေရ
ခင္ဗ်ားလာ အသိေပးကတည္းက တေခါက္ေရာက္ၿပီး ဖတ္ၿပီးပါၿပီဗ်ာ။ ကြန္မန္႔လည္း ေရးခဲ့ၿပီလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ထင္ခဲ့တာ။ ဒီေန႔ တေယာက္က သတိေပးမွ အေျပးျပန္လာၾကည့္မိေတာ့ ကုိယ့္ပ်က္ကြက္မွဳအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္။ ေစတနာေကာ ၀ိရိယပါ အားေကာင္းလြန္းလုိ႔သာ ၂ ႏွစ္အတြင္း ခုလုိ ပုိစ္ ၄၀၀ ေရးခဲ့ႏုိင္တာ အင္မတန္ အားက်စရာပါဗ်ာ။
ျမန္မာဘေလာ့ေလာကေလး ဒီထက္ပုိ စည္ပင္ဖြံၿဖိဳးၿပီး ညီရင္းအကုိ ေမာင္ရင္းႏွမစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါေစ

phoethutaw said...

ကိုေစထူး
၂ ႏွစ္ ပိုစ္႔ ၄၀၀ မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုစ္႔ေပါင္းမ်ားစြာ ေရးသားရင္း ေအာင္ျမင္ေသာ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္..
ဖိုးသူေတာ္

rita said...

see,,,
Ko say htoo nae Ko say htoo blog a paw reader tway ka ,,wish lote pay nay kya tar ,,
rita ka wish htet lote par tel,, ( tet nay tae ,,,tannn gyee twayyy,,myan myan kwar kya par say lo )
:)