Thursday, November 29, 2007

အေတြးစမ်ား (၄) …

ကိစၥတခု၊ အေၾကာင္းအရာ တရပ္ကို ခ်ဥ္းကပ္ေဆြးေႏြးတာဟာ ဘာအတြက္ပါလဲ …။ အျပဳသေဘာ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခအေန တရပ္ဆီကုိ ဦးတည္သြားေစဖုိ႔ ရည္ရြယ္မွာပါ။ အဖ်က္သေဘာ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ျဖစ္ေစ၊ အစုအဖြဲ႔ အရ ျဖစ္ေစ တိုက္ခိုက္ျခင္းလုိ႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။

လူတေယာက္က စာတပုဒ္ကို ေရးတယ္။ (အဲဒီလူက က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္)။ သူေရးတဲ့ စာထဲက အေၾကာင္းအရာ တခုကို သိမ္ေမြ႔စြာ ခ်ဥ္းကပ္ေဆြးေႏြးတာဟာ စာေရးသူကို သြားတုိက္ခိုက္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ခံရတာဟာ အေတာ္ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီ စာေရးသူကို ခင္မင္သိကၽြမ္းသူက `ငါ့ေဘာ္ဒါကို လာတီးေနပါလား´ ဆုိတဲ့ အျမင္မ်ိဳးနဲ႔ မွားမွားမွန္မွန္ ၿပီးၿပီးေရာ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ မွတ္ခ်က္တခုကို အလြယ္တကူ ေပးပစ္လိုက္တာဟာ ဆိုးရြားလြန္းလွပါတယ္။

ဥပမာ…

`ကုိယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ၾကတာေပါ့၊ ျမန္မာေတြက ေဘးထုိင္ဘုေျပာတာ မ်ားတယ္၊ ဂ႐ုစိုက္မေနပါနဲ႔´

`လူေတြက ဒီလိုပါပဲ၊ အပင္ျမင့္ေတာ့ ေလတိုက္ခ်င္တာပါ´

သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ဆုိတာ တခုတည္းကို ကြက္ၿပီးၾကည့္ရင္ေတာ့ အထက္ပါ အားေပးစကားေတြက အားေပးခံရသူအတြက္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စရာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တဖက္မွာေတာ့ အေၾကာင္းအရာတခုကို ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ အျပဳသေဘာ လာေဆြးေႏြးသူကို တိုက္႐ိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သြယ္၀ိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း ထိပါးပစ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါၿပီ။ `အလကားပါကြာ၊ ဒီေကာင္ မနာလိုလို႔ လာေျပာေနတာ အေရးစိုက္မေနနဲ႔´ လုိ႔ ေပၚတင္ မေျပာ႐ုံတမယ္ပဲ က်န္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ အမွတ္အေတးမရိွတဲ့ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိပဲ ျပန္အျပစ္ဖုိ႔တာက အေကာင္းဆုံး အေျဖတခုေလလားေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။

***

ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္းတုန္းက ဆူးေလဘုရား အနီးမွာ ဆႏၵျပၾကပါသတဲ့။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ စိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ဟန္ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္က `ေယာက္်ားေတြက ဘာလုပ္ေနသလဲ´ လို႔ ေရးလိုက္တာကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

ေယာက်္ားေတြ ဘာလုပ္ေနလဲ ဆိုတာကေတာ့ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရင္ ေတြ႔မွာပါပဲ။ မစုစုေႏြးတုိ႔ အဖမ္းခံရၿပီး မျဖဴျဖဴသင္းတို႔ တိမ္းေရွာင္ေနရသလို ကိုမင္းကိုႏိုင္တုိ႔ အဖမ္းခံရၿပီး ကဗ်ာဆရာေအာင္ေ၀းတုိ႔ တိမ္းေရွာင္ေနရတာပါပဲ။

ဦးတည္ခ်က္ တခုကို သြားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သိပ္အေရး မပါလွတဲ့ ခြဲျခားေျပာဆုိေနတာေတြက အင္အားကို ယုတ္ေလ်ာ့ေစတယ္၊ စိတ္ဓာတ္ကို ယိမ္းယုိင္ေစတယ္ဆိုတာကေတာ့ သတိခ်ပ္သင့္လွပါတယ္။ မိန္းမေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေယာက္်ားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မတရားမႈကို ဆန္႔က်င္ေနသူ မွန္ရင္ အားေပးရမယ္၊ မတရားမႈကို ေတာ္လွန္သူ အခ်င္းခ်င္း ေယာက္်ားမိန္းမ မဟူ တြဲလက္ေတြ ၿမဲရမယ္။ အင္အားေတြ စုစည္းရမယ္။ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ရမွာပါ။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ `ၾကည့္စမ္း၊ ငါတုိ႔ မိန္းမေတြကေတာ့ ဒီလို တက္ၾကြေနၿပီ၊ နင္တို႔ ေယာက္်ားေတြက ဘာေတြလဲ´ လုိ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ တြက္ခ်က္ေနရင္ေတာ့ ….။

***

`ငါတို႔က ႏိုင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားဘူး၊ ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ မနည္း႐ုန္းကန္ေနရတာ´

အဲဒီ စကားမ်ိဳးေျပာတဲ့လူေတြ ေျမာက္ျမားစြာ ႀကဳံခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ကိစၥမရိွပါဘူး။ သူတို႔ စိတ္မ၀င္စားတာကိုလည္း ဘာမွ ေျပာစရာ မရိွပါဘူး။ လူဆိုတာ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ကိုယ္စီ ရိွၾကတာကိုး…။

ဒါေပမယ့္ သိပ္ရင္နာစရာေကာင္းတာကေတာ့ အဲဒီ `ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားဘူး´ ဆုိတဲ့ လူေတြက လက္ရိွ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြကိုသာ တစိုးတစိမွ မေ၀ဖန္၊ မေထာက္ျပ၊ မေျပာဆိုရင္သာ ရိွမယ္။ ဒီမိုကေရစီ လုိလားသူေတြကိုေတာ့ အျပစ္တင္စကားေျပာဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတတ္တာပါပဲ။

`အလကားပါ၊ ဟိုလူကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္လို ဘယ္ပုံ ႏိုင္ငံေရး ခိုလႈံခြင့္ေတာင္းတာ၊ ဒီလူကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္လိုဘယ္ပုံ ညာတာပါ´ စသျဖင့္ ပုတ္ခတ္ဖို႔ကို ၀န္မေလးတဲ့ အဲဒီလူေတြက အာဏာပိုင္ေတြ မတရားတာလုပ္တာကို ဆန္႔က်င္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ `က်ေနာ္ က်မ ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ပါဘူး´ လို႔ ျဖစ္သြားျပန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ လက္ရိွ အာဏာပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို သြယ္၀ိုက္ေသာ အားျဖင့္ ေထာက္ခံမႈ ေပးေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူေတြကုိ အဲလုိ သြားေျပာရင္ေတာ့ ဆတ္ဆတ္ခါေအာင္ နာျပန္ပါတယ္။ ထူးဆန္းပါေပ့။

***

Open Mind တဲ့…။

ကိုယ့္ကုိယ္ကို စိတ္တံခါးေတြ ဖြင့္ထားပါတယ္ လို႔ ေၾကညာထားၿပီးေတာ့ အသင့္ ပါလာတဲ့ စာအိတ္ထဲက ေၾကညာခ်က္ေတြကို တေစာင္ၿပီးတေစာင္ ထုတ္ဖတ္ျပေနရင္ေတာ့ အလကားပါပဲ။ ငါတုိ႔ လုပ္ေနတာကမွ တကယ့္ ေစတနာအမွန္၊ ငါတို႔ကမွ အမွန္၊ တုိင္းျပည္အတြက္ တကယ္ေခၽြးထြက္ အသက္ေပးတာက ငါတို႔မွ ငါတို႔ ဆိုတဲ့ ငါစြဲႀကီးေတြကို မခၽြတ္သေရြ႕ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး Open Mind ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။

***

လူတေယာက္က ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေနရင္းထုိင္ရင္းနဲ႔ အသားလြတ္ၿပီး မူးၿပီး ေအာ္ဟစ္ဆဲဆို၊ ရပ္ကြက္လူႀကီးကိုလည္း ဆဲ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကိုလည္း ဆဲ၊ ေနာက္ဆုံး သူ႔မိဘေတြကိုပါ ဆဲ…၊ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒီလူ မိုက္႐ိုင္းပါတယ္။

လူတေယာက္ကို အျခား အုပ္စုတခုက ၀ိုင္းအႏိုင္က်င့္ေတာ့ `မလုပ္ၾကပါနဲ႔´ လို႔လည္း ဘယ္လိုမွ ေတာင္းပန္လို႔လည္း မရ၊ ဒါေပမယ့္ ေဒါသကလည္း ထြက္ေနၿပီ။ ဒီေတာ့ အဲဒီ အႏိုင္က်င့္သူေတြလက္က အတင္း႐ုန္းၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေတာ့မွ အဲဒီလူေတြကို `ေခြးမသားေတြ´ လို႔ ဆဲပါတယ္။ အဲဒီလူကေရာ မိုက္႐ိုင္းပါမလား။

တခါတေလက်ေတာ့ `ယဥ္ေက်းျခင္း´ ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္မႈေအာက္မွာ မိုက္႐ိုင္းတာနဲ႔ ေပါက္ကြဲတာကုိ ေရာေထြးသတ္မွတ္ ခံရေလ့ ရိွပါတယ္။

***

ဒီတပတ္ အေတြးစေတြကေတာ့ င႐ုတ္သီးခပ္စပ္စပ္ ေရာခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းတခြက္နဲ႔ တူေနမယ္ ထင္ပါရဲ့။


ကလိုေစးထူး

7 comments:

ကုိေပါ said...

သည္လုိ “က်ေနာ္။ က်မတုိ႔က ႏုိင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားဘူး” ဆုိသူေတြကုိ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတေယာက္ကေတာ့ ေဟာသလုိ “ဘုေတာ” လုိက္ဘူးပါတယ္။ “ေဟ့….ဘာႏုိင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားဘူးလဲ။ သံအမတ္တုိ႔ လူႀကီးေတြတုိ႔ ၀န္ႀကီးေတြတုိ႔ကုိ ေတြ႔ရင္ ေဖာ္လံဖား တာလည္း ႏုိင္ငံေရးဘဲ။”

Anonymous said...

ဆက္ေျပာေနၾကဦးမွာလား--ဖြတ္ထြက္ပါတယ္ဆိုမွေတာင္ပို့ၾကီးေတာ့-လုိ့လုပ္ေနၾကတုန္းပဲလား---ဘယ္ေတာ့မွဒီထက္ပိုအလုပ္လုပ္ၾကမွာလဲ---က်မတို့ေတာ့ရွင္တို့ရဲ႔ဦးေဆာင္မႈကုိေစာင့္ေနၾကတာၾကာပီ --ဒီပံုနဲ့မိုးၾကီးခ်ဳပ္ဖို႔၇က္ကုိေစာင့္ေနၾက၇တယ္---အားလံုးပူးေပါင္းအေျဖရွာမယ့္၇က္ကိုေစာင့္ေနပါတယ္---ထိေ၇ာက္တဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြျမင္ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္----ေန႕စဥ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚတက္--သက္ျပင္းခ်လွည့္ျပန္--ျဖစ္ေနတာၾကာပီ----ဘယ္သူေခါင္းေဆာင္မွာလဲ---ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာၾကပါ-----ေနာက္လုိက္ေကာင္းေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္--

ေမျငိမ္း said...

အင္းးး ဒါေတြေၾကာင့္လည္း တို႔တိုင္းျပည္အေရးက ၾကာေတာင့္ၾကာရွည္ ျဖစ္ေနရတာပဲ။ ေယာက်္ားမိန္းမဆိုတာ ျပိဳင္ဖက္မဟုတ္ေၾကာင္း အမလည္း ပို႔စ္တခု ေရးလိုက္ေသးတယ္။

Anonymous said...

You are absolutely right.
Your thinking is not only like a spicy food, also sour, salty … etc.,
Anyway I like this taste.
Cheers!!!

TTT said...

good writing. I like not only the subject, but also the style and grammar and vocabulary usages as well.

ကလိုေစးထူး said...

ကုိေပါ…၊ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ အဲဒါကို ေတာ္ေတာ္ေလး မခံခ်င္ျဖစ္မိတာပါပဲ။ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရး စိတ္မ၀င္စားဘူးဆိုတာက တကယ္ေတာ့ လက္ရိွ အာဏာပိုင္ေတြကို တလုံးတပါဒမွ ထိပါးေျပာဆုိရဲျခင္း မျပဳတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းေနသူေတြကုိ ျပစ္တင္ဖို႔၊ ပုပ္ခတ္ဖို႔က်ေတာ့ လြယ္လင့္တကူပါပဲ။
အမေမၿငိမ္း…၊ က်ေနာ္ အဲဒီ Issue ကို ေဆာင္းပါး တပုဒ္ သီးသန္႔ေရးခ်င္ေသးတယ္။
Lmn ေက်းဇူး။
Thet thet ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကုိေပါ said...

ကုိေစးထူးေရ…ေျပာဘုိ႔ က်န္ခဲ့လုိ႔ဗ်။
“ႏုိင္ငံေရးလား…တုိ႔က ၀ါသနာမပါဘူး” လုိ႔ ေျပာတဲ့လူေတြလည္း မၾကာခဏ ႀကဳံရပါသဗ်။ ခက္ေသးေတာ့။ ၾကက္ေတာင္႐ုိက္တာလုိ၊ ေရကူးတာလုိ၊ သီခ်င္းဆုိတာလုိ ၀ါသနာအေလ်ာက္ လုိက္စားရတဲ့ အရာမ်ားမွတ္ေနသလားမသိ။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတဲ့ အျဖစ္ကုိပါ အေပါစားျဖစ္သြားေအာင္ တတ္ႏုိင္တဲ့ စကားတခြန္းပါဘဲဗ်ာ။ “ေၾသာ္…သူက ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရတာ ၀ါသနာပါတယ္။ သူ၀ါသနာပါတာေလး လုပ္ပါေစေလ” ဆုိတဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္မေနဘူးလားဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့ သမုိင္းေပးတာ၀န္အရတေၾကာင္း၊ မတရားသျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြမွာ တရားသျဖင့္ ျဖစ္ေစလုိတဲ့ အသိစိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္တေၾကာင္း၊ လူတုိင္းနဲ႔ ဆုိင္တဲ့အေရးျဖစ္တာကတေၾကာင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ အခ်ိန္ေတြ၊ ခြန္အားေတြ၊ ဘ၀ေတြ ရင္းႏွီးၿပီး ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေနရတယ္ဆုိတာ သည္လူေတြ သေဘာေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္။