Tuesday, July 03, 2007

1 to ... 0 -1 -2 -3 .............. infinity

ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ…။

အသိစိတ္မဲ့သူ တေယာက္လိုပင္ ေယာင္နနေျခလွမ္းမ်ားက ေလးကန္လြန္းလွစြာ...။

လမ္းကေလး…။

က်ေနာ့္ရဲ့လမ္းကေလးဆီသုိ႔ က်ေနာ္ ေလွ်ာက္ေနမိပါလား…။

ဟင္…၊ သူက်ေနာ့္ကို ဘယ္လို အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတာပါလိမ့္…။ ဒါ…၊ ဒါ…။

မၾကည့္ပါနဲ႔ လမ္းကေလး(((((( က်ေနာ္တကယ္ေလွ်ာက္မလို႔ပါ…၊ အဲဒီလို မၾကည့္လုိက္ပါနဲ႔…။

သြား((((((((((

လမ္းကေလးက ေအာ္ဟစ္ေမာင္းထုတ္လိုက္ေလသလား…။ က်ေနာ္ မေလွ်ာက္ရေတာ့ဘူးေပါ့…။

ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖင့္ ေျပးထြက္လာမိေတာ့ တ၀ူး၀ူးတိုက္ခတ္ေနသည့္ ေလၾကမ္းႏွင့္အတူ ေအာ္ဟစ္သံေတြကို ၾကားေယာင္ေနသေယာင္ေယာင္…။

`သြား... ထြက္သြား...၊ အလကားေကာင္´

ကားလမ္းကို အတင္းျဖတ္ေျပးေတာ့ ဟြန္းသံက်ယ္ေလာင္စြာ တီးသြားေသာ ကားတစင္းေပၚမွ လူတေယာက္က တခုခု လွမ္းေျပာၿပီး လက္ခလယ္ေထာင္ျပသြား၏။

***

ညေန ၄ နာရီ…။

ေခါင္းစဥ္ မရိွ…တဲ့။

ဟင္…၊

…………………………
………………………………….
အမထက္ ၁၀ႏွစ္ငယ္တဲ့ ဆံုးသြားတဲ့ေမာင္အငယ္ဆံုးေလးထက္ေတာင္မင္းကငယ္ေသးေတာ့ မင္းက အမ ရဲ႕ ေမာင္ေလးပဲ။

ရင္၀ကို အင္အားႀကီးမားေသာ တစုံတခုက ဒိုင္းခနဲ လာေဆာင့္လုိက္ေလသလား…။ ဆို႔နင့္လာေသာ စိတ္ျဖင့္ တေၾကာင္းခ်င္း…၊ တေၾကာင္းခ်င္း…၊ တေၾကာင္းခ်င္း…။

……………………………..
………………………………………
…………………………………………..
ရိုးသားပြင့္လင္းမႈကို ခ်စ္တယ္။ေလာကမွာ..အၾကီးဆံုးျပႆနာက မယံုၾကည္ေတာ့တာပဲ။ကေလးေရ.. အမတကယ္ယံုတာပါ..ေမတၱာသည္ ေသျခင္းႏွင့္အမွ် တန္ခိုးၾကီးပါ၏...ဆိုတာကို။

က်ေနာ္ ဘာကိုမွ မျမင္ေတာ့ပါ။ အားရပါးရ ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုေၾကြးပစ္လိုက္သည္။ ငို..၊ ငိုစမ္း၊ အဖုိးမတန္တဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ငို…။

ေတြေတြစီးက်ေနေသာ မ်က္ရည္တို႔ျဖင့္ တစုံတခုကို ရွာေဖြၾကည့္ေတာ့….။

လစ္ဟာသြားေသာ က်ေနာ့္ေနရာေတြ…၊ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရေတာ့ဘူး…။ စကားသံတခုက နားထဲတြင္ ပဲ့တင္ထပ္သြား၏။

`ဒီတခါ ပိုဆိုးၿပီ´


ကလိုေစးထူး

(က်ေနာ္ ခရီးတခု သြားစရာ ရိွလို႔ အားလုံးကို ႏႈတ္ဆက္ပါရေစ…။ တခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ျပန္လာမယ္ ထင္ပါတယ္။ မျပန္လာျဖစ္ရင္ေတာ့ ဒီပို႔စ္ဟာ ကလိုေစးထူးရဲ့ နိဂုံးပါပဲ။ က်ေနာ့္ရဲ့ ႏွလုံးေသြး၊ တကယ့္ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ကိုေတာ့ ဖ်က္ဆီးပစ္ဖုိ႔ စိတ္အင္အား မရိွေသးလို႔ အမွတ္တရျဖစ္ေစ၊ အမွတ္တမဲ့ျဖစ္ေစ ထားရစ္ခဲ့ပါတယ္။)


24 comments:

pandora said...

ကိုေစးထူး ျပန္လာခဲ့ပါ .. ဒါပဲ ေျပာႏိုင္တယ္..
ထြက္သြားသူေတြကို ပထမဆံုး ကြန္မန္႕ေရးရသူ ျဖစ္ျဖစ္ေနတာ စိတ္မေကာင္းဘူး။ တစ္ခုပဲ ေျပာခ်င္တယ္
Tt's not the end of the world.

Chocolaier said...

သြားမယ္မွန္းႀကိဳသိရင္ေျပာရမယ့္ စကားပါ။ ျပန္လာခဲ့လို႔ ေတြ႔ခဲ့ရင္ အဲလိုဆုေတာင္းေပးထားတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။
Safe Journey...
ျပန္လာမယ္လို႔လဲ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။

Unknown said...

.kosayhtoo ---good luck everything for ur journey


sincerly
jimmy

moe nyo said...

ကိုေစးထူးေရ ...
ဘယ္ခရီးကို ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႕လဲရယ္လို႕ေတာ႕ က်ေနာ္မသိပါ ...
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ဆက္ျပန္လာခဲ႕ေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ ...
အစ္ကို႕ စာေဟာင္းေတြ ဖတ္ေနတုန္း၊ အစ္ကို႕ စာသစ္ေတြကိုလည္း မက္ေနတုန္းပါပဲဗ်ာ ...
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင္႕
မိုးညိဳ

Thadar (မသဒၶါ ) said...

Hey! Come back. You can't kill your talents and inspiration like that. If you have something troubles we can work together. Remember! We are together. Right No matter what. How can I help you?

Chit Lay Pyay said...

ကိုေစးထူးျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့ပါ၊ အားေပးေနတဲ့ပရိတ္သတ္ေတြကို ေမွ်ာ္ေတာ္ေဇာနဲ႕ မေမာေစခ်င္ရင္ေပါ့၊ အၿမဲတမ္း ကိုေစးထူးရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ကို လာလာ ၾကည့္ေနပါမယ္၊ ျပန္လာၿပီလားလို႔ ၊ ကိုေစးထူးဘေလာ့ဂ္ေလးကေတာ့ အသက္သာရွိလို႕ သူသာစကားေျပာတတ္ရင္ေတာ့ ဒီလိုေလးေျပာေနမွာအေသအခ်ာပဲ၊ " မလာနဲ႔မတားဆီးခဲ့သူ၊ မျပန္နဲ႕မေျပာဘူးခ်စ္သူ ကုိယ္ဟာဖြင့္လို႔ထားတဲ့ တံခါးေလးတစ္ခ်ပ္” ကိုေစးထူးရဲ႕ ဘေလာ့ကိုယ္စား ေရးေပးပါတာ၊ ျမန္ျမန္ျပန္လာပါေနာ္၊

MELODYMAUNG said...

:(
nothing words can express my sadness for your saying goodbye of this blog.
:(
Anyway, I will miss your writing posts and hope you will return back someday.

Anonymous said...

ကိုေစးထူး
အဲဒိခံစားမႈမိ်ဳး နဲ ့ဒါဏ္ရာေတြ ရခဲ့ဖူးလို ့ကြ်န္ေတာ္လုံး၀ မွ်ေ၀ခံစားေပးႏိူင္ပါတယ္။ကိုေစးထူး ရဲ ့အေတြးအေရးေတြ က ဒီျမန္မာ ဘေလာ့(ဂ) ေလာကမွာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ေစာင့္ဖတ္ရမယ့္ စာရင္းရဲ ့ထိပ္ဆုံးက ပါပါတယ္။ ကိုေစးထူး နဲ ့ေ၀းေနလို ့.အနီးမွာရိွတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆို ဒီစကားေတြ ထက္ ပိုျပီး ကူညီေပးခြင့္ရခ်င္ပါတယ္။ အခိ်န္ ကအေကာင္းဆုံးသမားေတာ္ တဲ့ေလ။ ကြ်န္ေတာ္ယုံႀကည္တယ္..ကိုေစးထူးလို ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ထက္ပိုတဲ့ စာေရးဆရာတစ္ဦး ဟာ စာေတြ ျပန္ကို္ေရးမွာပါ..ဖတ္ဖို အေႀကြး့က်န္ေနတဲ့ ကိုေစးထူး အရင္က စာေတြ လာဖတ္ရင္း ေန ့တိုင္း၀င္ႀကည့္ေနမယ္..
ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ ဆီဘက္အလည္ေရာက္ျဖစ္တယ္ဆို လက္တို ့လိုက္ပါ..
အျမဲေလးစားလ်က္
ကိုေစးထူး ရဲ ့
ဘေလာ့ညီအစ္ကိုသူငယ္ခ်င္း
ေမာင္ရင္

M.Y. said...
This comment has been removed by the author.
ခင္မင္းေဇာ္ said...

ကိုေစးထူး
အျမဲပိုစ့္ေတြ ေစာင့္ဖတ္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ပါ။
အခ်ိန္က ကုစားသြားပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာေတြကိုေတာ့ မပ်က္ေစခ်င္ဘူး။
ျပန္လာပါ။ ေရးသင့္တာေတြ ဆက္ေရးပါဦး။

Ma Yangon Thu said...

ကုိေစးထူးေျပာသလုိပဲ တခ်ိန္ခ်ိန္ျပန္လာမယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္ထားတဲ့အတြက္ ဒီပုိ႔စ္ဟာ နိဂုံးဆုိတာကုိ လက္မခံခ်င္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွတ္ခ်က္ေလးကို မဖတ္မိဘူး မရွိဘူးလုိ႔ပဲ ယူဆထားလုိက္ပါရေစ။

ကုိေစးထူး ခရီးလမ္းမွာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။

Have a nice trip! See you soon!

Anonymous said...

have a safe trip. please come back soon.

Anonymous said...

တစ္ေတာရွင္းသြားပီေပါ့ကြာ

Anonymous said...

please AKM တစ္ေတာရွင္းသြားတာေပါ့လို႕ေျပာရေအာင္ ရွင္ကဘာမို႔လို႕လဲ သစ္ေတာရွင္းလင္းေရးအဖဲြ႕က ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္၊ ကိုယ္ကသူမ်ားေလာက္မလုပ္ျပႏိုင္ရင္ ေဘးထြက္ေနပါ၊ မရႈံခ်ပါနဲ႕ ၊ မကူညီခ်င္ေနပါ မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ ဆိုတ်ာ ရွင္တို႕လိုလူမ်ဳိးေတြအတြက္ ရည္ရြယ္တာျဖစ္မယ္

M.Y. said...

ကိုေေအေကအမ္..
ဒီဘေလာ့(ဂ)မွာ တင္ခဲ့တဲ့ စာေတြ ကိုယ္ေတြ ့ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြဖတ္ျပီး အမွန္ သိသြားတဲ့ လူေတြ ေႀကာင့္ တေတာမရွင္း ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တိို ့အျပင္ေလာက က ရပ္တည္မႈေႀကာင့္ု ့ဘေလာ့ေရးတာရပ္ခ်င္ရပ္သြားမယ္..ဒါေပမယ့္ တုိင္းျပည္ တိုးတက္ေစလိုတဲ့ အေတြးနဲ ့ကိုယ္ႏူိင္ရာေထာင့္ ကေန တတ္အားသမွ် သဲတပြင့္ျဖစ္ျဖစ္ ျဖည့္ေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွင္းႏိူင္ပါဘူး..အဲဒိေတာေတြ အကုန္ ရွင္းခ်င္သပဆုိရင္ လဲ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္ သန္း ၅၀ ေသာ ေတာေတြ ရိွေနပါေသးတယ္ခင္ဗ်။
အျမင္ေတြ မႈန္မႊားေနဆဲဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့(ဂ)မွာ လာေဆြးေႏြးႏိူင္ပါတယ္..
ေမာင္ရင္

P.Ti said...

ကလိုေစးထူး - အကုိေရ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ရွည္လ်ားေသာလမ္းေတြ ေလွ်ာက္ရင္း ခရီးေတြ သြားေနတဲ့ လူေတြပါ။ ဒီ blog ဟာ အကုိရဲ႕ လမ္းမွာရိွတဲ့ နားခိုရာေနရာတခုဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ လွပတဲ့ ေနရာေလးပါ။ ဒီေနရာေလးကို ျပန္လာၿပီး ၾကာၾကာအနားယူနိုင္ပါေစ။

Anonymous said...

ျပန္လာ ႏုိင္ပါေစ ကုိေစးထူး။

Unknown said...

ကိုေစးထူး
ျပန္ေရးေစခ်င္ပါတယ္။
ေစာင့္ေနပါတယ္။
ဇနိ

ေမျငိမ္း said...

ကိုေစးထူး..
လုပ္သင့္တာ..
လုပ္ခ်င္တာ..
လုပ္မွ ျဖစ္မွာပါဆိုတာေတြ
က်မတို႔ ဘ၀ေတြထဲမွာ
အျမဲရင္ဆိုင္ရမွာပါ..။
အေကာင္းဆံုးကို
ပိုင္းျခားျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ပါေစ..

Ka Daung Nyin Thar said...

ကိုေစးထူး.. ႏႈတ္မဆက္ပါနဲ႔ဗ်ာ.. တခ်ိန္ေတြ႔ၾကရေအာင္ပါ..

Anonymous said...

ျပန္လာမယ္လို့ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ...

Thet Htoo@Myat Lone said...

ကိုကလိုေစးထူးေရ။ အျမန္ဆံုး စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႕ ျပန္လာျပီး ဘေလာ့ဂ္မွာလည္း စာေကာင္းေပမြန္ေတြ ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္ပါေစခင္ဗ်ာ..

Anonymous said...

အကိုသံလြင္ ဘာလို႔ ႏႈတ္ဆက္သြားတာလဲ အင္း ဦးနတၳိသြားတုန္းက သူပဲ ႏွေျမာတယ္ ေျပာၿပီး ခုေတာ့ သူလဲ ႏႈတ္ဆက္ျပန္ၿပီ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လာေစခ်င္ပါတယ္ (ျပန္လာခဲ့ပါ)။ အသိပညာေတြ ေ၀ငွပါဦးဗ်ာ....

s_potato said...

ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားရင္ ျပန္ေရာက္ႏိုင္မယ္ေလ။
ျပန္လာႏိုင္ပါေစလို႔..............